Εδώ και τρία χρόνια επισημαίνουμε τις απόπειρες να επανέλθει στα ελληνικά πράγματα και στην ελληνική ατζέντα η κουβέντα για το δικαίωμα στην άμβλωση, ένα δικαίωμα κατοχυρωμένο, που κατά καιρούς διάφορες γραφικές προσεγγίσεις έχουν επιχειρήσει να αμφισβητήσουν.
Όμως, το σκοτάδι δεν είναι μακριά, κλείσε τα μάτια να το δεις, που λέει και η σοφή παροιμία: στην αρχή ήταν οι αφίσες στο Μετρό που έκαναν λόγο για “δολοφονία του εμβρύου”. Μετά, ήταν το γκροτέσκο και σκοταδιστικό πρωτοσέλιδο αθλητικής εφημερίδας που έτυχε και των ευλογιών του Άδωνι Γεωργιάδη. Περίπου έναν χρόνο αργότερα ήρθε το κατάπτυστο Συνέδριο Γονιμότητας που πρακτικά ακυρώθηκε από τις οργισμένες αντιδράσεις της κοινωνίας.
Επιχειρήθηκε επανάληψή του και λίγο μετά προέκυψε και εκείνο το φιάσκο με τη Θεωρία περί Αγέννητου Παιδιού που επιχειρήθηκε να εισέλθει από την πίσω πόρτα στα σχολεία. Και πάλι η αντίδραση και η χλεύη του κοινωνικού ιστού επανέφεραν την τάξη και τερμάτισαν τις γραφικές μεν, περιθωριακές σίγουρα, προσπάθειες υπονόμευσης του δικαιώματος στην άμβλωση.
Ακολούθησε σχετική ησυχία, όμως, οι προθέσεις συγκεκριμένων κύκλων να επαναφέρουν την κουβέντα, σε μία παράξενη εφιαλτική για τις γυναίκες συγκυρία, απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη, δεν κρύβονται.
Έτσι, το πιο πρόσφατο χτύπημα, ήταν το άρθρο επίτιμου Αρεοπαγίτη στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” μόλις σήμερα, με το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ η απόπειρα συζήτησης για τις αμβλώσεις μπαίνει στο τραπέζι, από την κυρία είσοδο και οι γυναίκες χαρακτηρίζονται ως “δολοφόνοι” που έχουν δικαίωμα στο σώμα τους για παρεμβάσεις τύπου μπότοξ ή και για πράξεις αυτοχειρίας ακόμα, αλλά όχι δικαίωμα στην απόφαση για το αν θα κρατήσουν ή όχι μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη..!
Συντάκτης του άρθρου, ο Λουκάς Λυμπερόπουλος, επίτιμος Αρεοπαγίτης, Δ.Ν, ο οποίος ξεκινά την… ανάλυσή του από την απόφαση που πάγωσε τον πλανήτη και αφορά την ανατροπή του δικαιώματος στην άμβλωση στις ΗΠΑ για να φτάσει σε λογικά (;) άλματα που εκτείνονται από την επιστήμη και φτάνουν στον Θεό, με ενδιάμεση στάση τον Ποινικό Κώδικα.
