- Αυτό το θέμα έχει 32 απαντήσεις, 22 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 2 έτη, 9 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Δυστυχώς παιδιά στην ίδια κατάσταση είμαι και εγώ. Είμαι άντρας και έχω σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο σχεδόν 7 χρόνια τώρα και σκεφτόμαστε πάρα πολύ σοβαρά να παντρευτούμε. Το πρόβλημα όπως καταλαβαίνετε είναι ότι η γυναίκα μου δεν έχει παντελώς καμία όρεξη για σεξ, σχεδόν ποτέ. Δηλαδή, αν δεν κάνω εγώ κάποια κίνηση πρώτος, δεν πρόκειται να αναφέρει τίποτα ή να ξεκινήσει κάτι η ίδια ποτέ. Τις περισσότερες φορές που κάνω εγώ κάποια κίνηση, τρώω πόρτα. Σε μια περίπτωση δοκίμασα να μην αναφέρω τίποτα για 3-4 μήνες και η σύντροφος μου δεν αναφέρθηκε καν επί του θέματος. Προκειμένου να κάνουμε σεξ πρέπει πρώτα να ευθυγραμμιστούν όλοι οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος, να κάνω τα πάντα τέλεια, να την καλοπιάσω, να είναι ξεκούραστη και να ασκήσω κάτι που εκλαμβάνεται ως πίεση. Στο τέλος καταλήγω να σιχαίνομαι τον εαυτό μου. Να τονίσω ότι στο 80% των περιπτώσεων τελειώνει κλειτοριδικά, ενώ πολύ πιο σπάνια κολπικά. Ενώ περνάμε αρκετή ώρα αγκαλιά γενικά (στον καναπέ, ενώ βλέπουμε ταινία, κτλ) και φιλιόμαστε, δεν θέλει με τίποτα να προχωρήσει και να κάνουμε σεξ.
Όπως εύκολα καταλαβαίνετε, οι δικές μου ανάγκες για σεξ με τον σύντροφο δεν ικανοποιούνται. Εγώ νιώθω ότι έχω ανάγκη για σεξ 3-4 φορές την εβδομάδα, ενώ όπως έγραψα προηγουμένως η κοπέλα μου δεν νιώθει σχεδόν ποτέ τέτοια ανάγκη. Στο τέλος καταλήγω είτε να αυτό-ικανοποιούμαι είτε τις ελάχιστες φορές που κάνω σεξ μαζί της να μισώ τον εαυτό μου. Το έχω συζητήσει μαζί της και η απάντηση της ήταν ότι θεωρεί ότι όλα είναι φυσιολογικά και ότι δεν συμβαίνει κάτι.
Από την δικιά μου την πλευρά είμαι σε απόγνωση. Έχω πραγματικά κουραστεί να μην κάνω σεξ γενικά, να σιχαίνομαι τον εαυτό μου που πρέπει να ικανοποιήσω τις ανάγκες μου μόνος μου, που δεν μπορώ να κάνω σεξ με τον άνθρωπο που αγαπώ και αγκαλιάζομαι. Κατά τα λοιπά η σχέση μας πάει μια χαρά. Όπως αναφέρεται και παραπάνω οι επιλογές είναι ξεκάθαρες, είτε μένω χωρίς σεξ, είτε καταστρέφω ότι κτίσαμε και χωρίζω, είτε κάνω περιστατικό σεξ εκτός σχέσης.
Απο προσωπική εμπειρία πιστεύω οτι πολλές φορές ειναι και θέμα χημείας. Είχα σχέση για 8 χρόνια και ενώ ένιωθα οτι είμαι ερωτευμένη δεν αισθανόμουν την επιθυμία να κάνω σεξ μαζί του εκτός αν ήμουν έτσι και αλλιώς ξαναμμένη.Όταν ξεκινούσαμε τελείωνα πάντα και αρκετές φορές το απολάμβανα αλλα δεν ήθελα ποτε να κάνει την εκκίνηση, εκτός απο την περίπτωση που ανέφερα πριν που την έκανα και εγώ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο σύντροφος μου είχε προτεραιότητα τη δική μου ικανοποίηση, ήταν πραγματικά πολύ καλός και περιποιητικός εραστής και γι’αυτό και με τα χρόνια βελτιωνόταν το σεξ παρόλα αυτά δεν μου έβγαινε εγκεφαλικά . Αυτό παρέμεινε ένα τεράστιο πρόβλημα για μένα σε όλη τη διάρκεια της σχέσης γιατι τις περισσότερες φορές έκανα χωρίς να το θέλω προσποιούμενη οτι θέλω για να μην τον πληγώσω. Δεν το συζήτησα ποτέ εκτός απο μία φορα που ήταν λίγο καιρό πριν χωρίσουμε και στην ουσία το πήρα πίσω και αυτός δεν ήθελε να πιστέψει μάλλον γιατί το απολάμβανε και έδειχνα και εγώ το ίδιο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να είχε βελτιωθεί η κατάσταση άμα το έιχα συζητήσει και πηγαίναμε σε κάποιον σεξολόγο αλλα σκεφτόμουν διαφορετικά τότε. Μετά από όλο αυτο το κατεβατό θέλω να καταλήξω στο οτι πολλές φορές δεν κουμπώνουμε σεξουαλικά όσο καλή διάθεση και να υπάρχει ή εμπειρία. Όπως μου έχει τύχει αντίστοιχα να κάνω το καλύτερο σεξ με έναν άνθρωπο που δεν έιχε τίποτα το ιδιαίτερο να με τραβήξει και ούτε κάναμε και τίποτα εξτρίμ.
Μεγάλο θέμα αυτό… το έζησα κι εγώ και μάλιστα για σχεδόν 20 χρόνια, στον γάμο μου. Είναι πολύ επώδυνο και για τους 2.
Στην περίπτωσή μου, ενώ αγαπιόμασταν πολύ, εξ’ αρχής δεν υπήρχε σεξουαλική χημεία ούτε επικοινωνία. Ο καθένας εκφραζόταν πολύ διαφορετικά και πολύ γρήγορα εγώ έχασα το ενδιαφέρον μου καθώς κατέληγα να ολοκληρώσω μόνη μου, ξεχωριστά. Καταλήξαμε φαινομενικά να έχουμε θέμα συχνότητας (εκείνος ήθελε πιο συχνά από ότι εγώ), αλλά ουσιαστικά ήταν ότι δεν μου ταίριαζε ο τρόπος του και φοβόμουν να το παραδεχτώ. Πήγαμε σε ψυχολόγο, κάναμε διάφορες προσπάθειες αλλά τώρα που το βλέπω εκ των υστέρων, αν δεν κολλάς εξ’ αρχής με τον σύντροφό σου στο θέμα αυτό, πολύ δύσκολα θα μπορέσεις να το διορθώσεις μετά. Τονίζω ότι αυτό ένιωσα να ισχύει για τη δική μας περίπτωση, δεν σημαίνει ότι ισχύει για όλους.
Τώρα που έχω χωρίσει κάποια χρόνια και είμαι με σύντροφο που πραγματικά ταιριάζουμε στο θέμα αυτό, βλέπω τη διαφορά. Έχω βέβαια να υπερβώ τα 20 χρόνια που συνήθισα να βασίζομαι μόνο στον εαυτό μου… Για μένα προσωπικά, είναι πάρα πολύ σημαντικό να μας φτιάχνουν τα ίδια πράγματα, να δίνεται άφθονος χρόνος, να θέλει να ασχοληθεί ο ένας με τον άλλο χωρίς να κρατάει “τεφτέρι” για το πόσες φορές έκανε αυτό ο ένας ή το άλλο ο άλλος κλπ. Και κυρίως, να θέλει να αφεθεί ο ένας στον άλλο.Ανοργασμικη το βλέπω σχεδόν αδύνατο να είναι. Πιστεύω να ξέρεις αν κορυφώνει με άλλον τρόπο εκτός σεξ. Αν δε ξέρεις ρωτά.
