- Αυτό το θέμα έχει 4 απαντήσεις, 3 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 6 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Γειας σας φίλες/φίλοι,
βρίσκομαι στο εξωτερικό και κάνω το διδακτορικό μου σε ένα ινστιτούτο. Προτού ξεκινήσω το διδακτορικό, πρώτα δούλευα για περίπου ένα χρόνο ως επιστημονικός συνεργάτης. Από την αρχή που ξεκίνησα είχα να αντιμετωπίσω πάρα πολλά προβλήματα, κυρίως με το αφεντικό μου, τωρινό μου σουπερβάιζορ, σεξιστικά σχόλια ενίοτε, micromanaging, επέτρεπε σε άτομα τις ομάδας απίστευτα άσχημες συμπεριφορές χωρίς να παρεμβαίνει. Όλο αυτό το διάστημα το πάλεψα με περιόδους απίστευτου άχγους και κρίσεις πανικού, με κορύφωμα ένα burnout αυτό το καλοκαίρι.
Πριν κάποιες βδομάδες, στείλανε από το ινστιτούτο να συμπληρώσουμε μια έρευνα για τις συνθήκες εργασίας, η οποία υποτίθεται συμπληρώνεται ανώνυμα.Τη συμπλήρωσα με ωμή ειλικρίνεια και δυστυχώς έγραψα και σχόλιο,υπήρχε δυνατότητα, στο οποίο έγινα πολύ συγκεκριμένη για αυτά που βλεπω εγώ ως κακώς κείμενα. Ημουν πολύ σκληρή.
Σήμερα λοιπόν, είχα ένα μίτινγκ με το αφεντικό μου για άσχετο λόγο και μετα από κάποιο σημείο τον παρατηρούσα να με κοιτάει φουλ περίεργα. Αφού τον ρώτησα πολλές φορές μου είπε έχει στείλει η διευθύντρια του ινστιτούτου μέιλ για την έρευνα που έγινε και θα κάνει μίτινγκ με τα 20 άτομα που είμαστε σύνολο στο ινστιτούτο, θα τα συζητήσουμε άλλη στιγμή μεταξύ μας. Αφού τελείωσε το μίτινγκ μαζί του, μπήκα και είδα το μειλ και πάγωσα. Είχε επισυνάψει τα αποτελέσματα της έρευνας, σε μορφή στατιστικών και μαζί και τα σχόλια. Βασικά μόνο ένα σχόλιο, το δικό μου. Στο ινστιτούτο δεν είμαστε πολλά άτομα, και η επίσημη γλώσσα δεν είναι τα αγγλικά. Το σχόλιο μου είναι στα αγγλικά, και όπως καταλαβαίνετε ουτε καν απαραίτητα κηνύγι μαγισσών δε χρειάζεται να γίνει, έχουν ήδη καταλάβει όλοι πως είμαι εγώ αυτή που το έγραψε.
Μίλησα ήδη με εναν δικηγόρο από το συνδικάτο μου για να ξέρω τι διαδικασίες μπορούν να γίνουν, όμως το πραγματικό πρόβλημα είναι, σε περίπτωση που δεν φύγω/με διώξουν, πώς θα μπορέσω να συνεχίσω να συνυπάρχω σε αυτό το περιβάλλον όταν όλοι θα ξέρουν ότι εγώ είμαι αυτή που το έγραψε. Η αλήθεια έιναι ότι δεν ξέρω καν τι πρόκειται να γίνει αλλά αισθάνομαι να έχω βουλιάξει σε μία μαύρη τρύπα, έχω μουδιάσει εντελώς. Δεν μπορώ καν να με φανταστώ σε αυτό το μίτινγκ που θα είναι όλοι και θα ξαναδείξουν το σχόλιο μου. Δεν ξέρω πώς να λειτουργήσω ως προς το αφεντικό μου και τους υπόλοιπους συναφδέλφους μου. Νιώθω οτι έκανα ένα τραγικό λάθος.