Μεταξύ άλλων, γράφει ο επίτιμος Αρεοπαγίτης: “Αυτές οι διαδηλώσεις (σ.σ.: στις ΗΠΑ) έψεξαν το Ανώτατο Δικαστήριο για την απόφασή του υπενθυμίζοντας ότι αγνόησε το δικαίωμά τους “επί του ιδίου σώματος”. Είπαν ξεκάθαρα ότι αφού το σώμα είναι δικό τους μπορούν άνετα και χωρίς να διαπράττουν κάτι παράνομο, να το διαθέτουν όπως θέλουν, επομένως να προχωρούν σε άμβλωση, αφού αυτή γίνεται στο σώμα τους και στους άλλους δεν πέφτει λόγος. Είναι έτσι; Ας το δούμε λοιπόν (πέρα από νομικίστικες θεωρίες): Πράγματι οι γυναίκες είναι κύριες του σώματός τους. Μπορούν να πραγματοποιήσουν “επανορθωτικές” επεμβάσεις, να κάνουν μπότοξ ή λίφτινγκ, ή και να ακρωτηριάσουν το σώμα τους ή και να αυτοκτονήσουν. Τι γίνεται, όμως, με το έμβρυο; Αυτό δεν είναι σώμα τους. Είναι στο σώμα τους. Είναι μία “προνύμφη” ανθρώπου. Από τη στιγμή της συλλήψεως αρχίζει η πορεία του γονιμοποιημένου ωαρίου προς ενανθρώπισή του. Διανύει ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου φιλοξενείται στη μήτρα της γυναικός και τρέφεται από το σώμα της. Δεν είναι σκωληκοειδής απόφυση, κήλη ή χοληδόχος κύστη”.
Αμβλώσεις στην Ελλάδα του ’60: Η σκληρή πραγματικότητα μέσα από τα μάτια μιας γυναικολόγου
Ας μη σχολιαστούν καθόλου τα περί “προνύμφης ανθρώπου”, οι τεχνηέντως φορτισμένες συναισθηματικά συγκρίσεις του εμβρύου με τη σκωληκοειδίτιδα, ούτε φυσικά τα αυθαίρετα συμπεράσματα για το τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα στο σώμα της και για το τι δεν μπορεί. Ας πούμε, είναι βαθιά προβληματική η σύγκριση της άμβλωσης με μία πλαστική επέμβαση ή ακόμα χειρότερα με την αυτοκτονία και κυρίως είναι βαθιά προβληματικό στο 2022 να αποπειράσαι συζήτηση για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος…
Ας μην μείνουμε καν στο ότι στη συνέχεια του άρθρου -ενός άρθρου που υπάρχει στη συνδρομητική έκδοση της εφημερίδας και όχι στην ευρύτερη διαδικτυακή της ύλη, εκεί δηλαδή που θα εκτίθετο στα μάτια πολλών περισσότερων αναγνωστών- η γυναίκα, χαρακτηρίζεται από τον Αρεοπαγίτη πότε ως “απρόσεκτη” και πότε ως κάποια “που για να ζήσει κάποιες στιγμές ηδονής (όπως το δικαιούται), δεν θέλησε να λάβει αντισυλληπτικά μέτρα (όπως δεν το δικαιούται)”…
(Από την έκταση του άρθρου -είναι εξαιρετικά μικρό, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα- εύκολα συμπεραίνει κανείς ότι ποτέ δεν ελήφθη ποτέ υπ’ όψιν η σκληρή πραγματικότητα της εγκυμοσύνης μετά από βιασμό, αλλά σε κάθε περίπτωση στο αφήγημα εμπλέκεται ο Θεός, οι εβδομάδες κύησης, οι “απόπειρες δολοφονίας” και άλλα σχετικά αναμενόμενα).
Αν, όμως, επιθυμούμε βαθιά να μη βρεθούμε μπροστά σε ένα εξαιρετικά δυσάρεστο σενάριο, οφείλουμε να σταθούμε σε ένα δύο πολύ σοβαρά σημεία, για την εξέλιξη της συζήτησης και αφορούν τα εξής: Πρώτον, το ότι ο δικαστικός εκφράζει καθαρά προσωπικές του απόψεις και αμιγώς για τα όσα τεκταίνονται τώρα στην Αμερική. Ακόμα και έτσι, όμως, πρόκειται για απόψεις που φαίνεται να συγκρούονται με το κατοχυρωμένο δικαίωμα στην άμβλωση επί ελληνικού εδάφους. Επίσης, προς το τέλος του άρθρου του γίνεται σαφές ότι αναφέρεται στην Ελλάδα (!), καθώς γράφει χαρακτηριστικά: “Το άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα ρυθμίζει ορθά πότε η άμβλωση είναι επιτρεπτή και δεν τιμωρείται και πότε δεν είναι επιτρεπτή και τιμωρείται”.
