• Αυτό το θέμα έχει 15 απαντήσεις, 9 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη πριν από τον χρήστη Ariadni.
Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 17 συνολικά)
  • Συντάκτης
    Δημοσιεύσεις
  • #37554

    Αμπα
    Συμμετέχων

    Πότε είναι δικιά μας δουλειά και πότε όχι; Τι πρέπει να κάνει ο σωστός φίλος; Δεχόμαστε τους άλλους με τις λάθος τους επιλογές, ή όχι;

    #37910

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Λοιπόν θα ήθελα να ρωτήσω την άποψή σας για κάτι που έκανα και μπορεί να υπάγεται σε αυτή την κατηγορία. Αλλά ας το πάρω από την αρχή.

    Στο Λύκειο είχα μια πολύ καλή φίλη, με την οποία χαθήκαμε μετά το σχολείο. Πριν από ένα χρόνο, δηλαδή πάνω από 20 χρόνια μετά, έψαξε να με βρει στα social, εγώ δεν έχω, οπότε βρήκε την αδερφή μου και μην τα πολυλογώ ξαναβρεθήκαμε.
    Συναντιόμασταν 1 φορά κάθε 2 μήνες περίπου και περνούσαμε πάντα πολύ ευχάριστα, νόμιζα πως μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και γενικά τα βρίσκαμε. Μάλιστα είχαμε πει και οι δύο πόσο πολύ χαιρόμαστε που ξαναβρήκαμε η μία την άλλη.
    Το εντελώς κοινό που είχαμε ήταν πως και οι δύο είχαμε ήδη 4 αποτυχημένες εξωσωματικές στο ενεργητικό μας, οπότε ήταν και το βασικό θέμα συζήτησης στις συναντήσεις μας. Εγώ σταμάτησα στις 4, εκείνη συνέχισε και την τελευταία φορά που την είδα (πριν από 3 μήνες) είχε μόλις τελειώσει την 6η της και αποτυχημένη προσπάθεια.
    Φαινόταν και ήταν πολύ άσχημα ψυχολογικά οπότε, ορμόμενη από τη φιλία (προηγούμενων) χρόνων, πήρα το θάρρος να της πω πόσο πιστεύω πως την έχει καταβάλλει όλο αυτό και πως θα ήταν καλό να προσπαθήσει να το διαχειριστεί γιατί τέλος πάντων υπάρχει ζωή και μετά από αυτό. Μου είπε πως ναι έτσι είναι, να μην αισθάνομαι άσχημα που το είπα (γιατί αμέσως το μετάνιωσα) και η βραδιά εξελίχθηκε με εκ βαθέων εξομολογήσεις και από τις δύο.
    Ε ξαναμιλήσαμε ένα μήνα μετά στα γενέθλιά της, όταν και μου είπε πως δεν θέλει να συζητήσει άλλο για το θέμα της εξωσωματικής, και από τότε τίποτα. Την παίρνω τηλέφωνο, δεν το σηκώνει και δεν με παίρνει ποτέ πίσω.

    Καμιά ιδέα για το τί συμβαίνει; Έκανα τόσο μεγάλη πατατιά;

    #37918

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Ξέχασα να αναφέρω πως η φίλη μου θα συνέχιζε τις προσπάθειες όταν μου είπε πως δεν θέλει να το συζητήσει άλλο.

    #37974

    Bobos
    Συμμετέχων

    Δεν έκανες κάτι λάθος. Δεν νομίζω οτι είναι τυχαίο που το κυρίως θέμα συζήτησης σας ήταν οι εξωσωματικες. Αυτό που έγινε, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι εσύ έχεις προχωρήσει παρακάτω ενώ εκείνη έχει ανάγκη από ένα άτομο στο οποίο να μπορεί να μιλάει μόνο ή κυρίως για αυτό το θέμα.

    Είσαι γλυκήτατη πάντως που το αναρωτήθηκες.

    #38413

    Between Worlds (she/her)
    Συμμετέχων

    Νομίζω, πως ξέκοψε, γιατί εσύ της υπενθυμίζεις, ότι μπορεί να σταματήσει. Και δεν το θέλει.
    Μακάρι, να πάνε όλα καλά και να κάνει παιδί. Εκεί θα φανεί αν απομακρύνθηκε λόγω της κατάστασης και της ευαίσθητης ψυχολογίας, η αν τελικά δεν ταιριάζετε τόσο πολύ.

