- Αυτό το θέμα έχει 46 απαντήσεις, 17 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 10 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Ανοίγω εδώ ετούτο να γιατί δεν μπορώ, κάπου πρέπει να τα πω και δε θέλω να σποϊλεριάσω αθώο κοσμάκη, αλλά κάτι πήρε το μάτι μου ότι υπάρχει κοινό που ενδιαφέρεται. Να πω εδώ ότι ναι μεν έχω διαβάσει τα βιβλία, αλλά δεδομένου ότι η σειρά έχει φύγει κατά πολύ απ’αυτά, μιλάω κι εστιάζω ξεκάθαρα σ’αυτήν, σαν να μην υπήρχαν βιβλία. Τέλος, disclaimer, έχω ΠΟΛΛΑ ΝΕΥΡΑ και θα γράψω σεντόνι επικής γκρίνιας.
Και λέγω.
Έχω φάει ΥΠΕΡΤΑΤΗ απογοητευσάρα. Ήδη από το 2ο επεισόδιο του κύκλου, που ψυλλιάστηκα ότι ο Night King θα φύγει με συνοπτικές διαδικασίες από τη μέση, γιατί αλλιώς η σεζόν θα έχασκε. Τι κι αν στον κάνουνε setup ως uber villain 7 γαμωσεζόν τώρα; Τι κι αν πετάνε red herrings ολούθε για το πώς ξεκίνησε, τι δγιάλο θέλει, γιατί το θέλει κτλ; Τι κι αν δε μάθουμε ποτέ τα πραγματικά του κίνητρα και γιατί έστηνε τα ανθρώπινά του μπάρμπεκιου με περισσό μεράκι και φαντασία; Τι κι αν ο Μπραν wargαρε όλο το ημίχρονο και δε μάθαμε ποτέ τι και πώς;
ΠΑΠΑΚΙΑ ΜΠΛΕ σου λέει, ξεπαστρεύουμε το στόρι τσακ μπαμ και να μείνεις με το ερωτηματικό σου στο χέρι. Επίσης, μένουμε με ένα εντελώς δεδομένα anti-climactic ending, γιατί από ‘κει που είχαμε να δώσουμε την υπέρτατη μάχη απέναντι στον ίδιο το ΘΑΝΑΤΟ, επιστρέφουμε σε ανθρωπάκια που μαλώνουν για το ποιος θα κάτσει στο θρόνο, αλλά τέλος πάντων, Game Of Thrones λέγεται, αυτό κάαααπως το κατάπια.
Σ’αυτό το σημείο να πω πόσο γελοίος μου φάνηκε ΚΑΙ ο τρόπος με τον οποίο έφαγε η Άρυα τον ΝΚ. Η οποία Άρυα ήταν κλεισμένη σ’ένα δωμάτιο, χεσμένη από τους Νεκρούς που’χαν πλημμυρίσει το Winterfell, αλλά το κανε παρκούρ μέχρι το Godswood, προσπέρασε και τους White Walkers, κι έκανε τριπλό τόλουπ για το μαχαίρωμα.
Και πριν μου πει κανείς για suspension of disbelief, να ξεκαθαρίσω: όταν βλέπουμε σειρά fantasy, υπάρχουν δύο ειδών sod. To ένα έχει να κάνει με αυτά που ξέρουμε από το δικό μας κόσμο – ναι, προφανώς και θα βάλω στην άκρη το ότι βλέπω δράκους, μαγείες, και θειες που πηδάνε ανήψια κι είναι Τρίτη. Σαν δημιουργός αυτού του κόσμου μου θέτεις ΕΣΥ τους κανόνες όπως γουστάρεις και εγώ θα τους δεχτώ. Το να μου δείχνεις λοιπόν νεκρούς που κάνουν ντου, καλύπτεται από το sod μου. Το να μου δείχνεις ότι η Άρυα έκανε 90 ώρες να βγει από μια βιβλιοθήκη, παρά την εκπαίδευσή της και το όποιο “invisibility” της παρείχε αυτή, αλλά πέρασε από 500 νεκρούς και 4 (;) White Walkers, αναιρεί τους κανόνες που ΕΣΥ μου έδωσες, οπότε να βάλεις το δεύτερο επίπεδο sod εκεί που δεν πιάνει ήλιος. Το ίδιο ισχύει και για το ότι επιβίωσαν ο Σαμ, η Μπριέν, και ο Τζέημι φυσικά.
Και πάμε στο χθεσινό ΑΙΣΧΟΣ. Το ότι η Ντάνι θα γινόταν Mad Queen το ‘χουμε προοικονομήσει εξαρχής – κι αν υπήρχαν 3 άτομα που δεν το περίμεναν, φρόντισαν να το δείξουν διακριτικότατα στην αρχή του επεισοδίου, ανασύροντας quotes μέχρι κι από τον ξεχασμένο το Βισέρυς.
Από ‘κει και πέρα, όμως είδαμε:
– Οτι 100 (βαριά) Unsullied και 2 κουτσοί Ντοθράκι που επιβίωσαν από το Winterfell μαγικά πολλαπλασιάστηκαν (φυσικά).
