- Αυτό το θέμα έχει 15 απαντήσεις, 4 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 1 μήνα πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή ορισμένα σχόλια από το μαύρο πρόβατο, το Εντελβάις και τη Louise B., που πιστεύουν ότι η θρησκεία θεωρεί βρώμικο το σεξ και αμαρτία τον οργασμό. Στον αντίποδα, από ότι αντιλαμβάνομαι εγώ στην Καινή Διαθήκη περιγράφονται πολύ διαφορετικά, για αυτό και σχολίασα ότι η θρησκεία με την Εκκλησία Α.Ε. έχουν τεράστια διαφορά. Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση από τον τίτλο με την προστακτική “ας γ@μηθούν”, ναι, αυτό σημαίνει, αλλά με τέτοια μετάφραση η Ορθόδοξη Εκκλησία πολύ πιθανόν να σας αφορίσει. Αν δεν απειλούσε να σας αφορίσει, θα δυσκολευόταν να παρουσιάζει για το ίδιο κείμενο τόσες τόσο διαφορετικές “μεταφράσεις” (φυσικά όλες προβληματικές):
Μετάφραση 1η: ο πατέρας
Αν όμως κανένας πατέρας νομίζη, σύμφωνα με τας κρατούσας αντιλήψεις, ότι είναι εντροπήν και άσχημον πράγμα δι’ αυτόν, που άφησε την κόρην του να περάση πλέον την ώριμον ηλικίαν δια τον γάμον και τα πράγματα φανερώνουν, ότι έτσι πρέπει να γίνη, δηλαδή ότι πρέπει να την υπανδρεύση, ας κάμη αυτό που θέλει, ας κάμη το καθήκον του. Τοιουτοτρόπως ενεργών δεν αμαρτάνει. Ας γίνη ο γάμος. Εκείνος όμως που έχει σταθή ακλόνητος με αμετακίνητον την απόφασιν μέσα εις την καρδιά του και δεν αισθάνεται καμμίαν ανάγκην να αλλάξη γνώμην και έχει εξουσίαν να πορευθή σύμφωνα με το θέλημά του και έχει οριστικώς αποφασίσει μέσα του να κρατήση την παρθένον του άγαμον, καλά κάνει. Ωστε, λοιπόν, και εκείνος που υπανδρεύει την παρθένον του, καλά κάνει. Εκείνος όμως που, σύμφωνα και με την ιδικήν της θέλησιν, δεν την υπανδρεύει κάνει καλύτερα.Μετάφραση 2η: αυτός με τις ορμές
Αν όμως κάποιος καταλάβει ότι θα συμπεριφερθεί άσχημα προς την παρθένο που ζει μαζί του, και έτσι σίγουρα θα συμβεί, αν έχει έντονες ορμές, ας κάνει ότι επιθυμεί, δεν αμαρτάνει, ας παντρευτούν. Αντίθετα, αυτός που η καρδιά του είναι αμετακίνητη, και νιώθει πως δεν έχει ανάγκη, αλλά είναι ικανός να εξουσιάζει τις επιθυμίες του, και έχει πάρει βαθιά μέσα του την απόφαση να τηρήσει άθικτη την παρθένο που ζει μαζί του, κάνει καλά. Έτσι, και αυτός που προχωρεί σε γάμο κάνει καλά, και αυτός που δεν προχωρεί κάνει ακόμα καλύτερα.Μετάφραση 3η: οι γεροντοκόρες
Εαν δε κανείς είναι της γνώμης να τελή γάμο στην κόρη του, εαν είναι γεροντοκόρη, δύναται να γίνεται και έτσι. Ας πράττη αυτό, που θέλει. Δεν αμαρτάνει. Ας έρχωνται σε γάμο (επειδή ο απόστολος ομιλεί για τη γεροντοκόρη γενικώς, συνεπώς για πολλές γεροντοκόρες, γι΄ αυτό χρησιμοποιεί τον πληθυντικό «γαμείτωσαν», ας έρχωνται δηλαδή σε γάμο). ‘Αλλ’ εκείνος, που μένει ακλόνητος στην καρδιά, και δεν αισθάνεται πίεσι και άγχος, αλλ’ έχει τη δύναμι να κάνη αυτό που θέλει, και έχει αποφασίσει μέσα του αυτό, το να φυλάττη άγαμη την κόρη του, πράττει καλώς. Ώστε και εκείνος, που την παντρεύει, πράττει καλώς, αλλ’ εκείνος, που δεν την παντρεύει, πράττει καλλίτερα.Μετάφραση 4η: ο πάρε-δώσε