Σχετικά με αυτό που ρωτάς, η γυναίκα αφού στο σεξ που κάνετε δεν κορυφώνει, λογικό να μη θέλει! Λείπει το πιο βασικό κινητρο.
Τι θα έκανα στη θέση σου:
Κανονίζω να αφήσω παιδιά υποχρεώσεις και σκυλιά και να φύγω μαζί της ένα μονοήμερο εστω κάπου ηρεμα κ όμορφα. Δεν της ζητάω σεξ κανονικο. Σχεδόν της το απαγορεύω (εκτος αν φτάσει στο αμήν κ το ζητάει).Και της κάνω σαφές ότι αυτό το διάστημα που θα λείπουμε θα ασχοληθώ μοοοονο με την δική της ευχαρίστηση (μασάζ, χάδια, φιλια all over, λάδια, στοματικο, παιχνίδια, παράλληλος αυνανισμος κτλ).Αλλά να το εφαρμόσεις κιόλας. Αν μετά από αυτό το σχέδιο πάλι δεν έχει κορυφωσει, πάω σε σεξολόγο. Αν κορυφωσει ,συγχαρητήρια, μόλις βρηκες πως θα έχει ένα κίνητρο να μπει στη διαδικασία και να ικανοποιείς κ εκείνη έστω και μετά από σένα.Ειλικρινά δεν μπορώ να διανοηθώ να κάνω σεξ ενώ δεν έρχεται οργασμός! Κ οκ δε λέω για μια στο τόσο (άνθρωποι είμαστε) αλλά πάντα κ για πάντα;;; φαντάσου να κάνεις σεξ με τη σύζυγό σου κ όπως αρχίζει έτσι να τελειώνει, με σένα ανικανοποιητο κ ακόμα με διάθεση γιατί δεν… Πόσο συχνά θα ήθελες; νομίζω ειλικρινά πρέπει να ασχοληθείς με την ικανοποίηση της πολύ σοβαρά αλλιώς έτσι θα είστε… Αν βέβαια θεωρείς ότι ίσως έχει τελειώσει το μεταξύ σας αλλάζει το πράγμα. Υποθέτω μια δοκιμή θα σε πείσει! Καλή επιτυχία 😉
Καλησπέρα σας,
Βρίσκομαι σε μεγάλο πρόβλημα το οποίο έχει και έντονο αντίκτυπο στην προσωπικότητα μου. Μετά από το πρώτο διάστημα που είμαι καλά με τον εκάστοτε σύντροφο μου, φεύγει εντελώς η διάθεση μου για σεξ. Δεν το αναζητώ, είναι σαν να μην το έχω ανάγκη πια. Αυτό οδηγεί κάθε φορά σε σύγκρουση με τους συντρόφους μου με αποτέλεσμα να χωρίζω και να αναζητώ καινούριο σύντροφο κάθε 2-3 χρόνια σχέσης, πιστεύοντας λανθασμένα, ότι με τον επόμενο δεν θα γίνει κάτι τέτοιο. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ξεκίνησα να πηγαίνω σε ψυχολόγο και να προσπαθώ να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου, γιατί πραγματικά ενώ έχω έρθει πολύ κοντά συναισθηματικά με κάποιους ανθρώπους, το γεγονός ότι δεν ικανοποιείται το σεξουαλικο κομμάτι όσο συΧνα θα ήθελαν, με κάνει να αισθάνομαι άσχημα και με την πεποίθηση ότι δεν θα αντέξει κάνει να μείνει μαζί μου. Με την ψυχολόγο προσπάθησα να μπω σε κάποιο προγραμμα με τον τελευταίο μου σύντροφο και να παρατηρώ το σώμα μου, τα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου εκείνη τη στιγμή. Κάναμε σεξ 3 φορές την εβδομάδα. Τετάρτη,
