- Αυτό το θέμα έχει 16 απαντήσεις, 10 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 4 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Μου ήρθε να γράψουμε τους πιο άσχημους χωρισμούς που μας έχουν τύχει γιατί θέλω συμπαράσταση.. Για μένα ένας από τους χειρότερους ήταν με ένα παιδί που είχα σύντομη σχέση εξ’αποστάσεως και ενώ ήταν γλυκός, ήθελε να το προσπαθήσουμε κλπ, όλα αυτά τα ώραια μετά από ένα σκ που είχα εγώ πολύ δουλεια και δεν μπορούσα να μιλήσω μαζί του μου είπε να χωρίσουμε. Οκ θα πείτε σιγά δεν ήταν τόσο άσχημο..μμμ ακούστε πως το έκανε. Περίμενε 1 εβδομάδα χωρίς να μου πει κάτι να πάω εγώ εκεί που μένει, να κάνουμε σεξ και να μου το πει μετά..
Το οτι δεν ακούσατε για έγκλημα στην Πετρούπολη εκείνη την μέρα είναι καθαρά θέμα τύχης!Τα είχα με έναν περίπου ένα χρόνο, εκείνη την περίοδο είχε βρει καινούργια δουλειά, είχε αρχίσει να απομακρυνεται και το έριχνε στο άγχος και στο φορτο εργασίας και εγώ τα έβλεπα υπερβολικά ας πούμε. Κοιμομασταν κάθε βράδυ μαζί, ένα πρωί σηκώθηκε πήγε για δουλειά και δεν ξανά γύρισε ποτέ, δεν απάντησε σε κλήσεις, μηνύματα. Επίσης άφησε τα πραγματά του σπίτι μου. Μετά από αρκετούς μήνες του έστειλα μηνυμα να έρθει να πάρει τα πράγματα από το σπίτι και να μου φέρει τα δικά μου και πάλι δεν απάντησε ποτέ. Μια φορά ήμουν στο μετρό, έπαιζα παιχνίδια με το κινητό και στην επόμενη στάση άκουσα φασαρία τύπου κάποιος σπρώχνει κόσμο και βγαίνει τρέχοντας από το τρένο, ήταν αυτός. Μια άλλη φορά εγώ ήμουν στο λεωφορείο με το καινούργιο αμορε, πάει να μπει στο λεωφορείο κάνει το βήμα για να ανέβει με βλέπει χλωμιαζει και φεύγει. Αυτά.
Πρέπει να ήμουν 20 ετών περίπου όταν είχα πάει σε ένα πάρτι της κοπέλας ενός φίλου μου. Οι δυο τους ήθελαν να μου γνωρίσουν μία φίλη της κοπέλας (την Ν.) με την προοπτική δημιουργίας σχέσης. Πράγματι, γνωριστήκαμε στο πάρτι με την κοπέλα αλλά κανείς δεν τράβηξε το ενδιαφέρον του άλλου. Δύο με τρία χρόνια μετά, η κοπέλα του φίλου μου ξανακάνει πάρτι. Με το που μπαίνω μέσα, αντικρίζω την Ν. και κολλάω. Απίστευτη αλλαγή, απίστευτα όμορφη, με ένα υπέροχο χαμόγελο. Παρατηρώ ότι έχει κολλήσει κι εκείνη και με κοιτάει. Μιλήσαμε ελάχιστα αλλά δεν είπαμε κάτι το ιδιαίτερο. Φρόντισα, όμως, να πετάξω κάποια στιγμή στο φίλο μου ένα σχόλιο του στυλ ‘Η Ν. έχει ομορφύνει.’. Ο φίλος μου το είπε στην κοπέλα του, εκείνη στη Ν. και η Ν. ζήτησε άμεσα το κινητό μου. Λίγο καιρό μετά ήμασταν μαζί. Ενθουσιασμένος πολύ εγώ, το ίδιο κι εκείνη. Μου έλεγε ότι έχω αλλάξει και ότι έχω ομορφύνει και και και.