Δεύτερον, θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να εξηγήσει η συντακτική ομάδα ή ο επικεφαλής της εφημερίδας το πώς εγκρίθηκε ένα τέτοιο άρθρο, το οποίο απηχεί μεν προσωπικές απόψεις, ωστόσο δημοσιεύεται σε μία εξαιρετικά κρίσιμη για τα γυναικεία δικαιώματα συγκυρία. Το ότι αποφασίστηκε αυτό το άρθρο να εκτεθεί στα μάτια των αναγνωστών που επιλέγουν την premium συνδρομητική έκδοση του ιστότοπου, καθιστά ισόποσα προβληματική και αμφιλεγόμενη την έγκριση.
Σε κάθε περίπτωση, εν συνόλω το άρθρο, όσο…καλοπροαίρετο κι αν είναι το αναγνωστικό κοινό, αποτελεί ακόμα μία προσπάθεια επαναφοράς του θέματος των αμβλώσεων στη δημόσια συζήτηση. Μόνο που επιχειρείται κάτι τέτοιο για ένα θέμα λυμένο, νομικά τακτοποιημένο και κατοχυρωμένο και γι’ αυτό, η όλη κίνηση -το άρθρο, η έγκριση, η στιγμή και ο τρόπος δημοσίευσής του- εμπνέει τεράστια ανησυχία. Τέλος, δεν εξηγείται ποτέ, ο λόγος, η σκοπιμότητα και η χρησιμότητα μίας τέτοιας δημοσίευσης, τώρα, στον ελληνικό Τύπο.
Ίσως για να απαντήσουμε σε όλα τα προηγούμενα, πρέπει να ξεκινήσουμε ακριβώς από αυτό το τελευταίο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ξεθαρεψαν με το αίσχος που έγινε στην Αμερική. Αρνούμαι να έχουν εξουσία στο σώμα μου άνθρωποι με συμπλέγματα και κόμπλεξ, που νομίζουν ότι είναι Θεοί. Δεν κοιτάν τα χάλια τους, που αφήνουν ελεύθερους παιδεραστές, βιαστές, δολοφόνους.
Μην σας πληγώσω αλλά “Δεν κοιτάν τα χάλια τους, που αφήνουν ελεύθερους παιδεραστές, βιαστές, δολοφόνους.” αφορά την εφαρμογή νόμων που ψηφίζουν όσοι στείλαμε στη βουλή.
Ουδέποτε είπα το αντίθετο. Ωστόσο, το δικαστικό σώμα δεν απαλλάσσεται από τις ευθύνες του. Ειδικά όταν εκφράζονται δημόσια απόψεις περί δολοφονίας ανθρώπινης ‘προνύμφης’.
Μα αγαπητή mauve ζητάτε να μην εφαρμόζουν τους νόμους που δεν μας αρέσουν; Γιατί να μη προτείνω κι εγώ ότι όσοι δεν έχουν Α εισόδημα (όσο με βολεύει) να μην πληρώνουν ΕΝΦΙΑ;
Πες τα κοριτσαρα μου!!!!👏👏👏👏
Σιγά σιγά το φέρνουν το θέμα, να μια αναφορά εδώ, να μια κουβέντα είπαμε το παρεξήγησες, να μια ‘προσωπική’ άποψη. Μπαίνει στον δημόσιο λόγο. Να πληροφορήσουμε τον αγαπητό επίτιμο Αεροπαγίτη οτι δεν μας απασχολεί καθόλου η αποψάρα του κι αφού μπήκε στον κόπο να μας την πεί να θυμηθεί να αυτοεξαιρεθεί απο οποιαδήποτε νομική κουβέντα επι του θέματος επειδή ειναι προκατειλημένος.
Οταν αποκτήσει μήτρα ας την διαθέσει προς την φιλοξενία ανεπιθύμητων προνύμφων.
Το υποσυνείδητο μίλησε, αντι για Αρεοπαγίτη ώς μέλος το Άρειου πάγου τον έγραψα Αεροπαγίτη απο τον αερολογίες που πετάει!
Πάντως την φόρμα επικοινωνίας στα ΝΕΑ με τα συγχαρίκια μου για την ευλευθεροτυπία και την απουσία αντιλόγου τη συμπλήρωσα, προτείνω κι άλλοι/ες να πληροφορήσουν την εφημερίδα για την γνώμη τους. Ετσι στα πλαίσια των προσωπικων απόψεων.
Ή ας πάρει την προνύμφη να τη βάλει εκεί που ξέρει
Μα το σκέφτηκα αλλά λέω αστο…. ευχαριστώ που δεν το άφησες εσύ
Δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα. Καλώς ή κακώς στο νομικό αλλά και στον ηθικό τομέα δεν υπάρχουν θέσφατα και οι απόψεις, εφόσον είναι δοσμένες με σεβασμό και χωρίς χυδαιότητες είναι καλοπροαίρετες. Αυτό είναι η δημοκρατία, είτε αρέσει σε μερικούς είτε όχι. Οι συντακτικές ομάδες δεν έχουν να απολογηθούν πουθενά, ειδικότερα δε εφόσον οι εκάστοτε απόψεις δεν απεικονίζουν την γραμμή της εφημερίδας. Στην τελική για επίτιμο Αρεοπαγίτη, όχι για περιπτερά (με όλο το σεβασμό στους επαγγελματίες του κλάδου). Επίσης ποια είναι η κρίσιμη συγκυρία που αναφέρετε, γιατί δεν έχουμε κάτι υπόψιν. Περί του άρθρου, περισσότερο μου φαίνεται σαν έκθεση ιδεών… Διαβάστε περισσότερα »
Αν μιλάει για προσωπικές απόψεις τι με νοιάζει αν είναι δικαστής ή περιπτεράς. Να ορίσω κι εγώ δεν είναι προνύμφη, είναι παράσιτο που τρέφεται απο εμένα και θέλω να βγεί τώρα. Αν μιλάει ως δικαστικός φιλοσοφικά ως κριτική ενός ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ νόμου να πάει να κουβεντιάσει τα νομικίστικα με τους συναδέλφους.
Αλήθεια αν έλεγε ότι καποιες κατηγορίες ανθρώπων πρέπει να υποβληθούν σε ευγονική (παντα ως ‘προοσωπική’ αποψης δικαστικού οχι περιπτερά) ή μια άποψη επι πολιτειακού με επάνοδο βασιλείας, θα δημοσιευόταν στα πλαίσια της δημοκρατίας κι ελευθεροτυπίας ή εκει τζιζ αστο?
Να θυμίσω ότι αν δε κάνω λάθος η συζήτηση για την επάνοδο της βασιλείας έχει κλείσει καθώς τα συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος δεν αναθεωρούνται. Αρα δν μπορεί να δημοσιευτεί τέτοιο άρθρο. Φυσικά θα ήταν υπέροχο μια γυναίκα δικαστικός να απαντούσε στο κείμενο συνολικά.
Ναι γιατί κάποιος φαντάστηκε οτι θα βγεί κανένας επίτιμος στο μέλλον να εκθέσει την ‘προσωπική’ του αποψάρα οπότε φρόντισε να το περάσει σε δημοψήφισμα. Αλλα γιατί να μην την πεί, σιγά θεωρία είναι, και το δικαίωμα επι αμβλώσεων δεν έχει κλείσει? Να όμως που φιλοσοφεί επι του θέματος.
