- Αυτό το θέμα έχει 10 απαντήσεις, 6 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 6 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Για πάρα πολλά χρόνια ήμουν σε μία τέτοια κατάσταση, όπου η πρώην γυναίκα όποτε την έβαζε στη θέση της ο άντρας μου τον απειλούσε ότι δε θα τον αφήνει να έχει επικοινωνία με το παιδί και από την άλλη όταν πήγαινε με τα νερά της για να βλέπει το παιδί, εκείνη έπαιρνε θάρρος και νόμιζε ότι θα ήταν πάλι μαζί διατυμπανίζοντάς το παντού. Επιτέλους, από τότε που αποκτήσαμε παιδί και με πολλή δουλειά εκ μέρους του άντρα μου συνήλθε σε τέτοιο βαθμό που ήθελε να γίνει και νονά της μικρής (δεν έγινε βέβαια). Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι ο σύντροφός σου έχει μία τεράστια ευθύνη και πρέπει να δει ο ίδιος πώς θα διαχειριστεί την κατάσταση. Ίσως ακόμα και δικαστικώς.
Η απειλή ότι δεν θα ξαναδεί τα παιδιά είναι το πρώτο πράγμα που αναφέρει σε κάθε συμβάν – είναι και το μόνο leverage που έχει. Τελευταία μάλιστα απειλεί και με ασφαλιστικά μέτρα από την στιγμή που έμαθε ότι εγώ βλέπω τα παιδιά. (Ασφαλιστικά μέτρα για ποιον λόγο??? – αυτό αναρωτιόμαστε όλοι). Να σημείωσω εδώ ότι τα παιδιά δεν της είπαν ποτέ οτι βρισκόμαστε όλοι μαζί και σε κάθε ευκαιρία έλεγαν ψέμματα για να καλύψουν την επαφή μαζί μου καθώς ήξεραν ότι θα γίνει σκοτωμός άμα το μάθει. Οπως καταλαβαίνεις η μάνα ισχυρίζεται ότι ο πατέρας έβαλε τα παιδιά να πουν ψέμματα.:/
Ο σύντροφός μου έχει δοκιμάσει μεθόδους από αδιαφορία, αγνόηση, μπλόγκ μέχρι βρίσιμο, και πολλές απόπειρες για σοβαρή κουβέντα (το οποίο εγώ βρίσκω μάταιο καθώς δεν μπορείς να απαντήσεις λογικά στον απόλυτο παραλογισμό). Δικαστικώς έχω προτείνει και εγώ αλλά το αφήνουμε ως έσχατη λύση λόγω του οικονομικού.
Στην ιστορία σου με τρομάζει το ‘παρα πολλα χρόνια΄ και το ‘συνήλθε από τότε που αποκτήσαμε παιδί’
Καλησπέρα κοριτσια!
Αρχικά να πω οτι δεν έχω εμπειρία τέτοια, αλλά θα μπορούσα ίσως να δω τα πράγματα απο τη πλευρά της μητέρας των παιδιών του συντρόφου/συζύγου.Δεν έβαλε προφανώς ο πατέρας τα παιδιά να πουν ψέμματα, τα έβαλε όμως στη θέση του να πρέπει να σκεφτούν μόνα τους τί να κάνουν για να προφυλάξουν τα γύρω γύρω. Και σε αυτό έκανε λάθος. Ο σύντροφος/σύζυγός σου όφειλε να έχει μιλήσει, ενημερώσει και ειδοποιήσει τη μητέρα των παιδιών για τη συνάντησή σας.
Βλέπεις συνήθως αυτά τα προβλήματα προκύπτουν απο λάθος χειρισμούς των γονιών.Σε τέτοια θέματα παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο.
Ας πούμε, για τί χρονική απόσταση απο τον χωρισμό μιλάμε? Πόσο χρονών είναι τα παιδιά? Πώς χώρισαν μεταξύ τους οι γονείς των παιδιών? (Εκείνη ήθελε να είναι μαζί? Χώρισαν όταν διαπιστώθηκε άλλη σχέση? Συμφωνησαν και οι δύο για χωρισμό? κτλ)Σαν μαμά μπορώ να πω οτι μου φαίνεται δύσκολο, ΠΟΛΎ δύσκολο να δεχθώ ξαφνικά, απλά κι ωραία ότι το παιδί μου μένει όταν πηγαίνει στον πατέρα του και με μια άλλη γυναίκα άγνωστη προς εμένα.