Aλλά, αν κάποιος νομίζει ότι ασχημονεί στη δική του παρθένα, αν παρήλθε η ακμή της, και πρέπει να γίνει έτσι, ας κάνει ό,τι θέλει, δεν αμαρτάνει· ας έρχονται σε γάμο. Όποιος, όμως, στέκεται στερεός στην καρδιά του, μη έχοντας ανάγκη, και έχει εξουσία για το δικό του θέλημα, και το αποφάσισε μέσα στην καρδιά του, να διατηρεί τη δική του παρθένα, ενεργεί καλώς. Ώστε, και όποιος δίνει σε γάμο, ενεργεί καλώς· αλλά, εκείνος που δεν δίνει σε γάμο, ενεργεί καλύτερα.Εντάξει, δεν είναι και το πιο εύκολο κείμενο, αλλά ούτε τόσο δύσκολο που να καταλήγουν ότι πατέρας και κόρη κάνουν γάμο, έχει ορμές, η κόρη είναι μια λερναία ύδρα και μια την παντρεύονται, μια τη δίνουν να παντρευτεί. Απλά στην προσπάθεια να αποφύγουν το σωστό, επειδή δε συμφέρει την Εκκλησία, φτάνουν σε τέτοιες αστειότητες.
Το πρωτότυπο:
Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὃ θέλει ποιείτω· οὐχ ἁμαρτάνει· γαμείτωσαν. ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ. ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ.
μετάφραση σε 2ο μέρος με μπόνους περί οργασμού
Προφανώς αμφισβητώ τις παραπάνω μεταφράσεις και ως αλλοπρόσαλλες νοηματικά και ως λανθασμένες από φιλολογικής άποψης, αλλά ουδέποτε έχουν αμφισβητηθεί τόσο οι μεταφράσεις όσο και το πρωτότυπο.
Ο κυριότερος λόγος που διάλεξα το κείμενο είναι γιατί πραγματεύεται θέματα σχετικά με το σεξ και τα γυναικεία δικαιώματα και γιατί οι λανθασμένες μεταφράσεις το παρουσιάζουν σαν μισογυνιστικό, ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο. Επιπλέον, επειδή το πρωτότυπο είναι ένα από τα κείμενα που θεωρούνται από τα πιο αυθεντικά της Καινής Διαθήκης και ποτέ δεν υπήρξαν δογματικές αντιπαραθέσεις ή συγκρούσεις για αυτό. Όσο παράδοξο και αν φαίνεται, όλες οι παραπάνω μεταφράσεις-παραφράσεις είναι ταυτόχρονα δεκτές από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το αμφισβητούμενο το αναφέρω γιατί σε προηγούμενο εδάφιο ο Παύλος αναφέρει την πλήρη υποστήριξή του στην αγαμία. «Θέλει» δε, να είναι όλοι άγαμοι και αφοσιωμένοι στο θεό αλλά κάνει και μια παραχώρηση -σε όσους δεν έχουν αυτό το χάρισμα ή φλέγονται- να παντρεύονται.
Η φράση «καλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεσθαι» δεν είναι μισογυνίστικη; Ο γάμος για τον Παύλο είναι το αναγκαίο κακό. Η πορνεία (ακολασία) είναι το χειρότερο.