Έχω φουντώσει…. το πιο υπέροχο θα ήταν να απαντούσε άντρας δικαστικός βέβαια αλλά φαντάζομαι δεν θέλουν να τον κςκοκαρδισουν τον επίτιμο, είναι και μια ηλικίας…
Τι σχέση έχει το δημοψήφισμα με τις διατάξεις του συντάγματος που δεν αναθεωρούνται;
Δεύτερον πάμπολλ@ πέρσι τέτοια εποχή είχαν βήμα κι έλεγαν πόσο δε χρειαζόμαστε τις ανεμογεννήτριες. Το πόσο δίκιο είχαν το βλέπουμε τώρα και το πιο σημαντικό το πληρώνουμε. Αρα ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει ότι θέλει αρκεί να μπορεί να το υποστηρίξει και να μη προσβάλλει. Αυτό έγινε εδώ είπε τη γνώμη του και καμί@ δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει με επιχειρήματα.
Φίλτατη Μαρία, ενδεχομένως και να μην έχει διαφορά αλλά η εμπειρία ενός προσώπου στο ανώτατο δικαστικό αξίωμα της χώρας του δίνει ένα βήμα να την εκφέρει, όπως και οι υπόλοιποι έχουμε δικαίωμα να την σχολιάζουμε. Όσον αφορά το έμβρυο εάν επιθυμείς ως παράσιτο, ελπίζω μέχρι τον τρίτο μήνα κάτι δικαίωμα σου, άλλωστε η άμβλωση είναι νομικά θεσμοθετημένη και δεν την αγγίζει κανείς, οπότε επί της ουσίας δεν σε κουνάει κανείς από την θέση σου. Θα ήθελα να σταθώ όμως στην δεύτερη παράγραφο. Προφανώς αντιλαμβάνεσαι ότι ζητήματα ευγονικής δεν μπορούνε να σταθούν σε δημοκρατικό διάλογο, ούτε αγγίζοντας τα όρια του. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Πως ακριβώς συμπέρανες οτι θέλω να μιλήσω περι βασιλείας? Νομίζω οτι σου διέφυγε ο σαρκασμός πως αν ο επίτιμος έγραφε αποψάρα υπερ βασιλείς ή ευγονικής (μονο και μονο σαν λεξη παραπεμπει αλλου), θα του κρεμούσαν κουδούνια που ενας ανώτατος δικαστικός λόγω της ιδιότητας του πρέπει να προσέχει τι λέει δημόσια στις αποψάρες του. Τζίιιιιζ, αλλα το δικαίωμα στην μήτρα μου είναι προς συζήτηση βλέπεις. Το τι θεωρώ εγω το ζυγωτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία, η κουβέντα είναι για το δικαίωμα μου να μην αντιμετωπιστώ σαν δοχείο. Δεν νομίζω χρειάζεται να το εξηγήσω. Και μια που βάζεις θέμα ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ζωής,… Διαβάστε περισσότερα »
Μου είναι πολύ δύσκολο να μιλάω ξανά και ξανά για αυτονόητα πράγματα, ειδικότερα δε σε άτομα που νιώθω ότι αρνούνται να καταλάβουν. But here we go: Τα θέματα ευγονικής και βασιλείας εσύ τα έφερες στο τραπέζι και σου απάντησα σχετικά: για το πρώτο δεν τίθεται θέμα, το ζήτημα των αμβλώσεων έχει μια ευαισθησία επειδή η κατακλείδα του είναι η γέννηση ενός νέου ανθρώπου και όχι ο τερματισμός ενός ήδη υπάρχοντος. Το ζήτημα της βασιλείας, όπως δεν κατάλαβες, δεν θεωρώ ότι αποτελεί ταμπού, αν κάποιος, πχ εσύ που όπως φαίνεται δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς την ελευθερία του λόγου, θέλει να μιλήσει για… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, οντως here i am. Το θέμα βασιλείας- δεν τολμά κανείς να το φέρει στον διάλογο γιατί αναγνωρίζεται η ευαισθησία του θέματος. Δεν βλεπω πολυ πολιτισμό μολις καν θίγεται. Πράγμα που δεν ισχύει στο επίσης ευαίσθητο θέμα των αμβλώσεων Την ελευθερία του λόγου πως ακριβώς συμπερανες οτι δεν την αντιλαμβάνομαι. Επειδή κατακρινω σφοδρότατα ένα κείμενο ως καταπτυστο και οτι δοθηκε βήμα? Εκεί σου βαζω τα δυο μετρα και σταθμά, κείμενο υπερ βασιλείας πχ θα το είχε δημοσιεύσει? Αφου λοιπόν το όριο σου ειναι οι 12 εβδομάδες κατανοείς τον εκνευρισμό μου στην αναφορά οτι ‘προβαίνει σε δολοφονία’. Πιθανόν να μην σε… Διαβάστε περισσότερα »
Το κείμενο του τύπου και χυδαίο είναι και προσβλητικό για τις γυναίκες. Επίσης εκφέρει γνώμη για ιατρικά και κοινωνικά θέματα με τα οποία, στην καλύτερη περίπτωση, δεν έχει καμία επαφή. Ο λόγος του λοιπόν είναι ισάξιος με του περιπτερά.
