- Αυτό το θέμα έχει 40 απαντήσεις, 25 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 8 μήνες, 2 εβδομάδες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Πόσο σας καταλαβαίνω όλες! Πάθαινα ουρολοιμώξεις κάθε μήνα με μαθηματική ακρίβεια, πάντα μετά το σεξ και πάντα E.coli. Έπινα πολύ νερό, είχα καλή υγιεινή, έκανα μπάνιο πριν και αμέσως μετά, φορούσα βαμβακερά εσώρουχα, αλλά τίποτα. Είχα πάει σε ένα σωρό γιατρούς και δεν έβρισκαν τίποτα…
Τελικά ο γυναικολόγος μου το συνέδεσε με την περίοδό μου, και μου πρότεινε να παίρνω 1 ciproxin την πρώτη και ένα την τελευταία μέρα της περιόδου μου. Ακολούθησα τις οδηγίες του για μερικούς μήνες και δεν ξαναείχα ουρολοίμωξη.
Όταν πέρασε ο πρώτος χρόνος χωρίς ουρολοίμωξη, δοκίμασα να κόψω και αυτό το λίγο ciproxin και ευτυχώς δεν μου ξαναέτυχε ουρολοίμωξη.
Κορίτσια, επίσης παθούσα εδώ. Μια από τα ίδια και η δική μου ιστορία. Μην τα πολυλογώ, έχουν γραφτεί σχεδόν όλα οπότε θα προσθέσω καναδύο πραγματάκια μόνο.
1) Χέρι, δάχτλυο στο σεξ για μένα είναι εισητήριο για ουρολοίμωξη. Παίζουμε μόνο με γλώσσα και όλα μια χαρα…
2) Κάποιες στάσεις που προκαλούν μεγάλη τριβή στην περιοχή της ουρήθρας τις αποφεύγουμε με το σύντροφο μου και προτιμούμε άλλες πιο “αεράτες”…
Κατα τα λοιπά, κατούρημα και πλύσιμο πριν και μετά οπωσδήποτε κι ένα furolin μετά την επαφή, βαμβακερά εσώρουχα και αν γίνεται όχι στρινγκ-καλύτερα 3/4 ας πούμε, πολύ καλή υγρασία στην περιοχή. Από εκεί και πέρα η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και αυτό αφορά και το πως αντιδρά ο οργανισμός μας στα φάρμακα και στα συμπληρώματα. Επίσης βοηθάει η αποχή από το σεξ για ένα διάστημα έως ότου αποκατασταθεί η φυσιολογική χλωρίδα στην περιοχή και επουλωθούν εντελώς τυχόν αμιχές.
Επειδή τυγχάνει να είμαι φαρμακοποιός αν θέλετε να ρωτήσετε περι φαρμάκων και συμπληρωμάτων οτιδήποτε feel free.
Υ.Γ. μετά από ταλαιπωρία δύο ετών με ουρολοιμώξεις κάθε 20 μέρες δηλώνω ότι έχω κλείσει αισίως 2,5 χρόνια χωρίς επισόδειο…Κορίτσια καλησπέρα!!!Και εγώ μια από τα ίδια!Επισης προσπαθώ να κάνω και παιδακι και με αγχώνει δίπλα αυτή η διαδικασία…Εδω και περίπου 1,5 χρόνο έχω ξεκινήσει την μαννοζη. Όλα ήταν καλά δεν είχα ξαναπαθει ουρολοίμωξη μέχρι τώρα που έπαθα πάλι.Βέβαια ήμουν άρρωστη και πιστεύω λίγο ότι μπορεί να ήμουν αδύναμη γι’αυτο να το έπαθα.Εγώ λοιπόν παίρνω την μαννοζη μετά την επαφή για δυο μέρες περίπου(2 χάπια μετά την επαφή και παραααα πολλά νερααααα και την επόμενη 2 χάπια και μπορεί και αλλά 2 το βράδυ από τον φόβο μην ξαναπάθω).Αλλά κορίτσια είναι αρκετά ακριβά τα χάπια αυτά 34€ και τελειώνουν πολύ γρήγορα και επίσης πιστεύω ότι μπορεί να εμποδίζουν και την σύλληψη αλλά φοβάμαι να κάνω προσπάθειες χωρίς αυτά! Αδιέξοδος δηλαδή!Ξερει κάποια ίσως αν ισχύει αυτό; Επίσης σε κάποια σελίδα διάβασα ότι πρέπει να πίνεις μετά την επαφή ένα ποτήρι ξινό νερό Φλώρινας (κάτι σαν σοδα υπάρχει στα σουπερμάρκετ) για να μην πάθεις ουρολοίμωξη. Βέβαια δεν ξέρω αν ισχύει γιατί αν και αγόρασα το ξινό νερό φοβήθηκα και πήρα πάλι την μαννοζη !!!