– Ότι 50 περίπου Σκορπιοί δεν πρόλαβαν και δεν κατάφεραν να πετύχουν ούτε ΜΙΑ φορά τον Ντρόγκον, ενώ ο Βισέριον έπεσε σαν πεταλούδα (τα νούμερα είναι ενδεικτικά, νομίζω οι Σκορπιοί ήταν ΠΟΛΛΟΙ παραπάνω).
– Ότι ο Ντρόγκον φόρτωσε μπουκάλα νίτρο και δεν έκαιγε απλώς, αλλά ΑΝΑΤΙΝΑΞΕ τη γαμημένη την πύλη του Kings Landing.
– Ότι ο Γιούρον επιβίωσε, κολύμπησε δεν ξέρω πόσα χιλιόμετρα, κι έφτασε στην παραλία το ίδιο δευτερόλεπτο που έφτασε και ο Τζέημι.
– Ότι η εγωϊστρια, πανέξυπνη, και έγκυος Σέρσεϊ περίμενε ν’αρχίσουν να πέφτουν ντουβάρια γύρω της μέχρι να αποφασίσει να φύγει από το Red Keep.
– Ότι η Άρυα επιβίωσε εφτά σπίτια που πέσανε πάνω της, εκρήξεις, και ποδοπάτημα.
– Ότι το κλικ της Ντάνι το έκανε λέει το Red Keep (το οποίο εγώ και άλλοι 4 νοματαίοι δεν το αντιληφθήκαμε ΚΑΝ, τόσο σαφές ήταν σκηνοθετικά).Δε θα μιλήσω για character arcs, για Τζέημι-Σέρσεϊ, για Cleganebowl, για Jon.
Εν τέλει, το μόνο πραγματικά ρεαλιστικό (και αναμενόμενο) στιγμιότυπο ήταν η οργή του Γκριζοσκώληκα. Και η μόνη σκηνή που άξιζε σ’όλη αυτήν την παρωδία ήταν η εκτέλεση του Βάρυς.
Κρίμα τα νιάτα, η τσαχπινιά, και τα CGI σας. Ουφ, ξαλάφρωσα. Κράξτε ελεύθερα, εγώ θα κλαίω στη γωνιά μου.
Υπνερωτομαχία είσαι πολύ φίλη μου. Πολύ όμως.
Για το Long Night συμφωνώ μέχρι τελείας. (Γέλασα πολύ με το παρκούρ της Άρυα) Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Όσο συνειδητοποιώ ότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να μας εξηγήσουν 5 πράματα για τον Bran, τον Night King, τη σχέση αυτών των δύο, ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΟΙ WHITE WALKERS ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο Bells γιατί το θεωρώ πραγματικά το καλύτερο επεισόδιο που έχουμε δει από την 6η σεζόν. Ναι, έχει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΑΣΥΝΕΠΕΙΕΣ. Σε τέτοιο βαθμό, που δεν θα μπορούσα ποτέ να το συγκρίνω με το GoT που όλοι ξέραμε και αγαπήσαμε (στο μυαλό μου το GoT χωρίζεται σε 3 “περιόδους”: season 1-4 ΑΡΡΩΣΤΙΑ, season 5-6 ίση ποσότητα παπάτζας και καλών επεισοδίων, season 7-8 ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΙΣΧΟΣ). Θα αναφερθώ σε αυτά που δεν μου άρεσαν και θα απαριθμήσω στη συνέχεια αυτά που μου άρεσαν.
1ο ασυγχώρητο είναι για εμένα το plot armour της Άρυα, το οποίο ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΠΙΑ. Ας το ανακοινώσουν και επίσημα ότι είναι ΑΘΑΝΑΤΗ ΣΑΝ ΤΟΝ MOUNTAIN, να τελειώνουμε. Η τελευταία σκηνή του επεισοδίου μου προκάλεσε γέλιο. Το Kings Landing έχει ισοπεδωθεί και οι μόνοι ζωντανοί οργανισμοί που κατάφεραν να επιβιώσουν είναι η Άρυα και ένα ΑΣΠΡΟ ΑΛΟΓΟ. Πολύ λογικό.
2ο ασυγχώρητο είναι η αναποτελεσματικότητα των scorpions. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ στο προηγούμενο επεισόδιο να είναι το απόλυτο ΥΠΕΡΟΠΛΟ που πετυχαίνει 3 στα 3 και ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΚΑΡΑΒΙΑ, και στο ακριβώς επόμενο επεισόδιο ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΕΛΟΣ να μην βρίσκει στόχο.