Προσωπικά θα ήθελα να την γνωρίσω. Ιδανικά να την συναναστραφώ σε κοινές εξόδους με τα παιδιά.
Αυτό όμως προϋποθέτει 1.οτι δεν θα ήμουν πια ερωτευμένη με τον πρώην άντρα μου/δεν θα ήθελα να τον κρατήσω ερωτικά στη ζωή μου, και 2. και κυριότερο οτι θα είχαμε μια καλή και ισορροπημένη σχέση και συνεργασία σαν γονείς.Συνοψίζοντας, το πρώτο και βασικό είναι ο πατέρας των παιδιών να αναλάβει τις ισορροπίες.
Και δοκίμασε αυτό που ανέφερα, αν γίνεται να έρθετε σε επαφή, να γνωριστείτε. Όταν γίνεσαι κι εσύ γονιός κάποιου παιδιού που έχει ήδη γονείς, γίνεστε όλοι με έναν τρόπο οικογένεια.Αχ, χαμογέλασα με την καλή σου διάθεση να την δεις σαν μία φυσιολογική μάνα πάνω κάτω στα μέτρα σου – η αλήθεια είναι ότι δεν είναι.
Οι χειρισμοί του πατέρα έγιναν πάντα με την καθοδήγηση παιδοψυχολόγου και τίποτα δεν έβγαλε απ το μυαλό του. Ο παιδοψυχολόγος έκρινε ότι οποιαδήποτε στιγμή μετά τους 6 μήνες από τον χωρισμό είναι εντάξει να γνωρίσω τα παιδιά και μάλιστα ότι είναι καλό να βλέπουν πως η ζωή συνεχίζεται και δεν τελειώνει στο διαζύγιο.
Όσο για την γνωριμία με την μητέρα θα πω μόνο ότι γνωριζόμαστε χρόνια (όχι φίλες, απλά γνωστές) και είχε πάντα την καλύτερη γνώμη για εμένα – μέχρι φυσικά που τα έφτιαξα με τον πρώην άντρα της και χρησιμοποίησε ότι σεξιστική βρισιά χωράει το μυαλό σου. Και όχι δεν ήθελε να χωρίσει, όχι γιατί τον ήθελε αλλά για να μην χάσει την κοινωνική και οικονομική εξασφάλιση ενός γάμου. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμία συνεργασία ανάμεσα τους, καμία κοινή γραμμή, τα παιδιά είναι μονίμως μπερδεμένα. Γι αυτό κι εγώ αναρωτιέμαι, ποιος θα ήταν ένας κατάλληλος χειρισμός από μέρους μου;
Καλημέρα σου!
Βλέπω κάποια θεματακια στην απάντηση σου, ωστόσο δεν είμαι εγώ ειδικός για να τα κρίνω ή να κάνω υποδείξεις.
Τα προβλήματα στην ανάμεσα τους μη συνεννόηση και την έλλειψη κοινής γραμμής πρέπει να τα λύσουν μεταξύ τους, κι αν δεν τα λύσουν εντελώς ας φροντίσουν να τα εξομάλυνουν για το καλό των παιδιών τους.
Τα μόνα που μπορείς να κάνεις από πλευράς σου είναι να αποκτήσετε εσείς οι δύο στη δική σας ομάδα την δική σας κοινή γραμμή με συζήτηση, να τον ενθραρρυνεις να είναι συνεπής και εκεί για τα παιδιά και να αποφύγεις να κριτικαρεις τη μαμά τους ή να πάρεις τον ρόλο του κάνω χατηρια. Όμως επειδή όντως δεν είμαι ειδικός, ίσως είναι καλύτερα να μιλήσεις κι εσύ με τον παιδοψυχολογο να σου πει μια πιο ολοκληρωμένη αποψη.Bellatrix, δεν συνηθίζω να σχολιάζω όταν διαφωνώ κάθετα γιατί -ειδικά στον γραπτό λογο-φαινομαι επιθετικη. Αλλά αν θες με κάθε καλή διάθεση, κάνε μια αυτοκριτική και προσπάθησε να δεις αυτήν την γυναίκα ως μαμά και όχι ως αντίπαλο. Έχω ακούσει άπειρες φορές τις συζύγους νο2 να μιλάνε για τις συζύγους νο1 -ειδικά όταν είναι και μανες- με τα χειρότερα λόγια αποκαλώντας τις πάντα με τον ίδιο χαρακτηρισμό “τρελες”. Σε αντίθεση με τον υπέροχο συντροφο/πρώην σύζυγό που όλα προσπαθεί να τα κάνει καλά. Ναι, δεν νομίζω.