Και εκεί που όλα πήγαιναν καλά, λίγους μήνες μετά, εντελώς ξαφνικά κόβει επικοινωνία. Τότε δεν υπήρχαν smartphones και social media sites. Στο σταθερό τηλέφωνο δεν την έβρισκα, στο κινητό επίσης. Ένα βράδυ αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα. Έστειλα ένα άσχετο μήνυμα από άλλο κινητό να δω αν θα λάβω απάντηση. Έλαβα σε λιγότερο από ένα λεπτό. Στο δικό μου κινητό εξακολοθούσε να μη δίνει σημεία ζωής. Αυτό ήταν πολύ ψυχοφθόρο για εμένα. Ήθελα έστω να μου πει ότι δε θέλει να συνεχίσουμε και τέρμα. Να ξέρω τι συμβαίνει.
Λίγες μέρες μετά θυμήθηκα το εξής. Υπήρχε τότε μια ξένη ιστοσελίδα στην οποία μπορούσε κανείς να δημιουργήσει λογαριασμό και να στέλνει δωρεάν SMS. Ό,τι έστελνε, αποθηκευόταν σε μία σελίδα με εξερχόμενα. Μία μέρα (όσο ήμασταν καλά) είχε έρθει σπίτι και μου είπε να τη βοηθήσω να φτιάξει λογαριασμό. Όταν πια είχε κόψει επαφές, σκέφτηκα ξαφνικά μία μέρα να μπω στο λογαριασμό της (θυμόμουν τα στοιχεία) να δω αν υπάρχει κάτι που θα με βοηθήσει να καταλάβω τι συμβαίνει. Ήμουν τόσο αθώος που δεν πήγε το μυαλό μου σε κάτι “κακό” ή “πονηρό”. Επίσης, τονίζω ότι η Ν. έμπαινε σπάνια στο διαδίκτυο και χρησιμοποιούσε ακόμα πιο σπάνια τη συγκεκριμένη πλατφόρμα!
Μπαίνω, λοιπόν, στα εξερχόμενα και πράγματι είχε ελάχιστα μηνύματα, τα περισσότερα πολύ τυπικά. Ξαφνικά διαβάζω ένα που έγραφε σε μία φίλη της και ξεκινούσε ως εξής: “Και δεν μπορώ άλλο… τον σκέφτομαι απεγνωσμένα και τον θέλω και δεν ξέρω τι να κάνω…”. Σε εκείνο το σημείο σκέφτηκα ότι για μένα λέει και αρχίζω να αναθαρρεύω. Μιλάμε για τέτοια αθωότητα για να μην πω κάτι πολύ χειρότερο. Ακολούθως, διαβάζω τη συνέχεια του μηνύματος: “Σκέφτομαι και τον Τάδε που μου έγραφε διάφορα εχτές…” κλπ κλπ. Φυσικά ο Τάδε ήμουν εγώ. Κεραμίδα αλλά τουλάχιστον τα πράγματα ξεκαθάρισαν.
Δε θυμάμαι τι μήνυμα της έστειλα αλλά μάλλον ήταν του τύπου “Ξέρω γιατί χάθηκες… επειδή σκέφτεσαι άλλον…” κλπ. Δεν ήξερε ότι είχα διαβάσει το μήνυμα. Και ναι, απάντησε άμεσα! Ξεκινάμε ένα διάλογο με SMS, μέσω του οποίου προσπαθεί να με κάνει να νιώσω ενοχές και αμφιβολίες για όσα λέω. Θυμάμαι, ακόμα, τη χαρακτηριστική της φράση: “Δεν αρμόζει σε λογικό άτομο.”. Μου έκανε τεράστια και πολύ άσχημη εντύπωση που όχι μόνο αδυνατούσε να παραδεχτεί τι συνέβαινε αλλά προσπαθούσε να με κάνει να αισθανθώ άσχημα που της “απέδιδα” τις όποιες “κατηγορίες”. Οπότε, κάποια στιγμή της κάνω επικόλληση το SMS. Και όμως, ακόμα και με το SMS ατόφιο όπως το είχε συντάξει και στείλει, δεν παραδέχτηκε τίποτα. Παρά πρότεινε να κανονίσουμε να τα πούμε από κοντά κάποια στιγμή(;).
Στο σημείο αυτό τελειώνει ο άθλιος χωρισμός, ο οποίος με έκανε τότε να αισθάνομαι πολύ χάλια.
