- Αυτό το θέμα έχει 9 απαντήσεις, 5 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 4 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Αμποφίλες και αμποφίλοι,
Είναι η πρώτη φορά που γράφω εδώ για να ζητήσω τις συμβουλές και τις απόψεις σας καθώς ούσα ερωτευμένη (ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμη) τα νερά είναι τελείως θολωμένα αυτές τις μέρες κι η ψυχολογία μου έχει πέσει στα τάρταρα. Μένω στη Γαλλία. Οι φίλες που έχω, τις γνώρισα πρόσφατα και δεν είμαστε ιδιαίτερα ”κοντά” εκτός από μια ελληνίδα που γνώρισα μέσω ίντερνετ. Η ιστορία έχει ως εξής. Αρχές σεπτέμβρη, γνώρισα έναν ιντερνάσιοναλ φοιτητή πολύ όμορφο, πολύ συμπαθητικό γενικά όλο το πακέτο που μένει μόνιμα στη Λυών και από την αρχή που τον είδα μου άρεσε πολύ. Κάναμε πολύ καλή παρέα και ταιριάξαμε ταμάμ από την στιγμή που γνωριστήκαμε. Φαινόταν ότι του άρεσα κι εγώ κι όλοι ήταν σίγουροι ότι θα τα φτιάχναμε. Όπως και έγινε. Κι εδώ έρχονται τα πρώτα red flags. 1 μήνα μετά τη γνωριμία μας, του έστειλα μνμ να βγούμε μόνοι μας για καφέ. Μου απάντησε θετικά κι έτσι λοιπόν βγήκαμε. Όλα πήγαν κατ ευχήν μην τα πολυλογώ, το μόνο περίεργο ήταν ότι εξακολουθούσε να είναι ντροπαλός τόσο πολύ που όταν μετά τον καφέ καθίσαμε σε ένα παγκάκι, μαζεύτηκε και εγώ ήμουν αυτή που του εξομολογηθηκα ότι μ’ αρέσει. Ντράπηκε ακόμα περισσότερο και μετά από λίγα λεπτά είπε ότι του αρέσω πολύ απλά τόσοκαιρό ντρεπόταν να μου ζητήσει να βγούμε και ότι και σήμερα κόλωνε να μου το πει. Πάω λοιπόν να τον αγκαλιάσω, με αγκαλιάζει κι αυτός κι έτρεμε ολόκληρος! Πήγα να τον φιλήσω αλλά δεν το έκανα γιατί τον έβλεπα πολύ ταραγμένο. Στο ψητό. Οι επόμενες μερες μαγικές! Σε τι πάρκα πηγαίναμε, σε τί ποτάμια, φιλιά αγκαλιές, λόγια τύπου ”δεν έχω ξανανιώσει ποτέ στη ζωή μου έτσι για καμία άλλη” ”αυτή είναι η ωραιότερη στιγμή της ζωής μου” ”είμαι τόσο τυχερός που σε γνώρισα” κτλ κτλ. Περνάει 1 βδομάδα και μου προτείνει να έρθει σπίτι μου. Λέω τέλεια πως και πως το περίμενα! Έρχεται σπίτι μου. Πάμε να γδυθούμε να κάνουμε πράματα στο κρεβάτι κι αυτός είχε κοκκινήσει ολόκληρος! Έτρεμε σαν το ψάρι και η καρδιά του χτύπαγε τόσο δυνατά που λέω θα μου μείνει από καμία ανακοπή. Από στύση τίποτα. Δεν έγινε τίποτα. Ούτε καν στοματικό. Τον ρωτάω ”είσαι εντάξει; Τι συμβαίνει;” Μου λέει ”Είμαι παρθένος. Δεν έχω πάει ποτέ με κοπέλα ούτε καν είχε φιλήσει στο παρελθόν πόσο μάλλον να είμαι στο κρεβάτι γυμνός μαζί της.” (24 χρονών αυτός και το υπογραμμίζω γιατί έχει σημασία για τη συνέχεια) Λέω οκ δε χρειάζεται να αγχωνόμαστε και να βιαζόμαστε, χαλαρά! Την επόμενη μέρα που βγήκαμε, μου είπε ”Ξέρεις δεν είναι μόνο το ότι είμαι παρθένος. Έχω ανατομικό πρόβλημα. Έχω φίμωση πέους.” (φιμωση πέους είναι όταν το πετσάκι στη βάλανο δεν κατεβαίνει είτε καθόλου εύκολα είτε καθόλου γενικότερα) Του λέω γιατί ρε συ δεν πήγαινες τόσο καιρό στο γιατρό; Μου λέει ”Δίκιο έχεις απλά δεν πίστευα ότι θα έβρισκα κοπέλα, δεν ενδιαφερόμουν κιόλας να κάνω σεξ και φοβάμαι και τους γιατρούς. Τώρα όμως που έχω εσένα θα πάω.” Red flag εδώ. Η ερωτοχτυπημένη sailor παρόλα αυτά το παράβλεψε οποτε του είπα ”οκ. Θα σε περιμένω για όσο χρειαστεί αρκεί να πας στο γιατρό. Εντάξει;” Τη 2η βδομάδα με σύστησε στους φίλους του ως κοπέλα του και μου είπε το πρώτο σ αγαπώ. Ούσα ερωτευμένη, ούτε αυτό το red flag είδα. 3η βδομάδα σχέσης. Σεξ δεν είχε γίνει ακόμα. Ερχόταν μόνο το σάββατο σπίτι μου κοιμόμασταν μαζί και το πρωί έφευγε. Η δικαιολογία ήταν ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί σε τόσο μικρό κρεβάτι με άλλο άτομο κι ότι τις άλλες μέρες έχει διάβασμα για το μάστερ οπότε δεν μπορεί να έρθει να κοιμηθούμε μαζί. Την 3η βδομάδα τσαντίστηκα πια. Του ζήτησα εξηγήσεις τί συμβαίνει, τί είναι αυτό που έχουμε γιατί εμένα πιο πολύ σε φιλία μου έφερνε παρά σε σχέση. Ήρθαν οι πρώτες τρικυμίες. Η αντίδρασή του ήταν υπερβολική. Έκλαιγε και έγινε πολύ ψυχρότερος. Η απάντηση που πήρα ήταν ότι δεν ξέρει πως να φερθεί σε μια σχέση, ότι έχει πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, δεν του αρέσει ο εαυτός του, ότι κάθε φορά που του λέω ότι είναι τέλειος φοβάται ότι θα φύγω όταν ανακαλύψω ποιος πραγματικά είναι, ότι τόσα χρόνια είχε συνηθίσει να είναι μόνος και εσωστρεφής και άλλα τέτοια ωραία. Ερωτοχτυπημένη εγώ, δεν πειράζει λέω θα την βρούμε τη λύση πως αφού σ’ αγαπάω… Πήγαμε και στο Παρίσι ταξίδι όταν κλείσαμε μήνα. Πολύ ωραία αλλά ήταν σαν να πήγα με την κολλητή μου. Στο κρεβάτι τέρμα ψυχρός και είχε αρχίσει να μειώνεται ακόμα και το φάσωμα. 1 μήνα και 1 βδομάδα μετά δεν άντεξα άλλο. Μιλήσαμε πάλι γι αυτά τα ζητήματα του είπα ότι γίνεται όλο και ψυχρότερος απέναντί μου ενώ εγώ του δίνω τα πάντα και το μόνο που ζητάω είναι παραπάνω ενδιαφέρον και χρόνο και να μην φεευγει σαν τον κλέφτη κάθε φορά από το σπίτι μου. Μου λέει ότι από την μέρα που διαφωνήσαμε για πρώτη φορά (δεν ήταν καν καυγάς διαφωνία ήταν) νιώθει πολλές ανασφάλειες κι ότι δεν ξέρει τί άλλο να κάνει για να μην είμαι δυσαρεστημένη κι ότι κάθε φορά συγκρίνει τον εαυτό του με τους πρώην μου, ότι νιώθει ότι όλα πήγαν πολύ γρήγορα για αυτόν και θα το προτιμούσε να το πάμε πιο αργά κι ότι δεν έχει την αυτοπεποίθηση που έχω εγώ. Μου ‘ πε επίσης ότι όντως πνίγεται στο διάβασμα επειδή είναι το τελευταίο εξάμηνο του μεταπτυχιακού του κι ότι νιώθει ότι του μαζεύτηκαν πολλά κι ότι ακυρώνει πολλά για να με βλέπει. Του λέω λοιπόν ”Τι θες; Μήπως θες να παραμείνουμε φίλοι; Γιατί σα φίλη με αντιμετωπίζεις τον τελευταίο καιρό. Δεν είμαι ευχαριστημένη καθόλου και νιώθω ότι μόνο εγώ δίνω σε αυτή τη σχεση. Αν σου είμαι βάρος να μείνουμε απλά φίλοι” Αυτός τσαντίστηκε και μου είπε ότι δεν με βλέπει σα φίλη και δεν ξέρει από που το συμπέρανα αυτό ότι του αρέσω αλλά πριν με γνωρίσει δεν ήθελε σχέση κι ούτε ήταν έτοιμος. Λέμε να το προσπαθήσουμε λίγο ακόμα να δούμε που θα βγάλει. Λίγες μέρες μετά, πήρα την απόφαση να τον χωρίσω. Δεν του πολυαπάνταγα στα μνμτ στα οποία έκανε προσπάθεια να είναι πιο θερμός οπότε μου είπε να βρεθούμε να μιλήσουμε. Βρεθήκαμε, είπαμε πάνω κάτω αυτά που είχαμε πει και τις προηγούμενες φορές και αποφασίσαμε να χωρίσουμε. Κλάματα και οι δυο. Μου έλεγε, έλεγε διάφορα για το τί πήγε στραβά και στο τέλος μου λέει κλαίγοντας ”Δεν θέλω να θυμάμαι αυτή τη μέρα ούτε τις μέρες που διαφωνήσαμε. Θέλω να θυμάμαι μόνο τις όμορφες στιγμές μας και σε ευχαριστώ γι’ αυτές. Ήταν πολύ μεγάλη ατυχία που σε γνώρισα σε αυτή την περίοδο της ζωής μου. Αλλά δεν μετανιώνω που σε γνώρισα. Έχεις κάτι να μου πεις;” Του είπα όχι δεν έχω τίποτα να πω. Σηκώνεται το κλάμα γίνεται εντονότερο και μου λέει ” Δεν μπορώ άλλο να είμαι εδώ μου κάνει πολύ κακό. Συγγνώμη θέλω απλά να φύγω. Αντίο.” Ένα μαύρο χάλι εγώ τις επόμενες 2 μέρες. ΌΛη μέρα κλάμα, πρήξιμο και πόνος και όλες τις φίλες μου να μου λένε ότι δεν μου άξιζε όλο αυτό και μπορώ να γνωρίσω κάποιον πολύ καλύτερο που θα με εκτιμήσει και δεν θα έχει την συναισθηματική ανωριμότητα ενός παιδιού. 2 μέρες μετά λοιπόν, το πήρα απόφαση να του στείλω μνμ και να του πω ότι τον θέλω ακόμα στη ζωή μου και θέλω να το ξεκινήσουμε από την αρχή (μουντζώστε με το αξίζω) Μου απαντάει ότι θέλει λίγο χρόνο να το σκεφτεί καθαρότερα γιατί είναι συναισθηματικά φορτισμένος κι ότι καλύτερα να μιλήσουμε την επόμενη βδομάδα. Παράλληλα ξεκίνησα να φλερτάρω με ένα μανάρι σκανδιναβό και γενικά να μιλάω και με άλλους αλλά δεν μπορώ να το χωνέψω ότι τόσα όνειρα που είχα πρώτη φορά για κάποιον, τόσο έρωτα, τόση τρυφερότητα όλα αυτά πήγαν έτσι στα σκουπίδια και δεν ξέρω τί να κάνω τώρα και τί είναι το καλύτερο για μένα. Υποφέρω μέσα μου είναι η πρώτη φορά που υποφέρω τόσο για κάποιον και τον θέλω ακόμα ακόμα κι αν έχω ξενερώσει και καταλαβαίνω ότι αυτό δεν μου αξίζει. Εσείς τί γνώμη έχετε επί του θέματος;
Γαλλία 😍
Κοίτα. Ο άνθρωπος αυτός έχει πρόβλημα στύσης, το οποίο γνώριζε πριν γίνει κάτι μεταξύ σας και δεν είχε κάνει τίποτα γι’ αυτό. Δεν έκανε κάτι πρακτικά ούτε όταν είδε ότι παίζει σεξάκι αν το φροντίσει. Άρα, αν είσαι μαζί του αποκλειστικά, σεξ δε θα κάνεις. Ίσως για αρκετό καιρό, ίσως και να μη γίνει ποτέ. Αν το σεξ είναι σημαντικό για σένα, δε θα περάσεις καλά.
