- Αυτό το θέμα έχει 8 απαντήσεις, 5 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 7 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Κοριτσια ειμαι χωρισμενη λιγο καιρο,σκεφτομαι οσα εγιναν και νιωθω οτι βουλιαζω.Δεν μπορω να δεχτω εμενα κυριως..διοτι μου σκανε ενα ενα οσα περασα και απορω με τον εαυτο μου,θυμωνω.Επισης με κατηγορω διοτι μπορει και να μην ειχαν συμβει ετσι τα πραγματα.Εκανα λαθος στη σχεση που ειχα να μην αναφερθω σε φλερτ που ειχα πριν μπω σε σχεση με τον εν λογω ανθρωπο.Ειχα αναφερθει μονο σε σχεσεις που με αγγιξαν,για τα υπολοιπα δεν υπηρχε λογος κατ εμε.Αλλα γι αυτον ηταν το μεγαλυτερο λαθος που εκανα.Λαθος που δημιουργησε πολλα.Ειχε τον πληρη ελεγχο του κινητου μου,με ηθελε συνεχεια μαζι του,δεν γινοταν να βγω η να μιλησω με τις φιλες μου διοτι δεν ταιριαζαν στην αισθητικη του συν οτι τις θεωρουσε π@@@@@@ς,δεν υπηρχε περιπτωση να παω να πιω καφε πριν τη δουλεια διοτι ηταν σιγουρος πως μου την επεφτε ο ιδιοκτητης,στο διαλειμμα οφειλα να μιλαω μαζι του στο τηλεφωνο,σπιτι μου πηγαινα μονο για να παρω ρουχα κ αν τυχον πηγαινα σουπερ χωρις να του το πω τοτε σιγουρα κατι επαιζε με καποιον απο εκει,εννοειται πως εσβησα social,δεν ηθελε επιπλεον να βαφομαι,αν τυχαινε να βαλω μασκαρα σιγουρα καποιον ειχα βαλει στο ματι.Αυτα και αλλα πολλα,με εκαναν να μη με αναγνωριζω.Ειχα καποιες εκρηξεις μαζι του οταν ξαφνικα αναβε ενα φωτακι προειδοποιησης,αλλα το συναισθημα υπερτερουσε στο τελος για τα καλα που ειχα νιωσει απο αυτον τον ανθρωπο..και παλι συνεχιζα το ψυχολογικο παιχνιδι του τρομου.
Μου ελεγε οτι του ειπα ψεματα για αυτο κ δεν με εμπιστευοταν,και εγω που δεν ειχα τετοιο σκοπο αλλα δεν μπορουσε να το καταλαβει,προσπαθουσα χανοντας εμενα να του αποδειξω οτι ειμαι εκει.
Ενιωσα ασχημα που δεν του ειπα για τα φλερτ και αυτο επρεπε να το πληρωσω..με εκανε βασικα να νιωθω ενοχες με βαση τη δικη του λογικη.
Τελικα στο τωρα,προσπαθω να βρω εμενα,ειναι δυσκολο,χαθηκα μεσα σε ολο αυτο των τυφωνα συναισθηματων απ τη μια και θυμου απ την αλλη.Μιλησα κ στις φιλες μου κ εκει προσπαθω να επανορθωσω για οσα χαθηκαν.Ειναι σα να ξεκινω απ το 0.Ομως αυτο το αισθημα ενοχης εχει περασει τοσο μεσα μου κ φανταζομαι οτι αν ειχα φερθει αλλιως ισως να ημασταν μαζι διαφορετικα..
Κ στο καπακι θυμωνω που επετρεψα να συμβει ολη αυτη η χειριστικη και ελεγκτικη συμπεριφορα.Νιωθω χαμενη πραγματικα,θα ημουν υποχρεη για οποιαδηποτε συμβουλη.