Καλησπέρα και από μένα! Καταθέτω τις γνώσεις που έχω αποκομίσει από την 9ετή περιπέτειά μου με τις ουρολοιμώξεις (δύο νοσηλείες σε νοσοκομείο, 9μηνες “θεραπείες” με αντιβιώσεις, άπειρες επισκέψεις σε ουρολόγους και γυναικολόγους, δοκιμή ομοιοπαθητικών κ.α.) και τις συνοψίζω στα εξής σημεία-κλειδιά:
1ον. Σεξουαλική επαφή. Τρισμέγιστος παράγων καθώς αυτή ευθύνεται για την “διατάραξη” της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου μας που οδηγεί αλυσιδωτά, στην υπερανάπτυξη ορισμένων μικροοργανισμών που προσκολλώνται στα τοιχώματα του κόλπου μας, που μετά μεταφέρονται στην κύστη, στην οποία όσο προχωρούν προς τα πάνω και πολλαπλασιάζονται… έχουμε περιστατικό. Προς αποφυγή όλων αυτών, προσωπικά προσπαθώ να φροντίζω πάντα να υπάρχει μεγάλη υγρασία καθόλη τη διάρκεια της επαφής (η φυσική έκκριση των υγρών μας όταν κ*&%$με, πέραν όλων των άλλων βοηθάει στο να κρατιέται η χλωρίδα μας σε υγιή επίπεδα και να διώχνουμε ότι “βρώμικο” μπαίνει). Αν δεν μας αρέσει, ξενερώσουμε, χάσουμε την αίσθησή μας προσωρινά, σταματάμε να χαλαρώσουμε και ξαναξεκινάμε όταν βρεθούμε σε κατάλληλη υγρασία. Σημαντικότατο επίσης, όταν επιμένουν οι ουρολοιμώξεις είναι να ελεγχθεί ο σύντροφός μας (αν είναι σταθερός, αν δεν είναι, ξέρετε, τα βασικά της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης: βάζουμε προφυλακτικό). Είναι αδιανόητο πόσοι πολλοί άντρες έχουν κάποια βακτηριακή λοίμωξη στα σπερματικά υγρά τους και ελλείψει συμπτωματολογίας δεν την παίρνουν χαμπάρι ποτέ. Να πω εδώ ότι ένας ευσυνείδητος γυναικολόγος του 2020 αυτά (θα πρέπει να) τα εξηγεί σε κάθε νέα γυναίκα που ξεκινά την σεξουαλική της ζωή. Δεν συμβαίνει πάντα (για να μην πω συμβαίνει σπάνια), το ξέρουμε όλες από την προσωπική μας εμπειρία, τι να κάνουμε δεν πέφτουμε και απ’ τα σύννεφα.2ον. Οι αντιβιώσεις-Ε.coli-Νοσοκομειακές λοιμώξεις. Έχοντας επισκεφθεί πολλούς γυναικολόγους και ουρολόγους για το ζήτημα, διαπιστώνω ότι οι γνώμες τους για το χειρισμό των αντιβιοτικών διαφέρουν. Υπάρχουν οι θα τους χαρακτήριζα της “παλιάς σχολής” που με την περιγραφή της κατάστασής σου, σου δίνουν το τάδε αντιβιοτικό και σου λένε ότι θα κάνουμε καλλιέργεια μόλις το τελειώσεις. Όμως, όλο και πιο έντονα τελευταία ακούω από γιατρούς (ναι, της δυτικής ιατρικής, όχι ομοιοπαθητικούς) ότι η συνεχής πρόσληψη αντιβιοτικών ευθύνεται για την υποτροπή στις ουρολοιμώξεις. Ειδικά για το E.coli που τις περισσότερες από εμάς ταλαιπωρεί, είτε με κολπίτιδες είτε με ουρολοιμώξεις, είτε και με τις δύο, έχει παρατηρηθεί η μετάλλαξή του με αποτέλεσμά του ανθεκτικό στα αντιβιοτικά που έχουμε πάρει κατά καιρούς. Αυτό φυσικά δεν ισχύει για τα ενδονοσοκομειακά βακτήρια που φυσικά είναι επικίνδυνα και χρειάζονται αντιμετώπιση με αντιβίωση.