Νομίζω δε, ότι στην επιστολή μπλέκονται η θεωρία (αγαμία, αυτοσυγκράτηση) και η πραγματικότητα (γάμος, παιδιά, ετερόδοξοι).
Η κόρη δηλαδή είναι παρθένα μέχρι να αποφασίσει ο πατέρας να την παντρέψει, αλλά ακόμα καλύτερα να μην την παντρέψει και να μείνει για πάντα παρθένα. Και δεν το βρίσκεις μισογυνικό;
χωρίς πτυχίο φιλογίας εδώ, δεν βλέπω το που ακριβώς αυτό αντιτίθεται στο ότι η ορθόδοξη (εν προκειμένω) θρησκεία είναι μισογυνιστική… και μόνο το ότι κάνουμε αναφορά σε εδάφιο που προέρχειται από συλλογή κειμένων γραμμένων αποκλειστικά και μόνο από άνδρες, εμένα με αφήνει παγερά σε κάθε ερμηνεία (υπερ ή κατά). Νόμιζα ότι η συζήτηση θα ήταν πιο ουσιαστική από αυτό!
@TER η σωστή μετάφραση είναι πάρα πολύ διαφορετική από ό,τι έχετε διαβάσει μέχρι τώρα. Υποσχέθηκα να τη βάλω σε 2ο μέρος, λίγη υπομονή μόνο και θα καταλάβετε τι εννοώ. Θα φτάσω και στο «καλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεσθαι» και στη δήθεν ηλικιωμένη κόρη (δεν σημαίνει αυτό!), hint: άνθρωπος δε σημαίνει άντρας κι έχει λόγο να χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη.
@Mrs Dalloway αυτό που περιγράφεις το βρίσκω 100% μισογυνιστικό, αλλά το πρωτότυπο δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη πατέρας και δεν σημαίνει να μην την παντρέψει.
@μαύρο πρόβατο λίγη υπομονή, δε φαντάζεστε για τι ακριβώς μιλάει.
PS. Απόψεις φιλολόγων ευπρόσδεκτες.
Μέρος 2ο
Παρατηρήσεις:
1. Στο πρωτότυπο δεν υπάρχει άμεση αναφορά σε πατέρα.
2. Στα αρχαία ελληνικά το ρήμα της πρότασης κανονικά συμφωνεί με το υποκείμενό του ως προς το πρόσωπο και τον αριθμό, όπως και στα νέα ελληνικά, με εξαίρεση την αττική σύνταξη (π.χ. τὰ παιδία παίζει) στην οποία όμως το ρήμα τίθεται σε γ’ ενικό πρόσωπο. Άρα το ρήμα “γαμείτωσαν” δεν μπορεί να αφορά μόνο “τὴν παρθένον αὐτοῦ”, πρέπει να εννοούνται τουλάχιστον δύο άτομα. Όμως ούτε “πολλές γεροντοκόρες” εννοούνται, γιατί οι “γεροντοκόρες” (ή οι παρθένες) ούτε αόριστη αντωνυμία είναι, ούτε κάποιος άλλος αόριστος όρος (π.χ. οἱ ἄνθρωποι, τὰ πράγματα, κ.α.), ούτε περιληπτικό ουσιαστικό (π.χ. τὸ πλῆθος, ἡ πόλις, τὸ στράτευμα, ὁ ὅμιλος, κλπ.), ώστε να παραλείπεται ενώ δεν υπάρχει στα συμφραζόμενα. Επομένως, εννοείται ότι “γαμείτωσαν” αυτός που αναφέρεται με την αντωνυμία “τις” και “ἡ παρθένος αὐτοῦ”, δηλαδή το πιο εύκολο συμπέρασμα με βάση τα συμφραζόμενα.
3. Στα νέα ελληνικά είναι αδόκιμη η χρήση της λέξης εξουσία σε εκφράσεις για τον ίδιο τον εαυτό, πλέον χρησιμοποιούμε τις λέξεις έλεγχος και αυτοέλεγχος αντί εξουσία.
4. Είναι εντελώς αλλοπρόσαλλο όταν “γαμείτωσαν” αυτός που αναφέρεται με την αντωνυμία “τις” και “ἡ παρθένος αὐτοῦ” ο ίδιος να τη δίνει σε γάμο. Η 2η “μετάφραση” προσπαθεί κάπως να μπαλώσει την αντίφαση αποδίδοντας με “προχωρεί σε γάμο”, που δε γίνεται να ισχύει, αφού η λέξη “ἐκγαμίζων” δε γίνεται να έχει την ίδια σημασία με τη λέξη “γαμῶν”, καθώς οι δύο λέξεις χρησιμοποιούνται μαζί στη φράση “γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες” με φανερά διαφορετική σημασία. Όλα τα λεξικά στηρίζουν την ερμηνεία της λέξης “ἐκγαμίζω” στην ερμηνεία της λέξης “ἐκγαμέομαι” σύμφωνα με το λεξικό Σούδα (ἐκγᾰμέομαι: «ἐκγαμηθῆναι· ὅταν εἰς ἕτερον γένος ἐκδοθῇ παρθένος, οἱονεὶ τοῖς μὴ προσήκουσι, τοῦτο ἐκγαμεῖσθαι λέγεται» Σουΐδ., Ζωναρ. σ. 663, Α. Β. 259, 30.), που σημαίνει ότι η παρθένος έφευγε από τη γονεϊκή εστία για να κοιμηθεί με μη συγγενή, δηλαδή να κάνει πρώτη φορά σεξ. Δεν καταγράφεται πουθενά καμία αναφορά ότι “ἐκγαμίζων” είναι ο πατέρας. Ανακεφαλαιώνοντας, ο “ἐκγαμίζων” δεν είναι ο πατέρας, δεν την παντρεύει, δεν προχωρεί σε γάμο, τότε ποιος είναι; Είναι αυτός που δείχνει στην παρθένο πώς να κάνει σεξ, με περιφραστική περιγραφή, μονολεκτικά η λέξη στα αρχαία ακουγόταν σαν αυτός που “ξεγαμάει” κατά το ξεδιψάω < ἐκδιψάω. Αυτό δε σημαίνει ότι η παρθένος χρειάζεται απαραίτητα να της δείχνουν ή δεν ήξερε ποτέ πώς να κάνει σεξ ή ότι ήξεραν πάντα να της δείχνουν ή ότι πάντα ένιωθε ή έπρεπε να είναι έτοιμη για σεξ. Μπορεί ο σύντροφος να περίμενε από εκείνη την πρωτοβουλία, “μη ἐκγαμίζων”.
5. “Ὑπέρακμος” δε σημαίνει γεροντοκόρη. Το λεξικό LSJ δίνει ερμηνεία “sexually well-developed“, δηλαδή ο άνθρωπος που βρίσκεται σε ηλικία κατάλληλη για σεξ, καθώς δεν καταγράφεται χρήση μόνο για παρθένες, αλλά π.χ. και για σεξουαλικά ενεργούς άντρες και γυναίκες και για το φεγγάρι. Δηλαδή εδώ σημαίνει κυριολεκτικά μετά την ακμή (τα γνωστά σπυράκια της εφηβείας), καθώς και στην αρχαιότητα η λέξη ακμή σήμαινε το ίδιο – σε ηλικία γύρω στα 14-18, δηλαδή ηλικία συναίνεσης.