Για την ιστορία και μόνο…
Ο καιρός περνούσε αλλά εκείνη δεν έστελνε. Δε με πολυένοιαζε, βέβαια, γιατί είχα ξενερώσει τόσο πολύ με τη συμπεριφορά της που δεν ένιωθα πλέον καμία έλξη (και πόσο θυμάμαι ότι μου άρεσε αρχικά, από τις λίγες κοπέλες που μου άρεσαν τόσο μα τόσο πολύ). Λίγους μήνες μετά και, ενώ είχα ξεκινήσει να βγαίνω με μία άλλη κοπέλα, μου έστειλε SMS να δει τι κάνω. Από εκείνο το σημείο και μετά, ξεκίνησε μία συνεχής πολιορκία που διατηρήθηκε μήνες! Κάθε δύο-τρεις μέρες εμφανιζόταν. SMS, τηλέφωνα σπίτι, χαμός. Τη μία με γλυκόλογα την άλλη να μου τη λέει για διάφορους λόγους. Κάποια στιγμή η κοπέλα του φίλου μου ξαναέκανε πάρτι, όπου η Ν. μου είπε κάποια στιγμή να κατέβουμε στο ισόγειο της πολυκατοικίας να μιλήσουμε. Πήγα, με στρίμωξε κυριολεκτικά στον τοίχο, τονίζοντάς μου πόσο θέλει να τα βρούμε πάλι και προσπαθώντας συνεχώς να με φιλήσει με το ζόρι. Κι εγώ να προσπαθώ να την αποφύγω. Τελικά, η πολιορκία σταμάτησε όταν ένα βράδυ με πήρε τηλέφωνο στο σπίτι και με ρώτησε (για άλλη μια φορά) να της πω αν υπάρχει περίπτωση να τα ξαναβρούμε. Της είπα όχι και εκεί τελείωσε.Λίγους μήνες μετά, την είδα με τις φίλες της τυχαία σε ένα νησί που πήγα διακοπές. Ήταν πολύ απόμακρη και με ένα ύφος λες και της είχα κάνει το μεγαλύτερο κακό που δε θέλησα επανασύνδεση.
Μια που σας βρήκα εδώ να πω κι εγώ τον καημό μου. Για την ιστορία είμαι μπάι γυναίκα και δυσκολεύομαι αρκετά να βρω γυναίκα για σχέση , πολλές γκέι γυναίκες μας θεωρούν άστατες ή δε θέλουν καν να εμπλακούν . Και στο άκυρο, μέσα από ένα σάιτ σχολιασμών (όχι το Αμπα αν και θα ήταν τέλειο) γνωρίζω την πρώην μου , ας την πούμε Α. Μετά από ένα πρώτο ραντεβού που κράτησε πέντε μέρες, αποφασίζουμε να είμαστε μαζί . Απόσταση αλλά όταν περνάς σχεδόν το μισό μήνα μαζί όλα είναι πιο εύκολα. Οι γονείς της ξέρανε, είχα γνωρίσει και τον αδερφό της, κάναμε σχέδια για διακοπές τον Αύγουστο, οι φίλες της της λέγαν πόσο τυχερή είναι που με βρήκε και λοιπά κλασικά εικονογραφημένα τύπου μας φτυνανε πριν μας ματιαξουνε. Υπήρξαν κάποια παραπονακια ότι δεν είμαι εκεί όταν με χρειάζεται αλλά όλα στα πλαίσια του σε θέλω πολύ. Την τελευταία φορά που ήταν να πάω να τη δω προέκυψαν θέματα οικογενειακά κι απ’ τις δυο πλευρές και είπαμε να το αφήσουμε για κάποια πιο βολική στιγμή, εγώ ήδη έκανα σχέδια για την επόμενη εβδομάδα. Και δυο μέρες μετά , λαβαινω μήνυμα ότι δεν θέλει να είμαστε μαζί , γιατί… Ούτε που κατάλαβα γιατί. Είμαι υπέροχη “αλλά”. Έχω κάνει περίπου 3.587 σχέσεις, έχω χωρίσει πολλές φορές, και από συγκατοίκηση, και από αρραβώνα, αλλά αυτό για κάποιο λόγο μου πάτησε τον κάλο πολύ άσχημα. Ίσως επειδή δεν νιώθω ότι έκανα κάτι για να το προκαλέσω.
2013.
Ο “δικός” μου μιλάει με ενθουσιασμό για συνάδελφο που γνώρισε στη πρακτική. Υποψιάζομαι ψηστήρι.