Σάββατο και Κυριακή. Πάντα! Αυτή η σκέψη με έβαζε σε μια διαδικασία ότι αυτές τις μέρες θα τις αφιερώνω σε μένα, θα κάνουμε παιχνίδια , θα τελειώνω στο σεξ, θα είναι μια ευχάριστη διαδικασία. Αυτό κράτησε περίπου ένα χρόνο στον οποίο πιέστηκα πραγματικά πολύ να αλλάζω τη διάθεση μου σαν διακόπτη. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν πάντα ότι δεν θέλω να κάνω σεξ αλλά στΟ τέλος πάντα καλά περνούσα και τελείωνα. Το κάναμε για να κρατήσουμε το δέσιμο μας αλλά ποτέ με δίκη μου πρώτοβουλια. Δεν δούλεψε καλά. Πιεζόμουν αρκετά και τελικά χωρίσαμε. Αυτό με καταρράκωσε και με πλήγωσε πολύ. Ο σύντροφος μου έλεγε ότι με πιέζει συνέχεια να κάνουμε σεξ και φαίνεται ότι δεν τον γουστάρω ερωτικά πράγμα το οποίο τον στεναχωρούσε πολύ.
Αυτή ήταν η τελευταία σχέση ενώ είχαν προηγηθεί άλλες 3 σχέσεις γύρω στα 2 χρόνια η καθεμία. Πάντα χωρίζω χωρίς τσακωμό αλλά με τη γνώση ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να είμαι με κάποιον που θα θελουμε τα ίδια πράγματα. Δεν ξέρω αν υπάρχει βοήθεια σε αυτό.
surfing on a rocket..Λυπάμαι πολύ για την ταλαιπωρία.
Λες πως “Μετά από το πρώτο διάστημα που είμαι καλά με τον εκάστοτε σύντροφο μου, φεύγει εντελώς η διάθεση μου για σεξ” στην αρχή δηλαδή έχεις όρεξη για σεξ; Κι αν ναι, είναι έντονη και ξαφνικά σταματάει ή είναι μέτρια εξαρχής και μετά φεύγει εντελώς; Διαφοροποίηση στην σε σεξουαλική επιθυμία είχες με κάποιον; Η τακτική σεξ “με το ζόρι” μου ακούστηκε πολύ “κακοποιητική”.Το τρεις φορές την εβδομάδα ήταν και συμβουλή της ψυχολόγου, η προέκυπτε από την πίεση του φίλου σου και ύστερα από δική σου “προσπάθεια” να αλλάξεις την σεξουαλική σου συχνότητα; Όλα αυτά είναι σημαντικά. Απ την άλλη, έχεις σκεφτεί την περίπτωση του να είσαι asexual ή demisexual ή κάτι άλλο; Θα μπορούσες να το ψάξεις. Η περιγραφή της διάθεσης σου μου “κουμπώνει” με όσα έχω διαβάσει σχετικά. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο sex drive και δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να αισθανόμαστε άσχημα, όπως ακριβώς και για το οτιδήποτε άλλο.
@surfingOnARocket, οι ερωτήσεις που κάνει η bournela είναι όντως σημαντικές.
Νομίζω πως για να συνεχίσεις να έχεις επιθυμία για σεξ με το σύντροφό σου, πρέπει να ισχύουν τουλάχιστον τα εξής:
1. Να σου αρέσει το σεξ και να το θέλεις, γενικά. Όχι με όλους, όχι πάντα, αλλά αρκετές φορές να έχεις σκεφτεί ότι θέλεις να κάνεις σεξ και να ξέρεις ότι μπορείς να το απολαύσεις. Όχι σαν χάρη στον άλλο, όχι για να ικανοποιηθεί αυτός, αλλά εσύ. Οι ασέξουαλ ας πούμε, δεν το θέλουν καθόλου, ποτέ, ή το θέλουν σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, πολύ σπάνια.
