Πριν λίγο καιρό, μου στέλνει μήνυμα ένας άγνωστος και ρωτάει σε ποια περιοχή μένω. Του λέω δεν έχεις λόγο να σε νοιάζει, λέει τότε πώς θα ψάξω να σε βρω, λέω δεν θα ψάξεις να με βρεις, λέει λίγο χιούμορ δεν βλάπτει, λέω δεν είναι αστείο αν είσαι γυναίκα, λέει η περίπτωσή σου είναι σοβαρή και με μπλοκάρει, αφού πρώτα λέει ότι είμαι κακιά και τρελή επειδή είμαι κοντή.
Ναι. Είμαι τρελή που φοβάμαι να πω πού μένω σε αγνώστους που δεν με ενδιαφέρουν και που λένε πως θα ‘θελαν να ψάξουν να με βρουν. Είμαι και κακιά επειδή δεν τους κάνω το χατίρι. Και ο γλυκύτατος άγνωστος ξέρει γιατί. -Δεν υπάρχει κουλτούρα βιασμού κοριτσάκι μου, απλά είσαι κοντή.
Ανεβάζω το συμβάν στο φέισμπουκ μου, και από κάτω κάνει σχόλιο ένας άλλος άγνωστος, ότι δεν υπάρχει κουλτούρα του βιασμού στην Ελλάδα και φέρνουμε συνέχεια τα ξένα τρεντς εδώ καθυστερημένα, και μου εξηγεί τι είναι η κουλτούρα του βιασμού, ότι δηλαδή η κοινωνία δικαιολογεί και συγχωρεί το βιασμό, ενώ στην Ελλάδα στέλνουμε τους βιαστές στη φυλακή. Κουλτούρα του βιασμού, λέει, υπάρχει στη Μέση Ανατολή.
Πάντα θα βρεθεί κάποιος που δεν θέλει να καταλάβει. Τον ρωτάω στην αρχή αν θέλει να τον παραπέμψω σε κείμενα για να διαβάσει, αν τον νοιάζει να καταλάβει. Λέει όχι. Δεν θέλει να καταλάβει.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι ξεκίνησα να γράφω για την κουλτούρα του βιασμού όταν ένιωθα να πνίγομαι διαβάζοντας για την υπόθεση του φοιτητή του Στάνφορντ στην Αμερική, που τον έπιασαν την ώρα εκείνη που έχωνε τα δάχτυλά του στον κόλπο μιας λιπόθυμης κοπέλας, και έκανε μόνο τρεις μήνες φυλακή, επειδή ήταν κολυμβητής και καλό παιδί.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι στο δικαστήριο, η κοπέλα κατηγορήθηκε για τον ίδιο της το βιασμό, γιατί είχε βγει, γιατί είχε βγει χωρίς το αγόρι της, γιατί κατανάλωσε αλκοόλ, γιατί φορούσε φόρεμα, γιατί είχε πάει 2 το πρωί. Δεν θέλει να καταλάβει ότι σε κάθε δίκη βιασμού, κατηγορείται όχι ο βιαστής, αλλά το θύμα.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι στην Ελλάδα, δηλώνονται περίπου 270 βιασμοί το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι στην πραγματικότητα μπορεί να είναι πάνω από 5 χιλιάδες. Δεν έχει καταλάβει ότι οι γυναίκες φοβούνται να το δηλώσουν, γιατί δεν θα τις πιστέψουν, γιατί θα τις κατηγορήσουν ότι εκείνες φταίνε, γιατί στη φρίκη του βιασμού θα προστεθεί η φρίκη του δημόσιου εξευτελισμού. Από τους 270 βιασμούς που καταγγέλλονται, οι 183 καταλήγουν σε σύλληψη υπόπτου, 47 φτάνουν στο δικαστήριο και 20 καταλήγουν σε καταδικαστική απόφαση.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι μπορεί να μην έχει σημασία το ότι βιάστηκα εγώ, αλλά έχει σημασία ότι αφού μόλις είχα βιαστεί, μόλις είχα αλλάξει σεντόνια, καθαρίσει στρώμα και απολυμάνει τοίχους από τα αίματα, μιλάω σε φίλο στο τσατ γιατί χρειαζόμουν κάπου να μιλήσω, και μου λέει ότι αποκλείεται να μην ήθελα, αφού τον άφησα να έρθει σπίτι μου, ό,τι κι αν είπε σαν αφορμή. Αποκλείεται να μην ήθελα.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι αφού έγραψα για όλα αυτά, δεκάδες γυναίκες που πλέον είναι εκατοντάδες, μου μίλησαν με ιστορίες βιασμών και κακοποιήσεων που οι μισοί τους φίλοι δεν πιστεύουν, που κατηγορούν τις ίδιες και τους λένε «μα αφού ο Τάδε είναι καλό παιδί».
