- Αυτό το θέμα έχει 7 απαντήσεις, 3 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Καλησπέρα σας! Δεν ξέρω αν πρέπει να γράφω στις “σχέσεις” ή στο “σεξ”, αλλά ελπίζω αν κάνω λάθος, να με συγχωρέσετε. Η ώρα είναι 2.00 το πρωί και οι σκέψεις μου πετάνε. Πίνω το κρασί μου, διαβάζω, ακούω μουσική και σκέφτομαι. Ας ξεκινήσω όμως να μοιράζομαι μαζί σας. Είναι κάτι που με προβληματίζει που και που αλλά δεν είναι κάτι που με απασχολεί συστηματικά. Από πολύ μικρή ένιωθα έλξη σε άτομα “που δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτά”. Ξεκίνησαν με τον Αντώνη στο νηπιαγωγείο που είχε σωματική δυσπλασία και συνέχισε στο λύκειο με τον Θανάση που έλεγαν όλοι πως ήταν gay. Εγώ, πάντα ερωτευμένη. Μου άρεσε το ευγενικό της παρουσίας τους μα και το χαμόγελο τους. Και πάνα οι φίλοι με πείραζαν για τα “crush” μου. Και γενικά όσοι celebrity μου άρεσαν είχαν κάτι θηλυπρεπές ή ένα queerness
Μέχρι που ανακάλυψα το Ru Paul’s Drag Race. Και λάτρεψα την τέχνη τους, τις ιστορίες τους, τον τρόπο που υπερασπίζονται την κοινότητά τους και το sashyness τους. Όλα.
Πλέον δεν ντρέπομαι καμία επιλογή μου και επικοινωνώ τις οπτικές επιλογές μου σε φίλους και γνωστούς και ας με πειράζουν για “την trashila” που παρακολουθώ. Δεν νιώθω πως η drag και queer κοινότητα είναι trash. Νιώθω πως είναι οικογένεια μου. Θα άνηκα σε αυτούς πολύ ΠΟΛΎ ΕΥΚΟΛΑ και ας είμαι λευκή straight γυναίκα (δοκίμασα να πειραματιστώ με γυναίκα αλλά δεν μου βγήκε). Έχω την αίσθηση ότι “έλκομαι” αισθητικά από θηλυπρεπείς άντρες και άντρες που ανήκουν σε μια μειονότητα. Παρόλο που η σχέση μου είναι λευκός straight άντρας.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι, γιατί έχω αυτές τις έλξεις; Γιατί μπορώ να γοητευτώ από έναν gay άνδρα και την drag περσόνα του ταυτόχρονα. Φταίει η καλλιτεχνική φύση μου που έχει κοιμηθεί χρόνια, ο θάνατος του πατέρα μου στα 4 μου και η έλλειψη αντρικού προτύπου ή απλά υπάρχει κάτι που δεν βλέπω;Σας ευχαριστώ για κάθε απάντηση!
Μα τι ωραίο θέμα!Θα πω κι εγώ τη φάση μου λοιπόν..Λοιπόν, κι εγώ μικρή είχα την τάση να έλκομαι από queer άτομα, όταν είδα τον Prince στα 5 μου, με τα τακούνια, τον χορό του και όλα τα άλλα, έζησα την πρώτη μου αφύπνιση. Όντως κι εμένα μου άρεσαν τότε τα θηλυπρεπή αγοράκια. Μετά στα χρόνια τις προεφηβείας και εφηβείας αυτό νόμιζα πως άλλαξε αρκετά λόγω στερεοτύπων. Κοιτώντας όμως πίσω τώρα αναγνωρίζω πως σε όλους πάντα, τα θηλυκά στοιχεία τους ήταν αυτά που μου προκαλούσαν έλξη -είτε εμφανισιακά είτε συμπεριφορικά- όσο ήπια κι αν ήταν…Πειραματίστηκα κι εγώ με γυναίκα αλλά δεν μου βγήκε… Μία φορά την είχα πατήσει και με gay άντρα. Πάντα με straight άντρες κατέληγα κι εγώ, και τώρα είμαι με straight άντρα που έχει κλήση/έλξη γενικά προς το queer από παιδική ηλικία και αυτός, και την οποία -ω, θεοί!- μοιραζόμαστε με διάφορους τρόπους. Κόλλημα με drag περσόνες δεν έχω -ακόμη- αν και τους θαυμάζω πολύ, αλλά πεθαίνω με το γυναικείο ντύσιμο και την “θηλυκή” κίνηση στους άντρες γενικά. Ίσως η καλλιτεχνική φύση να παίζει κάποιο ρόλο, και οι δύο καλλιτέχνες είμαστε. Θα σου πω πάντως πως αντρικό πρότυπο είχα, και μάλιστα αρκετά στερεοτυπικό. Όσο απορρίπτουμε στερεότυπα τόσο πιο κοντά στην πραγματικότητα μας ερχόμαστε. Δεν θα μου έκανε εντύπωση πλέον αν μου παρουσιαζόταν έλξη για τ@ οποι@δήποτε! Ξέρω σίγουρα πως -τουλάχιστον τώρα- χρειάζομαι το θηλυκό στοιχείο, όσο και το αρσενικό. Νομίζω πως προτιμάω να τα βιώνω παρά να τα ψάχνω. Ίσως γιατί νιώθω πως η ανθρώπινη σεξουαλικότητα δεν έχει κανένα κουτάκι από μόνη της, εμείς την βάζουμε…
Πόσο σε ευχαριστώ για την απάντηση! Είναι όμορφο να γνωρίζεις πως υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που έχουν τις ίδιες σκέψεις και παρόμοια γούστα με εσένα. Ειδικά σε ένα τέτοιο θέμα που θεωρείται ταμπού και σίγουρα δεν είναι εύκολο να συζητηθεί με τον καθένα.
Κυρίες μου, είμαι άνδρας, που ενδύεται, με γυναικεία φορέματα, και έχει πληθωρική θηλυκή πλευρά. Βιώνω έντονες εμπειρίες και με άνδρες και με γυναίκες. Όμως συναισθηματικά, με ελκύουν μόνον γυναίκες, για κάτι μόνιμο. Άλλη μία αξιοππερίεργη περίπτωση, για διερεύνηση…
Thanosbi Νομίζω πως όλ@ μας, όταν ανοιγόμαστε μέσα μας, είμαστε “λίγο-πολύ” αξιοπερίεργες περιπτώσεις!Πολύ χαίρομαι που συνεχίζεις αυτή την συζήτηση γιατί η σεξουαλικότητα δεν περιορίζεται, πάντα, κάτω απο έναν τίτλο..Θα ήθελα πολύ, αν το θες φυσικά κι εσύ, να μας πεις την ιστορία σου και τη διαδρομή σου, μέχρι την ανακάλυψη και την αποδοχή (την δική σου και των γύρω σου)!
Η ανακάλυψη της αμφισεξουαλικής φύσης μου, έγινε κάπου στα 12-13. Η ένδυση ξεκίνησε στα 19-20. Οι συναισθηματικές σχέσεις ήταν και είναι μόνο με γυναίκες. Με άνδρες βιώνω μόνο σεξουαλικές συγκινήσεις. Όταν αναφέρομαι σε γυναικεία ρούχα, εννοώ εντός οικίας μόνο. Η αποδοχή ήταν πολύ επίπονη, σε προσωπικό επίπεδο. Μόνο η κολλητή μου γνωρίζει και οι πρώην σχέσεις μου. Ανέκαθεν, αναζητούσα σχέσεις με γυναίκες, που γνωρίζουν, και αποδέχονται. Εννοείται φυσικά, πως με τους άνδρες, βγαίνει μόνο η θηλυκή πλευρά μου. Η πρώτη σεξουαλική εμπειρία ήταν με άνδρα, συγκάτοικο φοιτητή. Με γυναίκα ακολύθησε. κάπου στα 20, με μία κοπέλα 28 ετών, που μου την έπεσε σε ένα μεταλλάδικο… Οι εφηβικοί έρωτες, ήταν γυναίκες. Για κάποιον λογο, πάντοτε μεγαλύτερες ενδιαφέρονταν για την περίπτωσή μου. Παράδοξο λοιπόν ε; Να ξεκινήσεις με άνδρα, και ακολούθως, να αναζητήσεις τον έρωτα μίας γυναίκας. Εξήγηση δεν βρίσκω. Ποτέ δεν ερωτεύθηκα άνδρα. Απλώς, θέλω εκείνοι να με ποθούν σαρκικά. Είναι πολύ δύσκολη η δημιουργία σχέσης με γυναίκα ασφαλώς, γιατί ούτως ή άλλως, λίγες δέχονται κάτι παρόμοιο. Αξίζει η αναζήτηση βεβαίως. Οι γυναίκες αυτές, είναι τα καλύτερα παιδιά, σε γενικές γραμμές. Μου αρέσει, να φορώ μίνι φορέματα, για να προλάβω την ερώτησή σου. Μπορείς να με αποκαλείς και Νάνσυ… Τα φιλιά μου…
Thanosbi ή Νάνσυ…!Όσο ανοίγω το μυαλό μου, οξύνονται και όλες μου οι αισθήσεις. Και οι αισθήσεις μου, μου λένε πλέον, ότι αυτό που αποκαλείς παράδοξο (λογικά) δεν είναι και τόσο…Εξηγήσεις και αποδείξεις δεν έχω φυσικά, αλλά τίποτα από την ιστορία σου δεν μου ακούγεται περίεργο!Λυπάμαι πολύ για το επίπονο της προσωπικής αποδοχής..Ελπίζω να προλάβουμε να δούμε τα στεγανά να σπάνε κάποια στιγμή, γιατί αν δεν ελευθερωθεί η σεξουαλικότητα δεν θα ελευθερωθεί ποτέ πραγματικά ο άνθρωπος. Όσο δύσκολο είναι για σένα να βρεις τέτοιες γυναίκες, άλλο τόσο είναι και για εκείνες να βρουν εσένα (εξ ιδίων τα αλλότρια!!!)!Εύχομαι σύντομα, να κάνουμε βηματάκια ως κοινωνία και να μην είναι δύσκολο..Ούτε να τις βρεις, ούτε να σε βρούν!Έχεις και τα δικά μου τα φιλιά!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