Λόγω ηλικίας συναναστρέφομαι γυναίκες που έχουν πάρει διαζύγιο. Σε όλες μα όλες τις περιπτώσεις, ο πρώην βρήκε νεα σύντροφο εντός 3-4 μηνών από το χωρισμό. Αυτό συνέβη γιατί την είδα Ζωάρα, μπαμπάς του κάθε δεύτερου σαββατοκύριακου,εξαγοράζοντας τις οποίες τύψεις με τη διατροφη (στις καλύτερες περιπτώσεις, σε άλλες ούτε αυτη). Από τις νέες συντρόφους, έχουμε καλές περιπτώσεις που θέλησαν να γνωρίσουν την μητέρα πριν γνωριστούν με τα παιδιά,και περιπτώσεις που η μητέρα έμαθε για τη σύντροφό μέσω των παιδιών. Το οποίο είναι Α π Α Ρ Α Δ Ε κ Τ ο!
Γνωρισες τα παιδιά χωρίς την πρότερη ενημέρωση της μητέρας; και τα παιδιά μπηκαν στη διαδικασία να το κρύψουν; τι νομίζετε ότι κανετε; παίζετε όλοι power games στις πλατες των παιδιών το καταλαβαινετε; όλοι!και ο μπαμπάς και εσύ και η μάνα η “τρελη”.Μακάρι να ήμουν μία από τις περιπτώσεις που έβγαζα την μάνα τρελή από μόνη μου, θα το σκεφτόμουν, θα το ξεπερνούσα κάποια στιγμή. Θα πω μόνο πως έμαθαν τα παιδιά για την σχέση. Η ΜΑΝΑ τους τα κουβάλησε ένα βράδυ στο σπίτι ΜΟΥ και άρχισε να βαράει την πόρτα να την γκρεμίσει για να δουν τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ότι ο μπαμπάς είναι εκεί με άλλη γυναίκα. Και ναι ήταν μήνες σχεδόν 1 χρόνο μετά τον χωρισμό. Speaking of power games..
Σκηνές απείρου κάλους! Πολύ άσχημες κατάστασις που κάνουν ακόμη πιο ισχυρή την ανάγκη να προστατευθούν τα παιδιά.
Κυρίες μου, όχι δεν μπορεί να είναι όλες οι πρώην τρελές.
Αλλά είναι πολλές με πληγωμένο εγωισμό ακόμα και οταν μιλάμε για έναν χωρισμό που τον επιδίωξε η γυναίκα, ειδικά αν ο πρώην σύζυγος αποφασίζει να ξαναφτιάξει τη ζωή του με μια άλλη. Ακόμα και αν η πρώην σύζυγος έχει ήδη ξαναφτιάξει τη δική της.
Πολλές δεν μπορούν να χωνέψουν ότι δεν τις κυνηγάνε ακόμα, έστω κι αν οι ίδιες είναι αλλού. Και ειδικά αν ο χωρισμός δεν ήταν πολιτισμένος αλλά σφαχτηκανε, το βλέπουν και εκδικητικά το θέμα.
Θα συμφωνήσω με Ferenikei. Δεν έχω προσωπική εμπειρία στο θέμα. Έχω όμως διαζευγμένα ζευγάρια στον κύκλο μου και στην ευρύτερη οικογένεια. Έχω δει και τις δύο πλευρές. Εκδικητικές μαμάδες και εκδικητικούς μπαμπάδες. Δυστυχώς τα παιδιά γίνονται το μέσο σε αυτές τις περιπτώσεις για να θρέψουν τον πληγωμένο τους εγωισμό αυτοί οι άνθρωποι. Το μόνο που μπορώ να προτείνω είναι παιδοψυχολόγος, τουλάχιστον να κάνετε από την πλευρά σας ότι καλύτερο μπορείτε για τα παιδιά. Μεγαλώνοντας, όταν βάλουν τα πράγματα σε μία ρεαλιστική βάση θα καταλάβουν και μόνα τους τι ακριβώς συνέβη και θα αποδώσουν ευθύνες!!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