2. Να σου αρέσει το σεξ με το συγκεκριμένο σύντροφο. Να το απολαμβάνεις δηλαδή την ώρα που συμβαίνει, και κατά προτίμηση να τελειώνεις συχνά, με βάση τα δικά σου δεδομένα. Αν δε σου αρέσει ιδιαίτερα, λογικό να μην το επιζητάς.
3. Ο σύντροφός σου και η σχέση σας να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις που βοηθούν στο να έχετε μια σεξουαλική σχέση. Αυτές είναι μάλλον υποκειμενικές από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά για παράδειγμα, να τον βρίσκεις ελκυστικό, να έχει κάτι πο θαυμάζεις, να υπάρχει αλληλοσεβασμός, να νιώθεις ασφάλεια ότι δε θα κάνει κάτι που δε θέλεις. Αν δεν ισχύουν αυτά, αν π.χ. τον βλέπεις απλά σαν καλό φίλο και δε θες καν αγκαλιές και φιλιά, αν φοβάσαι ότι θα κάνει για πολλοστή φορά κάτι που του έχεις πει ότι δε σου αρέσει, ή οτιδήποτε παρόμοιο, λογικό να μην το θες.Για σένα, όταν δημιουργήθηκε το θέμα, ίσχυαν όλα τα παραπάνω;
Η διάθεσή σου έφυγε ξαφνικά, ή προηγήθηκε κάτι;
Λες ότι προσπάθησες για ένα διάστημα να παρατηρήσεις το σώμα σου, τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου, τα κατάφερες; Τι παρατήρησες;
@surfingOnARocket: Έχεις σκεφτεί να ψάξεις τους όρους asexual ή aromantic; Ίσως, ξεκαθαρίσει το τοπίο μέσα σου και αν το προσδιορίσεις θα είναι πιο εύκολο να βρεις άτομα με τις ίδιες προτιμήσεις.
@Cloud on Toast παρόμοια και εδώ… αλλά με αντιστροφή ρόλων. Είμαι σε σχέση 9 χρόνια τα τελευταία 3 παντρεμένοι με ένα παιδί. Δεν εχω διάθεση για σεξ καθόλου. Τα τελευταία 3 χρόνια κάθε 3/4 μήνες μια φορά κάτι γίνεται αλλά και αυτό σαν υποχρέωση. Ισως να έχω μια θετική εμπειρία το χρόνο αλλά δεν ξέρω αν και αυτό είναι ανθυποβολή, αν πείθω τον εαυτό μου δηλαδή ότι το ευχαριστήθηκα για να ξεφύγω από το άγχος που βαθίζει η σχέση μας χωρίς σεξ.
Φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημά μου είναι ότι έχουμε ένα γιο 3 χρονών. Η επικοινωνία με τον άντρα μου έχει τα πάνω και τα κάτω της. Ο ίδιος έχει ζοριστεί φυσικά χωρίς σεξ και νιώθω αφόρητη πίεση.
Νιώθω ότι θα πέσει κέρατο αν δεν έχει πέσει ήδη, νιώθω ότι το γυροφέρνει στην κουβέντα για να ανοίξουμε το γάμο μας (να έχει περιστασιακό σεξ με τη συγκατάθεση μου) και αυτές οι σκέψεις με πνίγουν. Δεν ξέρω τι θέλω.
Στη σκέψη να ανοίξουμε το γάμο, μια πιάνουν κλάματα.
Νομίζω ότι θα μπούμε σε χειρότερο στρες και δεν το αντέχω.
Μερικές φορές νομίζω ότι θέλω να χωρίσω. Αλλά οικονομικά δεν είμαι προς το παρόν ανεξάρτητη και υπάρχουν θέματα στο background που δεν επιτρέπουν μια τέτοια λύση προς το παρόν.
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι θα ήταν ωραία και για μένα να κάνω μια νέα αρχή, να ερωτευτώ, να βρω κάποιο καινούργιο ενδιαφέρον, μια συγκίνηση και πιθανόν να αποκτήσω έτσι και όρεξη για σεξ ξανά.