Θαλασσενια μου..Αρχικά πέτα το μακριά αυτό “φανταζομαι οτι αν ειχα φερθει αλλιως ισως να ημασταν μαζι διαφορετικα” . Πραγματικά δεν ισχύει και το μόνο που καταφέρνει είναι να σε γεμίζει ενοχές, και να ταΐζει ελπίδες που είναι απλά φαντασιώσεις. Θα ηταν διαφορετικά μόνο εάν εκείνος ήταν “άλλος”, αλλά δυστυχώς ήταν αυτός. Ότι και αν είχες πει από την αρχή, ότι κι αν είχες κάνει, ο τύπος θα έκανε την πάπια μέχρι να αποκτήσει δικαιώματα πάνω σου και να σε κακοποιήσει. Δυστυχώς σχεδόν όλες έχουμε τέτοιες εμπειρίες. Η περίοδος της απεξάρτησης είναι δύσκολη αλλά μόνο καλά πράγματα θα σου προσφέρει. Δεν είναι μηδέν το τώρα σου, μηδέν ήταν το πριν σου. Θα το καταλάβεις στην πορεία. Από εδώ και πέρα πρέπει να φεύγεις μακριά από τέτοιους ανθρώπους, με την πρώτη υπόνοια.Για να συμβεί αυτό όμως η συμβουλή μου είναι να πάρεις την βοήθεια κάποιου ψυχολόγου, θα βοηθηθείς αφάνταστα και θα μπορέσεις να ξετυλίξεις το κουβάρι των σκέψεων και των συναισθημάτων σου. Μην το αφήσεις έτσι. Προστάτευσε τον εαυτό σου.
Θαλασσένια!στείλε μου μήνυμα moirasa20@hotmail.com.
Bournela…εγινε και σε φαση που εμεινα χωρις δουλεια,αληθεια αν τωρα οικονομικα ημουν οκ θα πηγαινα σε ψυχολογο..ολα μαζι μου επεσαν.
Θαλασσενια μου γλυκιά θελω ενα πράγμα να κρατήσεις και να το καταλάβεις. Εσυ δεν φταις σε τίποτα!!!Ούτε το ότι δεν του μίλησες αναλυτικά για τα παλιά σου φλερτ είναι αδικημα που πρέπει να πληρώνεις για πάντα. Αν δεν ηταν αυτό θα ήταν κάτι άλλο, πίστεψέ με, για να σε φυλακίσει και να σε χειραγωγησει. Δεν έχει κανεις κανενα δικαίωμα να σου απαγορεύει τίποτα με την δικαιολογία πως δεν σε εμπιστεύεται. Πέρασα ακριβως τα ιδια, παντα μου ελεγε πως δεν εμπιστεύεται τους άλλους γι αυτο δεν με άφηνε να βγω,με έβαζε να φοραω ζιβαγκο, να μη μιλαω σε κανέναν και αλλα πολλα αρρωστημένα. Καποτε βρηκε μια γελοία αφορμή κι από τότε έπρεπε να κάνω οτι ακριβώς ελεγε για να σώσω τη σχέση. Χαίρομαι τόσο πολυ που έφυγες κι ας ξεκινάς από το μηδέν!!!Μακάρι να το είχα κάνει κι εγω και να μην είχα χάσει εξι χρόνια από τη ζωή μου!
Γράψε μας εδώ για το πως τα πας και αν χρειάζεσαι κάτι.Θαλασσενια , που έχεις και υπέροχο όνομα , το λάθος σου δεν ήταν που δεν του έδωσες βιογραφικό των προηγούμενων σεξουαλικών σου επιλογών, αν είναι δυνατόν δηλαδή. ΔΕΝ υπάρχει τέτοιος κανόνας!Δεν οφείλεις να πεις στον εκάστοτε νυν τι έκανες πριν από αυτόν.Είναι κάτι προσωπικό,κατι δικό σου που αφορά ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Αν θες το μοιράζεσαι ,αν δεν θες δεν το μοιράζεσαι.Αλλά δεν ΟΦΕΙΛΕΙΣ να δωσεις λογαριασμό σε κανέναν ειδικά σε κάποιον που δεν γνωρίζεις. Τα άτομα τα οποία ζητούν επίμονα να μάθουν τέτοιες λεπτομέρειες είναι συνήθως χειριστικά και παρεμβατικά άτομα τα οποία με τον τρόπο τους σε κυριεύουν. Μπαίνουν συνειδητά σε μια σχέση με κάποιον/α και ο σκοπός τους είναι το να τον κάνουν κτήμα τους γιατί οι ίδιοι είναι ανασφαλείς και τοξικοί. Είναι κλασσική ατάκα αυτό με την εμπιστοσύνη πάντως.
Ήσουν θύμα και δεν φταις. Οπως λέει και η @bournela μην σκέφτεσαι τι θα μπορούσες να έχεις κάνει αλλιώς γιατί κάτι τέτοιο θα έπρεπε να ισχύει και για εκείνον.
Μην κατηγορείς άλλο τον εαυτό σου , ήσουν ένα θύμα.Έκανες ότι μπορούσες και πλέον βγήκες πιο δυνατή από εκείνη την κατάσταση και έμαθες.Μπορεί να νιώθεις πως ξεκινάς από το 0 αλλά βρίσκεσαι σε άλλο ανώτερο επίπεδο και δεν είσαι στάσιμη όπως νομίζεις.