Η υποκρισία δε, περισσεύει.
Και επιτέλους, ας έχουμε αποψάρες για πράγματα που τα λουζομαστε οι ίδιοι και όχι άλλες…
Απο που να το πιάσω και που να το αφήσω, απο την απουσία του άντρα απο την ‘ευθύνη’, απο τις ηδονικές γυναίκες, απο το οτι θεωρεί σίγουρη την περίπτωση οτι αν δεν ‘δολοφονηθεί’ θα γεννηθεί (τις αποβολες 3μηνου τις ξέρει), τον Θεό/φύση. Αμα τον βρούμε τον Θεό ή την φύση να τους ρωτήσουμε. Κι όλα αυτά γιατί κατα την λογική του ΜΠΟΡΕΙΣ μετα βεβαιότητας να το αποφύγεις οποτε βαφτίζει (η γυναίκα πάντα) την δολοφονια αυτοδιάθεση για να υπεκφύγει των ευθυνών της. Διότι μονον αυτή φταίει. Ο αγαπητός αμελεί να μας πεί για τις αποβολές, τις χρωμοσωμικες ανωμαλίες, τους βιασμούς, το… Διαβάστε περισσότερα »
Μας αναγνωρίζει όμως το δικαίωμα να κάνουμε τα πάντα στο σώμα μας για να είμαστε πιο όμορφες στα ματάκια του… Πόσο γελοίος
Επικαλείται την ελευθερία του λόγου με σκοπό την προώθηση του περιορισμού της αυτοδιαθέσης ή ακόμα και την πλήρη αφαίρεση της ελευθερίας πάνω στο σώμα μας. Ουσιαστικά προμοταρει απόψεις μίσους εναντίον μέρους της κοινωνίας. Σαφώς και θα υπάρξει αντίλογος
Αν εσύ απο οοοοοολο το άρθρο κράτησες μονο το hard to swallow pills, τότε ναί, κάποια θέματα χτυπάνε απευθείας συναγερμό.