Δεν θέλει να καταλάβει ότι σχεδόν κάθε γυναίκα, σε κάποιο βαθμό, έχει σεξουαλικά κακοποιηθεί. Δεν θέλει να καταλάβει ότι οι άντρες έχουν μάθει να πιέζουν τις γυναίκες για σεξ ώστε να τις εξαναγκάσουν ψυχολογικά να ενδώσουν, χωρίς να θέλουν.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι άλλο να το υπομένει κάποια, κι άλλο να δώσει συναίνεση. Δεν θέλει να καταλάβει ότι βιαστές δεν είναι μόνο άγνωστοι σε σκοτεινά δρομάκια αλλά άνθρωποι καθημερινοί, φίλοι του, πιθανόν κι ο ίδιος, αν μπορούσε ποτέ να παραδεχτεί ότι κάποτε συνέχισε ενώ η άλλη δεν φαινόταν να ήθελε. Δεν θέλει να καταλάβει ότι εμένα μου έχουν στείλει πάρα πολλοί άντρες ότι υπήρξαν σ’ αυτή τη θέση. Άντρες που δεν είναι τέρατα. Αλλά βίασαν.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι οι άντρες είναι πολύ καλύτεροι από τις ορμές τους, και αυτό που καθορίζει τη συμπεριφορά τους στο σεξ δεν είναι η φύση, αλλά η σκατένια ιδέα ότι η γυναίκα θα υπομείνει κάτι που δεν της πολύ-αρέσει, γιατί έτσι οφείλει. Γιατί έτσι είναι φτιαγμένες οι γυναίκες, για να μην απολαμβάνουν και τόσο το σεξ, αλλά να κάνουν τα χατίρια στους άντρες, που μόνο αυτό θέλουν. Δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι πρόβλημα που οι άντρες έχουν μάθει να πιστεύουν ότι οι γυναίκες τους χρωστάνε σεξ.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι κάθε φορά που λέμε μια γυναίκα πουτάνα ή ότι τα ‘θελε ο κώλος της ή ότι προκαλεί, τροφοδοτούμε όλη αυτή τη λογική. Δεν θέλει να καταλάβει ότι καμιά γυναίκα δεν θέλει ποτέ να βιαστεί και καμιά γυναίκα δεν φταίει ποτέ αν βιαστεί. Δεν ντύνεται γι’ αυτό, δεν βάφεται γι΄ αυτό, δεν υπάρχει γι’ αυτό. Αν τα κάνει όλα αυτά, συχνά τα κάνει γιατί και πάλι όλοι της λένε ότι οφείλει να είναι σέξι και ποθητή.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι μιλάμε και για την Ελλάδα, γιατί εκτός από τις στατιστικές και τις έρευνες, αυτά που μου λένε εμένα, συμβαίνουν στην Ελλάδα. Δεν θέλει να καταλάβει ότι συμβαίνουν κάθε μέρα.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι η κοπέλα που μου μίλησε για τη δίκη του πατέρα της, που βίαζε την ίδια και την αδερφή της από την ηλικία των έντεκα, είναι υπόθεση της Λάρισας. Στη δίκη του εφετείου, γιατί πρωτόδικα βρέθηκε ένοχος, πήγαν να τη βγάλουν τσούλα επειδή φορούσε μίνι όταν ήταν φοιτήτρια. Ο πατέρας αθωώθηκε από τους ενόρκους, γιατί είναι ευυπόληπτος πολίτης.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι οι ψευδείς κατηγορίες βιασμών είναι τόσο μα τόσο λίγες, γιατί πολύ λίγες μπορούν να αντέξουν το μαρτύριο του slut shaming και του victim blaming, από την αστυνομία ως το δικαστήριο.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι όλα αυτά είναι τόσο βαθιά ριζωμένα μέσα μας, που ακόμα και γυναίκες θα βρεθούν με το μέρος του και θα πουν για εμάς τις υπόλοιπες ότι είμαστε υπερβολικές. Γυναίκες που μεγάλωσαν με αυτή τη νοοτροπία και την αποδέχτηκαν, την υιοθέτησαν, και μπορεί να είναι οι πρώτες που θα πουν μια άλλη «τσούλα». Για να νιώθουν ότι εκείνες είναι διαφορετικές, καθώς πρέπει και σεμνές, και γι’ αυτό δεν κινδυνεύουν να βιάσουν αυτές. Παρόλο που σφάλλουν.