Μετάφραση:
Αν δε κάποιος νομίζει ότι συμπεριφέρεται άσχημα προς την παρθένο [σύντροφό] του, αν [αυτή] βρίσκεται σε ηλικία κατάλληλη για σεξουαλικές επαφές, και έτσι οφείλει να γίνεται [όταν νιώθουν έτοιμοι και οι δύο], ας κάνει αυτό που θέλει, δεν κάνει αμαρτία, ας γαμηθούν. Όποιος στάθηκε δε ακλόνητος μέσα στην καρδιά, μην έχοντας ανάγκη [να πάρει πρωτοβουλία], έχει δε αυτοέλεγχο για το θέλημά του, και έκρινε μέσα στην καρδιά του τούτο, να διατηρεί τη [σύντροφό] του παρθένα, καλά κάνει. Ώστε και αυτός που παίρνει πρωτοβουλία να της δείξει πώς κάνουν έρωτα κάνει καλά και αυτός που δεν παίρνει [περιμένοντας τη δική της] κάνει καλύτερα.
Σας φαίνεται μισογυνιστικό ή πειράζει που το έγραψε άντρας;
Μπόνους περί οργασμού:
τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλομένην εὔνοιαν ἀποδιδότω, ὁμοίως δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί. ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει, ἀλλ’ ὁ ἀνήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίου σώματος οὐκ ἐξουσιάζει, ἀλλ’ ἡ γυνή. μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλους, εἰ μή τι ἂν ἐκ συμφώνου πρὸς καιρὸν, ἵνα σχολάζητε τῇ νηστείᾳ καὶ τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνέρχησθε, ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶς ὁ σατανᾶς διὰ τὴν ἀκρασίαν ὑμῶν.
Σε 3ο μέρος μετάφραση του μπόνους και του “καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸς μὴ ἅπτεσθαι·”…
Γιατί μεταφράζεις το «γαμείτωσαν» «ας γαμηθούν»; Από που προκύπτει;
Από τη μετάφραση του «υπέρακμος» διάλεξες την αγγλική (sexually well-developed) και όχι την ελληνική – ο υπερβάς την ακμήν της νεότητας.
Γαμέω – νυμφεύομαι, παντρεύομαι, αρραβωνιάζωΓια τη χριστιανική θρησκεία, οι μεταφράσεις είναι μόνο οι εγκεκριμένες, μόνο αυτές γίνονται δεκτές. Οι σύνοδοι είχαν αυτό το νόημα· να υπάρχει μία μετάφραση, μία ερμηνεία και μία ομοιομορφία. Αλλιώς… αίρεση.
Το ύψιστο προτέρημα είναι η παρθενία. Ο γάμος και η σεξουαλική πράξη επιτρέπονται κατ’ οικονομίαν και με μόνο σκοπό την τεκνοποίια ως μέσο σωτηρίας. Μετά δε την τεκνογονία, οι συζυγικές σχέσεις είναι αρρωστημένες. Η εκκλησία ΑΝΕΧΕΤΑΙ τις συζυγικές σχέσεις «εξ αδυναμίας». Πιθανόν δε, κατά Κλήμη Αλεξανδρείας, η ανδρική εκσπερμάτωση χωρίς τεκνογονία, να αποτελεί φόνο.
Είναι πολύ δύσκολο και απαιτεί γνώσεις ρητορικής να εναρμονίσεις τα δύο άκρα της παρθενίας και της παιδοποιίας· εξ ου -κατά τη γνώμη μου- τόσες αντιφατικές δηλώσεις και ερμηνείες και σύγχυση (για τους πιστούς). Ο απ Παύλος ξεκίνησε τις ερμηνείες, πήρε τη σκυτάλη ο Ιωάννης Χρυσόστομος και …τερμάτισε ο Αυγουστίνος.
Απαντώ στο -Σας φαίνεται μισογυνιστικό ή πειράζει που το έγραψε άντρας;-
ΝΑΙ.
‘Οποια και αν είναι η σωστή μετάφραση. Δεχόμενη την απόδοση που παραθέτεις είναι οδηγίες χρήσεως προς άνδρες. Αυτό και μόνο είναι μισογυνιστικό. Η γυναίκα είναι αντικείμενο, η θρησκεία δεν απευθύνεται στην ίδια. Μόνο μέσω του άλλου.