3ον. Για τις φίλες που ανέφεραν τη μαννόζη και τα κράνμπερις. Από τη δική μου εμπειρία και τα δύο βοηθούν όταν ακόμα δεν έχεις πάθει την ουρολοίμωξη. Όταν πεθαίνεις απ΄τον πόνο και τα ούρα σου είναι κατακόκκινα απ’ το αίμα, τότε μην προσπαθείς να τα πάρεις, δεν θα βοηθήσουν. Η προσωπική μου εμπειρία είναι ικανοποιητικότατη, μόνο από τη μαννόζη. Η μαννόζη είναι ένας μονοσακχαρίτης που δεν απορροφάται από τον οργανισμό και αποβάλλεται στα ούρα. Καθώς ξεπλένεται από την κύστη μας εμποδίζει τις κοιλότητες του Ε.coli να αναπτυχθούν στα τοιχώματά της. Τη χρησιμοποιούν σε μεγάλες δόσεις και άνθρωποι που έχουν μόνιμα καθετήρα πχ γιατί έχει αποδεδειγμένα βοηθήσει στην διατήρηση της υγείας της κύστης. Προσωπικά την παίρνω μετά από κάθε σεξουαλική επαφή με πολύ νερό, μετά από θεραπεία με αντιβίωση, μετά από θεραπεία για μύκητες-κολπίτιδα, αν έχω πεσμένο ανοσοποιητικό ή κούραση, την παίρνω σε μεγαλύτερες δόσεις. Δεν μεταβολίζεται και δεν ανεβάζει το ζάχαρο, όπως μου έχουν εξηγήσει οι γιατροί μου. Επίσης κατά την άποψη του γυναικολόγου μου, δεν επηρεάζει τη σύλληψη ή τη γονιμότητα. Για την εγκυμοσύνη καλύτερα να ρωτήσετε το γιατρό σας.
Ελπίζω να βοηθήσω έστω και μια ταλαίπωρη ψυχή εκεί έξω. Κάντε κουράγιο, πάρτε γνώμες (επιστημονικά τεκμηριωμένες), χτυπήστε τα στερεότυπα, διεκδικήστε το δικαίωμα στην υγεία σας!
Είμαι 33 και δηλώνω καθαρή εδώ και δύο χρόνια!! 🙂 🙂
Καλησπέρα…Είχα και εγώ το ίδιο πρόβλημα πσρα πολλά χρόνια…Το μόνο που με έσωσε ήταν να πάρω κρανμπερι σε κάψουλες…Μου τις σύστησε ο γυναικολόγος μου και εδώ και δύο χρόνια δεν έχω ξαναπάθει ουρολοίμωξη….
Το μόνο που μέ έσωσε εμένα ήταν η ομοιοπαθητική. Είχα δοκιμάσει σχεδόν όλα όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω, και αλλαγή 0. Μονίμως ουρολοιμώξεις, ειδικά μετά από σεξ, σε σημείο να κάνω επαναλαμβανόμενες πυελονεφρίτιδες. Τα περιστατικά ουρολοίμωξης πλέον έχουν μειωθεί σε 2-3 το χρόνο, και τα συμπτώματα και ο πόνος δεν συγκρίνονται ούτε για πλάκα με αυτά που έχω ζήσει στο παρελθόν. Φροντίζω να επισκέπτομαι τον ομοιοπαθητικό 2 φορές τον χρόνο ασχέτως επεισοδίων. Επίσης, πολυ σημαντικό, πριν την ομοιοπαθητική, πρόσεχα σε βαθμό ψυχωτικό κατα τη διάρκεια του σεξ από φόβο μιας νέας ουρολοίμωξης, η οποία εννοείται πάντα ερχόταν. Με την ομοιοπαθητική χρειάζεται να είμαι απλά προσεκτική (ούρηση μετά το σεξ πάντα εννοείται, πλύσιμο με lactacyd και όχι πολύ ζεστό νερό), και εχώ το κεφάλι μου ήσυχο. Ξέρω ότι πολύς κοσμός δεν την εμπιστεύεται/ είναι επιφυλακτικός, και πραγματικά ποιός ξέρει, ειδικός δεν είμαι, μπορεί να ναι και placebo, εγώ αυτό που ξέρω ειναι ότι πραγματικά με έσωσε και στο κομμάτι των ουρολοιμώξεων τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Ελπίζω να βοήθησα!
Γεια και απο εμένα!
Επειδή βλέπω ότι το πρόβλημα είναι πιο κοινό απ’ όσο νόμιζα, έκανα εγγραφή για να μπορέσω να σας γράψω και τη δική μου περίπτωση. Μια απ’ τα ίδια κι εγώ, με το νέο μου αγόρι ξεκινήσαμε να έχουμε επαφές και μετά από μερικούς μήνες ξεκίνησε το μαρτύριο. Προσωπικά, μετά από αυτοπαρατήρηση έφτασα στο συμπέρασμα ότι το πολύ και έντονο σεξ το πυροδοτούσε. Πάθαινα κάθε μήνα και από μια φορά ουρολοίμωξη και η (βραχυπρόθεσμη) αντιμετώπιση προερχόταν από αντιβιώσεις, οι οποίες εν τέλει δεν είχαν κάποιο μόνιμο -και λυτρωτικό- αποτέλεσμα. Αφού είχα φτάσει σε σημείο, όπως πολλές από εσάς, να φοβάμαι να κάνω σεξ.
Μίλησα μαζί με το αγόρι μου και τελικά πήγε εκείνος και έκανε εξετάσεις με τη σκέψη ότι εφόσον δεν είχα το ίδιο πρόβλημα με προηγούμενες σχέσεις μου, κάτι θα υπήρχε σε εκείνον. Ήταν πεντακάθαρος τελικά και όλο το βάρος έπεφτε σε εμένα: πολλά νερά, αντιβιώσεις και ξανά επίπονη ούρηση με αίμα (σόρρυ για το γκράφικ σχόλιο) και εμένα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Η λύση -τουλάχιστον μέχρι τώρα- ήρθε όταν επισκέφτηκα μια εξαιρετική ουρολόγο, η οποία αμέσως μου έκανε γνωστό το μέχρι τότε άγνωστο για μένα honeymoon syndrome. Φταίει η ανατομία με το συγκεκριμένο άτομο, μου είπε, ίσως ότι μπορεί να άλλαξε το δικό μου σώμα με τα χρόνια και το γεγονός ότι είχα εξασθενημένο οργανισμό από κάποια όχι τόσο σημαντικά θέματα υγείας που είχα περάσει στο παρελθόν, αλλά απαιτούσαν λήψη αντιβιωτικών.
Μου εξήγησε ότι ο κόλπος μου ήταν αδύναμος να αντιμετωπίσει τα μικρόβια που εισέρχονταν μέσα μου κατά τη διάρκεια του σεξ και ενώ οι υγιείς οργανισμοί τα καταπολεμούν μέσα σε μισή ώρα, εμένα παρέμεναν για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν “σκοτώνονταν” επαρκώς και γι’ αυτό κάθε φορά στην καλλιέργεια ούρων φαινόταν ότι έχω διαφορετικό μικρόβιο που πυροδοτούσε την ουρολοίμωξη.
Ως θεραπεία μου σύστησε καθημερινή λήψη (το όνομα του φαρμάκου διεγράφη απ’τη διαχείριση λόγω όρων του Α,ΜΠΑ ως προς τα φαρμακευτικά σκευάσματα) για 6 μήνες πριν τον ύπνο, μπόλικο μπόλικο νερό και απαραίτητη ούρηση και πλύση με σαπούνι για ευαίσθητη περιοχή μετά το τέλος της σεξουαλικής πράξης. Μου πρότεινε να ξεχάσω τα στενά εσώρουχα και τα σερβιετάκια (που τόσο πολύ με βολεύουν ως γυναίκα με πολλά υγρά). Εδώ και 3 μήνες που το παίρνω δεν έχω νιώσει καμία ενόχληση, καθώς τηρώ ευλαβικά τις υποδείξεις -σχεδόν ρομποτικά-, πράγμα που με κάνει να αισθάνομαι καλά, αλλά δε με σταματάει δυστυχώς απ’ το να σκέφτομαι ότι ίσως μια μέρα του έρθει να ξαναβγεί.
Υπάρχει καποιο ατομο απο Θεσσαλονίκη ωστε να μου συστησει γιατρο που να γνωριζει για το θεμα αυτο και να εχει βοηθηθει οντως;
Θέλω να καταθέσω και την δική μου εμπειρία μήπως και βοηθήσω κάποιαν . Υπέφερα από απανωτές ουρολειμώξεις με διάφορα μικρόβια κάθε 20 μέρες για ενάμισυ χρόνο στις οποίες αργότερα προστέθηκαν και κολπίτιδες είτε από βακτήρια είτε από μύκητες. Δεν μπορούσα πια να ξεχωρίσω τί είχα.Πήρα τόνους αντιβίωση και αντιμυκητησιακά, άλλαξα πολλούς γιατρούς, γυναικολόγους, ουρογυναικολόγους, ουρολόγους και λειμωξιολόγους μήπως και βρεθεί κάποιος να με γλυτώσει.Δοκίμασα κράνμπερι αλλά σε μενα δεν έκαναν τίποτα αλλά ούτε και η σκέτη μαννόζη.Τελικά το καλύτερο προιόν είναι ένας συνδυασμός και των δύο. Δεν μπορω να πω τη μάρκα γιατί θα το σβήσουν αλλά όποια ψάξει μαννόζη με κράνμπερι θα το βρει, είναι σκόνη σε φακελάκια και επίσης παίρνω πρεβιοτικά καθημερινά . Οταν έχω συμπτώματα παίρνω 3 φακελάκια την ημέρα και κατόπιν 1 την ημέρα για συντήρηση. Ετσι πέρασαν 6 μήνες που ήμουν καλά μέχρι που νιώθω τις γνωστές ενοχλήσεις και μετά από καλλιέργειες ούρων και κολπικού υγρού βρίσκουν proteus ( πολύ ασχημο μικρόβιο) και μύκητες .Οπως καταλαβαίνετε μέπιασε απελπισία. Μίλησα με τον λειμωξιολόγο και μου έδωσε ένα καινούριο σκεύασμα που έχει μεθειονίνη , μαννόζη και ασκορβικό οξύ(βιταμίνη c). Aυτο που είναι πάλι σε μορφή σκόνης, εξαφάνισε τον proteus που είναι εξαιρετικά δύσκολο μικρόβιο και θέλει ισχυρή αντιβίωση για πολλές μέρες.Εχει απαίσια γεύση αλλά είναι σωτήριο.Για τους μύκητες πλύση με χαμομήλι. Και να μην ξεχάσω , ο λειμωξιολόγος μου απαγόρεψε τα σαπούνια για την ευαίσθητη περιοχή ούτε καν το πράσινο σαπούνι, προτιμά ενα κοινό σαπούνι πλάκα. Αυτά έχω να πω
Γειά σας , ήρθε η σειρά μου να πω την δική μου ιστορία σχετικά με την ουρολοίμωξη ! Όταν ήμουν 17 χρονών γνώρισα την σχέση μου και ξεκίνησε η ουρολοίμωξη. Πριν απο εκείνον, ενώ συνευρισκόμουν σεξουαλικά με άλλα άτομα, δεν είχα κανένα απολύτως θέμα. Τέλος παντων, πήγα σε ουρολόγο, μου έγραψε μία αντιβίωση και μου πέρασε… αλλά μετά απο κατι εβδομάδες άρχισαν ξανά τα βάσανα και πάρε δώσε με την ουρολοίμωξη και κυρίως μετά απο την σεξουαλική επαφή με την σχέση μου . Περασε ένας χρόνος έτσι, πέρασαν δύο χρόνια έτσι με αντιβιώσεις , πήγε και το αγόρι μου σε γιατρους δεν του βρήκανε τίποτα, εμένα πάντα στις εξετάσεις να βγαίνει μπροστά το μικρόβιο E Coli και να μην υποχωρεί με τίποτα. Μέχρι και σήμερα, στα 20 μου περνάω ακόμα ζόρι. Πριν 3 μέρες με ξανα έπιασε ουρολοίμωξη αλλά πλέον είμαι υποψιασμένη και το νιώθω απο πριν , οπότε παίρνω σβάρνα τις μπουκάλες με τα νερά και πινω πινω μεχρι να καθαρισει για τα καλά η ουροδόχος κύστη μου και να τρέξουν φυσιολογικά τα ούρα μου. Αλλά δεν είναι κατάσταση αυτή… πέρα οτι φοβάμαι να κάνω έρωτα με την σχέση μου για να μην ξανα κολλησω πάλι, μου εχει μείνει και στο μυαλό…. δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το γεγονός οτι όταν ήμουν μικρή (7-8 χρονων) ειχα τοξικά ούρα και είχα δύο τρείς φορές περιστατικά ξανα με ουρολοίμωξη . Αλλά έχω υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις πλέον και έντονες . Έχω δοκιμάσει χυμούς κράνμπερι , με βοηθάνε αλλά ξανα λέω, οι ουρολοιμώξεις μου, επανεμφανίζονται συνέχεια και είναι “αηδιαστικά” έντονες . Και σεξουαλικά και ψυχολογικά είμαι ράκος οταν συμβαίνει αυτό….
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
