- Αυτό το θέμα έχει 42 απαντήσεις, 19 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 7 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
@Wolfcry Ναι καπως έτσι πιστεύω κι εγώ. Κοίτα την ερώτηση την έγραψα γιατί τρώω σκαλώματα με τύπους μετά τους έξι μήνες σχέσης. Τώρα είμαστε στα τρία χρόνια σχέσης και είμαι βράχος αλλά όταν έγραψα το θέμα συζήτησης ήμουν σε μία κατάσταση που τα όνειρά μου είχαν πάρει φωτιά. Ό,τι απέφευγα τη μέρα με βασάνιζε τη νύχτα. Μετά άρχισα να φλερτάρω στο μετρό, στο λεωφορείο αλλά αθώα πράγματα έτσι να παίξω λίγο να ξελαμπικάρω. Αλλά δεν μου άρεσε που το είχα τόσο πολύ ανάγκη. Που ήθελα να αρπάξω όλες τις ευκαιρίες που μου εμφανίζονταν. Γιατί το ήθελα πραγματικά. Τέλος πάντων. Πάλι καλά που υπάρχει και το α,μπα και μας δίνεται η ευκαιρία να εκφραστούμε ελεύθερα. Να σου πω κι εσένα ένα ευχαριστώ που μοιράστηκες τις δικές σου εμπειρίες και σκέψεις και να προσκαλέσω όποια/ον άλλη/ον ενδιαφέρει το θέμα , έχει ζήσει ή ζει παρόμοιες καταστάσεις να μας πει την άποψή της/του.
@Su Li-zhen Μάλιστα. Τώρα είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Λυπάμαι που το περάσατε όλο αυτό , πάλι καλά που έχετε μία καλή σχέση πια με την πρώην. Γενικά κανένας δεν πρέπει να καταπιέζεται και αυτό που μου έγραψες ότι σου είχε πει είναι ακριβώς αυτό που σου είπα ότι σκοπεύω κι εγώ να κάνω… Αυτό κάπως μου χτύπησε μέσα μου. Εύχομαι να βρω τη λύση που χρειάζομαι σύντομα. Γιατί έτσι όπως τα λέμε και με πολλά διαφορετικά ερεθίσματα που δέχομαι όλο και το σκέφτομαι με διαφορετικούς τρόπους. Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου. Το εκτιμώ πάρα πολύ.
thermoSIFOUNAS, μη λυπάσαι. ‘She made me love, she made me love, she made me love more’, όπως έχει τραγουδήσει υπέροχα η Sharon Van Etten. 🙂
@thermoSIFOUNAS,
θα συμφωνήσω σε αυτό που λες για το Α,ΜΠΑ. Μας δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουμε διάφορες σκέψεις που δεν είναι πάντα εύκολο να τις εξωτερικεύσουμε. Σε ευχαριστώ κι εγώ για τις συζητήσεις έως τώρα. “Εδώ γύρω” θα είμαστε να τα λέμε.
@thermoSIFOUNAS νομίζω πως το να πας σε ψυχολόγο για να συζητήσεις τις επιθυμίες σου είναι πολύ καλή ιδέα.
Να καταλάβεις πόσο σημαντικό (ή όχι) είναι για σένα να έχεις πολυγαμική σχέση και να πορευτείς αναλόγως. Αν έχεις τη δυνατότητα να διαλέξεις ψυχολόγο που έχει εμπειρία σε αυτό το θέμα, ακόμα καλύτερα.
@BetweenWorlds, σε κάποιες μυστηριώδεις χώρες του εξωτερικού υπάρχουν σίγουρα πολυγαμικές κοινότητες, για Ελλάδα δε γνωρίζω.@Donna, ισχύει ότι είναι πολύ δύσκολο να δεις τα πράγματα ξεκάθαρα και να ξεπεράσεις άπειρα μηνύματα που έχεις λάβει κατ’ επανάληψη σε όλη σου τη ζωή. Αν αγαπάς τον άλλο και φοβάσαι μην τον χάσεις…. αυτό μπορεί να γίνει έτσι κι αλλιώς. Η μονογαμία δεν είναι εγγύηση επιτυχίας μιας σχέσης.
