- Αυτό το θέμα έχει 10 απαντήσεις, 4 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 2 έτη, 12 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Καλημέρα σε όλες! Ξεκινάω αυτό το τόπικ μετά από παρότρυνση της Αμπα (https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti-a-mpa-niotho-oti-den-tha-diavaso-pote-thetiko-test-egkymosynis/) κ λίγο σαν update. Στην φάση προ-κορωνοιού είχαμε ξεκινήσει στο κέντρο γονιμότητας εξετάσεις (ο σύζυγος όλα οκ κ ας καπνίζει σαν το γαιδούρι κ τρώει σα σκύλος, εγώ πολυκυστικές κ θέμα με την ινσουλίνη για την οποία πέρνω αντιδιαβητικά εδώ κ ένα χρόνο). Κάναμε 3 κύκλους με ovidrel/προγεστερόνη, μετά παύση λόγω κορώνας κ από το καλοκαίρι προγεστερόνη γιατί ο κύκλος μου έγινε ό,τι ναναι. Ευτυχώς μας δέχτηκαν πίσω στο κέντρο κ συνεχίζουμε από εκεί που μας άφησαν. Ξεκίνησα πρώτο κύκλο με gonal κ στον επόμενο κύκλο θα πάω για υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Έχει κάνει καμιά σας αυτήν την εξέταση; Είδα τη φάση κ ψιλοτρόμαξα (είμαι κ χεζού) κ το ότι εδώ την κάνουν με ολική αναισθησία κ μετά 1 βδομάδα γράφεσαι άρρωστη για τη δουλειά. Γενικώς νομίζω η όλη φάση τόσο καιρό κ με γιατρούς κ εξετάσεις κ με ενέσεις (που έβλεπα παιδάκι τη θεία μου να κάνει κ έλεγα εγώ ποτέ…αμ φάτα τώρα), με καταναγκαστικό σεξ, παρακολούθηση του κύκλου κ τυχόν συμπτωμάτων, όλο αυτό με κουράζει ψυχολογικά. Λίγο χάνω από την ανεμελιά μου κ την κοσμάρα μου κ πιάνω τον ευατό μου να νιώθει όλο κ περισσότερο θλιμένη κ φοβισμένη για το θέμα. Ίσως είστε κ άλλες εκεί έξω που να νιώθετε την ανάγκη να συζητήσετε για το θέμα!
Ροκ κάστορα καλή τύχη εύχομαι με τις εξετάσεις! Ελπίζω να μην σας επηρέασε πολύ η τωρινή κατάσταση με τον covid στη διαδικασία. Δεν έχω προσωπική εμπειρία με το θέμα, δεν έχω παιδιά και δεν έχω προσπαθήσει ακόμα να αποκτήσω. Θα ήθελα όμως να κάνω προληπτικά εναν ορμονικό-αιματολογικό έλεγχο γονιμότητας γιατί θα ήθελα να κάνω παιδιά στο μέλλον αλλά για διάφορους λόγους όχι σύντομα και είμαι 31. Σκέφτομαι ότι θα ήταν καλό να έχω μια ιδέα για το τι περιθώριο έχω, αν και ξέρω ότι δεν είναι εγγύηση. Από την άλλη σκέφτομαι ότι ίσως δεν έχει νόημα να μπω σε αυτή τη διαδικασία τώρα και να αγχωθώ αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα, δεν ξέρω… Απλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εμφάνισα κάποια προβλήματα υγείας και έχω αρχίσει να σκέφτομαι τα πάντα δυό και τρεις φορές.
Ίσως δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να συζητήσει για το θέμα, δεν μπορώ να πω ότι ξέρω τι περνάς αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω ότι θέλεις να μοιραστείς. Σου στέλνω μια θερμή διαδικτυακή αγκαλιά!