Το να μη βολεύεται να κοιμηθεί με άλλο άνθρωπο σε μικρό κρεβάτι το καταλαβαίνω, να πω την αλήθεια. Κι εγώ δυσκολεύομαι πολύ να κοιμηθώ με άτομο στο ίδιο κρεβάτι, πολλές φορές δεν κοιμάμαι καλά και τελικά ξυπνάω κουρασμένη και παίζει να είμαι ζόμπι μέσα στην ημέρα. Αν είναι πολύ σημαντικό για σένα να κοιμάστε συχνά μαζί, είστε ασύμβατοι. Είτε εσύ θα συνεχίσεις να το έχεις παράπονο, είτε αυτός θα είναι κουρασμένος τη μισή βδομάδα. Κρίμα είναι.
Γενικά, δε βλέπω να ταιριάζετε σε κάτι. Αυτός θα ήθελε να το πάτε πολύυυυυυυ αργά. Εσύ όχι. Αν αποφασίσεις να πας με τους ρυθμούς του, θα περάσεις μήνες σε μια σχέση που δε σε καλύπτει, χωρίς καμία μα καμία ένδειξη ότι κάποια στιγμή θα σε καλύψει. Γιατί;;; 5 βδομάδες δεν είναι τίποτα, 5 μήνες ή και παραπάνω αν σας δώσεις και δε δουλέψει θα τους κλαις. Ο πρώτος καιρός σε μία σχέση είναι η περίοδος που περιμένεις να είναι γεμάτος χαρά χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, αν είναι από τώρα έτσι, άστο.
Είχε πάει στη γιατρό μετά το πρώτο βράδυ που κοιμηθήκαμε μαζί. Η γιατρός του χε πει (ετσι ισχυριζόταν αυτός) ότι δεν χρειάζεται χειρουργίο παρά μόνο να προαπαθεί ο ίδιος κάθε μέρα να κατεβάζει το πετσάκι. Αλλά ρε συ είναι λογικό τώρα 24 χρονών άντρας τόσα χρόνια να μην το είχε διευθετήσει αυτό το θέμα; Πόναγε πολλές φορές όταν έκανε αποτομη κίνηση ή ήταν “ενθουσιασμένος”. Αυτό με το κρεβάτι του είπα οτι μπορούμε να πάρουμε και στρώμα να λυθεί το πρόβλημα. Δηλαδή και μόνο που τον εβλεπα κάθε πρωί ότι ήθελε να φυγει έτσι βιαστικά, ένιωθα ότι δε με θέλει όσο εγώ. Αυτό με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και το άλλο που μου λεγε ότι δεν μπορεί να κάνει κοπλιμεντα και να τα δεχτεί παράλληλα. Μιλάμε για έναν άντρα που δεν του λείπει τίποτα. Όμορφος είναι, εξυπνος, ευγενικός, προοδευτικός και αν εξαιρέσουμε όλα τα προβλήματα περνάω τελεια μαζί του, είναι αυτό που παντα ήθελα. Όμως την περισσότερη ώρα με αντιμετωπίζει περισσότερο σα φίλη παρά σαν ερωτική σύντροφο. Εγώ είμαι πάντα η διαχυτική. Εγώ θα κάνω κίνηση οταν υπάρχουν μούτρα να χαλαρώσει η ατμόσφαιρα εγώ θα του κάνω πάντα κοπλιμέντα και χάδια εγώ ειμαι αυτή που το πάει καθε φορά πρώτη στο σεξουαλικό. Δε νιώθω ελκυστική κι επιθυμητή στα μάτια του. Και κάιε φορά που ειχαμε μια μικρή διαφωνία έκλαιγε σαν παιδί και γινόταν ακόμα ψυχρότερος. Τον περιμένω 1 βδομάδα τώρα να μου δώσει μιαν απάντηση αν με θέλει στη ζωή του. Με ξενερώνει τρελά να έχει δευτερες σκέψεις για μένα ο άλλος. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μια ξέρω ότι δεν θα κρατήσει αν ξαναγίνει κάτι και δεν υπάρξουν αλλαγές από την άλλη τρελαίνομαι στη σκέψη ότι δεν θα τον ξαναδώ και δεν θα του ξαναμιλήσω.
