- Αυτό το θέμα έχει 12 απαντήσεις, 10 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 4 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Καλησπέρα!! Είμαι 35 σχεδόν και σκέφτομαι να φύγω για εργασία εξωτερικό. Ήθελα πολλά χρόνια να το κάνω αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία είτε για λόγους υγείας αλλά και οικονομικούς. Είμαι καλλιτέχνης και από μικρή ήθελα να φύγω για σπουδές Αγγλία η Γαλλία οι δικοί μου δεν είχαν τη δυνατότητα να με βοηθήσουν. Έπειτα ξεκίνησα να το παλεύω εδώ, δεν έχω όμως τις ίδιες ευκαιρίες εξέλιξης και μέσα μου με τρώει ακόμα γιατί δεν έφυγα Και γιατί δεν προσπάθησα καν όταν ήμουν νεότερη. Νιώθω ότι με έχουν πάρει τα χρόνια. Αν πάω κάπου εξωτερικό στα 35.. πως θα αποκτήσω κύκλο φίλων και συνεργατών ειδικά στον καλλιτεχνικό χώρο που θες γνωριμίες. Πως θα κάνω φιλες;Μου φαίνεται βουνο. Και όμως μέσα μου με καίει ακόμα. Νιώθω ότι χαραμίζομαι εδώ γιατί ειμαι αρκετα καλή σε αυτό που κάνω. Απλά πιστεύω πως αν έφευγα τώρα δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω ψυχολογικά. Φοβάμαι, το θέλω ταυτόχρονα. Δε ξερω αν έχει κάποιος κάποια παρόμοια εμπειρία να φύγει τόσο μεγάλος.. πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος για νέες φιλίες σε αυτή την ηλικία; Η όλοι έχουν ήδη το κύκλο τους και κανείς δεν ενδιαφέρεται;
Γεια σου Redcat, εγώ έφυγα στα 26 στο εξωτερικό αλλά από τότε έχω αλλάξει τρεις χώρες, με την τελευταία μου μετακόμιση να είναι πριν ένα μήνα, στα 34 μου πλέον, στην Ολλανδία, με 0 γνωστούς στην πόλη που ήρθα. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία για να κάνεις ένα κοινωνικό κύκλο σε μία καινούργια πόλη είναι αν η πόλη έχει ζωή και έχει πολλούς expats (π.χ. μεγάλες-μεσαίες πόλεις σε Ολλανδία, Γερμανία). Επίσης βοηθάει να ξέρεις τη γλώσσα και να ξεκινήσεις δραστηριότητες. Εγώ συγκεκριμένα έχω ξεκινήσει μαθήματα τέννις, φωτογραφίας, ολλανδικών και πάω και σε meetups (είναι μία εφρμογή). Κανονικά προ κορονοιου θα μπορούσα να γνωρίσω κόσμο και από τη δουλειά αλλά αυτό είναι πιο δύσκολο τώρα. Αν κάνεις πράγματα, σίγουρα θα γνωρίσεις κόσμο.
Έχει τεράστια σημασία σε ποια χώρα/πόλη σκέφτεσαι να πας γιατί δεν είναι το ίδιο εύκολο να κάνεις κοινωνικό κύκλο μετά τα 30 σε όλες. Αν μου πεις κάτι παραπάνω, ίσως να σου δώσω περισσότερες πληροφορίες
Εχω ξεκινήσει αρκετές φορές απο το μηδέν. Δεν ήταν ποτέ εύκολο. Οταν δεν είσαι πια σε φοιτητικούς κυκλους, οι γνωριμίες ειναι δύσκολες. Το πιο εύκολο ειναι με βαση τα χόμπυ σου να μπεις σε διαφορες ομάδες με κοινά ενδιαφέροντα. Σιγά σιγά γεμιζει ο χρόνος σου, γνωρίζεις νέους ανθρώπους και ετσι επιλέγεις. Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν νέους φίλους, όπως και στην Ελλάδα. Απλά σε πολλές χώρες οπως Γερμανία ή Ολλανδία οι ρυθμοί ειναι πιο αργοί, οι άνθρωποι δεν ανοίγονται εύκολα. Νομίζω πως οταν επιλέξεις που θέλεις να πας, στοχευμένα μπορείς να ξεκινήσεις τις γνωριμίες και μέσω διαδικτύου, έτσι όταν θα πας να έχεις ήδη κάποιο κύκλο που γνωρίζει εσένα και τη δουλειά σου. Η πανδημία έχει και τα καλά της σε αυτό.
Redcat δεν μπορώ να δώσω συγκεκριμένες πληροφορίες χωρίς λεπτομέρειες, αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως εγώ ηρθα πριν από 4 χρόνια σε ένα από τα μέρη με φήμη για το πόσο δύσκολο είναι να γνωρίσεις κόσμο και η δική μου εμπειρία δεν ήταν σε καμία περίπτωση έτσι. Τα γκρουπ των expats και μόνο αρκούν, αν έχεις και κανά-δυό χόμπι και κάποια κοινωνικότητα φυσικά θα κάνεις φίλους.
Δεν λέω ότι δεν είναι κάτι που θέλει προσπάθεια και φυσικά χρόνο και τύχη, όπως όλα όσα αξίζουν, ανάλογα με τις αντοχές σου αποφασίζεις. 😊
Συμφωνώ με όσα έχουν ήδη αναφερθεί. Όταν έχεις κάποιες συγκεκριμένες πόλεις υπόψη σου, ψάξε στο meetup να δεις αν υπάρχουν ομάδες που θα σε ενδιέφεραν και γενικά (Google? Google maps?) για μέρη που θα μπορούσες να εξασκήσεις τυχόν χόμπι που έχεις. Στο facebook για expats ή greeks στην πόλη που θα πας. Έτσι αφενός θα έχεις μια ιδέα για το πόσο εύκολο θα είναι να γνωρίσεις άτομα (πχ αν έχει ελάχιστα meetups εγώ θα δίσταζα κάπως), αφετέρου μπορείς να ποστάρεις στα γκρουπς και να ρωτήσεις πώς είναι τα πράγματα, να δεις αν κάνουν συναντήσεις κλπ.
Εγώ ήμουν σχεδόν 30 όταν έφυγα, κι αν δεν είχα φύγει, θα έφευγα και τώρα (καλά όχι ακριβώς τώρα, εν μέσω πανδημίας, αφού είχαν ηρεμήσει τα πράγματα).Συμφωνώ με τα προηγούμενα σχόλια. Οταν σπουδάζεις είναι πιο εύκολο αλλά όταν δουλεύεις είτε θα βρεις μέσω δουλειάς, είτε μέσω χόμπυ και δρατηριοτήτων. Εχω αλλάξει χώρες και πόλεις όταν ήμουν φοιτήτρια κι όταν ήμουν εργαζόμενη και υπάρχει διαφορά. Οπως και διαφορά υπάρχει ανάλογα με την ηλικία. Πάντως με expats, αν δεν ξέρεις την γλώσσα της χώρας που θα πας, είναι πιο εύκολο να κάνεις παρέα.
Λόγω της πανδημίας υπάρχουν χώρες που έχουν περιορίσει τις ομαδικές δραστηριότητες και ίσως το συνεχίσουν για καιρό οπότε είναι ένας ακόμα παράγοντας που πρέπει να έχεις υπ όψιν.Ηρθα και γω στην Ολλανδία ( αλήθεια Hakuna Matata σε ποια πολή εισαι?) στα 32 μου και σιγουρα εχω αντιμετωπισει πολλες δυσκολιες και πόσο μάλλον τωρα με την πανδημια αλλά δεν το μετανιωνω καθολου. Ειναι τελειως διαφορετικος ο τροπος δουλειας και ζωης εδω και φυσικα μου λειπουν πολλα αλλα νιωθω οτι υπαρχει ελπιδα με προσπαθεια και επιμονη να εχω μια καλη ζωη εδω. Βοηθαει πολυ να παρατηρησεις γυρω σου και να εχεις διαθεση να προσαρμοστεις. Αν εχεις το attitude πχ οτι αχ ο καιρος στην Ελλαδα ειναι καλυτερος, το φαγητο κλπ, τοτε δεν θα περασεις καλα. Εγω ακομη νιωθω και λιγο τουριστρια εδω και παντα θα βρω κατι να κανω, να παω σε μια περιοχη που να μην εχω ξαναπαει πχ. Οσο για το κομματι της φιλιας, δεν εχει σημασια να σου πω κατι γενικο, εγω τουλαχιστον προσπαθω να ειμαι φιλικη και να γραφομαι σε δραστηριοτητες που με ενδιαφερουν.