Δεν θέλει να καταλάβει ότι όλα αυτά έκαναν το #metoo να πάρει φωτιά, να μιλήσει σε κάθε μια, να φωνάξει τι έζησε δημόσια, να πει φτάνει πια. Δεν θέλει να καταλάβει ότι όλα αυτά δεν είναι τυχαία γεγονότα αλλά κομμάτι ενός μεγαλύτερου πράγματος, που είναι παντού γύρω μας, από τότε που είμαστε παιδιά και λένε στα κοριτσάκια μην κάθεσαι με τα πόδια ανοιχτά. Ενός βαθύτερου πράγματος που λέγεται κουλτούρα του βιασμού.
Δεν θέλει να καταλάβει. Και όταν κάποιος δεν θέλει να καταλάβει, δεν οφείλουμε να σπαταλάμε ενέργεια για να του εξηγήσουμε.
Φρόντισε τον εαυτό σου κι αυτούς που θέλουν να καταλάβουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
το τελευταίο διάστημα έτυχε δυο φίλες μου να πέσουν θύματα κλοπής. Στη μια έκλεψαν την τσάντα μέσα στο μετρό, στην άλλη άνοιξαν το αυτοκίνητο μέρα μεσημέρι σε πάρκινκ αλυσίδας εστιατορίων. Μου μίλησαν για την εμπειρία τους στο αστυνομικό τμήμα κλαίγοντας. Οι αστυνομικοί δεν έδειξαν καθόλου κατανόηση, καμία διάθεση να διαλευκάνουν το θέμα (ίσα ίσα που τις παρότρυναν να το αφήσουν εκεί ή τους έβαλαν εμπόδια παράλογα). Αλλά το χειρότερο ήταν ότι κατηγόρησαν τα ίδια τα θύματα! Τους είπαν πράγματα όπως “και τι δουλειά είχες εσύ τέτοια ώρα στην Ομόνοια “(πέντε το απόγευμα για την ιστορία), “έπρεπε να προσέχεις περισσότερο”, “μα… Διαβάστε περισσότερα »
Καμιά φορά αξίζει τον κόπο. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί πριν δω το βίντεό σου. Γενικώς χαμένη ήμουν. Ενημερώθηκα, κατανόησα κι όποτε βρέθηκα αδιάβαστη διάβασα κι άλλο. Κι αυτό το οφείλω εδώ στην α,μπα και σε σένα Ειρήνη. Με ρώτησε ένα μικρό παιδί στη δουλειά (22 χρονών) τι ακριβώς είναι και αν πιστεύω στην κουλτούρα του βιασμού. Αρχίσαμε να μιλάμε, με έφτασε στα σημεία εγκεφαλικού γιατί δεν εννοούσε να καταλάβει πως το victim blaming είναι μέρος της κουλτούρας αυτής. Πίστευε κι αυτός πως μόνο σε μέρη σαν την ινδία υπάρχει αυτή η κουλτούρα. Του έστειλα λινκς μιλήσαμε ξαναμιλήσαμε ήθελα να του… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ, μερικές φορές αξίζει. Θέλω μόνο να προστατεύσω όλες εμάς που νιώθουμε να πνιγόμαστε όταν ακούμε τέτοια, από κόσμο που δεν τον νοιάζει να επιχειρηματολογήσει αλλά θέλει μόνο να μας δει να στεναχωριόμαστε, και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει γνώμη εκείνη τη στιγμή. Εκεί εστιάζω. Ότι δεν μπορείς να αναλώνεσαι προσπαθώντας να εξηγήσεις σε κάθε άσχετο κάθε φορά, είναι πολύ ψυχοφθόρο και η ψυχική μας ηρεμία είναι πολύτιμη. Αλλά έχω δει κι εγώ από προσωπική εμπειρία, ότι λιθαράκι το λιθαράκι, άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν απόψεις, και μάλιστα έρχονται και μου το λένε, πολλές φορές λέγοντας συγγνώμη ή ευχαριστώ. Είναι σαν… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραίο κείμενο. Δυστυχώς και εδώ μέσα στο αμπα μερικοί δεν καταλαβαίνουν τι είναι κουλτούρα βιασμού. Είναι μερικά προφίλ που απορώ τι γράφουν, τι δεν καταλαβαίνουν, τι διαβάζουν και την τελική τι κάνουν εδώ μέσα. Και να πω ότι είναι δυσνόητα τα κείμενα; Ειδικά η Ειρήνη γράφει πολύ εύγλωττα.
Εντάξει. Σκέφτομαι να το χτυπήσω σε τατού: Αγαπώ την Ειρήνη Γεωργή και αυτά που γράφει. Αν και είμαι κι εγώ κοντή, πιστεύω ότι αν το κάνω top to toe κάπως θα χωρέσει.
Εβελίνα μην το κάνεις, θα γνωρίσεις κάποια καλύτερη από μένα και θα το μετανιώσεις! <3
Συγκλονιστικό κείμενο που σε ταρακουνάει όταν το διαβάζεις… Και μετα το σκέφτεσαι και φέρνεις φέρνεις πίσω στο μυαλό σου όλες εκείνες τις φορές που έχεις κάνει sex. Άραγε να έχει κλάψει κάποια γυναίκα εξαιτίας μου μετα το sex; Να πίεσα κάποια περισσότερο; Μήπως όταν γυρίσαμε σε ένα σπίτι μετα το club αυτή να μην ήθελε και τόσο, αλλά εγώ να μην το κατάλαβα; Μήπως ένιωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή; Μήπως; Το μόνο που δε θέλω να πιστέψω είναι ότι «σχεδόν κάθε γυναίκα, σε κάποιο βαθμό, έχει σεξουαλικά κακοποιηθεί», γιατί τότε σημαίνει ότι έχω και εγώ κακοποιήσει μια γυναικά. Γιατί… Διαβάστε περισσότερα »
Γνώριμες σκέψεις… Κάνοντας αυτή την κουβέντα σήμερα πάντως, νομίζω ότι βάζουμε όριο στην εξέλιξή μας αν μπαίνει ο πήχης στο έφτασα να κακοποιήσω γυναίκα. Όσο πιο πολύ το δουλεύει κανείς, τόσο συνειδητοποιεί ότι δε χρειάζεται ούτε καν να κάνεις σεξ, ούτε καν να φασωθείς. Μία φορά και μόνο να ένιωσε άσχημα κάποιος που βρίσκεται εκείνη την ώρα σε κείνο το μέρος αρκεί για να πούμε ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Προφανώς ουδείς αναμάρτητος. Και ο παγκόσμιος πρωταθλητής να είσαι, πάντα θα υπάρχει μια στιγμή που απογοήτευσες κάποιους με την επίδοσή σου. Για να είσαι όμως πρωταθλητής τελικά, πρέπει μέσα στους κάποιους… Διαβάστε περισσότερα »
Μου ήρθε στο μυαλό αυτό που κάποια άλλη σχολιάστρια είχε γράψει πετυχημένα (το παραφράζω): “γιατί σχεδόν όλες οι γυναίκες γνωρίζουν άλλες γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ενώ κανενας άντρας δε γνωρίζει άλλους άντρες που κακοποίησαν σεξουαλικά;” Εγώ πάντως, μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια σεξουαλικής ζωής είχα ήδη υποστεί πολλές φορές σεξουαλική κακποίηση (από το να με πιέσουν να κάνω πράγματα που δεν ήθελα μέχρι να με βιάσει κάποιος που βγαίναμε για λίγο καιρό), κι επίσης οι πιο κοντινές μου συνομίληκες γυναίκες, επίσης(μία φίλη μου πήγε να καταγγείλει την απόπειρα βιασμού και στην αστυνομία τη διώξανε, γελώντας εις βάρος της,… Διαβάστε περισσότερα »
Φυσικά και είμαι επιφυλακτικός και για άλλα εγκλήματα!