Αλλά και αυτό σαν σενάριο με απογοητεύει. Νιώθω ότι δεν έχω κουράγιο να μπω στη διαδικασία, και ότι για μένα το όραμα ζωής είναι να είμαστε οικογένεια.
Ο γιος μας είναι πιθανόν να είναι στο φάσμα και σκέφτομαι ότι ένα σταθερό οικογενειακό περιβάλλον θα ήταν καλύτερο για την εξέλιξη του, συν τα πρακτικά προβλήματα που πιθανόν ακολουθήσουν και θα χρειαζόμουν την καθημερινή βοήθεια του άντρα μου (να μένουμε στο ίδιο σπίτι).
Από την άλλη όταν σε αυτό το σπίτι δεν υπάρχει υπάρχει σεξ, μάλλον είναι μια βόμβα που θα σκάσει κάποια στιγμή…
Δεν ξέρω τι να κάνω…Νιώθω πελαγωμένη, νιώθω πίεση, νιώθω ότι κρίνομαι (ότι το πρόβλημα είμαι εγώ που δεν θέλω, δεν μπορώ, είμαι κουρασμένη, είμαι ασέξουαλ και δεν το ξέρω, έχω ορμονικά κοκ).
Και μετά διαβάζω τις επιλογές που λες και ουσιστικά σε αυτές τις περιπτώσεις είναι 3:
1. διαζύγιο
2. περιστασιακό σεξ εκτός γάμου
3. γάμο χωρίς σεξ
Και εμένα και οι 3 μου φαίνονται χάλια, αλλά φυσικά για μένα πιο πρακτική είναι η λύση 3. Θα ήθελα να ζω σε ένα γάμο χωρίς σεξ μέχρι να βρεθεί μια λύση (με σεξολόγο, ψυχολόγο κλπ) για την λίμπιντο μου χωρίς πίεση. Χωρίς να μετράμε πόσα χρόνια δεν κάνουμε συστηματικά σεξ. Χωρίς να ακούω ότι το ιδανικό ειναι 2/3 φορές την εβδομάδα που μου ακούγετια εξωφρενικός στόχος αυτή τη στιγμή. Νιώθω ότι το focus δεν είμαι εγώ και το να βρούμε πώς εγώ θα αποκτήσω sexual drive ξανά αλλά πώς θα λύσω το πρόβλημα του συντρόφου μου που δεν αντέχει χωρίς σεξ και αυτό με παγειδεύει σε ενα κύκλο συναισθηματικής απομόνωσης και απομάκρυνσης.Ας παραθέσω κι εγώ τη δική μου ιστορία…
Είμαι με τον ίδιο άντρα σχεδόν 20 χρόνια (σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή μου), τα τελευταία 8 παντρεμένη και με 2 παιδιά. Ποτέ δεν ένιωθα την φοβερή σεξουαλική επιθυμία. Δεν είναι ότι δεν μου άρεσε το σεξ γενικά, απλά δεν ένιωθα και την ανάγκη να το επιδιώξω. Κοινώς δεν έκανα σχεδόν ποτέ κίνηση, πολλές φορές το έκανα χωρίς ιδιαίτερη διάθεση αλλά η αλήθεια είναι ότι λίγες φορές έλεγα όχι. Μιλάω στον αόριστο γιατί πλέον δεν μου αρέσει. Ο σύντροφος μου από πάντα με φρόντιζε και τελειώνω αρκετά συχνά. Τα έφερε έτσι η ζωή όμως και έκανα σεξ με κάποιον που μου άρεσε πολύ, και ένιωσα πως είναι να έχεις πραγματική ερωτική έλξη για κάποιον και όχι αυτό το χλιαρό που ζούσα τόσα χρόνια. Εδώ τι κάνεις; Χωρίζεις για το σεξ όμως ( και δεν εννοώ το σεξ με τον τρίτο που μου άρεσε αλλά το σεξ με τον σύντροφο μου που δεν μου αρέσει) ή παραείναι επιπόλαιο για να είναι ο βασικός λόγος χωρισμού;
trixie Μπορείς να χωρίσεις για οποιονδήποτε λόγο θες… Είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι, με ξεχωριστές ανάγκες που έχουμε την ευθύνη της κάλυψης τους. Αν η ερώτηση είναι «είναι κοινωνικά αποδεκτό, ή συνηθισμένο να χωρίζει κανείς για το σεξ;», η απάντηση είναι «δεν είναι αποδεκτό ακόμα για μια γυναίκα, αλλά είναι κάτι που γίνεται συχνά (πλέον) χωρίς να λέγεται (εξαιτίας του πρώτου)». Η αδελφή μου χώρισε μετά από 12 χρόνια γάμου για το σεξ. Μέσα σε αυτά τα χρόνια πέρασε πολλές φάσεις μέχρι να χωρίσει… Από απλή αποδοχή της κατάστασης, πίεση για βελτίωση της σεξουαλικής πράξης, αδιαφορία, απιστία, διεκδίκηση σεξουαλικής ανεξαρτησίας, ξανά αποδοχή της κατάστασης και υποτίμηση της προσωπικής ανάγκης για ποιοτικό/ουσιαστικό σεξ, και σεξ γενικότερα, αποχή από το συζυγικό σεξ, απιστία, χωρισμός.
Το δεδομένο σου λοιπόν είναι ότι «δεν σου αρέσει πλέον το σεξ με τον άντρα σου». Οι επιλογές σου 1)αποσιώπηση της κατάστασης με α)παράλληλη σεξουαλική ζωή, ή β)υποτίμηση της σημαντικότητας της ανάγκης σου και την άρνηση της. 2)ειλικρινής συζήτηση με τον άντρα σου για α)κοινή απόφαση ανεξάρτητης σεξουαλικής ζωής, ή β)για χωρισμό.
Δεν αναφέρεις τίποτα για την συνολική σας σχέση και επικοινωνία, ούτε για το πώς αντιμετωπίζει εκείνος την σεξουαλική σας σχέση. Από τον τρόπο σου, εικάζω πως εκείνος καλύπτεται με το όποιο σεξ σας, άρα είναι κάτι το οποίο δεν συζητείται. Η εμπειρία μου, μου έχει διδάξει πως το σεξ συνήθως καταδεικνύει την γενικότερη ποιότητα της σχέσης. Μήπως λοιπόν εστιάζεις μόνο στο χλιαρό σεξ, ενώ η γενικότερη σχέση σας είναι χλιαρή και χωρίς ουσιαστική επικοινωνία; Δεν είναι καθόλου επιπόλαιος λόγος χωρισμού το σεξ (όπως και κανένας άλλος), αλλά δεν έχω δει ποτέ καμία «πολύ καλή ερωτική σχέση» να τερματίζεται εξαιτίας αυτού.
«Εξαιτίας του σεξ» τερματίζουν σχέσεις που δημιουργήθηκαν εξαιτίας συμβάσεων, που είχαν κλείσει τον κύκλο τους αλλά δεν τερματίστηκαν, που οι άνθρωποι αποξενώθηκαν επειδή στην πορεία άλλαξαν οι προτιμήσεις και οι ανάγκες τους, ή που έμειναν εξαρχής στην σχέση εξαιτίας της ασφάλειας που τους παρείχε χωρίς να ταιριάζουν ιδιαίτερα ή χωρίς να έχουν έντονη σεξουαλική έλξη.
Λες ότι είσαι μαζί σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή σου. Αν λοιπόν είσαι από τα 20 ή τα 25 μαζί του, δεν είναι καθόλου παράλογο το να μην έχετε κοινά πλέον. Αυτές οι ηλικίες είναι ηλικίες διαμόρφωσης και αναζητήσεων (σε κάποιους διαρκεί πολύ παραπάνω), δεν έχουμε σχηματισμένη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Πρέπει να είναι εξαιρετικά τυχερό ένα ζευγάρι που διαμορφώνεται μαζί, για να καταλήξει να ταιριάζει στην ολοκλήρωση.
