Γεία σου Α, Μπα και μπράβο για την υπέροχη στήλη! Λοιπόν, στο ψητό…Είμαι 33 χρονών και πάσχω από συνδρομο Swyer, κοινώς άρρενα ψευδοερμαφροδιτισμό. Αυτό θα πει πως ενώ είμαι χρωμοσωμικά άντρας (ΧΥ) γεννήθηκα με θηλυκά έξω γεννητικά όργανα και γυναικεία χαρακτηριστικά, και μεγάλωσα ως κορίτσι . Στα 16 επειδή δεν είχα περίοδο και γενικά δεν είχα την αναμενόμενη ανάπτυξη (πχ στήθος) οι γονείς μου ζήτησαν ιατρική συμβουλή με αποτέλεσμα να γίνει η παραπάνω διάγνωση. Για να μην τα πολυλογώ, χάρη σε ορμονική θεραπεία απέκτησα γυναικεία δευτερογενή χαρακτηριστικά (μοιάζω 100%γυναίκα εμφανισιακά). Επίσης, αν και μου έχουν αφαιρεθεί οι ωοθήκες λόγω αυξημένης πιθανότητας καρκίνου που συνοδεύει το σύνδρομο, έχω απολύτως φυσιολογικά γεννητικά όργανα και φυσιολογική σεξουαλική και ερωτική ζωή. Για την κατάστασή μου γνωρίζουν μόνο οι γονείς μου, και γενικά δεν το έχω αναφέρει ούτε στους στενούς μου φίλους οι οποίοι γνωρίζουν ότι γενικά έχω ‘ένα γυναικολογικό πρόβλημα’, όχι επειδή ντρέπομαι για αυτό αλλά επειδή δεν είναι κάτι το οποίο νιώθω ότι με προσδιορίζει, καθώς νιώθω 100% γυναίκα. Το θέμα είναι ότι είμαι εδώ και 4 χρόνια σε σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο και συζητάμε για γάμο. Ο σύντροφός μου γνωρίζει ότι δεν μπορώ να τεκνοποιήσω επειδή μου έχουν αφαιρεθεί οι ωοθήκες λόγω κινδύνου καρκινογένεσης, αλλά δεν του έχω αναφέρει τίποτα για το σύνδρομο από το οποίο πάσχω. Η ερώτηση λοιπόν είναι αν και πότε πρέπει να του το πω. Εννοώ ότι είναι ένας άνθρωπος που θα περάσουμε ίσως μαζί την υπόλοιπη ζωή μας και δεν θεωρώ σωστό να κρατώ μυστικά. Πρόκειται για ένα πολύ ανοιχτόμυαλο άτομο, ωστόσο δεν παύω να φοβάμαι ενδόμυχα πως αυτή η αποκάλυψη μπορεί να αλλάξει μέσα του τον τρόπο μου με βλέπει (κάτι σαν το τρανσφοβικό «η γυναίκα μου είναι άντρας!!»). PS Συνιστώ ανεπιφύλακτα το βιβλίο Middlesex που περιγράφει εξαιρετικά μια περίπτωση παρόμοια με τη δική μου (αν και πρόκειται για διαφορετικό σύνδρομο)
– Μυστικοπαθής
Πολύ φοβάμαι ότι σε αυτό που περιγράφεις, όλα κρίνονται αναλύοντας ενδελεχώς λεπτομέρειες, ίσως χωρίς λόγο. Είσαι γυναίκα. Θα ήσουν γυναίκα, ακόμη και αν ήσουν διεμφυλική γυναίκα, που σημαίνει ότι για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα της ζωής σου θα μεγάλωνες σαν αγόρι- ό,τι και αν σημαίνει αυτό για την ψυχολογία του καθένα. Αλλά εσύ μεγάλωσες σαν ένα κορίτσι που έγινε γυναίκα.
Θα μπορούσες να μοιραζόσουν αυτή την πληροφορία με όσους ήθελες, παρόλο που δεν τους αφορά, ή θα μπορούσες να πεθάνεις χωρίς να τη μοιραστείς με κανένα. Στον σύντροφο σου έχεις αποκαλύψει το πιο βασικό, το γεγονός πως έχεις αφαιρέσει τις ωοθήκες σου.