Τώρα για το αν όλο αυτό το θέμα (και να είχε το impact που περίμενες του, αααααα!!! τι προοδευτικές οι γραφές, που εγώ προσωπικά δε…) λέει κάτι για τη θρησκεία στη βάση της πολύ αμφιβάλλω. Ξέρεις, δεν είναι φλου η θρησκεία, δεν είναι κάτι έξω από την επίσημη γραμμή της, γι’ αυτό τη λένε και έτσι. Οι ελεύθερες αποδόσεις των γραφών λέγονται αιρέσεις.@TER οι μεταφράσεις από τα αρχαία ελληνικά στηρίζονται στις υπάρχουσες καταγραφές, στη σύνταξη, στην ετυμολογία, στα συμφραζόμενα του κειμένου και άλλα πραγματολογικά στοιχεία, ώστε να αποδίδεται το πρωτότυπο όσο πιο ολοκληρωμένα είναι εφικτό.
Η ερμηνεία “ὁ ὑπερβὰς τὴν ἀκμὴν τῆς νεότητος” παραπέμπει στην (αυθαίρετη) εκκλησιαστική μετάφραση της επιστολής, ενώ σε άλλες πηγές η λέξη χρησιμοποιείται για σεξουαλικά ενεργούς άντρες και γυναίκες. Στο Tyndale Bulletin 49.1 (1998) 71-89 μετά από εκτενή ανάλυση άλλων πηγών ο Winter συμπεραίνει: “From these examples of ὑπέρακμος and its cognates a number of points emerge. Clearly the verbal form neither suggested that the person had reached menopause if a woman, nor impotence through age if a man. It was used to refer either to a woman who has reached puberty and therefore could engage in intercourse and safely conceive, or to the sexual drives or passions notionally of either sex.” Η ερμηνεία “a woman who has reached puberty and therefore could engage in intercourse and safely conceive” είναι και πιο κοντά στην ετυμολογία της λέξης (ὑπέρακμος < ὑπέρ + ἀκμή) , εφόσον ήδη από την αρχαιότητα η λέξη ἀκμή είχε την ίδια σημασία που έχει και σήμερα, δηλαδή τα σπυράκια που εμφανίζονται στην εφηβεία.
Η λέξη “γαμέω” στην αρχαιότητα σήμαινε εκτός από “νυμφεύομαι, παντρεύομαι, αρραβωνιάζω” και τη σεξουαλική επαφή (“of mere sexual intercourse, take for a paramour, Od. 1.36, Luc.Asin.32; γ. βιαίως σκότιον λέχος E.Tr.44.“). Όταν η λέξη “ἐκγαμίζων” στο ίδιο απόσπασμα παραπέμπει σε σεξουαλική επαφή (και άλλες φράσεις στο κείμενο, π.χ. “ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνέρχησθε”), η ασφαλέστερη επιλογή είναι αυτή που κάνει αναφορά σε σεξουαλική επαφή. Άλλωστε, το “νυμφεύομαι, παντρεύομαι, αρραβωνιάζω” ετυμολογικά είναι μεταγενέστερη ερμηνεία και προέρχεται από το ότι ανακοίνωναν ότι το ζευγάρι είχε σεξουαλικές επαφές.