Επαναλαμβάνει πως δεν συμβαίνει τίποτα κι οτι παραλογίζομαι γιατί είμαι ανασφαλής.
Βάζει wallpaper στον υπολογιστή digital art τη χαμένη δίδυμη της αδερφή… όλως τυχαίως.
Αυτή τελειώνει πρώτη τη πρακτική και λέω το γλιτώσαμε. Ίσως ήμουν παρανοϊκή…
Φεύγω για 4-5 μέρες εκτός Αθηνών.
Μου στέλνει ένα πρωί πως τελειώσαμε γιατί δεν αντέχει άλλο.
Το ίδιο απόγευμα με καλεί και μου λέει πως τα βρήκε με εκείνη και ήταν πολύ ξαφνικό αναπάντεχο και μαγικό. Εμφανίστηκε απροσδόκητα μπροστά του γιατί κάποιο πουλάκι απο το νοσοκομείο που εργάζονταν της είπε πως χώρισε και έτρεξε να τον προλάβει…
Δεν ήθελε λέει να με πληγώσει με το να με αντικαταστήσει τόσο γρήγορα αλλά “με συγχωρείτε ήταν τυχαίο”…και μοιραίο.
Και στη τελική δε μπορούσα να πω κάτι γιατί είχε προλάβει να σπάσει το συμβόλαιο και να κατεβάσει το διακόπτη.@zero-gravity, πολύ δυσάρεστο αλλά τουλάχιστον σου είπε την αλήθεια. Τράβηξε το τσιρότο και ήταν ειλικρινης. Να ξέρεις τι σου γίνεται τουλάχιστον, όχι όπως οι από πάνω που πάνε για τσιγάρα στο περίπτερο και εξαφανίζονται.
Αγκαλιά σε όλους και όλες
Μετά απο πολλές προσπάθειες, χωρίζω στα 21 μου απο κακοποιητική σχέση 2,5 χρόνων με αφορμή οτι έχω γνωρίσει γκομενάκι που μου έχει κάνει τρελό κλικ (ευτυχώς δηλαδή, γιατί μάλλον ακόμα εκεί θα ήμουν – τόσο θύμα). Τον χώρισα 12 Φεβρουαρίου, την επόμενη μέρα βγήκα πρώτο ραντεβού με τον άλλον, όπου έκλεισα το κινητό μου και όταν το άνοιξα βρήκα γύρω στις 80 αναπάντητες και στις 14 Φεβρουαρίου γυρνώντας σπίτι απο πρωινό μάθημα, διαπιστώνω οτι έχει κάνει διάρρηξη στο πατρικό μου σπίτι με τα δεύτερα κλειδιά μου και έχει στήσει σε όλο το δωμάτιό μου αναμμένα κεριά, ροδοπέταλα, καρδούλες, ένα μπουκάλι σαμπάνια και δύο ποτήρια. Μην τα πολυλογώ, μου πήρε δυόμιση ώρες να τον διώξω απο το σπίτι και άλλη μία ώρα να καθαρίσω το χάλι με τα λιωμένα κεριά απο το πάτωμα και τα έπιπλα. Μετά ξεκίνησε το τροπάρι με τις απόπειρες αυτοκτονίας και τα εκατοντάδες τηλέφωνα που με πήραν συγγενείς του και κοινοί φίλοι να τον συγχωρέσω (ένας φίλος του μάλιστα μου είπε οτι πριν τον χωρίσω μου είχε αγοράσει μονόπετρο, λες κι αυτό θα με έπειθε ξέρω γω. Για την ιστορία, το προηγούμενο καλοκαίρι είχα δηλώσει σε τραπέζι μπροστά σε όλο του το σόι οτι δεν θα παντρευτώ ποτέ γιατί είχα φρικάρει εντελώς να με λένε νυφούλα τους, ενώ ο γλυκούλης με έσπαγε στο ξύλο κάθε τρεις και λίγο). Με τα πολλά αυτό κράτησε κανένα δίμηνο, με αποκορύφωμα ένα απόγευμα που έκλαιγα στην αγκαλιά του καινούριου αμόρε γιατί είχα πραγματικά πιστέψει οτι θα κατάφερνε να αυτοκτονήσει και αυτός με παρηγορούσε. Επιβίωσε τελικά και έχει βρει άλλο θύμα να βγάζει τα άπειρα ψυχολογικά του. Εγώ με το καινούριο αμόρε είχαμε μια υπέροχη και πολύ δραματικη σχέση on off στο διάστημα έξι χρόνων, αγαπηθήκαμε πάρα πολύ και μείναμε φίλοι μετά που έπεσαν οι τίτλοι τέλους.
