Που τελειώνει η κατάθλιψη & ξεκινάει ο χαρακτήρας;

[bluesound]

Γνωρίζω πως κατάλληλο άτομο θα ήταν να ρωτήσω απευθείας έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο αλλά αν κάποιος έχει ζήσει κάτι αντίστοιχο θα με ενδιέφερε η εμπειρία του.
Η κύρια απορία μου είναι, κατά πόσο όντως η κατάθλιψη μπορεί να προκαλέσει τόσο αντιφατική συναισθηματική συμπεριφορά και αν αναγνωρίζεται κάποιο pattern στα παρακάτω. Μπερδεύομαι που τελειώνει η νόσος και που ξεκινάει απλά ο “κακός” χαρακτήρας”.

Γνώρισα κάποιον πριν μερικούς μήνες (από κοντά) αλλά επειδή ζούσε στο εξωτερικό η επικοινωνία συνεχίστηκε εξ αποστάσεως, τηλεφωνικά κ άπειρες ώρες γραπτών συζητήσεων. Μου εμπιστεύθηκε αρκετά νωρίς πως νοσεί από κλινική κατάθλιψη και λαμβάνει και κάποια αγωγή λόγω αυτού.
Για να προσπαθήσω να μην πολυλογήσω και κουράσω… Οι μέρες περνούσαν πολύ γρήγορα, ανταλλάσοντας και οι 2 πληροφορίες ο καθένας για την ζωή του, περνώντας πολύ ευχάριστα. Εκείνος ήταν εξαρχής αρκετά ξεκάθαρος στον τρόπο που με προσσεγγίζει, δλδ ερωτικά (όχι με πρόστυχο τρόπο) ήταν πολύ διεκδικητικός και εκφραστικός παρά τις δικές μου αναστολές για διάφορους λόγους, ένας απ’ αυτούς και η απόσταση.
Με τα πολλά “πείθομαι” να χαλαρώσω και να το απολαύσω όλο αυτό μιας και εγώ πέρναγα όμορφα μαζί του. Φτάσαμε σε σημείο σαν να έχουμε σχέση, πρώτα μνμ τα πρωί, τελευταίο τηλέφωνο το βράδυ, λεπτομέρειες για το τι κάνουμε τη μέρα, γλυκόλογα κτλ. Έκανε επίσης μικρά μακροπρόθεσμα σχέδια για μας (πχ διακοπών) και προσπαθούσε να με πείσει να μην “κρατιέμαι πίσω” και πως δεν έχει κακές προθέσεις και με βλέπει σαν κάτι ιδιαίτερο.
Ήρθε ο καιρός που επέστρεψε στην ίδια πόλη και θα συναντιόμασταν. Ανυπομονούσαμε και οι 2. Προσωπικά είχα άγχος μήπως ξενέρωνε από κοντά, κάτι που με διαβεβαίωσε πως δε συνέβη, ίσα ίσα πως του άρεσα περισσότερο. Όταν είμασταν μαζί τις πρώτες μέρες ήταν πολύ ενθουσιασμένος, χαρούμενος και εκδηλωτικός. Κάτι άρχισε όμως να αλλάζει χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο. Οι προτάσεις συνάντησης, έστω και μόνο για σεξ (αν υποθέσουμε ότι μόνο αυτό ήθελε) μειώθηκαν αρκετά, μίλαγε πιο τυπικά, και απέφευγε να βρεθούμε έξω λέγοντας πως απλά δεν του αρέσει να βγαίνει.
Τον ρώτησα αν συμβαίνει κάτι και ξαφνικά είπε πως να μιλάμε πιο χαλαρά γιατί φοβάται πως αρχίζει και δένεται και δεν το θέλει αυτό. Επίσης πως δεν θα ήθελε να έχουμε σχέση και “αποκλειστικότητα” (παρ’ ότι λίγες μέρες πριν ζήλευε αν εγώ έβγαινα με κάποιον άντρα φίλο). Δεν δέχθηκα την “πρόταση χαλαρότητας” και είπα να σταματήσουμε. Είπε οκ, συνέχισε όμως να στέλνει και να προτείνει μια στο τόσο να βρεθούμε. Βρεθήκαμε μερικές φορές ακόμα, μια κρύο μια ζέστη.
Του είπα με τα πολλά πως η συμπεριφορά του είναι αλλοπρόσαλλη, όταν είμαστε μαζί δείχνει σχεδόν ερωτευμένος ή έστω κάποιος που με θέλει πολύ και όταν φεύγει γίνεται άλλος άνθρωπος. Ανέφερε την κατάθλιψη ως έναν λόγο ίσως της συμπεριφοράς του, και πως δεν φταίω εγώ, και να μην τα παίρνω προσωπικά αλλά νιώθει περίεργα. κ ότι δεν τρέχει κάτι άλλο. Παράλληλα παρατήρησα πως είχε επικοινωνία με άλλες κοπέλες στα social media.
Όταν τον ρώτησα για τελευταία φορά τι σκατά συνέβη, είπε πως το κάνει αυτό γενικά, να αλλάζει ξαφνικά άποψη και να του φεύγει ο ενθουσιασμός και δεν μου οφείλει καμία εξήγηση με λίγα λόγια.

Ίσως ψάχνω μια “δικαιολογία” για να μην τον βγάλω μα@@κα.

[Ocelotoς]

Γειά σου! Αυτό που ρωτάς διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και από κατάσταση σε κατάσταση. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Και σίγουρα για να βρεις την απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα για κάποιον που τώρα γνωρίζεις μου φαίνεται πρακτικά αδύνατο.Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αυτά τα 2 μπλέκονται και δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι τί.
Κατάθλιψη ξε-κατάθλιψη έχεις μπροστα σου ένα άτομο το οποίο είναι έτσι όπως είναι. Μην προσπαθείς να δικαιολογήσεις την στάση του διότι και να το κάνεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Από τη στιγμή που τα λόγια του δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις του είναι dealbreaker και επειδή έχει κατάθλιψη δεν αναιρεί την πραγματικότητα ούτε ότι στην αρχή σου έλεγε άλλα και μετά άλλαξε συμπεριφορά.
Από κει και πέρα έχεις ένα άτομο μπροστά σου οπως και αν είναι. Τον θέλεις ? Σου ταιριάζει το πακέτο? Θέλεις να μπεις στην διαδικασία να δέχεσαι τα ανέβα-κατέβα που έχει ως άτομο? Είσαι νέα και δεν θα σε πει κανένας άκαρδη αν τον απορρίψεις επειδή έχει κατάθλιψη. Αγάπη και δέσμευση οφείλεςι στον εαυτό σου πρώτα απ’ όλα και όλους.
Επίσης εκτός από το τι θες εσύ , εκείνος θέλει να είναι μαζί σου? Ακόμα και αν η συμπεριφορά του σχετίζεται με την κατάθλιψη δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις για τη ζωή του.
Αυτή είναι η διπλωματική απάντηση που σου δίνω. Η μη διπλωματική είναι μια : ΤΡΕΧΑ!
Το άτομο αυτό σου έχει φερθεί ήδη άσχημα και δείχνει να είναι τοξικός. Σου έλεγε λόγια στην αρχή και μετά επειδή μια μερα ξύπνησε στραβά σου και για τον χ’ ψ’ λόγο δεν του κάνεις προσπαθεί να σε κόψει και να σε ράψει και να σε φέρει στα μέτρα του. Σου παρουσιάζει την κατάθλιψή του ως συγχωροχάρτι , σου λέει δηλαδή πως δεν φέρει ουσιαστική ευθύνη για τις πράξεις του. Ταυτόχρονα γκομενίζει στα σοσιαλ , σου λέει να μην το παίρνεις προσωπικά δηλαδή σε λέει υπερβολική με έμμεσο τρόπο και σου πετάει και το ωραίο στο τέλος πως δεν σου οφείλει καμία εξήγηση.
Για εμένα αυτό είναι δείγμα χαρακτήρα. Υπάρχουν πάρα πολλά άτομα με χειρότερα νοσήματα και είναι ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι που σέβονται τους ανθρωπους που βρίσκονται δίπλα τους και τους στηρίζουν. Ο συγκεκριμένος είναι απλά κακομαθημένος και δεν αξίζει τον χρόνο σου.

[Ανώνυμος]

bluesound..Αυτό που μπορώ να σου πω πως όντως προκαλεί η κατάθλιψη είναι το “κρέμασμα” στους άλλους,και ο ενθουσιασμός σε κάποιες αρχικές φάσεις. Τώρα, η καταθλίψη του μπορεί να συνοδεύεται και απο κάποια διαταραχή και να μην το γνωρίζει ή και να μην το λέει. Δε θα το μάθεις. Αν το άτομο είναι τρόπον τινά ανηδονικό γενικά, η ανάγκη προσκόλλησης αυξάνεται. Ψάχνει για σωσίβια, και απογοητεύεται.Οπότε δεν είναι καθόλου απίθανο το φλερτ σας να μεγεθύνθηκε στο κεφάλι του, και μετά να ξεφούσκωσε.Εδώ το έχουμε πάθει εμείς.. Αυτός δεν θα το πάθει;Η μετέπειτα συμπεριφορά και αντιμετώπιση όμως έχει να κάνει με την γνωστή σε όλους μας, κοινή ανωριμότητα αλλά και με τον εγωκεντρισμό. Μην ψάχνεις δικαιολογία όντως. Ο μαλάκας είναι μαλάκας..είτε έχει κατάθλιψη, είτε ζάχαρο, είτε διαφραγματοκήλη. Οι άνθρωποι με ψυχικές νόσους λόγω κατάστασης, καλούνται να κάνουν πολύ δουλειά με τον εαυτό τους. Οι ίδιοι. Με τον εαυτό τους. Αν θέλουν. Κάποιοι δεν θέλουν γιατί βαριούνται, γιατί είναι φυγόπονοι, γιατί δεν μπορούν,ή ίσως επειδή απλά έχουν την πολυτέλεια. Δεν πρέπει να σε νοιάζει αυτό. Και αποτέλεσμα διαταραχών να είναι η όλη του συμπεριφορά εσύ τι θα κάνεις; Θα τον πας σε καινούριο ψυχίατρο; Ο άντρας μου έχει χρόνια κατάθλιψη και διαταραχή, και δουλεύει πάνω σε αυτό από πολύ μικρός. Αν η σχέση μαζί του δεν ρέει αβίαστα, μην μπλέκεις. Βασικά, με κανέναν που δε ρέει αβίαστα η σχέση μην μπλέκεις.

[bluesound]

Ocelotoς & bournela, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας (και ευχαριστώ προκαταβολικά αν απαντήσει κ κάποιος άλλος στη συνέχεια).
Βρίσκω τον εαυτό μου να συμφωνεί με αυτά που λέτε. Να ‘στε καλά.

[catmeow]

Το συμπέρασμα είναι ότι ο τύπος ξενέρωσε μαζί σου και δεν χρειάζεται άλλο ανάλυση.
Πιθανόν να ισχύει ότι η κατάθλιψη του να είναι ο λόγος και πάλι όμως αυτό δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.
Καταλαβαίνω ότι έχεις φάει κόλλημα αλλά φαντάζομαι ότι δεν είσαι πρωταρα στην απόρριψη, συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες go ahead

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις