οριακή διαταραχή προσωπικότητας και σχέσεις

[Ανώνυμος]

Όσοι συμπάσχετε από borderline personality disorder, πώς ανταπεξέρχεστε στις σχέσεις σας;

[user]

Με δυσκολία 😀 . Αν και η μεγαλύτερη δυσκολία είναι οι φιλικές σχέσεις παρά οι ερωτικές ,εκεί σώζει πράγματα ή υπερσεξουαλικοτητα. Βέβαια η τελευταία μου μακρόχρονη ερωτική σχέση αποδείχτηκε επίσης άτομο με bpd ,όταν εκ των υστερων αποφάσισε να επισκεφτεί ψυχίατρο αφού φτάσαμε πολλες φορές στο σημείο να πάρω την αστυνομία ,και μάλιστα να μπει σπίτι μου και να με χτυπήσει σχεδόν κατά τη διάρκεια του 6μηνου++ που του πήρε να αποδεχτεί ότι έχουμε χωρίσει. Νομίζω έπρεπε να το είχα υποψιαστεί νωρίτερα. Γενικώς από τους συντρόφους μου οποίος δεν πίνει συστηματικά, παίρνει η έπαιρνε ναρκωτικά, έχει κατάθλιψη ή διπολική η απλά δεν κλικαρουμε με τίποτα και είναι σαν να προσπαθώ να σχετιστω συναισθηματικά με φικο. Οι πιο πολλοί γύρω μου πάντως δεν ξέρουν ότι έχω bpd, και γενικά είμαι πολύ χαμηλών τόνων bpd (μη σου πω και ανθρωπος γενικά) ούτε απόπειρες, ούτε χαρακώματα οχημάτων πρωην που φαντάζονται κάποιοι – απλά όταν δεν είμαι καλά αποστασιοποιούμαι ίσως και για απαραδεκτα μεγάλα χρονικά διαστήματα για να μην δουν αυτή την πλευρά και παριστάνω ότι είμαι εκτός πόλης η πολύ απασχολημένη. Πρόσφατα γνώρισα και άλλο άτομο με bpd και νομίζω ζήλεψα λιγο που ήταν τόσο ανοιχτή με το θέμα αυτό και είχε γύρω της άτομα να την υποστηρίζουν ή έστω άτομα που περίμενε να την υποστηρίζουν.Μεχρι τώρα δεν ήθελα με τίποτα να βάλω αυτή την ταμπέλα στον εαυτό μου, αλήθεια εσένα ποια είναι η εμπειρία σου με όλο αυτό και πως το διαχειρίζεσαι, όσον αφορά τις κάθε είδους σχέσεις?

[Ανώνυμος]

Σου εύχομαι καλή δύναμη! Και μακρυά από επικίνδυνους ανθρώπους, ό,τι ψυχολογικό πρόβλημα κι αν έχουν.
Στην αρχή κι εγώ κλεινόμουνα τις μέρες της κρίσης με κλειστά τα κινητά και όλα μέχρι να περάσει, και το αστείο είναι ότι το φόρτωνα σε προεμμηνορροϊκό συνδρομο. Διαγνώστηκα με borderline πριν πέντε χρόνια, και όταν διάβασα τι είναι ένιωσα ανακούφιση (ξαφνικά κατάφερα να εξηγήσω ένα σωρό συναισθήματα που είχα ως τότε) και απογοήτευση γιατί νομίζω ότι μας περιγράφουν με αρκετά υποτιμητικό τρόπο. Κατόπιν η κατάσταση κλιμακώθηκε… Αυτοκαταστροφικές ενέργειες και συνήθειες, αποτυχημένες σχέσεις, καταχρήσεις, σεξ χωρίς προστασία, αλκοόλ, πλήγωνα τα αγαπημένα μου πρόσωπα κι εμένα, μονο εμένα με φυσικό τρόπο. Από το λύκειο κιόλας θα έχανα την εμπιστοσύνη μου στους συντρόφους μου πολύ εύκολα και θα ακολουθούσε κατευθείαν χωρισμός από μεριάς μου, αποφάσισα να κάνω σεξ χωρίς σχέση για κανα τρίχρονο αλλά ούτε αυτό ήταν καλύτερο.
Τώρα, ένας συνδυασμός από καλή σχέση με κάποιες αποφάσεις ζωής, ψυχοθεραπεία και σταθεροποιητικά ψυχοφάρμακα με έχουν βγάλει από το αδιέξοδο, αλλά φυσικά θα υπάρξουν triggers εδώ κι εκεί όπου θα έχω εμμονικές ιδέες και κρίσεις πανικού. Βοηθάει να συζητάω με το σύντροφό μου το πώς αισθάνομαι όταν είμαι σε κρίση, και γιατί, αν έχει να κάνει με εκείνον. Είναι πολύ δεκτικός και δείχνει κατανόηση, έχει πάντα υπομονή να με ακούσει και να το συζητήσει. Από μεριάς μου προσπαθώ να μην κάνω σκηνές και να εκλογικεύω όσο μπορώ. Προσπαθώ να μην τον πιέζω σε τίποτα και να μη βγάζω την ανασφάλειά μου, υποθέτω ότι υπάρχει ένα 70% επιτυχία. Οι σχέσεις με τους υπόλοιπους ανθρώπους μου σταθεροποιήθηκαν. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι δεν υπάρχει ουσιαστική θεραπεία και η ψυχοθεραπεία δε λύνει κάποιες εμμονικές σκέψεις. Συμπληρώνω ότι έχω πλήρη ζωή πέρα από το σύντροφό μου, με τη δουλειά, τους φίλους και τα χόμπυ μου, αλλά η σχέση επηρεάζει καθοριστικά τη διάθεσή μου, το οποίο σιχαίνομαι!!
Ωστόσο μη ντρέπεσαι γι’αυτό που σου συμβαίνει, δεν το διάλεξες, είναι απλώς άλλη μια αρρώστια, σαν το διαβήτη ή ο,τιδήποτε. Σχεδόν κανένας δεν ξέρει τί είναι. Χαίρομαι που δεν τη βιώνεις σε επικίνδυνο βαθμό… Take care! Μια μεγάλη διαδικτυακή αγγαλιά από μένα!

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις