- Αυτό το θέμα έχει 1 απάντηση, 2 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 5 μήνες πριν από τον χρήστη Ανώνυμος.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
-
18.07.2020 στις 17:48 #75013
EΣυμμετέχωνΚαλησπέρα,
Πριν από περίπου 4 χρόνια πέθανε η μαμά μου. Ο μπαμπάς μου πριν από περίπου 1 χρόνο δημιούργησε μια σχέση. Ενώ λογικά καταλαβαίνω την επιθυμία του για αυτή τη σχέση (αν και σε κάθε περίπτωση δεν μου πέφτει και λόγος), ψυχολογικά με δυσκολεύει πολύ. Δουλεύω και το θέμα της σχέσης αυτής αλλά και την απώλεια της μαμάς μου με ψυχολόγο εδώ και μερικούς μήνες. Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποια/κάποιος έχει βιώσει κάτι παρόμοιο και αν υπήρξε κάτι που να βοήθησε;
Ευχαριστώ πολύ!25.11.2020 στις 20:34 #87374
ΑνώνυμοςΑνενεργόςδεν ξέρω αν μπορώ να βοηθήσω, γιατί δεν έχω να προτείνω κάτι συγκεκριμένο. Αποφάσισα να γράψω για να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Έχω χάσει πριν χρόνια τον πατέρα μου και το ξεπέρασα φροντίζοντας τη μητέρα μου. Όταν, όμως, την έχασα κι αυτήν, μετά από λίγα χρόνια, έχασα και τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου. Ακόμη κλαίω όταν τη σκέφτομαι, αλλά έχει καταλαγιάσει μέσα μου η θλίψη. Δεν ζήτησα βοήθεια (κακώς), μου βγήκαν ψυχοσωματικά αλλά είχα πολύ τρέξιμο σε καθημερινή βάση και δεν προλάβαινα να θρηνήσω πολύ. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μου στοιχίσει τόσο, ούτε είχα καμιά φοβερή σχέση με τη μάνα μου, μέχρι την εφηβεία μαλώναμε άγρια. Με συντάραξε, όμως, γιατί κατάλαβα περισσότερα γι’ αυτήν μεγαλώνοντας και την αγάπησα περισσότερο. Θα πω τα κλασσικά, ο χρόνος θα βοηθήσει, είναι αλήθεια. Είναι πολύ σημαντικό το ότι βλέπεις και ειδικό, νομίζω ότι θα επιταχύνει το ξεπέρασμα της απώλειας. Χωρίς να σε ξέρω, θα τολμήσω να πω ότι το θέμα της απώλειας είναι κυρίαρχο, το θέμα της σχέσης, μάλλον, προκύπτει από το πρώτο. Σε νιώθω όσο δε μπορείς να φανταστείς.
-
ΣυντάκτηςΔημοσιεύσεις
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.