Είσαι πολύ γλυκιά, σε ευχαριστώ πολύ για το μνμ σου! Δεν είμαι σίγουρη για το τι εξετάσεις χρειάζεται να κάνεις να σου πω την αλήθεια, πιθανολογώ μια εξέταση αίματος ή κ ένας υπέρηχος (τουλάχιστον 2-3 φορές το μήνα τα κάνω αυτά κ δεν είναι τπτ, ειλικρινά) αλλά από την εμπειρία μου μπορώ να σου πω ότι αν υπάρχει υπογονιμότητα είναι πάρα πολύ πιθανόν να υπάρχουν μη διεγνωσμένες ασθένειες. Πιστεύω ότι καλό είναι να ξέρεις τι έχεις αν κ γενικώς η φάση (εδώ τουλάχιστον) είναι ότι δοκιμάζουμε κ βλέπουμε τι δουλεύει κ τι όχι μέχρι την διαδικασία της εξωσωματικής. Την επέμβαση/εξέταση που έκανα δεν θα την πρότεινα απλά σαν εξέταση για να δεις ότι οκ όλα καλα (όπως με έναν υπέρηχο ή τεστ παπ) γιατί είναι επεμβατική (ακόμα με τραβάει η κοιλιά μου όταν κάνω γιόγκα) από την άλλη σε περιπτώσεις υπογονιμότητας καλύτερα να γίνεται νωρίς για να εντοπιστεί ένα ενδεχόμενο πρόβλημα παρά να παίρνεις ξανά κ ξανά ορμόνες ή να έχεις πολλαπλές αποβολές. Εγώ επειδή είμαι τυχερή έπιασα διπλό τζακ πότ με ενδομητρίωση κ πολυκυστικές, οπότε κ οι γιατροί που μας βοηθούν δε μπορούν να μας απορρίψουν λόγω κοβιντ γιατί χωρίς τα φάρμακα δύσκολα να γίνει δουλειά. Σήμερα μου έκανε την πρωινή μου ένεση ο άντρας μου κ ευχόμαστε να γίνει σε αυτόν τον κύκλο η δουλειά, αν όχι τον επόμενο κ βλέπουμε!
Καταλαβαίνω ότι το αποτέλεσμα μια εξέτασης είναι κάτι το αγχωτικό αλλά μπορεί να είναι κ κάτι το λυτρωτικο (πχ το οτι γνωρίζω πια ότι τα σωθικά μου όλα πονούσαν λόγω ενδομητρίωσης κ ότι δεν ήμουν υπερβολική) κ να σου γλιτώσει χρόνο κ απογοήτευση ή να σε προετοιμάσει καλύτερα για το τι μπορεί να ακολουθήσει μπαίνοντας στη διαδικασία αναπαραγωγής (πχ διαγνώστηκα με πολυκυστικές στα 30 μου περίπου ενώ είχα όλα τα συμπτώματα από έφηβη κ λόγω αυτού η γιατρός μου συνέστησε να παίρνω αντισυλληπτικά για να είναι ρυθμισμένες οι ορμόνες μου κ αν περάσουν 6 μήνες -όχι 1 χρόνος που δίνεται στα γόνιμα θεωρητικά ζευγάρια- κ δεν να το ψάξω, οπότε γλίτωσα κάμποσο χρόνο, άσχετα που ακόμη δε). Δεν έχεις κάτι να χάσεις από μια απλή εξέταση (δε ξέρω πόσο κοστίζει βέβαια) αλλά η γνώση μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντική για το πως θα προσεγγίσεις το θέμα όταν έρθει η ώρα.
Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου κ που με άκουσες! Σου στέλνω πολλά φιλιά! <3
Αγαπημένε Rock Kastoras επειδή δυστυχώς παλεύω με την υπογονιμότητα αρκετά χρόνια, με συνεχόμενες αποτυχίες (μόνο για το 2020 είχα δυο παλλίνδρομες στο α τρίμηνο) θα σου πρότεινα , αν δεν σε παρακολουθεί ήδη, να απευθυνθείς σε εξειδικευμένο αιματολόγο επειδή αναφέρεις ότι υπάρχει θέμα με την ινσουλίνη και παίρνεις αγωγή.
Δυστυχώς η υπογονιμότητα, η σύλληψη αλλά και να γεννηθεί ένα γερό μωρό είναι πολυπαραγοντικό και θα πρέπει να κυκλωθεί από πολλές μεριές όσο φυσικά το ζευγάρι αντέχει οικονομικά και ψυχολογικά.
Εγώ μετά τις αποβολές απευθύνθηκα στο Τμήμα καθέξιν αποβολών του Έλενα Βενιζέλου στο οποίο επικεφαλής είναι η κ.Τσεκούρα (ανοσολόγος – αιματολόγος) και έκανα έναν εξονυχιστικό ανοσολογικό και αιματολογικό έλεγχο εντελώς δωρεάν. Κάποιες εξετάσεις τις είχα κάνει ιδιωτικά και είχα πληρώσει μια περιούσια.