@VickyT, χαίρομαι που είσαι ερωτευμένη και πολύ ευτυχισμένη, και όντως για κάποιους, αν βρουν την “τέλεια” σχέση με ένα άτομο μπορεί να μη θελήσουν ποτέ κανένα άλλο. Αλλά κλασικά, το ότι συμβαίνει σε κάποιους δε σημαίνει ότι είναι έτσι για όλους. Άλλοι μπορεί να βρουν την “τέλεια” σχέση και να εκτιμούν παράλληλα την ελευθερία να έχουν ωραίες σχέσεις και με άλλους.Συμφωνώ κι εγώ με @Wolfcry και @mafalda ότι γενικά οικογένεια και πολυγαμία μπορούν να συνυπάρξουν. Κάποιοι ζουν ήδη έτσι.
@thermoSIFOUNAS, τα ερωτικά παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν να είσαι πιο ικανοποιημένη από τη σεξουαλική σας ζωή γενικά, αλλά κι εγώ σαν τον @Wolfcry δεν πιστεύω ότι θα σου διώξουν την επιθυμία εντελώς. Εκτός αν τα παιχνίδια περιλαμβάνουν άλλους, έστω και σε επίπεδο φαντασίας. Αυτό ίσως βοηθήσει παραπάνω.
Από τη μια χαίρομαι που ο σύντροφός σου σου έχει εμπιστοσύνη, από την άλλη… Δεν τον απασχολεί, πιστεύει πως θα τα καταφέρεις να κάνεις πίσω. Εσύ. Χμμ. Σαν να είναι δεδομένο ότι ο τρόπος που βλέπει αυτός τη σχέση είναι ο αυταπόδεικτα σωστός, οπότε εσύ θα πρέπει να πνίξεις εντελώς αυτά που νιώθεις χωρίς ούτε καν προσπάθεια να βρεθεί μια ενδιάμεση λύση. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι είναι υποχρεωμένος να δεχτεί αυτός την πολυγαμία, αλλά έστω μερικές συζητήσεις ακόμα θα ήταν καλό να τις είχε επιδιώξει ο ίδιος.
@curious Με κάλυψες σε όλα μου τα σχόλια για την κουβέντα ως τώρα, την οποία τσεκάρω ανά διαστήματα.
Εγω προσωπικά έχω περάσει από όλες τις φάσεις που από το διάβασμα μου γύρω από την πολυαυντροφικοτητα, περνάει ένα πολυαυντροφικο άτομο. Ξεκίνησα εκεί γύρω στα 15,οταν ανακάλυψα τη δυσκολία μου να κατανοήσω το αίσθημα της ζήλιας που έβλεπα να νιώθουν οι φίλες μου σε σχέσεις. Εμένα δεν μου έβγαινε. Όχι ότι δεν έχω ζηλέψει έκτοτε, αλίμονο, άλλωστε είναι μύθος ότι στις πολύ συντροφικές σχέσεις δεν υπάρχει ζήλια – παντού υπάρχει.
Στην πορεία σε κάθε μου σχέση προσπαθούσα να βάζω το ζήτημα στους συντρόφους μου και θα έλεγα τα βήματα μου έως τώρα ήταν (σχεδόν) προοδευτικά. Ξεκίνησε με την ευχαρίστηση του να φλερταρουμε με άλλα άτομα και να το συζητάμε, σε επόμενη σχέση με το να εωτοτροπουμε λιγουλάκι – αλλά όχι σεξ, κτλ.
Πλέον είμαι σε μια ανοιχτή σχέση, που φαίνεται να πηγαίνει καλά αν και δεν θα την χαρακτήριζα ακριβώς πολυσυντροφικη. Το τελευταίο διάστημα είχα και μια άλλη σύντροφο, που λόγο συνθηκών δεν έβλεπα ιδιαίτερα συχνά, αλλά οι λοιπές εμπειρίες μου δεν ήταν με ανθρώπους που έβλεπα συστηματικά. Νομίζω ένα βασικό πρόβλημα που περιορίζει τη σχέση μου ως έχει τώρα από τη φουλ πολυσυντροφικοτητα (φάση relationship anarchy) που οραματιζομαι είναι ότι μετά από τόση πλύση εγκεφάλου μέχρι μονογαμιας και εμπεδομενου κοινωνικού slut shaming είμαι πολύ επιφυλακτική και φοβικη στο να ανοιχτών πλήρως και να μιλήσω με άνεση και ειλικρίνεια για τις εμπειρίες μου. Το δουλεύω όμως!