Μπορείς να του αποκαλύψεις και αυτή τη λεπτομέρεια ή μπορείς να μην την αποκαλύψεις, και πάλι, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια θα ήσουν ηθικά σωστή. Το ζήτημα για εμένα περισσότερο κρύβεται στον φόβο πως θα σε δει με άλλο μάτι, και για αυτό μόνο τον λόγο θα σε προέτρεπα να το πεις. Θέλεις να μοιραστείς τη ζωή σου ή κάποιο διάστημα αυτής, με κάποιον ο οποίος θα είχε πρόβλημα με κάτι τέτοιο, και ενώ έχει δεχτεί το ιατρικό γεγονός, να τον σόκαρε τόσο η λεπτομέρεια πως χρωμοσωμικά είσαι άνδρας; Ίσως έχεις ανάγκη να του το πεις, για να νιώσεις πως σε αποδέχεται πλήρως, το οποίο είναι απολύτως σεβαστό σαν αίσθημα. Σε αυτό το ενδεχόμενο εύχομαι να είναι όντως υπέροχος άνθρωπος και να μην υπάρξει κανένα ζήτημα από μεριάς του. Αν ωστόσο υπάρξει, μην σκεφτείς σε καμία περίπτωση πως φταις εσύ, πως θα έπρεπε να έχεις πράξει διαφορετικά, πως είναι με οποιοδήποτε τρόπο δικό σου πρόβλημα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αγαπητή φίλη, όπως ήδη γνωρίζεις το σύνδρομο Swyer (ο όρος αρρην ψευδερμαφροδιτισμος έχει εγκαταλειφθεί γιατί είναι αναχρονιστικός), είναι ένα πολύ σπάνιο σύνδρομο, και ένα από τα δύο γνωστά σύνδρομα στα οποία προκύπτουν γυναίκες με χρωμοσώματα ανδρικού τύπου ΧΥ. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι είσαι γυναίκα εμφανισιακά, όσο και “ψυχικά” (αν επιτρέπεται η χρήση αυτού του όρου). Είναι επίσης θαυμαστό και θαυμάσιο το γεγονός ότι έχεις αποδεχθεί και κατανοήσει το σύνδρομο Swyer το οποίο σε συνοδεύει και θα σε συνοδεύει για όλη σου τη ζωή. Μέχρι λίγα χρόνια πριν, δεδομένου ότι οι γυναίκες με το σύνδρομο υποβάλλονταν σε αφαίρεση των γονάδων τους… Διαβάστε περισσότερα »
Κύριε Αθανασόπουλε ήσαστε εξαιρετικά κατατοπιστικός σε ένα θέμα που δε γνωριζα καθόλου. Σας ευχαριστώ.
Ευχαριστούμε Κ. Αθανασόπουλε για την εξαιρετική σας ανάλυση. Δεν είχα ιδέα για το σύνδρομο αυτό. Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον.
Αγαπώ εδώ και δέκα χρόνια έναν άνθρωπο με σύνδρομο, οχι το δικό σου, Δεν θα μπορούσα να τον φανταστώ διαφορετικό. Καμιά φορά , γελώντας, κατηγορούμε τα αναθεματισμένα του εξτρα Χ όταν παραείναι ευαίσθητος. Παρόλα αυτά, δεν θέλω να σου κρύψω πως μόλις το έμαθα (εξαιρετικά νωρίς στην σχέση, 4ο μηνα νομίζω , επειδή φαινόταν οτι αυτό που είχαμε ήταν σημαντικό) ζήτησα λίγο χρόνο να το επεξεργαστώ. Με μόνο ελαφρυντικό την άγνοια , το μόνο που έβλεπα μπροστά μου ήταν τα προβληματα μετα οποια θα επρεπε να ζω εγώ ισοβιως κι όχι εκείνος .Χονδρικά, τον δρομο της εξωσωματικής και κάποιου είδους… Διαβάστε περισσότερα »
Middlesex. Το αγαπημένο μου βιβλίο…πολυ κλάμα :’)
δεν θεωρω “λεπτομερεια” ενα τοσο καθοριστικο για την ζωη σου, δεδομενο.
με αυτο το πρισμα, φανταζομαι οτι εχεις την αναγκη να το μοιραστεις με τον ανθρωπο που επελεξες να ενωσεις την ζωη σου.
επομενως, για μενα το θεμα ειναι ο χρονος και ο τροπος να το κανεις αυτο.
αν το κρυψεις, νομιζω οτι θα ζεις μεσα σου, μια κρυφη ζωη παραλληλη με αυτο που θα συμβαινει στον γαμο σου.