7 χρόνια χρόνια σχέση, συγκατοικήσεις, σκαμπανεβάσματα, αγάπη πολλή, συζητήσεις για κοινή ζωή και οικογένεια, τον στήριξα απόλυτα να ακολουθήσει μια επαγγελματική ευκαιρία στο εξωτερικό και να κάνουμε long distance. Μια μέρα του τηλεφώνησα και δεν απάντησε. Του έστειλα μηνυμα τίποτα. Ανησυχησα, ημουν σίγουρη ότι έπαθε κάτι, δν το έιχε ξανακάνει ποτέ. Δεν είχα τρόπο να μάθω. Την επόμενη μέρα σκάει μήνυμα ότι πρέπει να μιλήσουμε από κοντά. Από το πουθενά χωρίς καμία ένδειξη ότι έχει χαθεί η επικοινωνία ή οτιδήποτε, ήρθε μετά από ένα μήνα στην Ελλάδα και μου είπε ότι δεν μπορει άλλο να προσπαθεί για τη σχέση! Ότι θέλει να κάνει πράγματα μόνο για αυτόν! Ποτέ δεν τον σταμάτησα από κάτι τέτοιο, υπήρξα μόνο υποστηρικτική. Έχασα τη γη, θεωρούσα ότι ήταν ο άνθρωπος που θα γερνούσα μαζί του και ξαφνικά σε μια μέρα έγινε ένα άλλο άτομο. Αρχισα να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να αντιληφθώ πώς γίνεται 7 χρόνια να έκανα τόσο λάθος. Τον ρώτησα αν υπάρχει άλλη, μου απάντησε κατηγοριματικά όχι. Φεύγει πάλι για εξωτερικό κι εγω δε μπορώ ούτε να καταπιώ, χάνω τα κιλά σαν νερό, κατηγορώ τον εαυτό μου για όλα. Ένα μήνα μετά βλέπω φωτο με κοπέλα από εκεί…Τα λόγια είναι περιττά.
Το χειρότερο σε αυτή την υπόθεση για μένα δεν ειναι ότι βρήκε άλλη τόσο γρήγορα ή ακόμα και παράλληλα. Είναι ότι το αρνήθηκε τόσο κατηγοριματικά, το πήγε στο ότι θέλει να κάνει πράγματα μόνο για αυτόν, κάνοντας εμένα να νιώθω ότι τον καταπίεσα με κάποιο ανεξήγητο τρόπο, ότι δεν του άφηνα χώρο, ότι είχα κάνει κάτι λάθος με την συμπεριφορά μου και τον απώθησα. Με έκανε να αμφιβάλλω για μένα, ενώ μπορούσε να πει εξαρχής βρήκα άλλη, δε σε θέλω πια.Στιγμές από το… ένδοξο παρελθόν μου (άλλως: τι κόπανος έχω υπάρξει, αλήθεια!):
Λίγους μήνες πριν να φύγω για σπουδές στο εξωτερικό, ξεκινώ μια ανέμελη (υποτίθεται) ιστορία με φίλο φίλου (ω, φίλε!), υποτίθεται χαλαρή και χωρίς απαιτήσεις εκατέρωθεν. Ημερομηνία λήξης δεν είχαμε βάλει στο προϊόν αλλά, ήδη από τον πρώτο καιρό της μετοίκησής μου, μετά από άπειρα τηλεφωνικά ραντεβού (ναι, κάποτε δεν ήταν διαδεδομένα τα κινητά ούτε και είχαμε πάντα οι φοιτητές σταθερό τηλέφωνο!!!), γράμματα κλπ, όταν επέστρεψα για τις διακοπές των Χριστουγέννων του ανακοίνωσα ότι “δεν τραβάει” η ιστορία, αφού ήταν εξαιρετικά ψυχοφθόρα (και για τους δυο) και ότι τον χωρίζουμε. Δράματα, κλάματα, παρακλήσεις και ψυχολογικοί εκβιασμοί ακολούθησαν, ήλπιζα όμως ότι φεύγοντας (και μια και δεν είχα τηλεφωνική γραμμή στο σπίτι) θα ξεθύμαινε η κατάσταση. Αμ, δε! Μια ωραία πρωία, μήνες