Ένα ντοκιμαντέρ για την απεικόνιση τρανς ατόμων στα μέσα, πώς αυτή έχει εξελιχθεί και πώς αγγίζει τα τρανς άτομα που βρίσκονται στο κοινό. Με συγκίνησε η ευαισθησία με την οποία το ντοκιμαντέρ χειρίζεται περίπλοκα ζητήματα.
Παραθέτω τα λόγια της Jen Richards: “It’s an interesting question, a kind of thought experiment, to go back and think what I would feel today as an out trans person if I had never seen any respresentation of myself in the media. On the one hand, I might not have internalised that sense of […] seeing myself as something abhorrent […]. On the flip side, would I even know I’m trans if I had never seen any kind of depiction of gender variance on-screen?”.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν έχω δει ακόμη το ντοκιμαντέρ. Χαίρομαι πραγματικά που δίνεται αυτό το βήμα στην τρανς κοινότητα και λυπάμαι απίστευτα για τη δική μας πραγματικότητα. Ακούγεται, πάντα και παντού, μία φωνή, η πιο ακατάλληλη να πει το οτιδήποτε. Άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για την LGBTQ κοινότητα. Ας κλείσουμε τα μικρόφωνα και τις κάμερες σε ορισμένους… Δύο μικρές ιστορίες: 1) Στο σούπερ μάρκετ. Μία τρανς γυναίκα θέλησε να μου δώσει τη σειρά της στο ταμείο επειδή είδε ότι κρατούσα τα πράγματά μου στο χέρι με δυσκολία. Την ευχαρίστησα αλλά είχε βάλει ήδη τα δικά της και έτσι αρνήθηκα. Περνάει από το… Διαβάστε περισσότερα »