Βαθμός πτυχίου

[Η νέα Ματίνα, η απ!]

Γεια σου κόσμε του Α,μπα!
Έχω παρατηρήσει ότι πολλά από τα μέλη έχουν γνώσεις σχετικά με την αγορά εργασίας, οπότε πιστεύω ότι μπορείτε να με βοηθήσετε με έναν προβληματισμό που με απασχολεί τελευταία. Σπουδάζω νομική με την οποία με χαρακτηρίζει μια love – hate relationship που λέμε και στα Γρεβενά. Ενώ βάσει προγράμματος σπουδών θα έπρεπε όπου να ‘ναι να πάρω πτυχίο, αυτό καθυστερεί καθώς έχασα κάποιες εξεταστικές απλά απογοητευμένη και δίχως κίνητρο, χωρίς να δώσω κανένα μάθημα. Σιγά σιγά έχω αρχίσει να δίνω κάποια μαθήματα και πιστεύω πως με λίγο σπρώξιμο θα καταφέρω ίσως να τελειώσω στα 5 έτη. Όμως με απασχολεί ο βαθμός του πτυχίου. Έχω περάσει το 1/3 των συνολικών μαθημάτων και ο μέσος όρος μου είναι στο 6.60. Κάθε φορά που φτύνω αίμα για ένα 8άρι, δεινοπαθώ τόσο που δεν έχω άλλο κουράγιο και έρχεται ένα 5άρι να το ισοβαθμίσει και να με κρατήσει σταθερά στο ίδιο νούμερο που βλέπω μπροστά μου τρία χρόνια τώρα. Θα μου πείτε πως έχω περιθώρια να τον βελτιώσω, αλλά αξίζει να ρισκάρω να καθυστερήσω κι’ άλλο τις σπουδές μου σε έναν τομέα που δεν ξέρω καν αν με ενδιαφέρει να ακολουθήσω; Ιδανικά, θα ήθελα να έχω την επιλογή να επιστρέψω στη νομική αν αποτύχουν τα άλλα πλάνα που έχω στο μυαλό μου. Αλλά αξίζει να θυσιάσω τον χρόνο που θα μπορούσα να κυνηγήσω αυτά τα πλάνα για τον μέσο όρο; Δε ζητάω να πάρετε εσείς τις αποφάσεις της ζωής μου, αλλά ως έμπειρες στον εργασιακό στίβο να μου πείτε, πόσο σημαντικός είναι ο βαθμός του πτυχίου για το μέλλον; Καταλαβαίνω πως δεν είναι αυτό το μοναδικό κριτήριο, όμως νιώθω πως σε μια σχολή με τόσους αποφοίτους ετησίως και τόσο ανταγωνισμό, αν έχεις χαμηλό ΜΟ είναι σα να είσαι εκ των προτέρων εκτός, σα να μην έχεις πτυχίο ένα πράγμα. Υπερβολική σκέψη ακούγεται βέβαια τώρα που από σκέψη το μετουσίωσα σε γραπτό λόγο. Ειλικρινά είμαι μπερδεμένη, όπως είναι εμφανές. Ο προβληματισμός μου αφορά σε θέσεις εργασίας, σε μεταπτυχιακά, ακόμη και στον ΑΣΕΠ. Γενικά, φοβάμαι μην κάνω τζάμπα κόπο να αποφοιτήσω αν ένας βαθμός έχει τη δύναμη να μου κλείσει πόρτες. Αν μετά τη σχολή καταφέρω και κάνω ένα μεταπτυχιακό, θα έχει ακόμη αξία ο βαθμός του πτυχίου ή θα παρατηρείται πιο πολύ αυτός του μεταπτυχιακού;
Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ, σας ευχαριστώ όλες και όλους εκ των προτέρων!

[Ανώνυμος]

Φαντάζομαι ότι αυτό θα διαφέρει κάπως από σχολή σε σχολή κι από χώρα σε χώρα, αλλά νομίζω ότι ο βαθμός πτυχίου έχει σημασία:

• Αν θες να κάνεις μεταπτυχιακό, που κάποιες φορές λένε ρητά από τι βαθμό και πάνω πρέπει να έχεις για να μπορείς να κάνεις αίτηση. Ρίξε μια ματιά σε μεταπτυχιακά που ίσως σε ενδιαφέρουν να πάρεις μια ιδέα.
• Στην πρώτη σου δουλειά στο αντικείμενο, ίσως. Στη δεύτερη και μετά δε νομίζω ότι το κοιτάνε ιδιαίτερα, θα τους ενδιαφέρει περισσότερο τι έχεις καταφέρει στις προηγούμενες δουλειές.
• Για ΑΣΕΠ δεν ξέρω τι παίζει.

Το 6.60 μπορεί να σου φαίνεται λίγο, αλλά ξέρεις τι θεωρείται καλός μέσος όρος στη σχολή σου; Μπορεί να είναι μια χαρά.
Καταλαβαίνω ότι ίσως θέλεις να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, αλλά αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσεις άλλα 1-2 χρόνια από τη ζωή σου… Εξαρτάται βέβαια από το τι θες να κάνεις μετά, αλλά νομίζω πολλοί εργοδότες θα προτιμούσαν να δουν +1 ή +2 χρόνια εμπειρίας σε δουλειά αντί για, ας πούμε 7.20 στο πτυχίο.

ΥΓ. Δε σπούδασα νομική, οπότε δεν αναφέρομαι στη νομική συγκεκριμένα, μπορεί να έχει ιδιαιτερότητες που δε γνωρίζω.

[Wolfcry]

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση και σίγουρα όχι υπερβολική.

Από προσωπική εμπειρία, ο βαθμός πτυχίου σίγουρα παίζει ρόλο. Με 6.6 τελείωσα τις προπτυχιακές σπουδές και αυτό παραλίγο να επηρεάσει το διορισμό μου. Αν είχα 6.7, με έπαιρναν απευθείας. Με το 6.6 ήμουν σχεδόν δέκα θέσεις πιο κάτω. Τελικά ήμουν τυχερός καθώς, ως επιλαχόντα, τελικά με πήραν.

Σίγουρα παίζει ρόλο και στα μεταπτυχιακά, αν και νομίζω πως πλέον, τουλάχιστον στην Ελλάδα, ίσως και λόγω της κρίσης, τα πανεπιστήμια “κυνηγάνε” κόσμο για να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές. Οπότε, θέλω να πιστεύω, πως σε αυτό το κομμάτι, δε θα αντιμετωπίσεις ιδιαίτερες δυσκολίες.

Να ξέρεις όμως το εξής: συνεχίζοντας τις σπουδές σου σε μεταπτυχιακό επίπεδο, ποτέ δεν ξέρεις τι πόρτες μπορεί να ανοίξουν. Και τελικά στην πορεία, να εξισορροπήσεις ως ένα βαθμό το χαμηλό βαθμό πτυχίου. Επίσης, υπάρχουν και άλλα σημαντικά στοιχεία. Εγώ για παράδειγμα, διορίστηκα γιατί εκτός του μεταπτυχιακού (που ήταν προαπαιτούμενο βέβαια) είχα πολύ καλή προϋπηρεσία. Υπήρχαν αρκετοί υποψήφιοι με δύο μεταπτυχιακά, διδακτορικά, δύο και τρεις ξένες γλώσσες και είχαν πιο λίγα μόρια επειδή δεν είχαν δουλέψει ακόμα.

Επίσης, αν πας καλά στο μεταπτυχιακό, μπορεί να σου ανοίξει πόρτα για διδακτορικό. Μπορεί να σου φαίνεται κάτι μακρινό ή αδιάφορο αυτή τη στιγμή αλλά στην πορεία αυτό μπορεί να αλλάξει. Και ξαφνικά, από εκεί που τελείωσες το πρώτο πτυχίο στο όριο του “Καλώς” και “Λίαν Καλώς”, να έχεις εκτοξευτεί, οι επιλογές σου να έχουν αυξηθεί σημαντικά και να είσαι περιζήτηση.

Όσον αφορά την ερώτησή σου, δεν ξέρω τι είναι καλύτερη επιλογή: να κοιτάς να τελειώνεις μήπως προκύψει κάποια θέση και να προλάβεις να έχεις τα μόρια; Ή να καθυστερήσεις λίγο παραπάνω απλά για να βελτιώσεις το βαθμό σου μια και μακροπρόθεσμα μπορεί να σου βγει σε καλό;

Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι εξετάζεις τα τωρινά δεδομένα και να ξέρεις ότι πολλές φορές, με οποιαδήποτε επιλογή μας (αρκεί να μην είμαστε στάσιμοι βέβαια και να επαναπαυόμαστε), προκύπτουν ευκαιρίες από το πουθενά.

Παρεμπιπτόντως, έχασα θέση διορισμού επειδή καθυστέρησα να τελειώσω ένα χρόνο. Δεν το μετάνιωσα αλλά με ψυχραιμία σκέφτηκα ότι ο χρόνος δε γυρνάει πίσω και δεν υπάρχει λόγος να μετανιώνω ή να μεμψιμοιρώ. Και τελικά μου βγήκε σε καλό γιατί λίγα χρόνια μετά διορίστηκα σε πολύ καλύτερη -υποκειμενικά- θέση. Και παρόλο που είμαι πολύ ευχαριστημένος, πάντα αναζητώ το κάτι καλύτερο. Και για αυτό το λόγο, όντως πιο άνετος πλέον, συνεχίζω τις σπουδές μου.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις