Stealthing & Συναίνεση

Σχεδόν κάθε μέρα, μου μιλάνε γυναίκες που μου περιγράφουν «μικρο-βιασμούς». Όχι αυτούς που θα ακούγαμε στις ειδήσεις. Όχι αυτούς που θα πήγαιναν στα δικαστήρια, ούτε που θα κατήγγειλαν στην αστυνομία. Ούτε καν αυτούς που κάποια θα πόσταρε στα σόσιαλ και θα είχε εκατοντάδες λάικς, συμπαράσταση και υποστήριξη από δεκάδες φωνές.

Μικροβιασμούς από τους ήσυχους, τους σιωπηλούς, τους καθημερινούς. Που δεν μοιάζουν κάτι πολύ σοβαρό, που καμιά δεν τους χαρακτηρίζει ως βιασμούς, απλά δεν ξέρει πώς να ονομάσει αυτό που συνέβη, μένει μια πικρία και μια στεναχώρια, ότι δεν ήταν σωστό, αλλά δεν θα το ονομάσει ποτέ «βιασμό». Ποτέ με αγνώστους, συχνά μέσα σε σχέσεις, σεξουαλικές επαφές που στην αρχή η συναίνεση είχε δοθεί. Που είναι τόσο πεζή πραγματικότητα, που συνειδητοποιείς τι ήταν καιρό μετά ή και ποτέ. Που γίνονται κομμάτι του «ε, τι να κάνουμε, boys will be boys», «εκείνη τη φορά φέρθηκε μαλακισμένα» αλλά «τα έχει αυτά το σεξ».

Αυτή είναι ως τώρα η πραγματικότητα, για όλες εμάς που οφείλουμε να είμαστε γλυκές, υποχωρητικές, υπομονετικές, δεκτικές. Και να μην σπάμε αρχίδια. Γιατί έτσι πρέπει να είναι οι γυναίκες. Οι γυναίκες που ζουν αδιαμαρτύρητα την τυραννία του «έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι, δεν έγινε τίποτα». Και πολλές το πιστεύουν. Εκείνη την ώρα. Δεν έγινε τίποτα.

Μέχρι που κάποια στιγμή, συνειδητοποιούν ότι έγινε. Και μου τα λένε. Κι άλλο κορίτσι, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Πόσα κορίτσια. Ίσως όλα τα κορίτσια.

Πριν λίγες μέρες, μια κοπέλα ζήτησε από μένα να της πω πόσο κακό θεωρώ πως ήταν που ένας τύπος με τον οποίο είχε σεξουαλικές σχέσεις τακτικές, εκσπερμάτισε μέσα της απροειδοποίητα, επίτηδες, και της είπε μετά πώς κάνει έτσι, αυτός το κάνει σε γυναίκες συχνά, και τι έγινε, σιγά.

Το μόνο που ήθελε η κοπέλα ήταν να της επιβεβαιώσω εγώ ότι δεν είναι τρελή που είχε σοκαριστεί.

Που μου θύμισε μια φορά που με ρώτησαν το ίδιο πράγμα ακριβώς για το “stealthing”. Αν δεν το έχεις ξανακούσει, πρόκειται για το φαινόμενο κατά το οποίο ο άνδρας αφαιρεί το προφυλακτικό κατά τη διάρκεια του σεξ, χωρίς να πάρει τη συγκατάθεση της συντρόφου. Να πούμε ξανά τα βασικά:

Οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη χωρίς συναίνεση, είναι κακοποίηση και βιασμός.

Συναίνεση έχει δοθεί αν ο άλλος έχει πει «ναι, θέλω» ή αν είσαι απόλυτα σίγουρος ότι εννοεί «ναι, θέλω».

Δεν εννοούμε μόνο ένα γενικό «οκ» στο να κάνετε σεξ. Όταν λέμε «σεξουαλική πράξη», εννοούμε και όλα τα ξεχωριστά στάδια ή τις φάσεις της συνεύρεσης. Και εννοούμε «ναι» και με όλα τα μεταβαλλόμενα δεδομένα της συνεύρεσης, σε κάθε στάδιο. Αν δεν υπάρχει «ναι», είναι βιασμός.

Ακόμα κι αν στην αρχή έχει πει «ναι», αν για οποιοδήποτε λόγο, οποιαδήποτε στιγμή, ο άλλος αλλάξει γνώμη, τότε δεν ισχύει το «ναι». Κι αν υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή δεδομένων κι ο άλλος δεν συμφωνήσει, πάλι δεν ισχύει το «ναι». Αν ο άλλος δεν ξέρει ότι άλλαξε ένα δεδομένο, εννοείται ότι δεν ισχύει το «ναι».

Αν αποφασίσεις να αλλάξεις ένα τρομερά σημαντικό δεδομένο και να το κρύψεις, δεν θέλει πολλή φαντασία για να καταλάβεις τι έκανες. Αλλά να στο πω κιόλας: Αν βγάλεις κρυφά το προφυλακτικό, είναι βιασμός.

Υπάρχουν πολλά άρθρα στο ίντερνετ που επικεντρώνονται στην έννοια του φαινομένου, παρουσιάζοντας το πράγμα ως κίνημα, γιατί εκεί είναι το ζουμί. Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι η πρακτική, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, δεν είναι κάτι καινούριο, δεν αποτελεί είδηση. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.

Παρεμπιπτόντως, κι εμένα μου έχει συμβεί. Έχω ακούσει με (και καλά) έκπληξη και δυσπιστία: «μα, δεν το κατάλαβες; Εγώ νόμιζα πως το ήξερες, φάνηκε να σου αρέσει…» Ακόμα το σκέφτομαι και αναγουλιάζω από αηδία.

Σχετικά λοιπόν με την έννοια του «φαινομένου», υπάρχει ένα μεγάλο και σκοτεινό κομμάτι του ίντερνετ με πολλά τέτοια φόρουμ στα οποία άντρες μπαίνουν και μοιράζονται συμβουλές και εμπειρίες σχετικά με τη συναναστροφή με γυναίκες. Τα σάιτ αυτά εμπίπτουν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μισογυνισμού και «σχέδιο» αντίστασης στο φεμινισμό.

Στόχος τους είναι να πατάξουν κάθε προσπάθεια για ισότητα, να μην αφήσουν τις γυναίκες να «σηκώσουν κεφάλι» και να τις χρησιμοποιούν αποκλειστικά σαν αντικείμενα σεξ ή για μεγάλωμα παιδιών και δουλειές του σπιτιού. Μιλάμε για φάση κάπως αντίστοιχη με τις κρυφές οργανώσεις ναζισμού.

Στην άκακη πλευρά του φάσματος είναι τα κλασικά PUA (Pick Up Artist) που σημαίνει τεχνικές για πετυχημένο dating, και βασικά πώς να ρίξεις κάποια στο κρεβάτι. Επαναλαμβάνω, αυτά είναι τα σχετικά άκακα. Η άλλη όμως πλευρά φτάνει στο έγκλημα των incels που έχουμε συζητήσει ξανά.

Το stealthing γίνεται όχι τόσο για την «απόλαυση του ακάπωτου» αλλά ακριβώς για τη γνώση ότι κάνουν στην άλλη κάτι που θα τη φρίκαρε, και καταφέρνουν να την κακοποιήσουν χωρίς εκείνη να το ξέρει ή χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.

Ναι, δεν υπάρχει πάτος, αλλά αυτό το ξέραμε. Το ότι πλέον προσπαθούμε να κολυμπήσουμε και να φτάσουμε στην επιφάνεια, είναι που κάνει τη διαφορά

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News