3ο ασυγχώρητο είναι για εμένα το τέλος του Βάρυς. Ανεξάρτητα από το πόσο συμπαθής είναι ή όχι, ο Βάρυς (όπως και ο αδικοχαμένος Baelish) είναι η ψυχή του GoT. Έχουμε λοιπόν έναν χαρακτήρα που έχει μάθει να επιβιώνει σαν κατσαρίδα σε οποιαδήποτε καταστροφή. Μιλάμε για έναν χαρακτήρα που μπορούσε να διαχειριστεί ΤΟΝ MAD KING. Οι δολοπλοκίες, οι προδοσίες, τα μυστικά είναι το στοιχείο του. Για κάποιο λόγο όμως, βάζεις τον Βάρυς να διαλαλεί σε όποιον βρει μπροστά του ότι σκοπεύει να προδώσει μια βασίλισσα, την οποία θεωρεί επικίνδυνη. Τον βάζεις να το πει μέχρι και στο αγόρι της βασίλισσας, ο οποίος δεν κάνει άλλη δουλειά εδώ και 5 επεισόδια απ’ το να επαναλαμβάνει σαν λοβοτομημένος SHE IS MY QUEEN YOU ARE MY QUEEN. Αυτός λοιπόν, δεν είναι ο Βάρυς. Του άξιζε ένα καλύτερο τέλος. (PETER BAELISH, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ)
4o ασυγχώρητο: Το κράμα Bam Marguera – Jack Sparrow. Κούρασε, παιδιά. Η μάχη με τον Τζέιμι είναι χαλαρά το πιο αχρείαστο πράγμα στο επεισόδιο. ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ, ας παίξουμε λίγο μπουνιές ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΟ.Αυτά όσον αφορά τις ανακολουθίες του επεισοδίου. Προχωρώ σε αυτά που μου άρεσαν:
1. Η σκηνοθεσία του φανταστικού Miguel Sapochnik. Ο τύπος είναι φανταστικός και μας έχει χαρίσει ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΡΕΣ (Hardhome, Battle of the Bastards, 10o επεισόδιο 6ης σεζόν).
2. Η ερμηνεία της Εμίλια Κλαρκ τολμώ να πω ότι με εντυπωσίασε. Ομολογώ ότι δεν είμαι φαν της ηθοποιού, σε αυτό το επεισόδιο όμως έδωσε ρέστα, της το δίνω.
3. Μου άρεσε πολύ το reunion και το τέλος των διδύμων. Προβλέψιμο, δεν λέω, όπως ό,τι γίνεται από την 5η σεζόν και μετά, αλλά με συγκίνησε. Ενδεχομένως να ευθύνονται και οι ηθοποιοί για αυτό. Άκουσα από πολλούς το παράπονο ότι η Cersei θα έπρεπε να έχει πλαν Β για να υπερασπιστεί την πόλη. Προσωπικά, θεώρησα ότι το master plan της ήταν να βάλει τα γυναικόπαιδα μέσα στην πόλη και να τα χρησιμοποιήσει ως ασπίδα. Η στρατηγική αυτή είναι τελείως Cersei, θεωρώ.
4. Ο Hound είχε ένα από τα καλύτερα character arcs της σειράς.Το Cleganebowl ήταν αυτό ακριβώς που έπρεπε να είναι. + Ο θάνατος του Qyburn ήταν ένα από τα πιο GoT πράγματα που έχουμε δει εδώ και πολλές σεζόν.
5. MUSICAL SCORE.
6. Αυτό που μου άρεσε ίσως περισσότερο στο συγκεκριμένο επεισόδιο ήταν η γενική δυσοίωνη αίσθηση που κατάφερε να μου δημιουργήσει. Καθ’ όλη τη διάρκεια του επεισοδίου, ήξερες ότι κάτι κακό θα συμβεί, απλά δεν φανταζόσουν ΠΟΣΟ ΣΚΑΤΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Π.χ. όταν οι στρατιώτες των Λάννιστερς παραδίνονται και οι βόρειοι αρχίζουν μετά από λίγο να τους επιτίθενται, έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να φωνάξει ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΚΕΙ, ΡΕ; Έπιασα λοιπόν τον εαυτό μου να βυθίζεται στο επεισόδιο και μου είχε λείψει αυτό. Τις τελευταίες 2 σεζόν, το GoT δεν είχε καταφέρει να μου προξενήσει κανένα συναίσθημα, ήταν λες και έβλεπα Power of Love, επομένως θεώρησα μεγάλη επιτυχία του επεισοδίου που κατάφερε να με απορροφήσει έστω και λίγο.Γενικά, οι δύο τελευταίες σεζόν είναι μια κουράδα (σόρυ για την έκφραση). Όλοι οι αγαπημένοι μας χαρακτήρες έχουν καταλήξει καρικατούρες: Ο δαιμόνιος Τύριον έχει μετατραπεί σε έναν αδιάφορο αυλοκόλακα που κάνει μόνο δύο πράγματα, να επαναλαμβάνει ΠΟΣΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΑΝΥ και να κάνει γυμνασιακό χιούμορ. Ο Τζον ήταν πάντα ΜΠΕΤΟΣΤΟΚΟΣ, αλλά ήταν αποφασιστικός και έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του, τώρα είναι λες και του έχουν κάνει ΛΟΒΟΤΟΜΗ και η μόνη χρησιμότητά του είναι να επαναλαμβάνει ΠΟΣΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΑΝΥ. Ο Τζέιμι. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΞΗΓΗΘΗΚΑΤΕ ΕΤΣΙ ΣΤΟΝ ΦΟΥΚΑΡΙΑΡΗ ΤΟΝ ΤΖΕΙΜΙ. Καμία λογική. Ας δώσουμε στους φανς αυτό που πιστεύουμε ότι θέλουν να δουν (Τζείμι + Μπριέν) αλλά ας τον βάλουμε να κάνει στροφή 180 μοιρών μετά από 5 λεπτά γιατί πρέπει να τον βάλουμε να πεθάνει μαζί με τη Σέρσει. Έπειτα, η Άρυα ή BATMAN αν προτιμάτε. Κοινώς, είδαμε ότι η Άρυά μας είναι δημοφιλής, οπότε ας της δώσουμε ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΙΣ. Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν στο επόμενο επεισόδιο την δείξουν να βγάζει φτερά και να πετάει στον ουρανό σαν τον Neo.
