Φοβάμαι ότι έχω θεμα με το αλκοόλ. Είμαι φοιτήτρια κι όταν βγαίνουμε με την παρέα μου, σχεδόν πάντα θα μεθυσω. Δεν επιθυμώ να πίνω όταν είμαι σπίτι αλλά όταν βγω είναι λες κι αν δεν πιω δεν θα περάσω καλά. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή νιώθεις αυτή την ωραία ευφορία και κάνεις κέφι. Αλλά πολλές φορές καταλήγω να έχω κενά μνήμης, να ξερνάω και να κάνω πράγματα που την επόμενη ντρέπομαι που τα έκανα. Οι φίλοι μου κάποιες φορές το παίρνουν στην πλάκα, κάποιες φορές που η συμπεριφορά μου ήταν αλλοπρόσαλλη νευριαζουν και γενικά νομίζω πως όταν το σκοινί παρατραβιεται τους είμαι βάρος. Προφανώς δεν είναι κι ο, τι καλύτερο να έχεις σχεδόν συνέχεια να φροντίζεις κάποιον που δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του. Ντρέπομαι πάρα πολύ αλλά κάθε φορά που λέω πως δεν θα ξαναπιω καταλήγω στα ίδια και χειρότερα. Είμαι αλκοολική; Τι να κάνω;
Δεν αναφέρεις πόσο συχνά βγαίνεις (επομένως και πίνεις), επομένως δεν μπορώ να ξέρω αν είσαι αλκοολική, με την κλινική έννοια. Τα διαγνωστικά κριτήρια του αλκοολισμού, σύμφωνα με το DSMV είναι αυτά.
Ωστόσο είτε είσαι αλκοολική με την κλινική έννοια είτε όχι, η σχέση που έχεις με το αλκόολ δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρα, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ξέρεις που να σταματήσεις όσον αφορά την κατανάλωση του και για τον λόγο ότι θεωρείς πως δεν μπορείς να διασκεδάσεις αλλιώς.
Αυτό που πρέπει αρχικά να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να βγαίνεις, χωρίς να πίνεις, ΚΑΘΟΛΟΥ. Αν δεις ότι αυτό δεν είναι εφικτό, τότε θα πρέπει να ξεκινήσεις θεραπεία είτε ατομικά είτε σε κάποιο πρόγραμμα, ώστε να δεις τι είναι αυτό που σε οδηγεί στην κατάχρηση της ουσίας και πως μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Μην το αφήσεις και μην το υποτιμήσεις. Ακόμα και αν αυτή τη στιγμή δεν αυτοχαρακτηρίσεις τον εαυτό σου κλινικά αλκοολική, το γεγονός ότι δεν μπορείς να ελέγξεις την κατανάλωση που κάνεις είναι ένα κακό σημάδι.
Δες και αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αγαπητή φίλη. Είναι σα να βλέπω γράμμα που έστειλα εγω πριν 3 χρόνια. Και όχι μόνο με το αλκοολ αλλα και με τα ναρκωτικα και με παιχνιδια και με το φαγητο, πραγματικα δεν ειχα σταματημο. Οταν δεν τα ειχα μπροστα μου, δεν τα ζητουσα. Αλλά οταν τα ειχα, απλα ειχα παντελή έλλειψη μέτρου. Για το αλκοολ τωρα συγκεκριμενα, το μονο που με βοηθησε εμενα πραγματικα ειναι πολλες δραστηριοτητες και χομπυ ωστε να “κουραζομαι”, και αλλαγη της παρεας μου . Ειχα ξεκινησει παρεα με ατομα που θα καθονταν εξω 2-3 ωρες και μετα πηγαιναν σπιτι. Επινα με τη συχνοτητα που επινα,… Διαβάστε περισσότερα »
Μια φίλη μου με ακριβώς αυτό το πρόβλημα παρακολουθεί το προγραμμα του ΚΕΘΕΑ Α. Εκεί εντάσσουν την καταχρηστική σχέση με το αλκοόλ ως αλκοολισμό και θεραπεύουν τα βαθύτερα αίτιά της.
Συμπάσχω μαζί σου!Δεν έπινα τόσο ώστε να δημιουργώ θέματα στους φιλους μου,αλλά έπινα κάθε μερα από σχεδόν 1 μπουκάλι κρασί για 3 χρονια.Τοσο ώστε να κάνω κεφάλι,τόσο ώστε να χαλαρώνω για να κοιμηθώ,τόσο για να με λένε οι φίλοι μου μπεκρή. Ειναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι δεν πίνεις στο σπιτι.Στο έξω,ειναι ευκολο να ξεφύγεις,είτε με την κουβέντα είτε με τη μουσική.Υπαρχουν τρόποι να μην σε πειράζει τόσο πολυ το αλκοόλ (π.χ. να τρως πριν βγεις,να πινεις ενα ποτήρι νερό για κάθε ποτήρι αλκοόλ).Και γενικότερα,να ακούς το σώμα σου:Αν εχεις κάνει κεφάλι,τότε ΣΤΑΜΑΤΑ να πινεις! Οκ,στη φοιτητική μας ζωή,πολλοί εχουμε γίνει… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ με τη Φαίνια, καλό θα ήταν να προσπαθήσεις όταν βγαίνεις να μην πίνεις καθόλου αλκοόλ, εφ’ όσον αδυνατείς να το ελέγξεις και να μείνεις στα 1-2 ποτήρια. Επίσης μπορείς να ελαττώσεις τις βραδινές εξόδους στις οποίες συμπεριλαμβάνεται το πότο ή να βγαίνεις με άτομα που δεν πίνουν. Ωστόσο, επειδή μας λες ότι αν δεν πιείς νιώθεις ότι δεν περνάς καλά, αυτό που πρέπει να κανείς είναι να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό και να προσπαθήσεις να έχεις κοντά σου υποστηρικτικούς ανθρώπους με διάθεση να βοηθήσουν κι όχι να κρίνουν. Μπράβο σου που μπόρεσες να διακρίνεις το πρόβλημα, αυτό που έχεις… Διαβάστε περισσότερα »