Δεν χρειάζεται να υπάρχουν αποβολές για να απευθυνθείς στο συγκεκριμένο τμήμα. Απλά λόγω covid είναι πάρα πολύ λίγα τα ραντεβού. Γράφεσαι στο 1535 και κάθε πρώτη του μήνα ανοίγουν τα ραντεβού για τον επόμενο μήνα αλλά δυστυχώς είναι πολύ λιγα (μόλις 8) και εξαντλούνται άμεσα.
https://www.hospital-elena.gr/medical-services/eidikes-ypiresies/iatreio-elegxou-apovolon
Εμείς ξεκινήσαμε την διερεύνηση της υπογονιμότητας λόγω αντρικού παράγοντα κυρίως αλλά στην πορεία διαπιστώσαμε και άλλα θέματα, σε σχέση με τον αντρικό παράγοντα εύχομαι όντως ο σύντροφός σου να είναι μια χαρά αλλά οι εξετάσεις σπέρματος πρέπει να γίνονται σε ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ εργαστήρια που το δείγμα εξετάζεται από ανθρώπινο μάτι και όχι από μηχάνημα. Δυστυχώς η γνώση αυτή ήρθε μετά από αποτυχίες και προσωπική έρευνα, γνώση που την επιβεβαίωσε η κ. Τσεκούρα και ουρολόγος ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΣ σε θέματα γονιμότητας γιατί δεν είναι ολοι.
Γενικά αυτό που έχω καταλάβει μετά από μια 5ετία πάλης και αλλαγής γιατρών και κέντρων είναι ότι ο καθένας στον τομέα του και εξατομίκευση.
Εξωσωματιστής για το σωστό πρωτόκολλο φαρμάκων ,πάντα βάση εξετάσεων και όχι μια ίδια συνταγή που εφαρμόζουμε στην πλειοψηφία
Εμβρυολόγος και επικοινωνία μαζί του για να εξηγεί κάθε στάδιο της γονιμόποίησης
Ενδροκρινολόγος αναπαραγωγής αν κρίνεται απαραίτητος από τις εξετάσεις σου
Αιματολόγος αντίστοιχα για σωστή αγωγή πάντα σε συνεννότηση με τον γυναικολόγο εξωσωματιστή
Ουρολόγος εξειδικευμένος σε θέματα υπογονιμήτητα.
Ελπίζω να βοήθησα κάπως και σας εύχομαι κάθε επιτυχία στην προσπάθειά σας.
Θέλει υπομονή, επιμονή και τύχη.
Να τα καταφέρετε σύντομα και να βγείτε πιο δυνατοί από αυτή την διαδικασία μαζί με τον σύντροφό σου.
Αγαπητή Chinese Girl σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου! Παρακολουθούμαστε ήδη από κέντρο γονιμότητας στη Γερμανία που ζούμε.Όταν μπορέσουμε να έρθουμε Ελλάδα θα απευθυνθούμε κ εκεί σε ειδικούς. Λυπάμαι για όλη την ταλαιπωρία που έχεις περάσει κ εύχομαι σύντομα να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη κ ένα μωράκι στην αγκαλιά σου <3
Rock Kastoras ανταποδίδω τις ευχές με μεγάλη αγκαλιά!Καλη συνέχεια και καλή επιτυχία!
Καλησπέρα,
Η προσωπική μου εμπειρία είναι μάλλον μικρή (ακόμα). Έχουμε ελεύθερες επαφές εδώ και περίπου ένα χρόνο αλλά δυστυχώς ακόμα τίποτα. Ιατρικά προς το παρόν δεν έχω να κάνω πολλά πράγματα, θα ξεκινήσουμε με κάποιες αρχικές εξετάσεις και βλέπουμε. Ο λόγος που γράφω εδώ σήμερα, είναι η απουσία υποστηρικτικού πλαισίου που διαπίστωσα. Ο φιλικός μου περίγυρος εμμένει σε διάφορες παραλλαγές του “Μην αγχώνεσαι” & ακόμα και στα διάφορα σχετικά forum (ελληνικά & εξωτερικού), νιώθω σαν να μην έχω το δικαίωμα να παραπονιέμαι. Σαν να μην αναγνωρίζεται το πρόβλημα αν δεν προσπαθείς 2-3 χρόνια ή αν δεν έχεις μια τραγική ιστορία να αφηγηθείς. Κι όμως η στενοχώρια, η απογοήτευση, η ματαίωση κάθε μήνα είναι εκεί και αυξάνεται. Δεν ξέρω πως το βιώσατε/βιώνετε εσείς, αλλά εγώ νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα σε αυτή τη διαδικασία.
Αγαπητή Αέλια,
θα σου μιλήσω για το δικό μου προσωπικό βίωμα και θα σου πω ότι μετά από τόσα χρόνια αγώνα και απογοητεύσεων κατέληξα ότι είναι μια απόλυτα μοναχική διαδικασία.
Αφορά αυστηρά και μόνο το ζευγάρι και προσωπικά βρίσκω στήριξη μόνο στον συνοδοιπόρο μου και την αδερφή μου με την οποία έχουμε εξαιρετική σχέση.
Αν δεν έβρισκα στήριξη από τον σύντροφό μου, αφενός θα σκεφτόμουν διπλή και τριπλή φορά αν πρέπει τελικά να κυνηγήσουμε αυτό το όνειρο και αφετέρου θα πήγαινα χωρίς δεύτερη σκέψη σε ψυχολόγο να με βοηθήσει να διαχειριστώ την ματαίωση που αναφέρεις.
Γιατί τελικά το μεγαλύτερο συναίσθημα που αντιμετωπίζεις στον δύσκολο αυτό δρόμο είναι η ματαίωση.
Στην αρχή και εγώ ήμουν ανοιχτή να το συζητήσω με τους στενούς φίλους και συγγενείς γιατί έχω φίλους ετών , δοκιμασμένες σχέσεις και στα εύκολα και στα δύσκολα και μάλιστα εξ επλάγην από το πόσο συχνή είναι η υπογονιμότητα και οι αποβολές, επομένως ένιωθα ότι δεν ήμουν μόνη ούτε μόνη.
Όσο όμως περνάει καιρός και δεν φτάνεις στον στόχο τόσο διαπιστώνω ότι κανένας που δεν έχει “φορέσει” τα παπούτσια σου δεν μπορεί να σε νιώσει.
Και όταν ένας ένας από αυτούς που δυσκολεύονται τα καταφέρνει, έρχεται μια θύελλα συναισθημάτων, ξεκινώντας από χαρά και κουράγιο που οι φίλοι τα κατάφεραν αλλά ακολουθεί και ένα “γιατί όχι και εμείς” και θλίψη ξανά και ματαίωση.
Και όλο αυτό καταλήγει σε έναν φαύλο κύκλο εξαιρετικά ψυχοφθόρο.Στα ελληνικά φόρουμ που αναφέρεις είμαι σιωπηλή αναγνώστρια και μπορώ να σου πω ότι με έχουν βοηθήσει σε τεράστιο βαθμό, να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου, να εκλογικεύσω τα συναισθήματά μου, να ψαχτώ με εξετάσεις που η λογική μου έλεγε ότι πρέπει να γίνουν αλλά οι γιατροί δεν μου πρότειναν, να αλλάξω γιατρούς αν κάτι δεν με κάλυπτε, να συγκρίνω διαδικασίες, να διεκδικώ καλύτερα τα δικαιώματά μου γιατί δεν είναι αυτονόητα και πολλά άλλα.
Δεν σημαίνει ότι ακολουθώ κατά γράμμα τα πάντα, έχω επιλέξει να δίνω βαρύτητα σε κάποιες συγκεκριμένες σχολιάστριες που θεωρώ ότι μου ταιριάζουν τα λεγόμενα τους και με βάση τις εμπειρίες τους να ψάχνω περισσότερο αυτό που και εμένα μου ταιριάζει.
Οι φίλοι μας ξέρω ότι είναι δίπλα μας “σιωπηλά” γιατί εγώ το έχω ζητήσει μετά από συνεχόμενες αποτυχίες και σίγουρα θα χαρούν αμέτρητα πολύ αν ποτέ αγγίξουμε το όνειρό μας αλλά σαν επίλογο θα σου πω ότι έχω επιλέξει να είμαι σε αυτόν τον δρόμο μόνο εγώ και ο σύντροφός μου.Σου εύχομαι να πραγματοποιηθεί το συντομότερο δυνατό το όνειρό σας και σαν συμβουλή θα σου πω να εμπιστεύεσαι το ένστικτο σου.
Αν εσύ θέλεις να κάνεις περισσότερες εξετάσεις για να είσαι ήρεμη να τις συζητήσεις με τον γιατρό σου και να τις κάνεις.
Αν πάλι όχι να γίνει και αυτό σεβαστό.
Αγαπητή Αέλια,
δε θα μπορούσα να το έχω θέσει καλύτερα από την Chinese girl. Κ εμένα ο φιλικός μου κύκλος βρίκσεται σε διαφορετική φάση ζωής κ δεν καταλαβαίνει τον πόνο κ πως σε τρώει μέσα σου σιγά σιγά, το πως σου ροκανίζει την αυτοπεποίθηση κ το πως καταφέρνει να εισχωρεί στις πιο όμορφες στιγμές σου κ να στις δηλητηριάζει. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να το συζητάω με την κολλητή κ η απάντησή της να είναι ότι κ το τάδε ζευγάρι κάνανε παιδί έτσι από τύχη επειδή μεθύσανε ένα βράδυ κ χαλάρωσε κ θα γίνει. Την πρώτη φορά το πήρα στο χαβαλέ κ της είπα ότι κοντεύω να αλλάξω συκώτι κ δεν, τη δεύτερη την έβρισα. Δεν ξέρω αν είναι ο “τρόπος” τους να βοηθάνε ή αν απλά είναι το εύκολο να πουν για να αποφύγουν τη κουβέντα. Αποφάσισα ότι δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Εγώ ζω το δράμα μου, εγώ νιώθω χάλια με τον εαυτό μου κ δεν έχει δικαίωμα κανείς μα κανείς να βγάλει το μέτρο κ να μου πει το πως θα πρέπει να νιώσω, είτε έχω περάσει τα πάνδεινα κ χρόνια ταλαιπωρίας ή 2 μήνες. Τα συναισθήματα είναι αυτά που είναι κ δεν υπάρχει πρέπει κ σωστό. Εφόσον νιώθεις με αυτόν τον τρόπο το να μειώνουν τα συναισθήματά σου είναι το λιγότερο εξοργιστικό. Δε ξέρω ακόμη κ γυναίκες που το έζησαν αυτό κ εν τέλει κατάφεραν να αποκτήσουν παιδί αν το ξεχνάνε στη πορεία κ συμπεριφέρονται με παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης. Δε ξέρω αν έχω να σου δώσω συμβουλές κ κατά πόσο θα είναι κ βοηθητικές, αλλά σε όλα τα θέματα κ σε αυτό να συζητάς με ανθρώπους που ξέρεις ότι σε καταλαβαίνουν, που είναι εκεί για να ακούσουν χωρίς να κρίνουν, χωρίς να σου πουν τις έτοιμες συνταγές για να ξεμπερδέψουν. Κ στο σύντροφό σου, κ αυτός βιώνει ματαίωση, μίλα κ μοιράσου μαζί του αυτό που ζεις. Δε θα ξεχάσω ποτέ πόσο βοηθητική ήταν η αγκαλιά του συντρόφου μου όταν για 100η φορά με είδε να κλαίω με λυγμούς κ να κοιτάω την τομή στην κοιλιά μου κ να λέω γιατί να είναι τόσο δύσκολο.
Κάντε εξετάσεις, μπορεί να είναι κάτι απλό που να λύνεται με βιταμίνες, κάτι που απλά είναι θέμα χρόνου, κάτι που λύνεται με ορμόνες ή με χειρουργείο. Δε χρειάζεται να περιμένετε άλλο κ να βιώνετε κάθε μήνα την ματαίωση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι κάτι που λύνεται κ σύντομα πιθανότατα θα δείτε κ θετικό τεστ, αν δεν έχετε δει ήδη. Κ το λεω αυτό σαν μια στατιστική πραγματικότητα, ότι είναι λογικό να νιώθεις απελπισία κ απογοήτευση αλλά οι πιθανότητες είναι με το μέρος σας.
Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα κ στέλνε όσο θες να γκρινιάζεις εδω, σε νιώθουμε <3Αγαπητές Rock Kastoras & Chinese Girl,
Αυτό το μήνα πίστευα ότι δε στενοχωρήθηκα τόσο πολύ. Ότι έμαθα μάλλον να το εκλογικεύω και να το διαχειρίζομαι. Και μετά διάβασα τις απαντήσεις σας και εκλαιγα για ώρες. Αχ, να ξέρατε πόσο σας ευγνωμονώ γι αυτο! Ήταν τόσο λυτρωτική η επιβεβαίωση ότι πειράζει. Η ζωή συνεχίζεται, αλλα πειράζει. Κι εγώ έχω το δικαίωμα να είμαι χάλια δυο μέρες, και να κλαίω κάθε στιγμή που είμαι μόνη μου, στο αυτοκινητο, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σπίτι.
Rock Kastoras, την κολλητή μου την έβρισα κι εγώ όταν μου είπε για 3η φορά ότι είμαι σε άρνηση επειδή δεν προσπαθώ “να κάνω ατμόσφαιρα”. Με το σύντροφό μου είμαστε κοντά ευτυχώς. Αμφιταλαντεύομαι πολλές φορές ανάμεσα στο να μοιραστώ τη στεναχώρια μου και στο να μην τον επιβαρύνω παραπάνω, αλλά τα καταφέρνουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Chinese Girl, έχεις δίκιο, είναι απόλυτα μοναχική διαδικασία. Εξ αρχής δεν ήθελα το μοιραστώ παρά με ελάχιστους πολύ κοντινούς μου και κρίνοντας, εκ του αποτελέσματος, ήταν σωστή απόφαση. Αν και δεν μπορουν να με βοηθήσουν, τουλάχιστον σέβονται πλέον ότι δε θέλω να το συζητήσω άλλο. Σχετικα με τα forum και την αδυναμία ταύτισης μου, επειδή οι περισσότερες σχολιάστριες συζητούσαν ζητήματα ιατρικής φύσης, μαλλον ευθύνεται η δική μου άρνηση να αποδεχτώ ότι με αφορά κι εμένα. Χρειάζομαι υποθέτω κι άλλο χρόνο για να μεταβώ από το ένα στάδιο στο άλλο.
Σας ευχαριστώ πολύ & σας εύχομαι να τελειώσει και η δική σας ταλαιπωρία όσο το δυνατόν γρηγορότερα!
Αγαπητές Rock Kastoras & Chinese Girl,
Αυτό το μήνα πίστευα ότι δε στενοχωρήθηκα τόσο πολύ. Ότι έμαθα μάλλον να το εκλογικεύω και να το διαχειρίζομαι. Και μετά διάβασα τις απαντήσεις σας και έκλαιγα για ώρες. Αχ, να ξέρατε πόσο σας ευγνωμονώ γι’ αυτό! Ήταν τόσο λυτρωτική η επιβεβαίωση ότι πειράζει. Η ζωή συνεχίζεται, αλλά πειράζει. Κι εγώ έχω το δικαίωμα να είμαι χάλια δυο μέρες, και να κλαίω κάθε στιγμή που είμαι μόνη μου, στο αυτοκίνητο, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σπίτι.
Rock Kastoras, την κολλητή μου την έβρισα κι εγώ όταν μου είπε για 3η φορά ότι είμαι σε άρνηση επειδή δεν προσπαθώ “να κάνω ατμόσφαιρα”. Με το σύντροφό μου είμαστε κοντά ευτυχώς. Αμφιταλαντεύομαι πολλές φορές ανάμεσα στο να μοιραστώ τη στεναχώρια μου και στο να μην τον επιβαρύνω παραπάνω, αλλά τα καταφέρνουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Chinese Girl, έχεις δίκιο, είναι απόλυτα μοναχική διαδικασία. Εξ αρχής δεν ήθελα το μοιραστώ παρά με ελάχιστους πολύ κοντινούς μου και κρίνοντας, εκ του αποτελέσματος, ήταν σωστή απόφαση. Αν και δεν μπορούν να με βοηθήσουν, τουλάχιστον σέβονται πλέον ότι δε θέλω να το συζητήσω άλλο.
Σχετικά με τα forum και την αδυναμία ταύτισης μου, επειδή οι περισσότερες σχολιάστριες συζητούσαν ζητήματα ιατρικής φύσης, μάλλον ευθύνεται η δική μου άρνηση να αποδεχτώ ότι με αφορά κι εμένα. Χρειάζομαι υποθέτω κι άλλο χρόνο για να μεταβώ από το ένα στάδιο στο άλλο.Σας ευχαριστώ πολύ & σας εύχομαι να τελειώσει και η δική σας ταλαιπωρία όσο το δυνατόν γρηγορότερα!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