Άφησα την Ντάνυ για το τέλος για προφανείς λόγους. Από την τρίτη σεζόν και έπειτα, ομολογώ ότι μου ήταν τρομερά αντιπαθής ως χαρακτήρας. Θεωρώ ότι οι σεναριογράφοι έχουν κάνει εγκληματικά λάθη στον τρόπο που διαχειρίστηκαν τον χαρακτήρα της, αφιερώνοντας πολύτιμο χρόνο στο να την βάζουν να κάνει εντυπωσιακά πράγματα και να δείχνει BADASS, ή βάζοντας άλλους χαρακτήρες να την επαινούν ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΟΓΟ. Το αποτέλεσμα είναι να μην γίνεται πιστευτή η μεταστροφή της, καθώς οι περισσότεροι θα πουν, δικαίως, πώς γίνεται ρε φίλε να μου την παρουσιάζεις ως ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ για τόσες σεζόν και μέσα σε 5 δευτερόλεπτα να την μεταμορφώνεις σε Εωσφόρο; Η απάντηση είναι, YOLO μωρέ, ποιος νοιάζεται για το character development όταν μπορείς να έχεις ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΥΣ.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι οι 2 τελευταίες σεζόν είναι ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ. Είμαι πεπεισμένη ότι η μεταστροφή της Ντάνυ είναι επιλογή του ίδιου του Μάρτιν (σιγά μην και δεν ψήνονταν για hollywood happy ending οι D&D). Αυτό που έπρεπε να έχει γίνει, σύμφωνα με τη δική μου αποψάρα πάντα, είναι να αφιερώσουν ολόκληρη την 7η σεζόν στον Night King, αντί να τον ξεπετάξουν μέσα σε 90 λεπτά χωρίς να δώσουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ. Παράλληλα, η “πτώση” της Ντάνυ θα έπρεπε να γίνει σταδιακά, όχι μέσα σε 1 επεισόδιο.
Συμπερασματικά, το Bells μου άρεσε. Εννοείται ότι δεν το συγκρίνω με τις πρώτες 4 σεζόν, αλλά θεωρώ πραγματικά ότι είναι το αρτιότερο επεισόδιο των δύο τελευταίων σεζόν. Δυστυχώς, όταν το σενάριο των τελευταίων επεισοδίων είναι τόσο αλλοπρόσαλλο, πλήττονται όλα τα επεισόδια και δεν μπορείς να τα κρίνεις μεμονωμένα.
Αυτά είχα να πω. ΣΟΡΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ. Αν κάποιος άντεξε να το διαβάσει όλο, ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΑΣ.
Ευχαριστούμε Υπνερωτομαχία!
Ήδη από την 7η σεζόν ξέραμε ότι όλη η λεπτομέρεια και η μαγεία των πρώτων σεζόν αντικαθίσταται από τη βιασύνη να ολοκληρωθεί το εργάκι. Θεωρώντας την 7η σεζόν αποτυχία, με εξαίρεση την εξέλιξη της σχέσης Άρυα-Σάνσα που μου άρεσε πολύ, ήμουν προετοιμασμένη να μην ενθουσιαστώ από την 8η σεζόν. H αίσθηση αυτή επιβεβαιωνόταν από τα δύο πρώτα επεισόδια, με εξαίρεση την υπέροχη σκηνή με την αγαπημένη μου Μπριέν – πλέον knight of the seven kingdoms.
Με βάση όλον αυτόν τον πρόλογο, όμως, θεωρώ ότι από το 3ο επεισόδιο και έπειτα η σεζόν τα πάει καλά τηρουμένων των αναλογιών. Αν και συμφωνώ σε πολλά, θα πω ότι μου αρέσει που εστιάζουμε στο θρόνο, τελικά, και όχι σε νεκρούς και μεταφυσικά ερωτήματα. Μου αρέσει πολύ περισσότερο το focus σε πολιτικά παιχνίδια, αυτό μου άρεσε εξαρχής. Δεν διαφωνώ ότι ξεμπέρδεψαν βιαστικά με τους νεκρούς, ενώ μας το είχαν σεττάρει αλλιώς. Θα’θελα πιο πολλά επεισόδια, πιο πολλές εξηγήσεις, πιο πολλούς θανάτους ίσως. Αλλά χαίρομαι που έγινε έτσι, τελικά. Το επεισόδιο 3 σκηνοθετικά μου άρεσε πολύ, παρά τα plot holes που, ναι, υπήρχαν.