Σε αυτούς που εν καταλαβαίνουν τις αντιδράσεις στοχεύει το άρθρο άλλωστε
Η κρίσιμη συγκυρία που δεν έχετε υπόψιν: “…την ανατροπή του δικαιώματος στην άμβλωση στις ΗΠΑ.” Εφόσον προσπαθούν τόσο πολύ να μας πείσουν ότι η αντισύλληψη είναι αποκλειστικά και μόνο δική μας ευθύνη, ας αποδεχτούν επιτέλους ότι ο μόνος τρόπος να “φύγουμε” στο άκουσμα μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης είναι η άμβλωση. Αν η παράλειψη λήψης αντισύλληψης είναι ένα λάθος που βαραίνει μόνο εμάς, τότε πρέπει και να αφορά μόνο εμάς το πώς θα διορθώσουμε αυτό το λάθος. Αρνούμαι να δεχτώ το “ας πρόσεχες, τώρα λούσου τα” ως απάντηση σε μια γυναίκα που ήθελε να ζήσει κάποιες στιγμές ηδονής, όταν για έναν άντρα,… Διαβάστε περισσότερα »
αγαπητή mauve, θεωρώ ότι είσαι λίγο υπερβολική καθώς ουδέποτε εκφράστηκαν τέτοιες απόψεις στο άρθρο. Σε κάθε περίπτωση δεν διαφωνώ καθόλου με τον αντίλογο σε αντίθεση με την φίλη Μαρία που αν μπορούσε θα τον έκοβε από το μοντάζ. Εντάξει λοιπόν: υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου, σχετικά με τις αντιδράσεις στην Ευρώπη για γεγονότα που αφορούν την Αμερική σου προτείνω να το διαβάσεις. Η ουσία είναι όμως ότι εδώ δεν είμαστε Αμερική, οι Αμερικάνικοι νόμοι δεν έρχονται τόσο εύκολα στην Ευρώπη, εδώ υπάρχουν άλλες νοοτροπίες και τολμώ να πω ότι οι αντιδράσεις θυμίζουν εργατοπατέρες που κατεβαίνουν σε απεργία… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν φάνηκε να συμφωνείς στο αρχικό σου σχόλιο όταν έγραψες “hard to swallow pills”, γι’ αυτό και εστίασα εκεί. Κι όμως, υπάρχουν πολλοί (περισσότεροι από ό,τι θα έπρεπε) που υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο.
Θα μπορούσαμε να το συζητάμε για ώρες, αλλά έχω την αίσθηση ότι αδυνατείς να το καταλάβεις. Όχι γιατί δεν έχεις την ικανότητα, αλλά εκ των πραγμάτων δεν έχεις βρεθεί σε αυτή τη θέση. Θα πρέπει, όμως, να δεις ότι είναι κάτι που μας αφορά άμεσα και να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τις όποιες αντιδράσεις, έστω και αν σου θυμίζουμε εργατοπατέρες.
Αυτά τα “αδυνατείς να το καταλάβεις, γιατί δεν έχεις βρεθεί στην ίδια θέση” μου θυμίζουν κάτι “μην μιλάς, δεν ξέρεις, στα πιάτα σου” και λοιπά. Ίσως θα ήτανε καλό να το κοιτάξετε λίγο.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι στα σχόλια σέβονται τόσο πολύ την “εμπεριστατωμένη” γνώμη του επίτιμου μόνο άντρες, που ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα και την ευθύνη αλλού (πχ ότι εμείς ψηφίσαμε αυτούς στη Βουλή που περνάνε αυτούς τους νόμους – που το ξέρετε δλδ ότι ντε και καλά τους ψηφίσαμε όλοι/ες; Είστε της σχολής “μαζί τα φάγαμε” φαντάζομαι, τι βολικό), που πάνε την κουβέντα άλλου (περί βασιλείας και πράσινων αλόγων), που βγάζουν τις γυναίκες σχολιαστριες “υπερβολικές” και ότι προτρέπουν σε βία, και γενικώς πάνε να πιάσουν την κάθε τρίχα κάθε αντίδρασης και να την αναγάγουν σε τριχιά, μόνο και… Διαβάστε περισσότερα »
Εξακολουθεί να με τρομάζει πόσο σιωπηλό παραμένει το φεμινιστικό κίνημα αντιδρώντας σε γεγονότα αντί να θέτει την ατζέντα. Πρώτα το συνέδριο τώρα το άρθρο. Είναι κρίμα
Μόνο κάτι γαλλικά μου έρχονται στο μυαλό, και ένα πιάνο στο κεφάλι του επίτιμου…
Γλυκύτατη και τόσο ώριμη η προτροπή σε βια ενάντια σε κάποιον που εκφράζει απόψεις που δεν μας αρέσει. Αναρωτιέμαι αν μπορούμε να θεσμοθετήσουμε την προτροπή σε βια (λεκτική και φυσική) για συγκεκριμένες απόψεις με τις οποίες διαφωνούμε.