Το ~20% των ασφαλιστικών αποζημιώσεων που καταβάλουν οι ασφαλιστικές είναι απάτη! Ξέρεις πόσα Rolex δόθηκαν σε ενεχυροδανειστήριο και στην οικογένεια, (όχι στην αστυνομία) δηλώθηκαν ως «κλεμμένα»;
Ίσως λέω, ίσως αυτό να ισχύει και εδώ και το λέω με πολύ επιφύλαξη και με πολύ σεβασμό προς τα θύματα γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να δεχτώ αυτούς τους αριθμούς για τους λόγους εξήγησα στο αρχικό μου ποστ.
Glamazon, θα δανειστώ αυτή την υπέροχη απάντηση, φωνάζει ειλικρινή παραδοχή και με αντιπροσωπεύει επίσης άψογα. Έχουμε όλοι και όλες πολλή δουλειά να κάνουμε.
“κάποιες γυναίκες μπορεί να μετανιώνουν για κάτι που κάνανε σε στιγμή ευθυμίας / συναισθηματικής αδυναμίας κλπ. και να επιλέγουν να «δικαιολογηθούν» στον εαυτό τους και στους γύρω τους με το επιχείρημα της κακοποίησης….” Ουάου. Καμία μα καμία γυναίκα (ή άντρας) δεν θα προτιμήσει να σκεφτεί ότι κακοποιήθηκε από το ότι πέρασε καλά, καταλαβαίνεις τι γράφεις; Περνάμε χρόνια κ χρόνια να πείθουμε τους εαυτούς μας ότι δεν έγινε κάτι φοβερό, ότι ίσως θέλαμε, ότι ότι..αλλά η αλήθεια είναι εκεί. Κανείς δεν θέλει να είναι θύμα, εσύ θέλεις; Ξέρεις για τι αγκάθι, ντροπή, αίσθημα ανημπόριας μιλάμε; Κ το έχουμε επιχείρημα; Από όλα… Διαβάστε περισσότερα »
Neverlander με όλο το σεβασμό, αυτό που λέει ο Beholder έχει συμβεί.
Υπόθεση Kelly Harwood.
https://www.heraldscotland.com/news/13186674.woman-jailed-for-false-rape-claim/
Intefix, το ότι υπάρχουν εξαιρέσεις δεν αποτελεί επιχείρημα, δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ως επιχείρημα μία ή κ 10 υποθέσεις, όταν υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ή κ εκατ αντίθετες. Αν μη τι άλλο, εμφανίζεσαι αφελής κ αναίσθητος κ χωρίς σεβασμό στα θύματα σεξ παρενόχλησης κ κακοποίησης.
Σε κατι που ειπε ο beholder εκφρασατε αντιθεση κατ´ απολυτο τροπο κ παρεθεσα ενα παραδειγμα.
Ουτε επιχειρηματα ουτε αποψεις, μονο ενα αδικημα.
Neverlander, εδώ κάνουμε διάλογο. Ισότιμα, με επιχειρήματα και κόσμια ο καθένας εξηγεί τη θέση του. Έχω αποφασίσει ότι δε θα απανταω σε όποιον απαιτεί απλά συγκαταβατικό κούνημα του κεφαλιού από το συνομιλητή του και πεταει αυτή την απίστευτη ατάκα περί mansplaining.
Beholder, σίγουρα για σένα είναι απίστευτη. Η εποχή θα σε προσπεράσει, ευτυχώς 🙂
Επίσης, πολλές γυναίκες προτιμούν να πούνε ότι κάνανε κάτι σε στιγμή ευθυμίας / συναισθηματικής αδυναμίας / κλπ. και να επιλέγουν να «δικαιολογηθούν» στον εαυτό τους έτσι, γιατί αν συνειδητοποιήσουν ότι δέχτηκαν κακοποίηση, γιατί τότε θα πρέπει να καταγγείλουν στην αστυνομία τη σχέση, τον παιδικό φίλο τους κλπ.
Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη και πράγματα που μετανιώνουμε οικτρά. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω. Το θέμα είναι να τα αντιλαμβανόμαστε και να φερόμαστε καλύτερα στο μέλλον.
Αγαπητέ, δεν ξέρω αν αυτό που γράφει η Ειρήνη σημαίνει ότι έχεις και εσύ πιέσει/κακοποιησει. Όμως ξέρω πως όλες σχεδόν έχουμε κακοποιηθεί σε κάποιο βαθμό, και μάλιστα όχι μια φορά στη ζωή μας. Η άρνηση δεν είναι λύση, η αφύπνιση είναι. Και όχι, δεν είναι δικαιολογία, γιατί η κατηγορία είναι μεγαλύτερη αν έχεις κακοποιηθεί, πάρα αν πεις το ήθελα, αλλά νταξ, δεν θα το ξανακάνω τελικα
Τουλάχιστον νιώθω χαρά που υπάρχουν άνθρωποι – άντρες ή γυναίκες – που πράγματι καταλαβαίνουν κι αυτό είναι αισιόδοξο.
Προσωπικά. είμαι κακόπιστη με την έλλειψη/απουσία αντίληψης ή κατανόησης σε θέματα κακοποίησης και σεξισμού. Θωρώ ότι και αυτή η τοποθέτηση δεν είναι τυχαία, αντιθέτως είναι μια ξεκάθαρη στάση, η οποία δηλώνει την άρνηση του συνομιλητή να αναγνωρίσει την προσωπική ευθύνη απέναντι στο φαινόμενο και κατ’ επέκταση τη συνενοχή που προκύπτει. Δεν μπορούμε πια να λέμε ότι δεν αναγνωρίζουμε το φαινόμενο, τέτοια απαιδεψιά δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτή …
Όντος!
“… ο πατέρας αθωώθηκε από τους ενόρκους, γιατί είναι ευυπόληπτος πολίτης.” Αυτο που επαναλαμβανεται στον τροπο που καποιοι (που δεν θελουν να καταλαβουν) βλεπουν ιστοριες κακοποιησης και στον τροπο που μιλανε για αυτες ειναι η υποκρισια. Λες και υπαρχει καποιο βαθια ριζωμενο ενστικτο αυτοπροστασιας, διαστρεβλωμενο περα για περα ομως. Να μη δω μια κατασταση υπο αλλο πρισμα γιατι θα ξεβολευτω. Και που να τρεχω τωρα να ξεβολευομαι να αναθεωρω αυτα που πιστευα, αστο καλυτερα. Που να τρεχω τωρα να σκεφτομαι μηπως εχω φερθει και εγω με αυτο τον τροπο καποια στιγμη. Ο αλλος λεει αθωωθηκε απο τους ενορκους γιατι ηταν… Διαβάστε περισσότερα »
Δυνατό πολύ
Πρέπει μα διαδοθεί !
Έχω πεισμωσει
τραγικο εντελως χαλια μαυρα απλα οτι κ να πεις χανεσαι.Πολιτης υπερανω νομων κανων κλπ αθωωνεται δηλαδη ελεος, κ βιαζονται κ της βριζουν απο πανω κ οι οικογενειες οχι να στηριξουν αλλα να κατηγορισουν κιολας -αγια ελληνικη οικογενεια κ αγιος ο θεος ντροπη, 5000 μοιαζει υπερβολη μοιαζει? ιδου η απορροια? δεν νοουμε να καταλαβουμε οι ανδρες γιατι? γιατι α -μας συμφερει β-ποσοι εχουν νοηση γ-και τι με νοιαζει εμενα ρε φιλε? δ- αφου υπαρχουν πολλες γυναικες που δηλωνουν βιασμους ειτε για να παρουν λεφτα απο καποια ασφαλιστικη η απο το θυμα-θυτη ολα για να βγαλουν λεφτα ειναι αφου προστατευωνται κανε παιδι… Διαβάστε περισσότερα »