Για την Σέρσει, την αγαπημένη μου villain ever, έχω να πω ότι προφανώς και έμεινε να κοιτάει τα ντουβάρια να πέφτουν. Δεν ξέρω γιατί μιλάμε για την τρέλα της Ντάνι και όχι της Σέρσει, η οποία πολύ σταθερά και δουλεμένα έχει αρχίσει να τα χάνει εδώ και δύο σεζόν. Νομίζω ότι ακριβώς λόγω του εγωισμού της έμεινε εκεί, δήθεν ψύχραιμη. Μου φάνηκε δυνατή η σκηνή που, τελικά, λυγίζει. Θα ήθελα τόσο να την είχαμε δει κι άλλο σ’αυτή τη σεζόν, εξαιρετική ηθοποιός, εξαιρετικός ρόλος.
Θα πω και για τον Τζέιμι. Αλήθεια, τώρα, δεν ήταν άκρως αναμενόμενο ότι ο Τζέιμι θα επιστρέψει στη γυναίκα που τόσο αγάπησε; Ποτέ δεν σκέφτηκα κάτι διαφορετικό. Μου άρεσε, μάλιστα, που δεν επέστρεψε για να πάρει το μέρος της και να πολεμήσει τους άλλους, αλλά επειδή, πολύ απλά, την αγαπούσε. Δεν πάει κόντρα στο character development του αυτό. Είναι συνέχεια του. Μας δείχνει κιόλας ότι κανείς δεν είναι απόλυτα καλός ή απόλυτα κακός.
Το επεισόδιο 5 γενικά μου άρεσε πολύ, θεώρησα πολύ σωστό το πώς ολοκληρώθηκαν οι χαρακτήρες. Μόνο η εξέλιξη της Ντάνι με χαλάει, όσο αναμενόμενη κι αν ήταν. Μου φάνηκε βιαστική. Η προοικονομία δε μου αρκεί, η Ντάνι ήταν έντονος χαρακτήρας, που, όμως, είχε πάρει πολλές σωστές αποφάσεις. Πάντα είχε κριτήριο. Αλλά, όπως φαίνεται, μάλλον ήμουν σε άρνηση. Είχα πιστέψει στη γυναίκα σωτήρα και καλή πολιτικό. Τουλάχιστον το Νάιτ Κινγκ δεν τον έφαγε ο Τζον, αυτό δεν θα το άντεχε η καρδιά μου.
Και τώρα που είπα Τζον, να ένας χαρακτήρας με σχεδόν μηδενική εξέλιξη. Δεν ξέρω αν φταίει η ηθοποιία αυτού του παιδιού, σίγουρα παίζει ρόλο, αλλά αυτό το πρότυπο του άνδρα ήρωα, που πάνω απ’όλα η τιμή του, έχει κουράσει. Όχι στο γκέιμ, αλλά γενικά.
Για το πόσο ψέμα φάνηκε το ότι τη γλίτωσαν τόσοι χαρακτήρες στις μάχες θα συμφωνήσω, αλλά τι να πω, ότι δεν το περίμενα; Η σειρά σκοτώνει όποιους θέλει, όποτε θέλει κι άλλους τους αφήνει να τη βγάζουν 8 σεζόν κάνοντας παρκούρ.
Αυτά και φυσικά θα επανέλθω.
Υπνερωτομαχια έχεις δίκιο στα περισσότερα που λες και με ενόχλησαν κι εμένα όπως νομίζω και πολλούς άλλους.
Γενικά υπάρχει μια προχειρότητα στο σενάριο από την προηγούμενη σεζόν κιόλας και μια ασυνέπεια σε όλα τα επίπεδα.
Το ότι πήγανε να απαγάγουν “ζόμπι” εμένα με ξεπερνάει ή η συνάντηση στο Kings Landing επίσης ήταν αστεία.
Δεν είναι σφιχτό πλέον το σενάριο, μπαίνουν σκηνές χωρίς κάποια σκέψη, απλά και μόνο γιατί θα συζητηθούν από το κοινό.
Είναι πάρα πολλά δυστυχώς..
Σίγουρα κάποιες σκηνές είναι καλογυρισμένες και σεναριακα δυνατές όπως για παράδειγμα η σκηνή Τύριον με Τζέιμι αλλά πολλά τα ασύνδετα, βιαστικά και παράλογα που γίνονται.
Και πάντα όπως είπες κι εσύ με γνώμονα ότι παρακολουθούμε GoT και αναφερόμαστε σε αυτό το σύμπαν.Ο Σνόου είχε κόντρα με τον Night King,ήταν η αποστολή του αλλά ξαφνικά πετάχτηκε η Άρια έτσι για να μας σοκάρουν, για να πούνε ότι έκαναν κάποια καινοτομία..
Ο Σνόου λοιπόν γιατί αναστήθηκε οέο?
Για να σκοτώσει την Ντενίρις?
Κανονικά ήταν για να σταματήσει αυτός τον Night King.
Θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιήσει την Άρια σαν δολοφόνο της Σέρσι που ήταν και στην λίστα της..Είναι πολλά δυστυχώς.
Ας δούμε το τέλος κι ας ελπίσουμε να μην τα κάνουν και χειρότερα.
ΥΓ. Ο Μπράν ας πούμε γιατί δεν έχει πάρει μυρωδιά για τον κίνδυνο της Ντενίρις???
Συγνώμη αν κούρασα.
Εχεις δικιο. Δλδ συμφωνω απολυτα οτι δεν πολυστεκουν αυτα που γινονται,κ κυριως ο τροπος που παρουσιαζονται, σκηνοθετικα κ σεναριακα. Ειδικα μετα τη μαχη στο Winterfell ειναι αγαρμπο,κ καπως σα να χει γινει βιαστικα κ προχειρα. Η σκηνη του βαρυς οντως πολυ καλη,αλλα ολοκληρος βαρυς που εχει κανει τοσα δεν βρηκε τροπο να ξεγλιστρησει κ να χειραγωγησει?
Μου αρεσε παρ ολα αυτα η μονομαχια Clegane κ γενικα δεν μπορω να πω οτι βαρεθηκα,αν εξαιρεσεις τις υπερβολικα εκτενεις σκηνες με την αρυα. Σε γενικες γραμμες δε μ ενοχλουν τα γεγονοτα αυτα καθεαυτα,οσο το στησιμο κ το χτισιμο της πλοκης,το σεναριο,κλπ.
ΑΛΛΑ: Aυτο που παρατηρω ειναι οτι ολοι μας ειμαστε πολυ εκπαιδευμενοι πλεον σε σειρες οποτε οι απαιτησεις,ιδιαιτερα για τη συγκεκριμενη σειρα,ειναι ισως υπερβολικες κ μη ρεαλιστικες. Δεν ξερω πως θα μπορουσε να γινει ωστε να ειναι τοσο επικ οσο περιμεναν ολοι. Εγω ισως γι αυτο δεν επεσα απ τα συννεφα,γτ δεν περιμενα κ τπτ σπουδαιο. Επισης χουν υπαρξει πολυ πιο αποτυχημενα series final, βλεπε lost(κανεις ποτε δεν καταλαβε τι παιχτηκε κ υπηρξαν τεραστια plot holes) και dexter…το βίντεο τα εξηγεί εξαιρετικά για την Ντενέρις. Επίσης τον τίτλο του “Foreshadowing Is Not Character Development” θα τον χτυπήσω τατουάζ.
Επίσης γράφεις ότι
“το κλικ της Ντάνι το έκανε λέει το Red Keep
Τι κουλό!!!!! Αυτό που το διάβασες-είδες?!
Υπνερωτομαχία συγχαρητήρια που άνοιξες το thread!Συμφωνώ με τα περισσότερα μαζί σου!Και μένα το ότι η Καλίσι έγινε mad Queen, δε με εξέπληξε καθόλου, φαινόταν από την αρχή ότι προς τα εκεί πάει. Και στο GOT δεν έχουμε συνηθίσει τα happy endings. Το βασικό μου πρόβλημα στον κύκλο, είναι ότι όλα γίνονται βιαστικά. Ενώ όταν ξεκίνησε οι ρυθμοί ήταν -έως και εκνευριστικά- αργοί, τώρα φαίνεται να δίνουν περισσότερο σημασία στο να τελειώσει με εντυπωσιακή φωτογραφία και σκηνικά, παρά να είναι πιστοί στην σωστή χρονικά εξέλιξη χαρακτήρων και ιστοριών.
Ειδικά για Night King και Bran, ανακοινώθηκε πρόσφατα νομίζω το prequel GOT, που ως θέμα του θα έχει τη δημιουργία του ΝΚ και των white walkers. Κάτι που φάνηκε από το πόσο γρήγορα “τελειώσαν” τον ΝΚ στο προηγούμενο επεισόδιο,και πόσα άφησαν χωρίς εξήγηση. https://www.harpersbazaar.com/culture/film-tv/a12438310/game-of-thrones-prequel-spin-off-series-news/
Έχω εναποθέσει τις τελευταίες ελπίδες μου για εξιλέωση του κύκλου, στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς, αλλά φοβάμαι ότι θα διαψευσθώ. Επίσης περιμένω μια εξήγηση-αναφορά- ολοκλήρωση και για την ιστορία του Αζορ Αχαι, που έχει αναφερθεί ουκ ολίγες φορές στην σειρά. Και ας ελπίσουμε να μην κρατήσουν και αυτή την ιστορία για spin off..
Πολύ ωραία και εμπεριστατωμένα τα λέτε, ωραίες οι αναλύσεις σας και συμφωνώ σχεδόν στο 100%.
Για όποιον αναρωτιέται γιατί οι 2 τελευταίες σεζόν έχουν πάει σεναριακά κατά διαόλου έχω την εντύπωση ότι βρήκα την απάντηση.
Πέρα από το ότι πλέον δεν υπάρχει υλικό μπούσουλας από τον Μάρτιν άρα κάνουν ότι τους καπνίσει οι δυο δημιουργοί το θέμα είναι ότι έχουν (οι 2 δημιουργοί) αναλάβει για το 2022 την επόμενη Star Wars ταινία.
Ο Μάρτιν ήθελε να τραβήξει η σειρά σε περισσότερες σεζόν ώστε να αποδοθεί σωστά και με την ροή που της χρειάζεται ,το ίδιο και το HBO.
