Φόρουμ υποστήριξης: Διαζύγιο

Μόλις διάβασα την ερώτηση της κοπέλας που δεν χωρίζει για τα παιδιά και ένα σωρό σχόλια από κάτω που συμπάσχουν (κι εγώ μέσα). Δεν έχω ζητήσει διαζύγιο ακόμη αλλά θέλω. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να είμαι οικονομικά έτοιμη για κάτι τέτοιο και πολλές φορες, στις καλές μέρες του συζύγου, κλονιζομαι. Δεν είμαι πάντα σίγουρη ότι θα αξίζει όλον αυτόν τον κόπο και την ταλαιπωρια και το βασικότερο, τη στενοχώρια που θα προξενήσω στο παιδί μου. Γιατί προφανώς όταν μεγαλώσει θα καταλάβει αλλά τώρα, τώρα άμεσα, θα του σκίσω την καρδούλα. Πηγαίνω σε ψυχολόγο καποιους μηνες και με βοηθά πολύ, αλλά συχνά νιώθω πολύ πολύ μόνη σ’αυτή τη διαδρομή. Εξεπλάγην όταν διάβασα παραπλήσιες ιστορίες στα σχόλια γιατί συχνά σκέφτομαι ποσο ηλιθια μπορεί να είμαι και πώς έμπλεξα έτσι και πώς κανένας άλλος δεν τα έχει κάνει τόσο σκατα στη ζωή του. Θα με βοηθούσε πολύ να έχω ανθρώπους να συζητήσω που περνούν, σκέφτονται να περάσουν, ή έχουν περάσει από την ίδια φάση. Αύριο το βράδυ που θα έχω χρόνο θα γράψω την ιστορία μου επιγραμματικά και τους προβληματισμούς μου αναλυτικά. Εύχομαι να μπουν στη συζήτηση όσες (και όσοι) πιστεύουν ότι μπορεί να βοηθηθούν ή να βοηθήσουν.