Θαλασσένια, εύχομαι γρήγορα να αποκατασταθείς επαγγελματικά, και για να πας σε ψυχολόγο αλλά και για να γεμίσουν οι ώρες σου δημιουργικά και να ανοίξει και ο κύκλος γνωριμιών σου.Θα σου πω μερικά πράγματα για να τα έχεις κατά νου. Κάνε αντιστροφή. Θα συμπεριφερόσουν ποτέ εσύ έτσι; Θα ανεχόταν κανείς τέτοια συμπεριφορά από γυναίκα; Όχι. Θα έφευγε νύχτα για να γλιτώσει από την τρελή, και όλοι/όλες θα συμφωνούσαν. Δεν θα βρισκόταν ούτε μια φωνή να πει “Βρε σ’αγαπάει γι’αυτό ζηλεύει!”. Εμείς λοιπόν δεν τους θεωρούμε προβληματικούς γιατί.. πατριαρχία. Γιατί έχουν δικαίωμα να ελέγχουν τις ζωές μας, και από τη στιγμή που θα εμπλακούμε μαζί τους θα πρέπει να δώσουμε αναφορά και λόγο για όλο μας το παρελθόν. Οι ίδιοι τύποι είναι που λένε “ψεύτρες και ενοχικές” τις γυναίκες που λένε ότι έχουν πάει μόνο με 3-4, αλλά όταν πέσουν σε κάποια που θα τους πει κάτι διαφορετικό γίνονται ψυχοπαθείς και την λένε πουτάνα. Οι ίδιοι που μπορούν να πάνε με 200 (και μια χαρά είναι) και μετά κανείς να μην τους ζητήσει τα ρέστα. Όχι. Τελείωσε. Πρέπει το παρελθόν σου να είναι αδιαπραγμάτευτο. Αν θες το μοιράζεσαι και απαιτείς τον απόλυτο σεβασμό, ή το αποκρύπτεις δηλωτά γιατί δεν τον αφορά.Πρέπει κι εμείς να φεύγουμε νύχτα, όταν πέφτουμε σε τέτοιους. Δεν μας αγαπάνε, δεν είναι το ζήτημα η ζήλια. Το ζήτημα είναι η εξουσία. Καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι κακοποιούν να ξέρεις. Το ξέρουν, τους αρέσει και το κάνουν. Ξέρω άνδρα που ενώ κατέκρινε όλες αυτές τις απόψεις/συμπεριφορές, κάποια στιγμή με μια κοπέλα που ερωτεύτηκε πήγε να του “βγει” αυτή η συμπεριφορά εξαιτίας της φαλλοκρατικής κτητικής ζήλιας 1.αισθάνθηκε ντροπή 2. το είπε στην κοπέλα, και της εξήγησε τι συμβαίνει. 3. δεν διανοήθηκε να την κακοποιήσει και να την περιορίσει ούτε στιγμή σε τίποτα, ίσα ίσα την παρότρυνε περισσότερο να διατηρεί την προσωπική της ζωή 4. Πήγε σε ψυχολόγο 5. σε 1 χρόνο μέσα του πέρασαν εντελώς αυτές οι σκέψεις, είναι μια χαρά μαζί και μιλάνε μόνοι αλλά και με κόσμο για τους/τις πρώην τους και τα περασμένα φλερτ και ευτράπελα της ελεύθερης ζωής τους σαν φίλοι. Ξέρεις ποια ήταν η διαφορά; Ότι αυτός δεν βλέπει τις γυναίκες σαν αντικείμενα, η μάλλον αντιλήφθηκε πως ένα κομμάτι του το κάνει ασυνείδητα, και ήθελε να το αλλάξει. Αυτός είναι ο άνδρας μου πλέον. Ο μόνος λόγος που το λέω είναι για να καταλάβεις πως όταν ο άλλος θέλει να είναι καλός και σωστός ΑΝΘΡΩΠΟΣ, βρίσκει τον τρόπο να το κάνει.Όλα τα άλλα, ζήλιες, οι κατηγορίες για ψέμματα,και οι ευθύνες του άλλου , είναι φτηνές χειριστικές δικαιολογίες για να κακοποιούν χωρίς καν να παίρνουν την ευθύνη. Δεν φταις σε τίποτα, και αυτό δεν παίρνει αμφισβήτηση. Μην νιώθεις ενοχές να νιώθεις περήφανη που έφυγες, και από εδώ και πέρα να είσαι περήφανη για όλη σου τη ζωή. Μην αφήσεις κανέναν ξανά να σε κάνει να αμφιβάλεις για σένα. Για ότι θες είμαστε εδώ όπως είπε και η Izabel, γράφε μας όποτε θες να μοιραστείς σκέψεις, βήματα, κ.τ.λ.
Παιδια ειλικρινα δεν ξερω πως να σας ευχαριστησω που μπηκατε στη διαδικασια και αφιερωσατε χρονο να μου απαντησετε.Η αληθεια ειναι πως μου δωσατε δυναμη,μου ανοιξατε περισσοτερο τα “ματια”να δω οσα πριν αρνουμουν να δω.Μεσα μου εθελοτυφλουσα και θελω να πω σε οποια περναει κατι αντιστοιχο αυτα τα καμπανακια που χτυπουν να τα ακουει..ειναι σημαδια κινδυνου..σημαδια πως χανεται..σημαδια να ξυπνησει και να φυγει.Ειναι δυσκολο πολυ,δεν περναει γρηγορα..ποναει..
Δεν φανταζομουν ποτε μα ποτε οτι θα περνουσα κατι τετοιο.Το σημειο 0 ισχυει ακομα και θελει χρονο να χτισω ξανα τα θεμελια ωστε να με ξαναβρω.Ξερω ομως οτι ειμαι δυνατη..μερα παρα μερα κατι αλλαζει.Νιωθω την επιθυμια περισσοτερο απο ποτε να ασχοληθω με μενα,με αυτα που με γεμιζουν,βημα βημα να με αγαπησω ξανα.Ειναι βεβαια κ στιγμες που με παιρνει απο κατω..το ζω..και μεχρι να το εξαντλησω θα συμβαινει.Δεν φανταζεστε την χαρα μου που οι φιλες μου με αγκαλιασαν ξανα..ποσο μου ειχαν λειψει..
Επειτα το να βγαινω απ το σπιτι χωρις να εχω να δωσω αναφορα που,πως γιατι..ελευθερη χωρις να φοβαμαι.Καποια στιγμη εβαλα τερμα μουσικη και απο εκει που εκλαιγα..βρεθηκα να χορευω..ποσο μου ειχαν λειψει ολα αυτα τα απλα..τα καθημερινα..
Τωρα θα παω να δω τους δικους μου,να νιωσω την μυρωδια του πατρικου μου,να αγκαλιασω τους γονεις μου,να μαζεψω ελιες..αυτα…ακομα κ αυτα…δεν υπηρχε περιπτωση να τα εκανα με τον ανθρωπο που ειχα διπλα μου.
Επειτα γυρνωντας,να ψαξω για δουλεια..διοτι απ τα 19 μου ζω και παλευω μονη μου..
Αυτο το 0 με πολυ δουλεια μεσα μου οφειλω οντως να το δω ως αφετηρια για ενα ταξιδι που ο προορισμος θα ναι να με αγαπησω,να με αγκαλιασω να με προσεχω και σιγουρα οταν βρω δουλεια,θα ψαξω να βρω εναν καλο ψυχολογο μηπως μπορεσω να με ανακαλυψω/βοηθησω ακομα περισσοτερο.
Θαλασσένια μου, πολύ χαίρομαι που ξεκινάς να απολαμβάνεις!Γι’ αυτό είμαστε εδώ..για να βοηθάει η μια την άλλη, όπως μπορούμε. Ξέρουμε την διαδρομή αυτών των καταστάσεων, και μετά μένουμε να απορούμε.. πως συνέβη σε εμάς, πως δεν είδαμε, πως δεν ακούσαμε, πως δεχτήκαμε…Και μετά ενοχές κι από πάνω! Ευτυχώς εμείς έχουμε πλέον πηγές και φωνές πους ανοίγουν τα μάτια και τα μυαλά, άλλες γυναίκες/κορίτσια πέρασαν και περνούν ακόμη τη ζωή τους στο σκοτάδι μαζί με ενοχές που δεν τους ανήκουν.Φυσικά και είσαι δυνατή.Ελιές;!Τι ωραία διαδικασία..Κουραστική αλλά πολύ ωραία, μου έχει λείψει κι εμένα..!Να περνάς όμορφα Θαλασσένια μου, όπως σου αξίζει, και όλα να γίνουν όπως
ΕΣΥ τα θες!(κι εμείς πάντα εδώ)
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