Οι 2 φωστήρες όμως ήθελαν να ξεμπερδεύουν για να πάνε στο επόμενο πρότζεκτ.Και κάπως έτσι φτάσαμε σε μια εντελώς μη ρεαλιστική εξέλιξη της ιστορίας όσον αφορά την ταχύτητα των γεγονότων και το κλείσιμο των ιστοριών πολλών χαρακτήρων με συνοπτικές διαδικασίες…
Κρίμα και πάλι κρίμα.
Nota Bene, το είπαν οι ίδιοι στο Behind The Scenes. Στο προηγούμενο επεισόδιο βέβαια, στο ερώτημα “πώς στο δαίμονα δεν είδε η Ντάνυ ΟΛΟΚΛΗΡΟ στόλο από τον αέρα”, η απάντηση ήταν “she kind of forgot”.
Εδώ το quote:
“And then she sees the Red Keep, which is, to her, the home that her family built when they first came over to this country 300 years ago. It’s in that moment, on the walls of King’s Landing, when she’s looking at that symbol of everything that was taken from her, when she makes the decision to make this personal”Πέντε λεπτά γελούσα. Ξαναγύρισα να δω τη σκηνή, ΜΑ ΝΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, how did I miss this – oh, wait. It’s stupid, that’s how.
Θα επανέλθω το βράδυ για τους υπόλοιπους, έχουμε πολλά να πούμε!
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο δεν βλέπω τα Behind the Scenes, τους έχεις να λένε κάτι τέτοια με ύφος “ΠΟΣΟ ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΝΑ ‘ΜΑΙ” και εκνευρίζομαι χειρότερα.
Ρε παιδιά, έγω νόμιζα ότι η Ντάνυ είχε eye contact με τη Σέρσει στο παράθυρο, γι’ αυτό κοιτούσε καλά καλά το Red Keep. Ό,τι να ‘ναι.
@Eleni Pe, είδα το βίντεο, όντως τα λέει πολύ ωραία. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν το περιμέναμε ούτε φυσικά ότι δε θα’χει happy ending. Είναι ότι έναν τόσο σύνθετο χαρακτήρα που είχε πολλές κακές αλλά και πολλές καλές στιγμές, στις οποίες έδειξε μυαλό και χαρακτήρα, τον “τρέλαναν” χωρίς επαρκείς εξηγήσεις, με κύριο όπλο το shock value. Και πράγματι οι αποφάσεις της ήταν πάντα μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Αναρωτιέμαι, υπάρχει περίπτωση να δούμε κάτι πιο ανατρεπτικό στο τελευταίο επεισόδιο; Γιατί φαίνεται ότι η μοίρα του πατέρα της είναι μονόδρομος. Τι λέτε;
Θέλω να πω και για τον Tyrion που, πράγματι, έχει πέσει πολύ από την 7η σεζόν. Για μένα η χειρότερη στιγμή του ήταν στο τέλος της 7ης που εμπιστεύτηκε τη Σέρσει. Ήμουν σίγουρη ότι κάτι σχεδιάζει και περίμενα να δω τι μπορεί να ήταν, αλλά έμεινα με το πουλί στο χέρι. Το τελευταίο του λάθος, όμως, ότι πίστεψε στην Καλίσι λίγο πριν εκείνη τα ανατινάξει όλα μου φάνηκε δυνατό, από την άποψη ότι ο Tyrion δεν έπαιζε ποτέ σαν τον Varys. Ο δεύτερος πρόδιδε βασιλείς για το καλό του realm. Ο στόχος του ήταν ο λαός. Ο Tyrion νοιαζόταν για το λαό, αλλά το κομμάτι του πολιτικού συμβούλου ήταν η μεγαλύτερη φιλοδοξία του. Γι’αυτόν το θέμα ήταν ΚΑΙ προσωπικό, ενώ για τον Varys όχι. Για τον Tyrion ήταν πιο σημαντικό να μεταπείσει τη Ντενέρις από το να την προδώσει. Γι’αυτό και επέμεινε σ’αυτήν – άσε που μέχρι τότε, όπως παραδέχτηκε κι ο ίδιος ο Varys στον Τζον, we didn’t know how her coin had landed (yet).
Αυτό που με χάλασε ήταν η τόσο εύκολη προδοσία του Tyrion προς τον Varys, ειδικά όταν ο δεύτερος κάποτε τον είχε σώσει. Αυτό δε μου ταίριαζε στο χαρακτήρα του, παρότι o Dinklage απέδωσε το συναίσθημα καταπληκτικά ως συνήθως.
Υπνερωτομαχία, ευχαριστώ, έκατσα και είδα κι εγώ το behind the scenes, και γέλασε λίγο το χειλάκι μου με την ατάκα τους για το red keep!
Billy, τελικά όλα εξηγούνται! Μία το spin off, μία η βιασύνη τους να εξαργυρώσουν την επιτυχία τους σε επόμενα πρότζεκτ μας κατέστρεψαν το φινάλε της σειράς! Μου φαίνεται ότι θα κάτσω να διαβάσω τα βιβλία, και να περιμένω το τέλος που θα δώσει γραπτά και σωστά ο Martin!