“Για τη χριστιανική θρησκεία το δόγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι μεταφράσεις είναι μόνο οι εγκεκριμένες, μόνο αυτές γίνονται δεκτές. Οι σύνοδοι είχαν αυτό το νόημα· να υπάρχει μία μετάφραση, μία ερμηνεία και μία ομοιομορφία. Αλλιώς… αίρεση.” Δε με ενδιαφέρει τι λέει ή τι δέχεται το δόγμα, οι μεταφράσεις δε γίνονται με αυθαίρετες παραδοχές και αυθαίρετη εισαγωγή λέξεων. Μεταφράζοντας με επιστημονικό τρόπο, τα όσα λέει ο Παύλος στην επιστολή είναι εντελώς διαφορετικά από τα μισογυνιστικά που λέει ο Χρυσόστομος, ο Αυγουστίνος κ.α. Για τον Παύλο το σεξ είναι φυσιολογικό (“οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι”) και όχι μόνο το σεξ, αλλά λέει να φροντίζουν τη γυναίκα για να έχει οργασμό.
@μαύρο πρόβατο
Με συγχωρείς, αλλά υπεραπλουστεύεις, γιατί το να μιλάει σε άντρες για συναίνεση δεν είναι “οδηγίες χρήσεως”. Η δική μου εντύπωση για το κείμενο είναι “ααα! πόσο διαφορετικό!”, δεν υπάρχει κανένα “impact που περίμενες του, αααααα!!! τι προοδευτικές οι γραφές” (που ως σύνολο είναι αμφισβητούμενες). Αν και το συγκεκριμένο κείμενο για την εποχή του είναι προοδευτικό. Γραμμή έχει το δόγμα, η θρησκεία δεν έχει.Εχεις διαλέξει ένα κομμάτι της επιστολής να ερμηνεύσεις, παραβλέπεις δε το 7 στο σύνολό του.
Δεν καταλαβαίνω πού θέλεις να καταλήξεις και τί νόημα έχει όλο αυτό. Για την ορθόδοξη εκκλησία, όλα αυτά είναι συμφωνημένα ήδη και δεν αλλάζουν. Θες να δεις τον Παύλο υπό νεωτεριστικό πρίσμα; Θα πρέπει να παραβλέψεις πολλές απόψεις του, οι οποίες δε γιατρεύονται με «μια καλή μετάφραση»·
Το αν η παρθένος είναι υπέρακμος ή όχι, τι σημασία έχει;
Το πώς διαλέγεις να μεταφράσεις το γαμέω και εκγαμίζω, δεν έχει να κάνει με προσωπικές προτιμήσεις.
Πιστεύεις ότι είσαι η πρώτη που θα ερμηνεύσει επιστημονικά τον Παύλο;
Με τα υπόλοιπα χωρία και όόόλες τις επιστολές, τί θα κάνεις;
Ο Παύλος ήταν ένας ζηλωτής. Ήταν φανατισμένος Εβραίος και έγινε φανατισμένος νέο-χριστιανός. Προσπάθησε να τα συγκεράσει όλα· τους χριστιανούς, τους εθνικούς, τους Εβραίους, την κοινωνία και τους νόμους της εποχής και ταυτόχρονα να βάλει τα θεμέλια μιας νέας θρησκείας. Ήξερε που απευθυνόταν και φρόντιζε να διαστρέφει όσα έγραφε, ακόμα και δύο στίχους πιο πριν.
Αν θέλει κάποιος να ζει με τις εντολές του, οκ.
Από μένα, όσο και να μεταφράσεις επιστημονικά, όσο και να λάβω υπό όψιν τα παραπάνω, θα παραμένει πάντα η αναφορά του «Άι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν· ου γαρ επιτετραπται αυταις λαλείν, αλλ’ υποτάσσεσθαι».@ Marialadelbarrio
Αντιγράφω από (https://www.babiniotis.gr/lexilogika/etimologika/380-etymologia-thriskeia-theos-prosefxi-ekklisia-metanoia-synaksari) τον ορισμό της θρησκείας: η συγκεκριμένη σε μορφή και περιεχόμενο πίστη σε θεό, σε θεούς ή γενικότ. σε υπερφυσικές δυνάμεις και η αντίστοιχη απόδοση λατρείαςόλα αυτά δηλαδή που καθορίζουν το δόγμα. θρησκεία χωρίς δόγμα δεν υφίσταται.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
