Το 24ωρο μιας γυναίκας

Η Κλαίρη Δημοπούλου είναι αυτοδίδακτη make up artist, δασκάλα μακιγιάζ και έχει δικό της κανάλι στο YouTube. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και μοιράζεται μια μέρα της μαζί μας.

7:30: Σηκώνομαι λίγο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι – τη μισή χρονιά ούτως ή άλλως ξημερώνει από τις 4 στην Αγγλία. Ελέγχω κατευθείαν το Youtube, και απαντώ σε ερωτήσεις που λαμβάνω από τους συνδρομητές του καναλιού μου, το οποίο έχει σαν θέμα (τι άλλο?) το μακιγιάζ: το επάγγελμα και το χόμπι μου. Προσπαθώ να βρίσκω το χρόνο να απαντώ σε σχόλια περίπου 2-3 φορές την ημέρα.

8:00: Πρωινό. Licuado (έτσι αποκαλούσαμε στο πατρικό μου το σπιτικό milkshake, λόγω του Μεξικάνου πατριού μου) με γάλα από φουντούκι, μπανάνα και νέσκουικ στο μπλέντερ. Και ό,τι φρούτο, μπάρα δημητριακών, μπισκοτάκι ολικής ή κρουασανάκι φούρνου έχει μείνει.

8:30: Ετοιμάζομαι για δουλειά. Εντελώς στοιχειώδες μακιγιάζ και προσεκτικό πακετάρισμα των χρωμάτων που θα χρειαστώ για τη σημερινή μου παρουσίαση body painting.

9:00: Βγαίνω στο πολύβουο Camden και παίρνω το μετρό, τίγκα στους σκυθρωπούς Λονδρέζους και στους μακάριους τουρίστες. Η διάθεσή μου είναι πάντα κάπου στη μέση μεταξύ των δύο, αλλά το εύστροφο βρετανικό χιούμορ στις αφίσες του τρένου μου φτιάχνει αυτομάτως το κέφι και με επιβεβαιώνει, κι αυτό ακόμη, πως αξίζει που μετακόμισα εδώ. Οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν όταν τους το λέω.

9:30: Κατεβαίνω Oxford Circus, στην καρδιά του Λονδίνου, και περπατώ 3’ ως τη σχολή μακιγιάζ όπου διδάσκω. Στήνω την αίθουσα όπως μου αρέσει, ανάβω τα φώτα, τακτοποιώ όμορφα (έως και ψυχαναγκαστικά) τις μπογιές μου στον πάγκο εργασίας και περιμένω να καταφθάσουν οι σπουδάστριες. Ήσυχη, δική μου πρωινή ιεροτελεστία.

10:00: Το μάθημα είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Καλωσορίζω τις μαθήτριες και τις εισάγω, υποβοηθούμενη από παραδείγματα δουλειάς μου που παίζουν ταυτόχρονα στον προτζέκτορα πίσω μου, στις τεχνικές του body painting. Έπειτα ξεκινώ το demo: διαλέγω το μοντέλο μου και δημιουργώ επάνω της ένα ενδεικτικό δημιουργικό μακιγιάζ, εξηγώντας παράλληλα πώς και γιατί. Το κλίμα είναι συνήθως φιλικό και επικρατεί ηρεμία και προσήλωση, αν και κάθε ομάδα έχει διαφορετική ιδιοσυγκρασία.

12:00: Διάλειμμα για μεσημεριανό. Προσπέφτω συνήθως σε κάποιο υγιεινό φαστφουντάδικο (κι όμως υπάρχει!) όπως τα Pret, που βρίσκονται ανά δεύτερο οικοδομικό τετράγωνο σε οποιαδήποτε περιοχή του Λονδίνου. Συνήθως επιλέγω μεταξύ μεσογειακής σαλάτας με διάφορα πράσινα και σιτηρά, και ανατολίτικου wrap με φαλάφελ και χούμους. Και πάντοτε φυσικό χυμό πορτοκάλι.

13:00: Επιστροφή στο μάθημα, όπου αρχίζει η πρακτική εξάσκηση των μαθητριών, που έχουν γυρίσει από το διάλειμμα με ένα σωρό ιδέες για το τι μακιγιάζ θα δοκιμάσουν η μία στην άλλη. Ο ρόλος μου είναι πλέον να αναλαμβάνω την καθοδήγηση και τη διευκόλυνσή τους, όσο από πίσω παίζει χαρούμενη μουσική σε χαμηλή ένταση για να διατηρείται το ηθικό ακμαίο, κι εκείνες γρήγορα βρίσκουν τους ρυθμούς τους και απορροφώνται από τη δημιουργία.

17:00: Σχόλασμα-μετρό-σπίτι, πέσιμο στο κρεβάτι με τα μούτρα για 15’ από τη γλυκιά κούραση. Δεύτερος έλεγχος των σόσιαλ μίντια πριν με ρουφήξει η (πολυαγαπημένη) μαύρη τρύπα των γυρισμάτων για το κανάλι μου. Τσιμπολογώ κάτι στα γρήγορα – ό,τι φαγητό έχω προετοιμάσει και μοιράσει σε τάπερ από την Κυριακή το βράδυ, ή ό,τι υπάρχει στο ψυγείο γενικά (μπορεί όσπρια, μπορεί πίτσα, μπορεί τσιζκέικ, μπορεί γιαουρτάκια καρύδας με φρούτα. Κανένα κριτήριο).

19:00: Ξεκινάω να στήνω τον εξοπλισμό για το γύρισμα. Κολλάω το φόντο στον τοίχο, βάζω στο τρίποδο την κάμερα και τον καθρέφτη μπροστά μου, ανάβω τα στουντιακά φώτα, και τα καλλυντικά στο γραφείο είναι έτοιμα για χρήση και κατάχρηση επί 2, 3, 4 ώρες που θα βιντεοσκοπώ διάφορα μακιγιάζ για τα επόμενα βίντεο. Οι θόρυβοι του δρόμου καταλαγιάζουν και μπορώ να πατήσω record.

23:00: Συνειδητοποιώ ότι έχουν περάσει ώρες που μιλάω στον εαυτό μου (απέναντι από μια κάμερα) και βάφομαι χωρίς να σκοπεύω να πάω πουθενά. Περνάω εκπληκτικά κάτι τέτοιες στιγμές, καθώς είμαι σπιτόγατος και δε μου περνάει καν απ’το μυαλό να βγω για ποτό, παρά μόνο σπάνια και με καλούς φίλους. Τα πλάνα που τράβηξα είναι έτοιμα για μοντάζ, χώνομαι στο ντους για να ξεβγάλω ό,τι έχω ζωγραφίσει επί τόσες ώρες επάνω μου, και τέλος πέφτω στο κρεβάτι για το τελευταίο τσεκάρισμα των σχολίων του Youtube, περιμένοντας συνάμα το φίλο μου να επιστρέψει απ΄’τη δουλειά, και χαζεύοντας στο Netflix.

00:00: Ύπνος ακούσιος, αύριο πάλι γεμάτη μέρα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News