μετά, τον βρήκα (απρόσκλητος αυτός, ανυποψίαστη εγώ) μπροστά από την πόρτα μου, χαρωπό, να μου δηλώνει ότι είχε δανειστεί χρήματα για να έλθει και ότι απλά ήθελε να μου κάνει έκπληξη διότι… με αισθανόταν πολύ φίλη του! Επειδή ήμουν ακόμη ζώον και ψαρωμένη, αντί να τον στείλω κυριολεκτικά από εκεί που είχε έρθει, το έπαιξα άνετη, τρομάρα μου, και του επέτρεψα να μείνει μερικές ημέρες, φτάνει να μην μου τα γύριζε αλλιώς. Η συνέχεια, συναρπαστική: Αυτός να με κυνηγάει γύρω – γύρω στο σπίτι για σεξ, εγώ να τον διαολοστέλνω, εκείνος να βάζει τα κλάματα, εγώ να του λέω να φύγει και εκείνος να μην ξεκαλουπώνει με τίποτα! Κορυφαία ατάκα; Μετά από τη νιοστή φορά που του ξεκαθάρισα ότι σεξ ΔΕΝ θα κάναμε μου είπε το αμίμητο “Κι εγώ τώρα, ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ;” (ήμουν η πρώτη του σχέση και είχε καλομάθει στο κοκό!) Έξαλλη εγώ, του τα έχωσα αλλά εκείνος… αμετακίνητος (κυριολεκτικά!) Επιπλέον είχε έρθει χωρίς δεκάρα, κυριολεκτικά, και αισθανόμουν υποχρεωμένη να τον ταΐζω κι όλα (τέτοιο βόιδι ήμουν!). Μέχρι που είχα μπει στον πειρασμό να τηλεφωνήσω στους δικούς του να τον ανακαλέσουν στη βάση του!
Περάσαμε 12 (!!!) μέρες ανεπανάληπτες, τραγελαφικές μέρες κατά τις οποίες εγώ, ήδη από την επόμενη της άφιξής του, έφευγα από το πρωί και τον άφηνα μόνο του στο σπίτι, αφού δεν έλεγε να φύγει με τίποτα, και το βράδυ κοιμόμουν με την πλάτη στον τοίχο (σε ξεχωριστό κρεββάτι, εννοείται!) για παν ενδεχόμενο! Α, ναι: Όταν επιτέλους ξεκουμπίστηκε μου είπε ότι δεν είχα υπάρξει καθόλου φιλόξενη απέναντί του!
Τώρα τα σκέφτομαι και γελάω αλλά τότε είχα τραβήξει τεράστιο ζόρι!Ε αν τον έλεγαν Νικο είχαμε τον ίδιο πρώην και την ίδια (ηλίθια) αντίδραση! Πιο ίδιο δεν γίνεται. Είχαμε χωρίσει 1 χρόνο είχε μετακομίσει σε άλλη χώρα και απλά ένα πρωινό μου χτύπησε την πόρτα και χωρίς να προλάβω να ξυπνήσω (δεν είχα πιει και καφέ) είχε μπει μεσα στο σπίτι τα πάντα και δεν έφευγε για καμιά εβδομάδα. Ο συγκεκριμένος είαι θεωρώ και κάτι σε ναρκιστής και δίαφορα άλλα απλά δεν είμαι σίγουρη πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση, οπότε πραγματικά φοβόμουν πως κάποιο βράδυ θα με σκοτώσει στον ύπνο μου. Έφτασα στο σημείο να φύγω από το σπίτι μου και αυτός να έχει πάεο στο σπίτι του κολλητού και να με παίρνει από εκεί τηλέφωνα και ο κολλητός μου να μην ξέρει πως να του πει να σηκωθεί να φύγει.
Όχι, ο δικός μου δεν λεγόταν Νίκος αλλά τέτοια συγγένεια στην μαλακοπιτουρίαση και το θράσος είναι εντυπωσιακή!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
