- Αυτό το θέμα έχει 2 απαντήσεις, 3 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 8 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Όλες μας έχουμε ακούσει κάτι κλισέ, παρανοϊκές δηλώσεις που σε κάνουν να θέλεις να πέσεις ανάσκελα και να βγάζεις αφρούς από στόμα, μάτια, μύτη.
Ξεκινάω
Πρόσφατο σκηνικό. Βγαίνω με έναν τύπο κάνα μήνα και τυχαία πάει η συζήτηση στο πόσους συντρόφους είχε ο καθένας στο παρελθόν. Πριν προλάβω να μιλήσω σπεύδει να μου πει “ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ!!” του λέω “καταρχάς ηρέμησε… οκ δεν θα σου πω, αλλά τι φάση? Γιατί σε ενοχλεί τόσο πολύ? Εγώ δεν θα είχα θέμα να μου πεις. Το παρελθόν είναι παρελθόν” ε και παιδιά τι μου λέει ο τύπος?
“Ναι μάτια μου εσένα δεν σε πειράζει γιατί δεν είναι το ίδιο. Μια γυναίκα που έχει πάει με πολλούς σημαίνει ότι δεν είναι σοβαρή.”
Σοκ εγω.
“Γιατί?? Γιατί ένας άντρας δηλαδή που έχει πάει με πολλές μπορεί να είναι σοβαρός αλλά μια γυναίκα κρίνεται από αυτό?”
Η απάντηση αποστομωτική :
“Γιατί είναι ευρέως γνωστό(και θέμα φύσης βεβαίως βεβαίως) ότι οι άντρες το δίνουν πιο εύκολα. Για να το δώσει μια γυναίκα τόσο εύκολα σημαίνει ότι δεν είναι σοβαρή”
….
Όχι για να το ξέρετε και εσείς ότι οι άντρες το δίνουν πιο εύκολα επειδή είναι στην φύση τους…@Djali Τι γλυκούλης. Ντάξει, bro, αφού είναι θέμα φύσης, πάω πάσο.
Έχω κι εγώ μια ιστορία παραληρήματος, η οποία δεν είναι τόσο αστεία αλλά μάλλον τρομακτική. Με είχε τρομάξει μάλιστα τόσο πολύ τότε, που για πολύ καιρό ήμουν αρνητική στο να γνωρίζω αγνώστους σε μπαρ. Απ’ το να πέφτω σε τέτοιους τύπους, έλεγα, προτιμώ να μονάσω.
Πριν 3-4 χρόνια, πίνουμε ποτό με την κολλητή μου σε γνωστό μπαράκι του κέντρου, με φουλ διάθεση για γνωριμίες. Δεν περνά πολλή ώρα μέχρι να πιάσουμε κουβεντολόι με 2 νεαρούς που μας γυάλισαν. Το πρώτο μισάωρο, όλα βαίνουν καλώς. Τίποτα δεν μας προετοιμάζει για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.
Η φίλη μου (ας την πούμε Εσμεράλντα) συζητά περισσότερο με τον Κάρολος Ντανιέλ, ο οποίος της έκανε κλικ από την αρχή και το ενδιαφέρον έδειχνε να είναι αμοιβαίο. Εγώ κάνω ψιλή κουβέντα με τον άλλο νεαρό, ας τον πούμε Χοσέ Αρμάντο, ο οποίος μου φαίνεται οκ αλλά δεν με τρελαίνει κιόλας, μιλάω μαζί του πιο πολύ για να περάσει ευχάριστα η ώρα. Ο Χοσέ Αρμάντο δείχνει με αρκετά εμφανή τρόπο ότι δεν πολυψήνεται για μένα. Απαντά σχεδόν διεκπεραιωτικά στην κουβεντούλα, ενώ τον παρατηρώ συχνά πυκνά να κοιτάζει σαν ξερολούκουμο την Εσμεράλντα. Κάποια στιγμή, αρχίζει να χώνεται σαν σφήνα στη συζήτηση της Εσμεράλντα με τον Κάρολος Ντανιέλ, παρόλο που αυτοί οι δύο δείχνουν αρκετά ξεκάθαρα να ψήνονται ο ένας για τον άλλο. Διόλου διακριτικά, ο Χοσέ Αρμάντο απομακρύνει τον Κάρολος Ντανιέλ από την Εσμεράλντα και προσπαθεί να έρθει όλο και πιο κοντά της. Η Εσμεράλντα με κοιτά με ήπιο εκνευρισμό. “Τι θέλει αυτός ο παπάρας;”, διαβάζω στα μάτια της.
Ως σωστή wing woman, προσπαθώ να αποσπάσω την προσοχή του Χοσέ Αρμάντο, ώστε να δώσω την ευκαιρία στα δύο πιτσουνάκια να συνεχίσουν το πίτσι-πίτσι. Κάπου εδώ, έχουν αρχίσει να ηχούν καμπανάκια στ’ αυτιά μου για τον Χοσέ Αρμάντο, κάτι μέσα μου φωνάζει “ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ”, αλλά εννοείται εκλογικεύω και αγνοώ τα πάντα γιατί ΕΛΑ ΜΩΡΕ, μια χαρά είναι τα παιδιά. Έλα όμως που δεν είναι.
Ο Χοσέ Αρμάντο, από εκεί που δεν με κοίταζε καν, αρχίζει στα καλά καθούμενα τις αγκαλιές-κεφαλοκλειδώματα, τις οποίες αντιμετωπίζω με τον κλασικό μου τρόπο: Παγώνω και μένω ακίνητη σαν άψυχο αντικείμενο. Παράλληλα, αρχίζει να μου την πέφτει με γλοιώδη τρόπο, “το καλύτερο κορίτσι είσαι εσύ, εμείς πρέπει να γνωριστούμε καλύτερα”. Η Εσμεράλντα αντιλαμβάνεται τον πανικό μου και έρχεται να με σώσει, με αποτέλεσμα να σπάσει και τη δική της προσωπική φούσκα ο Χοσέ Αρμάντο.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να προσθέσω ότι είχαμε ανταλλάξει fb νωρίτερα (ο Χοσέ Αρμάντο είχε ζητήσει της Εσμεράλντα και το δικό μου, και η Εσμεράλντα είχε ζητήσει του Κάρολος Ντανιέλ). Ξαφνικά, ο Κάρολος Ντανιέλ τρώει φλασιά και έρχεται να μου ζητήσει το fb μου, προτείνοντας μου παράλληλα μεγαλοφώνως να βγούμε για ποτό, θέλοντας ίσως να πικάρει την Εσμεράλντα ή τον Χοσέ Αρμάντο. “ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ” θέλω να του πω και να φύγω τρέχοντας, αρχίζω όμως τα “Ναι καλέ, θα κανονίσουμε ΟΛΟΙ ΠΑΡΕΑ”.
Ελπίζω να μην βαρεθήκατε μέχρι εδώ γιατί πλησιάζουμε στο αποκορύφωμα. Κάπως πιάνουμε συζήτηση όλοι μαζί (χωρίς ενοχλητικά κεφαλοκλειδώματα), και κάπως φτάνει αυτή η συζήτηση σε έναν κολλητό του Κάρολος Ντανιέλ. Ο Κάρολος Ντανιέλ μου είχε φανεί ο πιο νορμάλ (ένα μεγάλο χειροκρότημα για την κρίση μου). Ξεκινά λοιπόν να εξιστορεί ότι αυτός του ο κολλητός είναι ζάμπλουτος και είχε σχέση με γνωστό μοντέλο-τηλεπερσόνα. Αυτός λοιπόν ο κολλητός είχε εγκαταστήσει κρυφές κάμερες στο σπίτι του “για λόγους ασφαλείας”. Ελπίζω να είχε ενημερώσει την κοπέλα του για τις κάμερες, ψελλίζω εγώ. Όχι, λέει, ήταν κρυφές κάμερες, αλλά πάλι καλά που δεν την είχε ενημερώσει, γιατί ακούστε τι έγινε: Μπήκαν μια μέρα σπίτι του και τον έκλεψαν, και είδε αυτός από τις κάμερες ότι άφησε αυτή, λέει, ξεκλείδωτη την μπαλκονόπορτα επίτηδες και μπήκαν οι διαρρήκτες από ‘κει. Και τι έγινε μετά; Έβαλε τους μπράβους του να την σπάσουν στο ξύλο και πολύ καλά της έκανε της καραπ****ρας.
Ο τρόμος μας είναι πλέον ξεκάθαρος και δεν μπορεί να κρυφτεί, όσο κι αν προσπαθουμε. ΑΤΑΚΤΗ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ.
Την επόμενη μέρα, πριν προλάβουμε να τους μπλοκάρουμε απ’ τα σοσιαλ, ο Χοσέ Αρμάντο είχε ήδη στείλει μήνυμα στην Εσμεράλντα. Η Εσμεράλντα δεν του απάντησε καν και τον έσβησε από φίλο. Μέχρι να με πάρει τηλέφωνο να μου πει τι έγινε, ο Χοσέ Αρμάντο είχε ήδη στείλει σ’ εμένα ένα ωραιότατο μήνυμα, το οποίο αποτελούνταν από 40% εξοργιστικές φιλοφρονήσεις του τύπου “σε αντίθεση με τη φίλη σου, εσύ είσαι πολύ ωραία και πολύ καλή κοπέλα” και 60% ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ για το πόσο καριόλα είναι η φίλη μου που ΤΌΛΜΗΣΕ να τον απορρίψει. Στα λεπτά που χρειάστηκα για να επεξεργαστώ αυτά που διάβασα, πρόλαβε να μου κάνει 5 κλήσεις στο φβ. Το μπλοκ που έκανα δεν ήταν αρκετό για να ανακουφίσει τον τρόμο μου. Δεν ξαναπάτησα στο συγκεκριμένο μπαρ, γιατί αυτοί οι 2 μας είχαν πει ότι είναι θαμώνες. Για πολύ καιρό έβγαινα μόνο σε γνώριμες περιοχές, δεν περπατούσα μόνη μου ούτε για να πάω στο περίπτερο, φοβόμουν και τη σκια μου. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι αυτοί οι 2 κάπως θα καταφέρουν να μας βρουν και θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα.
Το μόνο αισιόδοξο είναι ότι τώρα πια έμαθα να ακούω το ένστικτο μου και να φεύγω στο πρώτο καμπανάκι, πριν φτάσει να γίνει σειρήνα πολέμου.
Ρε συ σκιάχτηκα…. Τι σκατάνθρωπος
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