Πω πω, μπλέξιμο. Απο ότι καταλαβαίνω, ο άνθρωπος αυτός έχει πολλά άλυτα θέματα που τον βασανίζουν. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι να τον βοηθήσεις, εκτός αν αποφασίσει να βοηθηθεί ο ίδιος, τόσο για το θέμα σωματικής υγείας, όσο και για τα ψυχολογικά ζητήματα που έχει. Ακόμα και να σου πει ναι, μην περιμένεις οτι θα πάθει μετάλλαξη και θα κάνει τόσο μεγάλη αλλαγή απο τη μία στιγμή στην άλλη. Ακόμα και να θέλει θεωρητικά, δεν νομίζω να είναι σε θέση να το κάνει αυτό. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πώς και δεν έχει ανιμετωπιστεί η φίμωση πέους απο την παιδική ηλικία, γιατί δεν προκύπτει μόνο το πρόβλημα οτι δεν μπορεί να κάνει σεξ, αλλά και κίνδυνος μόλυνσης λόγω ανεπαρκούς καθαριότητας, δυσκολία στην ούρηση, κίνδυνος τραυματισμού σε περίπτωση ακούσιας στύσης κλπ. Σε όσες περιπτώσεις γνωρίζω, το είχε επισημάνει ο γιατρός στους γονείς και αντιμετωπίστηκε πανεύκολα με μια μικρή επέμβαση. Νομίζω οτι κρύβονται πολλά κάτω απο την επιφάνεια στην περίπτωσή του, αλλά σε ένα πράγμα συμφωνώ μαζί του: Οτι δεν είναι έτοιμος να μπει ισότιμα σε μία σχέση. Καλό το σ’αγαπάω, αλλά μην το παίρνεις πολύ τοις μετρητοίς απο άνθρωπο που δεν είχε παρόμοια εμπειρία ποτέ στη ζωή του. Μπορεί να το εννοεί με το δικό του τρόπο, εννοεί όμως αυτό που εννοείς κι εσύ όταν το λες ή κάτι εντελώς διαφορετικό; Μπορεί να είναι καλό παιδί, γλυκός και τα σχετικά, αλλά βάζει μόνος του εμπόδια που στην περίπτωσή σου μάλλον είναι αξεπέραστα, εκτός αν αποφασίσεις να βάλεις πολύυυυυυυ νερό στο κρασί σου. Τόσο πολύ, που θα πίνεις σκέτο νερό αντί για κρασί. You don’t deserve that. Εγώ πάντως θα έριχνα δίχτυα στο μανάρι Σκανδιναβό, να κάνω λίγο φλογερό σεξ να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
Po όσο ήμασταν μαζί, μου ‘χε εμπιστευτεί κάποια πράγματα για τη ζωή του. Είχε πάρα πολύ άσχημα παιδικά χρόνια και δεν θέλω να ξέρω πόσα άλλα χειρότερα του συνέβησαν γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν μου τα είπε όλα. Οι γονείς του δεν τον πήγαν ποτέ σε γιατρο γιατί πολύ απλά τον εγκατέλειψαν από μωρό και ποτέ δεν τον αγάπησαν. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες το μόνο που έχω να πω είναι ότι όταν γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο, δεν περίμενα να κουβαλάει τόσο βαριά τραύματα. Μου φαινόταν πολύ ισορροπημένος και το ίδιο λένε κι οι φίλες μου που δεν τον ξέρουν καλά βεβαια. Ήθελα να του σταθώ, να τον βοηθήσω κι ήλπιζα ότι με πολλή αγάπη κι υπομονή θα άλλαζε κάτι άλλα όσο κυλούσαν οι μέρες, γινόταν όλο και χειρότερη αυτή η σχέση. Και έχεις δίκιο δεν μπορω να τον βοηθήσω. Ήδη τις τελευταίες βδομάδες ένιωσα να τρελαίνομαι και να χάνω τον εαυτό μου και έφτανα στο σημείο να ρίχνω το φταίξιμο σε μένα ότι είμαι παράλογη, ότι τον πληγώνω και να φοβάμαι να διαφωνήσω μαζί του ή να εκφραστώ ελεύθερα μήπως τον στεναχωρήσω και τον κάνω να κλάψει.
Βασικά, δύο είναι τα μεγάλα προβλήματα. Πρώτον, οτι η σχέση σας είναι τελείως άνιση ψυχολογικά κυρίως. Δεν έχει νόημα να “σηκωθεί” αποκλειστικά με τη δική σου βοήθεια γιατί για να λειτουργήσει καλά η σχέση σας πρέπει να είναι απο μόνος του σε ένα επίπεδο κοντά σε εσένα. Είναι ο σύντροφός σου, δεν είσαι η babysitter του. Αν είστε έτσι σε ηρεμία, σε περίοδο που θα αντιμετωπίσετε σοβαρές δυσκολίες και δεν θα μπορείς να του προσφέρεις στήριξη τί θα γίνει; Ή τί θα γίνει αν εσύ χρειαστείς στήριξη; Το άλλο πρόβλημα είναι οτι άθελά του, μπορεί αυτή η σχέση να καταλήξει να είναι πολύ κακοποιητική για εσένα. Ήδη αντιλαμβάνεσαι τις επιπτώσεις στην ψυχολογία σου, έτσι ακριβώς ξεκινάνε όλα και καταλήγεις μετά απο λίγο καιρό να ανέχεσαι τέρατα για να μην στενοχωρηθεί. Άθελά του, το τονίζω, αλλά μπορεί να σου δημιουργήσει πολύ σοβαρό πρόβλημα. Σε χειραγωγεί με έναν τελείως παιδικό τρόπο χωρίς να το αντιλαμβάνεται καν (πώς κάνουν τα παιδάκια όταν κλαίνε να τους δώσεις σοκολάτα), εσύ όμως χρειάζεσαι έναν άνθρωπο με ενήλικες αντιδράσεις. Νομίζω δεν είναι άσχετη αυτή η αντίδραση με την παιδική του ηλικία και σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορείς να αλλάξεις με αγάπη και υπομονή. Χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια για να ενηλικιωθεί ψυχικά. Και πάλι, δεν μπορείς να είσαι σίγουρη αν θα είναι διατεθειμένος να κάνει τη δουλειά που απαιτείται για να το καταφέρει ή αν θα προτιμήσει να παραμείνει κολλημένος εκεί. Εξαρτάται αποκλειστικά απο αυτόν και τη θέλησή του. Σχετικά με το πώς φαίνεται, γενικά είναι πολύ σπάνιο να βρεις άνθρωπο που να φαίνεται σε απλές συναναστροφές τί τραύματα κουβαλάει. Σχεδόν κανείς δεν ζοριζεται να πει ένα γεια και πέντε κουβέντες με χαλαρό τρόπο. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν πιεστούν λίγο τα όριά τους απο μία κατάσταση (πχ το οτι μάλλον πρώτη φορά στη ζωή του σκέφτηκε οτι είναι πιθανό να κάνει σεξ). Τότε αρχίζουν και βγαίνουν όλα στην επιφάνεια.
Συμφωνώ με Po.
Χρειάζεται αρκετή δουλειά με ψυχολόγο.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι αυτή η σχέση να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στη δική σου ψυχολογία και ήδη τους έχετε εντοπίσει.
Ακόμα και με τη λογική σου να καταλαβαίνεις ότι όλα τα θέματα που έχει είναι αποκλειστικά δικά του (από τραύματα ή μη, αλλά πάντως δε σχετίζονται με εσένα), συναισθηματικά μετά από κάποιο καιρό δεν ξέρω αν θα μπορέσεις να συνεχίσεις να το πιστεύεις.
Ήδη δε νιώθεις επιθυμητή λόγω διάφορων συμπεριφορών του. Πιθανόν να καταλήξεις να το εσωτερικεύσεις. Αν γίνει αυτό, το ότι δεν το έκανε επίτηδες, λίγη σημασία θα έχει.Βρε κοπελάρα μου καλή! Βάλε τον εαυτό σου σε προτεραιότητα! Πολύ ορθά ξέρεις τι ζητάς από μια σχέση και αυτό το άτομο δεν είναι σε θέση να σου δώσει ουτε τα μισά. Δε θα τον σώσεις εσύ μη μπαίνεις στο τρυπάκι αυτό. Η ζωή είναι μικρή και εσυ έχεις αλλα τόσα μανάρια γύρω σου που θα θέλουν να μείνουν στο στενούτσικο κρεβάτι σου και να μη σ αφήσουν στιγμή να ξεκολλήσεις απ αυτό. Διεκδίκησε αυτό που θέλεις για εσένα κράτα τα μαθήματα απο αυτή την εμπειρία και με το καλό να πας παρακάτω. Ριχτα στον Σκανδιναβο για αρχη <3
Σας ευχαριστώ παιδιά για τις απαντήσεις! Πραγματικά μου δίνετε δύναμη. Θέλω λίγο χρόνο ακόμα να το ξεπεράσω αλλά είμαι πολύ καλύτερα και με τον σκανδιναβό όλα μέχρι τώρα πάνε πολύ καλά. Μένει μακριά αυτές τις μέρες οπότε θα τον δω τέλη νοέμβρη δηλαδή για τώρα μιλάμε μέσω μηνυμάτων αλλά όλα δείχνουν καλά. Δε λέω πάλι μεγάλα λόγια για να μην ξαναπογοητευτώ. Κι έχω πάρει πλέον τις αποφάσεις μου.
Sailor Earth καλα έκανες και έφυγες. Να σε ρωτησω ποσα ακόμη ήσουν διατεθειμένη να θυσιασεις για χάρη του τη στιγμη που αυτός όντας 24 δεν είχε κανει τα βασικά, δεν αναφέρομαι στο σεξ, τουλάχιστον έπρεπε να είχε διορθώσει το ανατομικό πρόβλημα για τον ίδιο πιο πολυ. Μη στεναχωριεσαι. Δίνουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους που γνωρίζουμε και πιστεύουμε οτι πχ α αυτή η σχέση θα παει ετσι, και ξαφνικα έρχεται η απογοήτευση.
Απο τη στιγμη που κάποια σημεία της σχέσης δεν καλύπτονταν, ε δεν εχεις αλλη υπομονή πια. Σωστα αποφασισες.
Απλα αυτός σου έβγαλε το συναίσθημα. Πιστεύω θα το βρεις κι αλλου. Απλα το αφήνεις όλο αυτο, οπως οταν βρίσκουμε ενα βιβλιο και λέμε πω δεν το διαβάζω ειναι άκυρο. Αυτο.
Μη χαλιεσαι. Ξαναβρες όσα σςε γεμίζουν. Και να περνάς καλα.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