Επί του προκειμένου, νομίζω ότι η ελευθερία και η απόλαυση που παίρνει κανεν@ από μια σχέση που είναι όπως την οραματίζεται είναι απερίγραπτη. Αλλά μάλλον και οι δυσκολίες αντίστοιχες του αποτελέσματος (όχι εντός της σχέσης απαραίτητα βέβαια). Είναι πάντα δύσκολο να αποχωρίζεσαι εναν άνθρωπο που αγαπάς, αλλά εγώ πάντα αισθανόμουν ότι αλλιώς αποχωρίζομαι ένα κομμάτι του εαυτού μου, πράγμα που με θλίβει απίστευτα.
Αν δεν υπάρχει πάντως ενεργή πολυσυντροφικη κοινότητα στην Ελλάδα – Αθήνα, ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!
Βρίσκομαι σε μια παρόμοια κατάσταση,όπου με τον εν λόγω σύντροφο είμαστε πολύ καλά μαζί,κοινό όνειρο και όλα τα ωραία που σε κάνουν να λες “είναι καλύτερα από ότι το φαντάστηκα”.Ωστοσο θέλω έντονα ανα περιόδους να φλερτάρω,να γνωρίσω και να συσχετιστω με άλλους άντρες.Το έχουμε συζητήσει,δεν είναι αρνητικός αλλά έχει πει εν ολίγοις ότι θεωρητικά ναι αλλά πρακτικά δεν ξέρω αν μπορώ να το διαχειριστώ.Εγω του έχω δηλώσει πως αν θέλει να το κάνει,ας με ενημερώσει και δεν έχω κανένα θέμα.Βεβαια όντας ελεύθερος για πολλά χρόνια έχει πολλές και διαφορετικές εμπειρίες σε αντίθεση με μένα που ήμουν σε σχέσεις για μεγάλα διαστήματα.Ισως παίζει το ρόλο του και αυτό.Να σημειώσω επίσης πως δεν θέλω να κάνω κάτι εν άγνοια του και ούτε φυσικά να χωρίσω.θα ήθελα να ακούσω απόψεις επι του θέματος.
Θα σας πω και γω την προσωπική μου εμπειρία. Σχέση 7 χρόνια, γάμος 2 σύνολο 9 χρόνια. Ετεροφυλόφιλοι γύρω στα τριάντα. Στον πρώτο χρόνο γάμου συζήτησα με τον σύντροφό μου εάν ο γάμος μας θα είναι μονογαμικός ή πολυγαμικος. (Άργησε τόσο να γίνει αυτή η συζήτηση γιατί πιο πριν δεν περνούσε από το μυαλό μου ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό από την μονογαμία). Η απάντηση του ήταν ότι “εάν θέλεις να κάνεις κάτι είσαι ελεύθερη να το κάνεις, εγώ δεν νιώθω να έχω αυτην την ανάγκη.” Εγώ εκείνο το διάστημα έτρωγα πολλές φρίκες, του τύπου είμαι πολύ νέα να κλείσω ως γυναίκα, ότι θέλω κ άλλες ερωτικες εμπειρίες κτλ. Λοιπόν πριν 6 μήνες ξεκίνησα ερωτική επαφή με κάποιον. Ο σύζυγος το ήξερε κ μου είπε ότι πληγώνεται αλλα το δέχεται και ότι είμαι ελεύθερη να κάνω ότι νιωθω. Ότι είμαι η γυναίκα του και με στηρίζει στις επιλογές μου. Τα προβλήματα άρχισαν όταν άρχισα να νιώθω πράγματα για τον άλλον κ να αποφεύγω σεξουαλικά τον σύζυγό μου. Σε αυτό τ σημείο ο σύζυγος μου είπε ότι δεν το αντέχει άλλο κ ότι τα έχω μπερδέψει κ αυτό δεν είναι πολυγαμία αλλά παράλληλη σχέση. Τώρα είμαι σε φάση που το τελείωσα με τον άλλον αλλά δεν νομίζω να μπορέσω να είμαι ξανά μονογαμική.
Αν και η πολυσυντοφικότητα δεν θεωρείται υγιής κατάσταση, σύμφωνα πάντα με τους σεξολόγους. Ωστόσο έχει αρκετό ενδιαφέρον όταν το ευχαριστιέσαι ως γυναίκα
Προωθήστε μας, αν θέλετε, τις πηγές αυτές. Θέλω πολύ να διαβάσω πώς τεκμηριώνεται πως η πολυσυντροφικότητα “δεν θεωρείται υγιής κατάσταση”.
Μήπως σαν πολυγαμικα εννοείται τους swingers?
Είναι λίγο διαφορετικες έννοιες αλλά swingers υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια σαν αποδεκτή κατάσταση και άλλα και στην συντηρητική Ελλάδα υπάρχει ένα ικανοποιητικός αριθμός swingers.Αν σαν πολυγαμια εννοείται, γεια σου λατρεία μου σήμερα το βράδυ θα λείψω γιατί θα πάω με ένα καινούριο φλερτ…. Προσωπικά θα διαφωνούσα, αλλά το σεξ όπως είναι το swinging είναι κάτι διαφορετικό, ίσως θα το έλεγες σαν ένα σεξουαλικο παιχνίδι ενηλίκων.
Και πάλι χρειάζεται άτομα που να έχουν απορρίψει αρκετά στερεότυπα και δεν είναι για όλους.
Καλησπέρα!
Πριν αρκετά χρόνια, όταν ακόμη η κοινωνία δεν είχε κατακτήσει τη δημόσια αποδοχή σε μερικές από τις πλέον φιλελεύθερες εκφράσεις στον τρόπο ζωής ενός ατόμου, κυρίως σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, είχα τη χαρά να καθήσω με τον John Gagnon στο ίδιο σαλόνι – ήταν καθηγητής μου @NYU.
Πριν προχωρήσω, θα σημειώσω τις κυρίαρχες λεπτομέρειες περί του Dr. Gagnon: Ο άνθρωπος αυτός – με αποδεικτικό στοιχείο τα βιβλία και συγγράματά του – αποτελεί ένα φανταστικό, άκρως ανοιχτό μυαλό, ερευνώντας κοινωνικές σεξουαλικές πτυχές στο έπακρο, συνδυάζοντάς τες με διάφορα σενάρια. Το ζενίθ της αποδοτικότητας στην πρακτική του, ήταν οι συνιστώσες που παίρνονται υπόψιν στις έρευνές του – ανθρώπινη ιστορική αναδρομικότητα, ανθρώπινη ιστορική εξέλιξη, καταγωγή, παιδεία, κουλτούρα, παρορμητικότητα, πίεση από ομότιμους, συνθήκες ζωής, αξίες, ιδανικά, πολιτική, οικογένεια, διαταραχές.
Θα προσπαθήσω λοιπόν να μοιρασθώ αυτολεξεί τα μεταφρασμένα λόγια του πάνω στο ακριβώς ίδιο ζήτημα, τα οποία ίσως βοηθήσουν, ίσως όχι.
Αρχίκά, η συζήτηση ξεκίνησε με τον όρο της πολυγαμίας. Η πολυγαμία ορίζει την πρακτική γάμου πολλών συζύγων (polygyny, polyandry για κάθε φύλο αντίστοιχα) – όπως είναι καταχωρημένη και @wikipedia.
Και κάπου εδώ είναι το αστείο για εμένα, διότι το αμέσως επόμενο διακριτό του σχόλιο, ανέφερε το γεγονός ότι προέβλεπε μια τάση της κοινωνίας να χρησιμοποιεί έναν όρο που φέρει συγκεκριμένη ιστορικότητα και νόημα, ώστε να δικαιολογήσει την πρακτική της πολυσυντροφικότητας, η οποία έως πολύ πρόσφατα (’00s), χαρακτήριζε αποκλειστικά “μη ψυχικά δεσμευμένα άτομα”, και κατά κύριο λόγω το ιερόδουλο επάγγελμα.
Στη Μέση Ανατολή λοιπόν, όπου άνθισε στο έπακρο η πολυγαμία, εάν ο παντρεμένος (τότε κοινωνικά πανίσχυρος) άντρας ήθελε παραπάνω από μια γυναίκα, όφειλε να προσφέρει στη δεύτερη κ.ο.κ., ακριβώς ότι προσέφερε και στην πρώτη, για τη διατήρηση της ισορροπίας και την ένδειξη ισάξιου σεβασμού απέναντι σε όλα τα πρόσωπα που ενέπλεκε στη ζωή του. Οι τότε συνθήκες ζωής επέτρεπαν σε μια πολυγαμική οικογένεια να είναι συνέχεια μαζί και χαρούμενη, και να σημειώσω πως είναι συχνές οι περιπτώσεις αναφορών όπου γυναίκες έκαναν αντίστοιχες προτάσεις σε πολλαπλούς άντρες, ειδικά οι γυναίκες σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα που διέθεταν περισσότερη δύναμη στην κοινωνία.
