Πώς χειριζόμαστε παρεμβατικούς ή/και αδιάκριτους φίλους;

[Αμπα]

[Bobos]

Είμαι της άποψης ότι μόνο τον εαυτό μας και τα συναισθήματα μας μπορούμε να διαχειριστουμε, επομένως όταν συμβαίνει να συναντήσω παρεμβατικη ή αδιακριτη συμπεριφορά – και κάνει το κλικ μέσα μου- αντιδρω ανάλογα τη διάθεσή μου, την περίσταση ή το άτομο. Έχει χρειαστεί να αντίδρασω εξαιρετικά άσχημα και απότομα σε πολύ δικό μου άτομο γιατί είχα δοκιμάσει όλους τους άλλους τρόπους και το άτομο δεν έπαιρνε χαμπάρι. Φυσικά δεν μιλάμε πια, πάρα μόνο για τα τυπικά.

[Παρασκευας]

Δε ξέρω ακομα πως να χειριστώ αδιακριτους αγενεις και επιμονους ανθρωπους.Νομιζω οτι τους τραβαω γιατι οι περισσοτεροι με θεωρουν αβουλη και θυμα αλλα πραγματικα δεν ειμαι.Απλως ειμαι πιο ανεκτικη και πιο χαλαρη με αποτελεσμα πολυ συχνα να παραβιαζονται τα ορια. Απλα εχω καταληξει στο συμπερασμα οτι κανω παρεα με ανθρωπους που δε μου ταιριαζουν πραγματικα και καποια στιγμη η θα αλλαξουν κι αυτοι και γω η θα ξεκοψουμε γιατι καπου οταν χανονται τα ορια δε ξερω αν ειναι ευκολο να υπαρξει γυρισμος.Δηλαδη με ξενερωνει να πρεπει να βαζω σε καποιον κολλητο μου φιλο συνεχεια ορια και αυτος συνεχεια να τα παραβαινει. Ειναι υπερβολη και ανεπιτρεπτο ειδικα οσο μεγαλωνουμε μου φαινεται ολο και πιο κουραστικο.

[Bobos]

Είναι γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι μπερδεύουν την ευγένεια και την πολιτισμένη συμπεριφορά και καταττάσουν λανθασμένα αυτά τα άτομα ως άβουλα. Μου έχει συμβεί αρκετές φορές, σε αυτές τις περιπτώσεις βέβαια έχει χρειαστεί να γίνω δυσάρεστη και τότε ξεκαθαρίζει το τοπίο. Βέβαια, μετά ξενερώνω με τα άτομα αυτά, γιατί ποιός θέλει να συγχρωτίζετε με άτομα που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σεβασμός και χρειάζεται να τους “τρίξεις τα δόντια” για να συμμορφωθούν. Καλύτερα λίγοι και καλοί λοιπόν!

[Ανώνυμος]

Νιώθω υπέρμαχος της ευγένειας και της σαφήνειας. Όταν νιώθω πως φιλικό μου πρόσωπο ξεπερνά τα όρια εξηγώ αυτό που με πειράζει όσο πιο ευγενικά μπορώ και φροντίζω να είμαι απόλυτα σίγουρη ότι έγινα σαφής και κατανοητή για το πού πειράχτηκα και γιατί ένιωσα πως ξεπεράστηκε η γραμμή. Μετά κόβω αντίδραση. Αν ο άλλος δεν εννοεί να καταλάβει τελικά, απλά απομακρύνομαι. Κάπου μέσα μου έχω σταματήσει να σκέφτομαι το ότι ο άλλος μπορεί να έχει καλές προθέσεις, οπότε δεν πειράζει, ας τον ανεχτώ. Όταν δεν σέβεσαι τα όρια μου, η θέση σου είναι πολύ μακριά μου. Και είμαι εντάξει με αυτό, έχω πάψει να δυσφορώ στο περιβάλλον μου από τότε που το εφαρμόζω.

[Ανώνυμος]

Για πολλά χρόνια υπήρξα πολύ ανεκτική, αναγνώριζα σε όλους τις “καλές προθέσεις” τους, ήμουν η καλόβολη και υπήρξαν πολλές φορές που φίλοι ξεπέρασαν τα όρια λόγω της συμπεριφοράς μου. Από τότε που αναγνώρισα το λάθος μου και ξεκίνησα να βάζω όρια και να αντιδρώ σε αδιάκριτα ή κακόβουλα σχόλια άλλαξαν οι ισορροπίες. Κάποιοι απομακρύνθηκαν γιατι δεν τους άρεσαν τα όχι μου αλλά κι εγώ από τη πλευρά μου ξενέρωσα με πολλούς σκεπτόμενη τη συμπεριφορά τους απέναντί μου. Είμαι στη φάση τώρα που προσπαθώ να φτιάξω ένα καινούριο κύκλο, πράγμα καθόλου εύκολο, αλλά αυτή τη φορά θέλω γύρω μου ανθρώπους λίγους και καλούς που θα έχουμε μία ουσιαστική σχέση και όχι να έχω το ρόλο του θύματος.

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις