Σύμφωνα με έρευνα της Lean In and McKinsey Company, 1 στις 4 γυναίκες σκέφτονται να αφήσουν την καριέρα τους ή να μη διεκδικήσουν προαγωγή στο εργασιακό τους περιβάλλον λόγω των επιπτώσεων του κορονοϊού.
Τα δεδομένα της εταιρείας επιβεβαιώνουν τις υποψίες ότι ο κορονοϊός επηρεάζει δυσανάλογα την επαγγελματική πρόοδο των γυναικών σε σχέση με τους άντρες. Αν και τα τελευταία 5 χρόνια το ποσοστό των γυναικών που προάγονταν σε υψηλόβαθμες θέσεις των επαγγελμάτων τους ήταν εμφανώς ανοδικό, με μια μετατόπιση από το 23% στο 28%, είναι η πρώτη φορά που σύμφωνα με επίσημα δεδομένα, οι επιπτώσεις της πανδημίας επηρεάζουν εμφανώς τις επαγγελματικές επιλογές των γυναικών, αφού οι γυναίκες είναι 3 φορές πιθανότερο από τους άντρες να είναι υπεύθυνες για την οικογένεια και την οικιακή εργασία- ξοδεύοντας 20 παραπάνω ώρες τη βδομάδα στη φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού.
Η έρευνα, όχι μόνο τονίζει ότι οι επιπτώσεις του κορονοϊού επηρεάζουν αρνητικά ιδιαίτερα τις γυναίκες, αλλά κρούει κώδωνα κινδύνου και ως προς τις έγχρωμες γυναίκες, οι οποίες χάνουν τις δουλειές τους σε σοκαριστικά ποσοστά, γίνονται περισσότερο αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους εργοδότες τους και έχουν υποστεί φέτος δυσανάλογη ρατσιστική βία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κανείς και καμμία δεν έχει μιλήσει για τις Ελληνίδες εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα, που δεν εργάζονται σε πολυεθνικές. Υπάρχουν παρά πολλές δουλειές που από την πρώτη στιγμή της καραντίνας σταμάτησαν. Χιλιάδες κόσμου που μετά τα επιδοματάκια απολύθηκαν, ή δεν άνοιξε καθόλου η σεζόν της εργασίας τους οπότε δεν δούλεψαν καθόλου. Στην Ελλάδα πολύ πιο δυστυχώς οι εργαζόμενες στην ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα, μόνο με τις έγχρωμες εργαζόμενες στην Αμερική μπορούν να εξομοιωθούν. Αυτό το μια στις τέσσερεις σκέπτεται να σταματήσει ή να μην ζητήσει αύξηση, μοιάζει με ανέκδοτο για την ελληνίδα εργαζόμενη. Με τα ποσοστά ανεργίας σε αυτά τα επίπεδα… Διαβάστε περισσότερα »
Θα πω την εμπειρία μου για το πώς γίνεται να επιβαρύνεται η γυναίκα, ακόμη κι όταν επιφανειακά η μοιρασιά είναι η ίδια. Από τις αρχές Μαρτίου δουλεύουμε από το σπίτι με το συντρόφι μου. Κόντρα στο ρεύμα, ζήτησα και συμφώνησε να δουλεύω εγώ από το κλειστό δωμάτιο/γραφείο μας κι εκείνος έστησε οθόνες στο τραπέζι του σαλονιού. Συμφωνήσαμε να χωρίσουμε τη μέρα σε δίωρες βάρδιες: ο ένας δουλεύει κι ο άλλος ασχολείται με την 4 ετών κόρη μας. Σημαίνει 4 ώρες εργασίας στο 9-5 οκτάωρο ο καθένας, και ό,τι περισσεύει το δουλεύουμε μετά την ώρα του ύπνου της ή πολύ νωρίς… Διαβάστε περισσότερα »
idrill, μου ανέβηκε η πίεση όταν το διάβασα. Εκεί στις σκιές ασφυκτιούμε ακόμα και πνιγόμαστε από την αδικία. “Να ξεκουραστεις”, προσέχοντας ένα τετράχρονο κλεισμένη στο σπίτι!! Θα τρελαθώ!!! Από πού να το πιάσω; Από το ότι δεν το βρίσκω ΚΑΝ σωστό να είναι ένα παιδί τέτοιας ηλικίας χωρίς παιδιά συνομήλικα να κοινωνικοποιείται;
Σου εύχομαι ολόψυχα , όχι μόνο να βρεις δουλειά, αλλά να είναι απαιτητική και να σε κάνει να βάζεις τα δυνατά σου και να βγάζεις πολλά λεφτά. Με όλη μου την ψυχή.
Η έρευνα αποδεικνύει και βεβαιώνει πόσο εύθραστη είναι η προόδος της γυναικείας συμμετοχής στον εργασιακό χώρο, και ειδικά των μητέρων. Γενικά, η γυναικεία επαγγελματική απασχόληση δεν θεωρείται τόσο σημαντική όσο η ανδρική, και συνήθως η αμοιβή είναι αντίστοιχα μικρότερη. Το αποτέλεσμα είναι ότι σε εργαζόμενα ετερόφυλα ζευγάρια, η καριέρα του καλύτερα αμειβόμενου συζύγου έρχεται πάντα πρώτη. ‘Ετσι, σε εποχές κρίσεις, σαν το Covid, χωρίς σχολεία και παιδικους, η αποκλειστική φροντίδα των παιδιών πέφτει στις μητέρες. ‘Εχω ακούσει άπειρες ιστορίες απο εργαζόμενες με παιδιά, που έχουν αναλάβει το καθήκον και να δουλέψουν από το σπίτι και να φροντίσουν, διαβάσουν, διασκεδάσουν, κτλ.… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω δεν υπήρχε καμία γνωστή μου, ανεξάρτητα σε ποια εταιρεία δουλευε-ακομα και μια που εργάζεται σε φορέα της ΕΕ, που όταν εργαζόταν από το σπίτι να μην φρόντιζε για το μαγείρεμα κτλ και για το διάβασμα των παιδιών. Και φυσικά δούλευε στην κουζίνα του σπιτιού ενώ ο σύζυγος δούλευε μόνος του σε κάποιο κλειστό δωμάτιο. Και για όλους και όλες ήταν αυτονόητο ότι θα γίνει έτσι. Ο άνδρας απλώς ανακοίνωσε ότι θα δουλεύει εκεί και η μόνη λύση για τη γυναίκα για να μπορεί να κάνει όλα τα υπόλοιπα ήταν από την κουζίνα.
Δυστυχώς η τηλεργασια έφερε αλλαγές στις ωρες εργασίας. Ειδικά στην αρχή το ωραριο απλά σταμάτησε να υπάρχει. Υπήρχε μια άτυπη απαίτηση να είναι κανείς online σχεδόν 16 ώρες. Ευτυχώς με το άνοιγμα των σχολείων κάπως εξισορρόπησε αλλά η πεπατημένη για πολλούς έχει καθιερωθεί. Επίσης ο covid έφερε ανεργία όχι μόνο στα χαμηλόμισθα επαγγέλματα. Εκεί η ανεργία χτύπησε πιο γρήγορα. Τώρα όμως που κλείνουν οι κύκλοι budget βλέπουμε γύρω μας ότι πάρα πολλές εταιρείες προχωρούν σε απολύσεις. Εκεί που εργαζομαι ξεκίνησε ένα κύμα απολύσεων από τον Ιούλιο. Το αποτέλεσμα ήταν όσοι ήταν στο μεταίχμιο και δε γνώριζαν εάν ο ρόλος τους… Διαβάστε περισσότερα »
Ετσι ειναι. Το λεω συνέχεια τον τελευταίο καιρό. Ο κορονοιος γύρισε τη γυναίκα εργασιακά 30 χρόνια πίσω. Δουλεύουμε με τα παιδιά στο σβέρκο. Χώρια τα μαγειρέματα. Δεν γίνεται καριέρα έτσι. Επίσης άσχετο αλλα σε λίγο καιρο θα εκτοξευθούν και τα μυοσκελετικά των υπαλλήλων. Δουλευουμε στον καναπε, στο κρεβάτι, στον παγκο της κουζίνας..