Εάν ο άντρας, σε μονογαμική ή πολυγαμική σχέση, πλήγωνε σοβαρά τη μοναδική ή μια από τις πολλές γυναίκες του, συνήθως η τιμωρία ήταν θάνατος – και όλα τα επίσημα στοιχεία της κοινωνιολογίας, δείχνουν πως υπήρχε σεβασμός στη γυναίκα, το συναίσθημα του έρωτα, και στο γάμο.
Θα ήταν όμορφο αν άλλαζε ο τίτλος του θέματος σε πολυσυντροφικότητα. Κανένας στην εποχή μας (εδώ τουλάχιστον!), δε διαθέτει τις συνθήκες, την άνεση, την αυτοπειθαρχία και τη γενικότερη ψυχική δύναμη να δημιουργήσει ένα σωστό, έστω με χοντρικούς κανόνες δίκαιο, πολυγαμικό περιβάλλον. Αντιθέτως, μπορείτε να φαντασθείτε γιατί, φερειπίν πολλοί Άραβες, μπορούν.
Η συζήτηση πολύ γρήγορα μεταφέρθηκε σε 4 κύριους ιστορικούς πυλώνες που αντανακλούν την πορεία της εξέλιξης στο θέμα της σεξουαλικής προτίμησης:
1) Εξισορρόπηση φύλων, αύξηση της ατομικής ελευθερίας
2) Απομάκρυνση από αυστηρές παλαιές αρχές
3) Απομάκρυνση από θρησκευτικές αρχές
4) Τεχνολογία, καταναλωτισμός και οι νέες ψυχο-κοινωνικές τάσεις με βάση όλα τα παραπάνωΚατέληξε λοιπόν πως σε μια εποχή όπου τα κατεκτημένα δεδομένα είναι πάρα πολλά, έως άπειρα πλέον, σε μια εποχή όπου ο κόσμος είναι διασυνδεδεμένος ολοκληρωτικά, είναι σαφώς δύσκολη μια κοινή βάση πειθαρχίας, αποδεκτή από 7+ δις πληθυσμού.
Σας αφήνω λοιπόν να αναρωτηθείτε μόνοι σας.
Επειδή εγώ, ως γυναίκα, είμαι ενάντια – όχι στην πολυσυντροφικότητα – αλλά στο παρακάτω sentiment: “Να θέλω στο κρεβάτι μου άλλη π***σα, εάν έχω βρει τον άνθρωπο με τον οποίο θέλω να μοιρασθώ την υπόλοιπη ζωή μου μαζί, και το γεγονός αυτό είναι παράλληλα αμοιβαίο.” Γιατί προκύπτουν περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις, περισσότερα ρίσκα παρά σταθερότητα και δύναμικά ανοδική πορεία, περισσότερα ανάμεικτα συναισθήματα παρά ψυχική ηρεμία.
Νομίζω πως θα ήταν πολύ όμορφο, εάν ο κόσμος δε μπέρδευε το τί είναι κοινώς σωστό, με το τί θα μπορούσε να είναι κοινώς σωστό υπό προϋποθέσεις.
Είναι εύκολο να διαμορφώσεις γνώμες, να ενδυναμώσεις το ταλέντο της πειθούς σου, να πολεμήσεις κάποιον ψυχολογικά εφόσων είναι ασθενέστερος, ή να παρασύρεις κόσμο ο οποίος σε εμπιστεύεται συναισθηματικά.
Είναι όμως πολύ δύσκολο, να πάρεις υπόψιν τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία μετρήσιμων, όμορφων και καλών αρχών & αξιών, και να πράξεις ανάλογα.
Για όσες με διαβάσατε, σας ευχαριστώ!
Για όσες προσβληθήκατε με κάτι, δεν υπήρχε η παραμικρή πρόθεση.
Για όσες διαφωνούν με τη γνώμη μου, κανένα πρόβλημα – θα είμασταν όλοι ίδιοι διαφορετικά.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