Μην μένεις ποτέ σε μια σχέση που αισθάνεσαι ότι δεν σε καλύπτει.bournela Ευχαριστώ για την απάντησή σου. Την βρίσκω πολύ to the point (που λένε και στο χωριό μου). Η αλήθεια είναι ότι ακόμα είμαι μάλλον στη φάση της αποδοχής και ίσως γι αυτό είμαι και πολύ μπερδεμένη. Έχεις δίκιο, δεν ανέφερα κάτι για την συνολική μας σχέση κι αυτό είναι πιο πολύ γιατί δυσκολεύομαι να την περιγράψω. Μάλλον χλιαρή είναι η πιο κατάλληλη λέξη! Μας δένουν πολλά λόγω των τόσων χρόνων κοινής ζωής αλλά με τα χρονια νιώθω ότι ταιριάζουμε όλο και λιγότερο. Καμια φορά σκέφτομαι πόσο πιο εύκολη απόφαση θα ήταν αν η σχέση μας ήταν ξεκάθαρα κακή, κάτι που μάλλον δεν είναι καλό σημάδι… Οπότε ναι, χλιαρή σχέση και χλιαρό σεξ. Με τη σχέση προς το παρόν τα βολεύω. Ίσως κακώς αλλά νιωθω ότι μπορώ να συμβιβαστώ κάπως. Με το σεξ πια δυσκολεύομαι πάρα πολύ.
Πολυ ενδιαφεροντα ολα οσα ακουστηκαν. Οι ιστοριες πολυ παρομοιες οποτε ας μην περιγραψω κ εγω την δικη μου εκτενως, μιας κ ειναι πανω κατω η ιδια. Με λιγα λογια, ειμαι κ εγω σε μακροχρονια σχεση απο την οποια δεν εχω κανενα παραπονο αλλα η ερωτικη μ διαθεση εχει καπως εξαφανιστει.Αναθεμα κ αν προλαβαινω να την σκεφτω με οσα κανω μεσ τη μερα. Υπαρχει αγαπη, συντροφικοτητα, φροντιδα κτλ αλλα λειπει το εντονο παθος και η εντονη ορεξη που σιγουρα κανει την σχεση να ειναι ζωντανη. Η ρουτινα επισης δεν βοηθαει.
Μιας και οι αρχικες θεσεις ειναι πιο παλιες, βοηθησε καποιον κατι? ειδε καποια βελτιωση? ή εστω κατεληξε σε καποια αποφαση που τελικα τον βοηθησε? θα θελαμε ενα update για το πως ειναι τα πραγματα.Το δικό μου ερώτημα @ZiggyStardust είναι: υπάρχει ελπίδα για βελτίωση; Γίνεται όταν για τον α ή β λόγο έχει χαθεί ο ερωτισμός, δεν υπάρχει πάθος, δεν υπάρχει καν έλξη να γυρίσει το παιχνίδι και να δεις και πάλι τον σύντροφό σου αλλιώς;
Στη δική μου περίπτωση αυτό που βιώνω είναι ότι όσο πιο απόμακρη με νιώθει ο σύντροφός μου, τόσο πιο πολύ επιδιώκει το σεξ, ενδεχομένως και με λάθος τρόπους. Αν δεν ενδώσω απογοητεύεται και ψυχραινόμαστε, αν ενδώσω χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία αυτός νιώθει καλύτερα αλλά εγώ ξενερώνω ακόμα περισσότερο.
Καλώς η κακώς νιώθω ότι θέλω χώρο και χρόνο και δεν τον βρίσκω…Όχι μόνο δεν υπάρχει επιθυμία, δεν υπάρχει καν επικοινωνία παρότι θεωρητικά το έχουμε συζητήσει.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