Εμένα στο μυαλό μου έρχεται να του πετάξω ντομάτες και να εύχομαι να τον πατήσει κανένα τρένο. Πως ακριβώς προωθω την βία με κατι που σκέφτομαι κι εύχομαι? Μπορεί να είμαι σκ@τόψυχη ναί, δεν προτρέπω κανέναν σε τίποτα, μα την γνώμη μου λέω όπως κι ο επίτιμος.
Αφού με χαρακτηρίζει ως ανεύθυνη ηδονήστρια δολοφόνο που προβαίνω σε ανύπαρκτο ποινικό αδίκημα μπορω κι εγώ να τον χαρακτηρίσω αεροπαγίτη που εκφράζει μισογυνιστικές μπούρδες.
Την προτροπή που την είδατε;
φίλε/η observer πόσο ελαστικά είναι τα αντανακλαστικά μας όταν η βία ασκείται σε άτομα με τα οποία διαφωνούμε, ε; “ένα πιάνο στο κεφάλι του επίτιμου”, “να τον πατήσει τρένο”….
Και για μην ξεχάστω, πρόθεση το μου έρχεται να του πετάξω ντομάτες. Το αν εχω βρεθεί και στα ορια της συκοφαντικής δυσφήμιση ή ασκώ το δικαίωμα ελευθερίας λόγου, νο το ομολογήσω δεν ξέρω.
Επειδή διέγραψα κατα λάθος την αρχή του σχολίου μου.
Το εύχομαι το πιάνο στο κεφάλι είτε να τον πατήσει τρενο (εφ’οσον δεν προτρέπω κάποιον να το ρίξει πάνω του) ανήκει στην ίδια σφαίρα πιθανότητας επιρροής οσο η ευχή να του πέσει το τζόκερ.
Προτροπή είναι το, προτείνω κι άλλοι/ες να πληροφορήσουν την εφημερίδα για την γνώμη τους. Ετσι στα πλαίσια των προσωπικων απόψεων.
Ευχαριστώ με καλύψατε..
Έχουν περάσει μέρες που γράφτηκε το άρθρο, αλλά διαβάζοντας το ίδιο κ όλα τα σχόλια από κάτω, θα ήθελα να προσθέσω τα εξής: Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα (οκ, το πήγα παλιά), οι κάτοικοι της Β. Μακεδονίας δεν ξύπνησαν ένα ωραίο πρωί κ αποφάσισαν να λέγονται μακεδονες, σιγά σιγά ξεκίνησε το κίνημα από τη δεκαετία του 80 (άστο θα πεις, εξωτερική πολιτική), υπάρχει νόμος να υπάρχει δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα (κ εδώ διορθώστε με αν κάνω λάθος), αλλά σιγά σιγά ροκανιζεται κ σε λίγα χρόνια όπως φαίνεται δεν θα υπάρχουν δημόσια πανεπιστήμια (οποίος δεν το βλέπει να πάει… Διαβάστε περισσότερα »
Η νομοθεσία δεν θα επηρεάσει τη γυναίκα που δεν θέλει να γεννήσει το παιδί της, θα βρει τρόπο να κάνει εκτρωση. Η κοινωνία μας πρέπει να αρχίσει να στηρίζει τη γυναίκα να μπορεί μόνη της να στηριχθεί και να μεγαλώσει το παιδί. Οταν πας για συνέντευξη για εργασία ρωτάνε την οικογενειακή κατάσταση κι αν σκέφτεσαι να κάνεις παιδί για να απορριψουν την αίτηση. Ο στιγματισμός της ανύπαντρη μητέρας, η φτώχεια, η δυσκολία εύρεσης εργασίας, το νεαρό της ηλικίας αν πηγαίνει ακόμα σχολείο. Όλα αυτά πρέπει να λυθούν από την ίδια τη κοινωνία,απο εμάς τους ίδιους.