Μου φαίνεται πάντως ότι όλοι συμφωνούμε ότι η τελευταία σεζόν είναι πολύ βιαστική! Έπρεπε να αφιερώσουν ένα κύκλο στο τέλος του ΝΚ, και στον επόμενο να μας δείξουν την πολιτική και στρατιωτική ολοκλήρωση του GOT με τις μάχες για τον θρόνο!
Επίσης, βρε παιδιά είναι πολύ προβλέψιμοι σε αυτόν τον κύκλο! Στο επεισόδιο 4 με την μάχη στο Winterfell,όταν η Mellisandre είπε στην Άρυα ότι έχει να σκοτώσει και γαλανομάτη, και μετά η Άρυα εξαφανίστηκε, είπα αμέσως “ωχ, η Άρυα θα τον ξεπαστρέψει τον ΝΚ”, αλλά πολύ άτσαλο το πως έγινε! Και στο 5ο επεισόδιο με όλο τον χαμό στο Kings Landing, η “κάμερα” ακολουθούσε εμμονικά την Άρυα και την άσχετη μάνα με το παιδί της στον όλο χαμό. Να δείτε που η Άρυα τελικά θα σκοτώσει την Καλίσι, και μην σου πω ότι θα “φοράει” και το πρόσωπο της άσχετης μάνας! Γιατί ο Γιάννης ο Χιόνης, το παιδί του λαού, χωρίς καμιά εξέλιξη του χαρακτήρα του σε αυτήν την σεζόν, πρέπει να γίνει βασιλιάς χωρίς να βάψει τα χέρια του με αίμα…
Πολύ απογοήτευση ο Γιαννάκης σε αυτήν σεζόν. Σα να έχει πέσει στα ναρκωτικά, καμιά αντίδραση, καμιά πρωτοβουλία καμία απόκλιση από το “είμαι το καλό παιδί”… Και ήταν ο αγαπημένος μου χαρακτήρας, ειδικά στους πρώτους κύκλους, που είχε αρχίσει να ξεφεύγει από τα στεγανά και να συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν και γκρίζες ζώνες στην ζωή!
Λοιπον, μιας και βρήκα παπά θα θάψω πέντε-έξι. Ακολουθεί ωδή στη Σερσει Λαννιστερ:
Τωρα που όλοι είδαν πόσο ψωνισμενο γιωτόμπαλο είναι η Ντενέρις,ωρα να δοξάσουμε την ανθρώπινη πλευρά της σειράς.Η Σερσει, κακότροπη και ξινόμούρα μια ζωή, πότε δεν εκτεθηκε στο ανηλεές γλείψιμο που εκτεθηκε η Ντενέρις. Η απώλεια την κατατρέχει από πάντα. Πρώτα έχασε τη μητέρα της και μετά έφαγε τρελή πόρτα από τον Τάιγουιν που την έβλεπε σαν μια μετοχή.Πολλες φορές μέσα στη σειρά ανάφερει ότι εκείνη ήταν η μόνη από τα παιδιά του που τον υπολόγιζε και εκείνος την είχε γραμμένη.Μετα ήρθε η προφητεία, μετά ήρθε το προξενιό με τον Ρέγκαρ που σου λέει οκ εδώ είμαστε θα πάρω τον κούκλο μελλοντικό βασιλιά. Τρώει πόρτα από κει, παντρεύεται τον Ρόμπερτ που ούτε να του το δει! Την είχε πιο γραμμένη ,πεθαίνεις!Νομίζω ότι η ανάγκη της για αποδοχή, ήταν σχεδόν συγκινητική. Δεν την είχε όμως. Μετά ήρθε και η νύφη η τσαούσα και είδε όλα αυτά που αυτή δεν είχε ποτέ. Αποδοχή κυρίως. Και ο τζοφρι και ο τομμεν, την θελανε την τσιριμπιμ τσιριμπομ, με έναν τρόπο που εκείνη δεν μπόρεσε ποτέ να έχει ανοιχτα. Ακόμα και το ότι στο τέλος έκατσε στον Γιουρον ήταν τόσο αξιολύπητο, παρ όλα αυτά ανθρώπινο. Είδε ότι δεν έχει χαιρι από πουθενά και σου λέει οκ τι να γίνει. Οι σκηνές της συνειδητοποίησης της Σερσει είναι οι καλύτερες της σειράς για μένα.
Από την άλλη η Ντενέρις συμπεριφερεται τόσο ρομποτικά, λέει όλο τα ίδια και τα ίδια, τους κοιτάει όλους με σηκωμένο φρύδι και ακόμα και τον Τζον Τζον που και καλά τον αγαπαει(αυτή δεν αγαπάει ούτε τα άντερα της μωρέ), θύμωσε γιατί δεν θέλει να πηδαει τη θεία του. Πολύ ξύλινος χαρακτήρας.Θα μου πεις για αυτό τα κάνανε τακιμι με τον Τζον, τον άλλο κρύοκωλο.
ΥΓ Τι φάση ρε παιδια με τη σκηνή με τον μπρον? Πραγματικα φάγαμε 10 λεπτά για να διαπραγματευομαστε με τον κάστρολάγνο? Ιου κάπου!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