    #38565

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Αχ ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις, άργησα λίγο να τις δω.

    passenger μόνο για αυτό μιλούσαμε έτσι κι αλλιώς (είχα γίνει “ειδικός” μετά από τόσο διάβασμα για το θέμα και μάλιστα μετά από δική μου παρότρυνση άρχισε να διαβάζει και μόνη της) αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που με πείραζε. Απλά ήμουν πλέον αποστασιοποιημένη και όχι ιδιαίτερα συναισθηματική, τύπου τί να κάνουμε συμβαίνουν κι αυτά, κρίμα που συνέβη σε εμάς, αλλά οκ συνέβη.
    Πολύ πιθανό να είναι αυτό που λέει η Between Worlds, ναι δεν το είχα σκεφτεί. Προσπαθούσα να της δώσω μια way out που ίσως δεν ήθελε.

    #38681

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Νομίζω πως η φιλία σας θα σταματούσε αν μία από τις δύο έμπαινε σε άλλη φάση γιατί ήταν στηριγμένη σε κάτι πολύ συγκεκριμένο και πολύ έντονο. Είτε κάποια από τις δύο σας είχε επιτυχημένη εγκυμοσύνη είτε τώρα που εσύ συνειδητά πήρες μία απόφαση. Κατευθείαν ένιωσε πως δεν την καταλαβαίνεις. εσύ, αφενός, δεν επιθυμείς πια το ίδιο πράγμα μ’αυτήν, αφετέρου, με το να της πεις ότι μήπως να σκεφτεί κι αυτή πως υπάρχει ζωή και μετά απ’αυτό μπήκες στη σφαίρα των “άλλων”. Αυτών που δεν έχουν αυτήν την κοινή εμπειρία να τους ενώνει. Δε βρίσκω πως έκανες κάτι κακό. Μάλλον το αντίθετο. Αλλά, όσο κι αν βρίσκω λάθος την επιλογή της, την καταλαβαίνω. Δεν νομίζω πως πέρα από την ασθένεια υπάρχει κάτι που να σε απορροφά τόσο ολοκληρωτικά

    #38823

    Bobos
    Συμμετέχων

    Θα συμφωνήσω με τις αναλύσεις των luckystrike & Between Worlds. Θα ήθελα να προσθέσω ακόμη, ότι δεν είναι απαραίτητο όλες οι φιλικές σχέσεις να έχουν μεγάλη διάρκεια, κάποιες είναι βραχυχρόνιες και τελειώνουν όταν παύουν να ισχύουν οι συνθήκες που τις συντηρούν. Νομίζω κάτι αντίστοιχο συνέβη και στη δική σας περίπτωση. Ίσως να μπορούσε ν’ αναπτυχθεί περαιτέρω αν και οι δύο νιώθατε ότι μπορείτε να συζητήσετε για άλλα κομμάτια της ζωής σας ή να θέλατε να προχωρήσετε αυτή τη σχέση αλλά μάλλον δεν ίσχυε κάτι τέτοιο από την άλλη πλευρά. Με αυτό το σκεπτικό και τις παραπάνω ερμηνείες νομίζω ότι αυτό που μας περιέγραψες δεν ανήκει στην κατηγορία “πότε πρέπει να πεις σε φίλο ότι κάνει κάποιο σοβαρό λάθος” όμως είχε ενδιαφέρον ως προς το γεγονός ότι πολλές φορές αισθανόμαστε ότι κάτι κάναμε οι ίδιοι λάθος και δεν εξελίχθηκε μια φιλική σχέση ενώ στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για λάθος αλλά για τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.

    #38980

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    passenger συμφωνώ απόλυτα και το λέω κι εγώ πολύ συχνά, άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για ορισμένο χρονικό διάστημα, παίρνουμε κάτι από αυτούς και αντίστοιχα εκείνοι από εμάς και, όταν οι συνθήκες που μας ένωσαν αλλάξουν, οι δρόμοι μας χωρίζουν και πάλι. Το ξέρω και το δέχομαι, απλά λυπάμαι πολύ για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
    Συμφωνώ και με τη luckystrike, όντως πολύ πιθανό να ένιωσε πως δεν την καταλαβαίνω και ενδεχομένως με το δίκιο της γιατί ένα παιδί πάση θυσία δεν ήταν ποτέ στα δικά μου πλάνα, ενώ σαφώς ήταν στα δικά της. Όντως μια τέτοια διαδικασία σε απορροφά εξ ολοκλήρου, ό,τι άλλο και να κάνεις παράλληλα πάντα εκεί είναι το μυαλό σου. Όσο επιτυχημένη και να είσαι σε κάθε άλλο τομέα, το γεγονός και μόνο πως υπάρχουν άνθρωποι που σε κρίνουν με βάση τα ωάριά σου (ή έτσι νομίζεις), μπορεί να σε διαλύσει.

    Πολύ βοηθητικές οι αναλύσεις όλων σας. Καθόλου δεν είχε πάει εκεί το μυαλό μου η αλήθεια είναι, είχα επικεντρωθεί στο ότι ενδεχομένως να είπα κάτι πολύ παρεμβατικό σε ακατάλληλη στιγμή και να παρεξηγήθηκα.

    #39039

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Εσύ όντας στην ίδια θέση σχεδόν εκείνη τη στιγμή πήγες να της πεις μια καλή κουβέντα. Την πραγματικότητα της είπες, ότι αν δεν πετύχει, δεν πέτυχε και ότι θα πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό της ψυχικά. Δεν ξέρω αν εγώ βλέπω κάτι λάθος, εμένα θα μου άρεσε όταν βρίσκομαι σε δύσκολη φάση να έρθει κάποιος ο οποίος έχει περάσει κάτι αντίστοιχο και να μου πει “φιλενάδα ξέρεις τι, και χωρίς αυτό υπάρχει ελπίδα ευτυχίας στη ζωή σου”. Όμως, υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ώριμοι να δουν έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βρέξει χιονίσει θέλουν να ακούνε “όλα θα πάνε καλά, θα το δεις” για να είναι ευχαριστημένοι κι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ούτε που ξαναμιλάνε γι’ αυτό και ίσως με το ύφος τους δημιουργούν αυτή την αμηχανία του “μα μου είπες πως όλα θα πάνε καλά”. Υπάρχουν κι άλλοι που είναι τόσο απορροφημένοι στο πρόβλημα που δεν έχει σημασία τίποτα άλλο εκτός από το πρόβλημα γι’ αυτούς, οπότε δεν υπάρχει ζωή μετά, κι αν τους μιλήσεις για τη ζωή μετά μπορεί να μη σε κράξουν επιτόπου, αλλά να σε καταχωρίσουν στη λίστα με τους ανθρώπους που δεν τους καταλαβαίνουν. Επίσης, στις πολύ δύσκολες φάσεις μας πιανόμαστε από όπου βρούμε. Ξαφνικά μπορεί να το έρηξε στις γρουσουζιές και στα μάτια. Μπορεί με αυτό που της είπες να της βγήκες η γκαντέμω που της καταστρέφει τις προσπάθειες (αν είναι δυνατόν – είναι, μπαίνει και στο κεφάλι των καλύτερων).
    Εκεί που θέλω να καταλήξω μετά από όλο αυτό το μπλα μπλα είναι ότι, με πολλούς τρόπους δεν φταις μόνο εσύ. Για να ενοχοποιείς αυτή τη κουβέντα σου, κάτι θα ξέρεις, σαφώς αυτό θα την πείραξε, αλλά δεν ξέρεις με τι τρόπο και ούτε αν θα της περάσει ποτέ. Μπορεί να μην νιώθει καν παρεξηγημένη, αλλά να βρίσκει κάποια απόσταση μεταξύ σας, οπότε όσο μπαίνει σε πιο δύσκολη φάση αρχίζει να κόβει τους πιο μακρυνούς, πράγμα που κάνω κι εγώ όταν δεν έχω αντοχές. Κι επειδή πάλι ξέφυγα, να καταλήξω εκεί που ήθελα εξαρχής, ότι αν δεν έχεις κάνει ένα άσχημο, παρεμβατικό και με λάθος ύφος σχόλιο, η έκβαση της κουβέντας είναι και θέμα του δέκτη. Δεν είναι μονόλογος, έχει αλληλεπίδραση. Πάντως σίγουρα μαρτυρά ότι υπάρχει απόσταση ακόμα και στον τρόπο σκέψης.

    #39133

    Bobos
    Συμμετέχων

    Για να επανέλθουμε στο θέμα της συζήτησης, νομίζω είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τι εννοούμε σοβαρό λάθος. Το αναφέρω γιατί κάτι που εμείς θεωρούμε λάθος μπορεί να οφείλεται σε διαφορετική οπτική. Με αυτή την έννοια, θα μπορούσα να πω κάτι σε φίλ@ αν μου εξέθετε μια κατάσταση και μου ζητούσε τη γνώμη μου και πάλι θα προσπαθούσα να μην αναφέρω τη λέξη λάθος αλλά να αναδείξω και τις υπόλοιπες πλευρές για να μπορέσει το άτομο να αναλογιστεί σφαιρικά το ζήτημα. Αν το θέμα ήταν προσωπικό, ειλικρινά νομίζω ότι θα δρούσα κατά περίπτωση.

    #39129

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    Κι εγώ το σκέφτηκα αυτό Jelly Roll, ότι μπορεί να με θεωρεί γρουσουζιά πλέον, αν και δυσκολεύομαι να το πιστέψω αφού κι εκείνη δεν πιστεύει σε θεούς και δαίμονες, αλλά ποτέ δεν ξέρεις κιόλας.
    Από την άλλη δεν την ξέρω και τόσο καλά, είναι πολλά τα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει, οπότε γι’ αυτό σκέφτομαι πως ενδεχομένως να μην ήταν η θέση μου να πω κάτι τέτοιο, ίσως από κάποια άλλη, πιο κοντά της, να το δεχόταν καλύτερα. Αλλά κάπως την είδα βρε παιδί μου, πολύ “μαυρισμένη” και πολύ αδυνατισμένη, και ήθελα να της το πω γιατί κι εγώ θα ήθελα κάποιος να μου το πει.

    #39341

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    no roots, στο ξαναλέω, για μένα πολύ καλά έκανες.
    Όταν όμως έχεις να δεις κάποιον για καιρό και δεν έχεις και πολύ αίσθηση για το περιβάλλον στο οποίο ζει, μπορεί να τον δεις πολύ αλλαγμένο σε πλευρές του χαρακτήρα του με τρόπους που ποτέ δεν περίμενες.
    Την φιλενάδα μου από το Λύκειο συνάντησα μετά από κάποιο καιρό, έπειτα από μετακόμισή της στην Αγγλία κι εκεί που στο Λύκειο ντυνόμασταν όσο πιο σέξι μπορούσαμε για να βγούμε, πάμε για ψώνια και μου άρχισε τα πολύ κοντό αυτό, πολύ αποκαλυπτικό το άλλο, πολύ βαθύ το ντεκολτέ και ένα κόκκινο κραγιόν όχι πολύ πουτανέ! Έπαθα σοκ με τη μετάλλαξη. Εκεί που τρωγόμασταν μικρές με τις μανάδες μας για το πως θα κάνουμε το σορτσάκι πιο κοντό, τώρα να πέφτει αστυνόμευση στο μήκος.
    Κι από κει που δεν έλεγε κακιά κουβέντα για καμιά κοπέλα, τώρα ξαφνικά πιστεύει σε τσουλάρες και σε κορίτσια για σπίτι και εγώ αναρωτιέμαι αν την απήγαγαν εξωγήινοι.

    #39460

    Ανώνυμος
    Ανενεργός

    no_roots that was a tough one. Δεν έκανες τίποτε λάθος κατά τη γνώμη μου. Αλλά ξέρεις πως είναι αυτά όταν είσαι μέσα στη δίνη. Ότι και να σου πουν ακούγεται λάθος.
    Ενδεχομένως να μην έχει καν σχέση η απομάκρυνση της με όσα είπατε σε εκείνη την συνάντηση. Μπορεί απλά να μην αντέχει άλλο να μιλάει γι αυτό ή να είναι με ανθρώπους που της θυμίζουν το θέμα εξωσωματική.

    #43443

    Υπνερωτομαχία
    Συμμετέχων

    @no_roots, δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω απ’αυτά που ήδη έχουν ειπωθεί. Συμφωνώ ότι αυτό που είπες δεν ήταν λάθος για κανένα λόγο και δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ενοχές. Από ‘κει και πέρα, αν θεωρείς ότι αυτός ο άνθρωπος έχει πράγματα να σου δώσει και την θέλεις στη ζωή σου, ίσως, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να επιχειρούσες να επικοινωνήσεις μέσω μηνύματος/e-mail ή κάτι τέτοιο, και να της το πεις, ενδεχομένως να τη ρωτήσεις για ποιο λόγο απομακρύνθηκε, χωρίς να πεις τις δικές σου εικασίες.

    @Jelly Roll, πολύ στεναχωριέμαι μ’αυτό που διάβασα. Δε μου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο, μετάλλαξη, αλλά μου έχει συμβεί να τύχει να συναναστραφώ με άτομα που κάποτε ήμασταν σχετικά κοντά και να διαπιστώσω το πόσο έχω αλλάξει εγώ σε σχέση με το πώς ήμουν τότε.

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 17 συνολικά)

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.