Α,ΜΠΑ APPROVED: Oι προτάσεις μας για το Σαββατοκύριακο

Η Μιρέλα προτείνει :

Σήμερα προτείνω μικρά, ευχάριστα βιντεάκια που μπορείτε να χαζέψετε οποιαδήποτε ώρα και στιγμή, ακριβώς εκείνης της διάρκειας που θα σας κάνει να διψάτε για περισσότερο:

1. Λίγο που ήταν τα γενέθλιά του, λίγο που περιμένουμε με ανυπομονησία την Tilda Swinton να μας μαγέψει στην “Aνθρώπινη Φωνή”, λίγο που έχουμε ανάγκη από την αψεγάδιαστη αισθητική του, αυτό το βιντεάκι είναι ένα μίνι αφιέρωμα στις κουζίνες του Αλμαδοβάρ. Η κόκκινη κουζίνα που πρωταγωνιστεί σκηνικά σε μεγάλο μέρος των ταινιών του, που αποτελεί τον χώρο δράσης των έντονων γυναικών του, ο τρόπος που το φαγητό μπορεί να γίνει θανατηφόρο και που από το στομάχι περνάνε τόσο ο έρωτας όσο και η εκδίκηση, η κουζίνα ταυτόχρονα ως σύμβολο πατριαρχικής δέσμευσης και φεμινιστικής απελευθέρωσης και τα σύνεργα του φαγητού ως υλικά φροντίδας ή φόνου σε 7 απολαυστικά λεπτά αισθητικής έκστασης.

2. Η ιστορία μιας εκ των πιο ισχυρών φωτογραφιών στην φωτογραφική ιστορία του κόσμου, το βιντεάκι αυτό εξηγεί πώς η Dorothea Lange, η Αμερικανίδα φωτογράφος, κατάφερε να πάρει τη συγκλονιστική εκείνη φωτογραφία της φτωχής μητέρας που έμελλε να γίνει το πρόσωπο της Μεγάλης Ύφεσης. Η φωτογραφία λειτούργησε μετέπειτα ως σύμβολο ολόκληρης της δουλειάς αλλά και της εποχής της, ενώ είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο η Lange σκηνογράφησε το πλαίσιο της φωτογραφίας της μέχρι να πετύχει το κατάλληλο κλικ. Ένας συνδυασμός τύχης, καλλιτεχνικού ταλέντου, επίμονου επαγγελματισμού και ενστίκτου που κρύβονται πίσω από την περίφημη φωτογραφία της μητέρας μάς κάνουν να σκεφτόμαστε πώς το καλλιτεχνικό μέσο της φωτογραφίας φέρει μια πολύ ισχυρή ικανότητα να εξανθρωπίζει σε λίγα δευτερόλεπτα την ανθρώπινη ιστορία, η οποία πολλές φορές πάει κόντρα στο όνομά της και ξεχνά τους ανθρώπους που αλέθονται μέσα της.

3. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο διασκεδαστικό από τα βιντεάκια των 73 ερωτήσεων της Vogue για καθημερινή μίνι χαλάρωση. Παρακολουθώ ό,τι ανεβαίνει με μια λίγο ενοχική και σίγουρα πολύ τελετουργική περιέργεια να ακολουθήσω την κάμερα στα υπερλούξ σπίτια χολιγουντιανών διάσημων. Κάποια φαίνονται πολύ βεβιασμένα- η ανάγκη προηγούμενης πρόβας ουρλιάζει προφανής στα άβολα βλέμματα στην κάμερα- όμως άλλα είναι πραγματικά μικρά διαμάντια που συνδυάζουν κωμωδία, ετοιμότητα, σατιρική διάθεση και την υποκριτική ιδιοφυία της Olivia Colman.

Η Λασκαρίνα προτείνει:

Βλέπω τις σπιτίσιες προτάσεις της Μιρέλας και θα καλύψω το πιο εξωστρεφές κομμάτι του κοινού που θέλει να το ρίξει λίγο έξω.

1.Πήγα στο UBUNTU, μία έκθεση με έργα σχετικά με την αφρικανική διασπορά που είτε κρίνουν είτε σατυρίζουν διάφορες διαστάσεις της αποικιοκρατίας που διεξάγεται στο ΕΜΣΤ. Αν έχετε κάποιο ενδιαφέρον για την ιστορία θα σας αρέσει πολύ καθότι διάφορα έργα μπήγουν το μαχαίρι στο κόκκαλο με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια από εκείνη που θα είχε ένα κείμενο ή ένα μη οπτικό μέσο αφήγησης. Αν δεν έχετε κανένα ενδιαφέρον για την ιστορία, το γλυπτό από μπλουζάκια, η ατάκτως κολλημένη καρέκλα και το πλαστικό γλυπτό που είναι επενδεδυμένο με CDs μπορούν να είναι αφορμή για καυστικό σχολιασμό της σύγχρονης τέχνης μαζί με την παρέα σας. Όπως και να’χει, η έκθεση έχει κάτι να σας δώσει και για όσες/όσους ενδιαφέρεστε για λεπτομέρειες, οι curators συνδύασαν τα έργα με κάποια αισθητική συνάφεια ή τουλάχιστον, έτσι φάνηκε σ’εμένα.

2. Επιτέλους ξεκίνησε το Athens Photo Festival και θα κρατήσει μέχρι τις 15 Νοεμβρίου (Μουσείο Μπενάκη). Φέτος μάλιστα δεν απευθύνεται μόνο σε σας που συμπαθείτε την φωτογραφία αλλά σε όλες και όλους όσους ψάχνετε τρόπους να εξωτερικεύσετε τις μύχιες κι ανομολόγητες σκέψεις σας.

Σημαντικό μέρος των εκθεμάτων σχετίζεται με πολύ προσωπικά κομμάτια της ζωής των καλλιτεχνών και καλλιτεχνιδών οπότε η έκθεση έχει και μια επίγευση συλλογικής ψυχοθεραπείας. Όπως σε όλες τις εκθέσεις τέτοιου τύπου, καλύτερη απ’τα εκθέματα είναι συχνά η δυνατότητα επικοινωνίας με τις δημιουργούς επομένως, αν είναι κάπου τριγύρω, μη διστάσετε να τους πιάσετε κουβέντα και να τους μιλήσετε για τις εντυπώσεις σας. Αν θέλετε να γνωρίσετε μία από τις φωτογράφους που παρουσιάζουν φρέσκια δουλειά φέτος, μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη που είχε δώσει η Αιμιλία Μπαλάσκα στο Α,ΜΠΑ εδώ.

3. Πρόταση για σπίτι μεν, με παρέα δε. Το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας προβάλλεται online-απ’τα καλά της πανδημίας. Είδαμε τα πάντα με την Μιρέλα και θα σας πούμε σκέψεις σε άλλο ποστ παρά ταύτα, αν ήταν να προτείνουμε κάτι από κοινού, αυτό θα ήταν το ‘Goads’ με σκηνοθέτιδα την Ίριδα Μπαγλανέα. Δεν ξέρω πού βρήκε τα δύο κοριτσάκια που έπαιξαν τις αδερφές αλλά ελπίζω σίγουρα να τα ξαναδώ στο μέλλον. Η θεματική έχει να κάνει με τον θάνατο, τον φόβο που μας διαπερνά στη σκέψη του και τον κύκλο της ζωής. Προσωπικά νομίζω ότι εμπεριέχει έναν σχολιασμό για την χορτοφαγία αλλά επειδή ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει, προτείνω να το δείτε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.

Ολόκληρο το πρόγραμμα του φεστιβάλ εδώ.

Την ταινία Goads θα βρείτε εδώ.

Μας προβληματίζει που όσα έχουμε να προτείνουμε ως δραστηριότητες είναι μόνο στην Αθήνα. Όσες και όσοι από σας μένετε σε άλλες πόλεις προσθέστε ελεύθερα ό,τι event αξίζει να παρακολουθηθεί στους τόπους σας. 😉

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News