@gembertree: Στην Ουτρέχτη έχω έρθει, εσύ πού είσαι; κάνε μας join αν θέλεις στο fb, αν μπεις εδω λεει πως θα μας βρεις στο fb. Δυστχώς τώρα είναι δύσκολο να συναντηθούμε λόγω της κατάστασης αλλά ελπίζουμε σύντομα να κάνουμε καινούργια συνάντηση
Εγώ θα σου έλεγα να το κάνεις το άλμα! Φαντάζει βουνό αρχικά αλλά εμένα προσωπικά με ενθουσιάζουν τα νεα ξεκινήματα! Είμαι στα 31 και τα τελευταία 12 χρόνια ζήσει Μόναχο και σε 4 πόλεις της Αγγλίας. Τα τελευταια 2 χρόνια είμαι Λονδίνο. Σε κάθε μετακόμιση το πρώτο διάστημα ήταν σχετικά δύσκολο, ειδικά Γερμανία που όυτε την γλώσσα μιλούσα και ήμουν 22 χρονών σε ένα μικρό χωριό έξω από το Μόναχο δίχως Ιντερνετ. Αλλά ακόμα και τότε γνώρισα κόσμο. Ακόμα και τυχαία. Μια μέρα ήμουν σε ένα μουσείο στο Μόναχο και μιλούσα ελληνικά στο τηλέφωνο και έτσι γνωρίστηκα με έναν Έλληνα ο οποίος επίσης είχε μόλις μετακομίσει για σπουδές. Στην Αγγλία είναι πολύ πιο εύκολο γιατί μιλάω την γλώσσα. Υπάρχει μια πλατφόρμα που λέγεται InterNations και κάνεις λογαριασμό και ψάχνεις κόσμο, βλέπεις τα ενδιαφέροντα τους και στέλνεις μύνημα να βγείτε. Γνώρισα κάποιες κοπέλες έτσι και είχαμε βγει κάποιες φορές. Στην πόλη που έμενα πριν το Λονδίνο γνώρισα ένα άτομο το οπόιο είχε μεγάλη παρέα με Γάλλους, Ισπανούς και Έλληνες και έτσι άνοιξε πολύ ο κύκλος μου! Το ένα άτομο θα σε γνωρίσει σε κάποιον άλλον και αυτό στην συνέχεια σε άλλους και κάποια στιγμή με κάποια άτομα από όλους αυτούς θα ταιριάξεις. Να είσαι ανοιχτόμυαλη όμως και να είσαι ανοιχτή σε προτάσεις. Στην συνέχεια μέσω δουλειάς γνωρίζεις κόσμο και δένεις σιγά σιγά. Είναι όμως και πολύ όμορφο να περάσεις κάποιον χρόνο με τον εαυτό σου, να ανακαλύψεις την πόλη μόνη σου και να θέσεις καινούριους στόχους. Αγγλία τώρα με το Brexit πρέπει να εξετάσεις τι χρειάζεσαι για να μπεις στην χώρα. Όσον αφορά την τελευταία σου ερώτηση, ναι ο κόσμος είναι ανοιχτός και κάθε χρόνο μεταναστεύουν άτομα κάθε ηλικίας στο εξωτερικό! Καλή τύχη! Εάν έρθεις απο Αγγλία τελικά θα χαρώ να σε βοηθήσω και να σε συστήσω σε κόσμο!
Αγαπητή Redcat εγω ξαναέφυγα στα 39 ενω είχα μόνιμη δουλειά, φίλους, χόμπι, και εν μέσω πανδημίας! Εκανα το μεγάλο βήμα και δεν το μετανιώνω. Η τεχνολογία βοηθά να βρεις νεους φίλους και να επικοινωνείς με τους παλιούς. Επίσης, ξεκίνησα με το να παίρνω μέρος στις συναντήσεις των Αμπα στη χώρα και πόλη που μετακόμισα και βρήκα αξιόλογους ανθρώπους, με πολλά κοινά και κανονίζουμε συνέχεια (τωρα πλέον online) συναντήσεις. Μετά τη πανδημία θα ξεκινήσω τα χόμπι μου και θα βρω και αλλο κόσμο από κει. Να είσαι θετική και ευχάριστη και ολα καλα θα πάνε. Επίσης, να μην αποκλείεις καμία πρόταση μέχρι να κατασταλάξεις ότι δεν είναι για σένα και να κάνεις και πράγματα μονη σου.
Αχ σας ζηλεύω όλους που φύγατε. Ψάχνω δουλειά να ξανανεβω Ολλανδία αλλά το τοπίο είναι γκρίζο….
@Μαύρο γατί μην απογοητευεσαι και μένα μου πήρε 6 μήνες μέχρι να βρω τη δουλειά, με πολλά βιογραφικά που έφτιαξα και έστειλα, με συνεντεύξεις… αλλά ο επιμένων νικά και ούτε η πανδημία που ήρθε τον Μάρτη ότι έπρεπε να ξεκινήσω στη νέα δουλειά δεν με σταματησε! Υπήρξαν πολλές οι στιγμές της σπογοητευσης, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με το τηλεφώνημα για τα ευχάριστα νέα και το αεροπορικό εισιτήριο για τη νέα αρχή!! Βάλε στόχο συγκεκριμένο αντικείμενο, μάθε τι ζητάνε για αυτό και παρουσίασε την εμπειρία σου με βάση αυτό και σίγουρα θα έχεις αποτελέσματα. Καλή επιτυχία είμαι σίγουρη ότι σύντομα θα ανακοινώσεις τα ευχάριστα!!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