Σας ευχαριστώ!
Δεν έκανες λάθος. Η έρευνα έγινε για να ειπωθούν αυτά που είπες. Ήσουν σκληρή γιατί κάποιοι συμπεριφέρονταν με λάθος τρόπο.
Πως είσαι σίγουρη ότι όλοι ξέρουν ότι το σχόλιο είναι δικό σου; Μην συμπεριφερθείς σαν να είναι κάτι σίγουρο και το δέχεσαι.
Και κυρίως μη δέχεσαι άλλο την απαράδεκτη συμπεριφορά του επιβλέποντά σου, η αρχή έγινε με την έρευνα και καλώς έγινε, βρες τη δύναμη μέσα σου, επισκέψου έναν ειδικό για να το διαχειριστείς καλύτερα και διεκδίκησε επαγγελματική συμπεριφορά.@soukaivou, ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου! Αυτές τις μέρες που το σκέφτομαι, καταλήγω στο ότι θα προσπαθήσω να είμαι σαν να μην έχει γίνει τίποτα, και να κάνω τη δουλειά μου, όπως το λες και εσύ.
Η “σιγουριά” είναι υπόθεση, από το πώς είδα το αφεντικό μου να έχει χάσει τα λόγια του και να τραυλίζει και να μου λέει δεν είναι κατάλληλη ώρα να το συζητήσουμε αυτό, θα γίνει άλλη στιγμή. Ήταν σε κατάσταση σοκ και με κοίταζε πολύ διερευνητικά. Δυστυχώς, δεν είμαστε πολλοί που δεν μιλάμε την επίσημη γλώσσα, οπότε δεν είναι δύσκολο κάποιος να καταλήξει σε συγκεκριμένο πρόσωπο, με την επαγωγική μέθοδο.
Κάνω θεραπεία κάποιο καιρό τώρα, και η αλήθεια είναι οτι με βοηθά αρκετά.
Σκέφτομαι συνέχεια το γεγονός ότι μπορεί να χρειαστεί να παρατήσω το διδακτορικό μου, σε περίπτωση που ο υπεύθυνος αρχίζει να γίνεται εντελώς μη συνεργάσιμος ή αν αρχίσουν σχόλια από άλλους τα οποία δεν νομίζω ότι θα αντέξω. Στεναχωριέμαι που άλλο στόχο είχε το σχόλιό μου στην έρευνα (να αρχίσει να γίνεται μια συζήτηση πάνω στα κακώς κείμενα)και τώρα έχει καταλήξει σε στοχοποίηση ατόμων, εμού και αυτουνού. Άπαξ και καταλάβουν οτι είμαι εγώ αυτή που το έγραψε, καταλαβαίνουν εξίσου ότι εμπνεύστηκα από εκείνον.
Και το κρίμα είναι ότι αρχίζω και αισθάνομαι υπερβολική για αυτά που έγραψα, άκουσα από κάποιους φίλους που τα συζήτησα ότι χρειάζεται να προσέχω άλλες φορές και να έχω στρατηγική, και ότι έχω πολλή ένταση μέσα μου που δεν τη διαχειρίζομαι. Τα κατανοώ αυτά, αλλά ήταν μια ανώνυμη έρευνα! Στο καθημερινό της δουλειάς, πρόσωπο με πρόσωπο, προσπαθώ σιγά σιγά, όταν κρίνω ότι μπορώ, να εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου. Ρίχνω μεγάλη ευθύνη σε μένα που ήμουν τόσο αφελής.
Το λάθος δεν το έκανες εσύ αλλά το άτομο απο το HR φαντάζομαι που σε μια ομάδα 20 ατόμων με εσένα την μοναδική αγγλόφωνη έστειλε το μοναδικό σχόλιο στα αγγλικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να γίνεται μια παράφραση των σχολίων για να μην αποκαλύπτεπται το άτομο που το έγραψε. Σε έρευνες βελτιώσεις γενικά στέλνονται τα αποτελέσματα κι όχι οι έρευνες για να εγγυηθεί η ανωνυμία. Εσύ απλά έγραψες την άποψή σου. Το κακό όμως έγινε. Ζήτησε μεσω του union από το άτομο που χειρίζεται τις έρευνες να μην δείξουν το σχόλιό σου ή να το παραφράσουν μεταφρασμένο για να μην στοχοποιηθείς από τους συναδέλφους. Να σε διώξουν δεν μπορούν πάντως γιατί μπορείς να τους κάνεις μια ωραιότατη μήνυση για διάκριση.
Το κλίμα όντως θα είναι περίεργο, αν θες όμως να συνεχίσεις να εργάζεσαι εκεί και το αφεντικό σου κατάλαβε ποια είσαι και τι άποψη έχεις για το περιβάλλον εργασίας μίλα του. Δεν υπάρχει λόγος να προσποιείστε. Είναι μια ευκαιρία να του πεις ευθέως τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις και ίσως βελιτωθούν κάπως τα πράγματα. Αν όχι είναι μια καλή ευκαιρία να ψάξεις κάτι άλλο και να φύγεις από ενα τοξικό περιβάλλον.@BabyDoll έχεις δίκιο, κιεγώ αυτό περίμενα, μία παράφραση. Το σχόλιο είχε ήδη σταλεί σε όλους, δεν μπορούσα πλέον να κάνω κάτι.
Τελικά έγινε το μεγάλο μίτινγκ για να συζητηθεί το θέμα. Η στρατηγική μου, με αφορμή και το γεγονός ότι ήταν μια ανώνυμη έρευνα, ήταν να μην παραδεχτώ κάτι, και ο τρόπος που το διαχειρίστηκαν μου απέδειξε ότι είναι μια καλή στρατηγική τελικά. Η συζήτηση δεν θεωρώ ότι ήταν παραγωγική, αναλώθηκε αρκετά στο πώς θα εκπαιδεύονται νέα άτομα. Η διευθύντρια του ινστιτούτου ρώτησε ευθέως αν κάποιος έχει βιώσει σεξισμό, και υπήρξε μια σιωπή για δύο λεπτά. Γενικά είχε μία μεγάλη αβολιά στο να μιλήσει γιαυτό. Μία κοπέλα από την ομάδα μου, η οποία είναι αρκετά κακοποιητική μαζί μου από την αρχή, επιχείρησε να κάνει ένα ψυχολογικό προφίλ του ατόμου που έγραψε το σχόλιο, με αρκετά αρνητικό πρόσημο, έτσι μπροστά σε όλους.
Σε μετέπειτα μίτινγκ με την ομάδα μου, ο σουπερβάιζορ μου μας διάβαζε απο ένα χαρτί πράγματα που ήθελε να μοιραστεί μαζί μας. Μας ανακοίνωσε ότι θα απομακρυνθεί από όλους μας επικοινωνιακά λόγω του τι έγινε, και ότι προσπαθεί να είναι καλός μάνατζερ και νόμιζε ότι απλά κάναμε αστειάκια μεταξύ μας μερικές φορές (εικάζω ότι αναφερόταν στα σεξιστικά του σχόλια). Η ίδια κοπέλα που ανέφερα πριν, ξαναπήρε το λόγο, δηλώνοντας πως δεν ήταν εκείνη που το έγραψε και πως δεν μπορεί να φανταστεί πως κάποιο άτομο από την ομάδα μας θα έγραφε ένα τόσο υπερβολικό και κακόβουλο σχόλιο.
Θα ήταν πολύ όμορφο να υπήρχε ένα όντως ασφαλές περιβάλλον να συζητηθούν κάποια πράγματα αλλά δυστυχώς όχι. Νομίζω τον επόμενο καιρό θα κριθεί αν μπορώ να συνεχίσω εκεί.
Και πάλι σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!
Προσωπικά θεωρώ ότι αυτός θα έπρεπε να ντρέπεται για τα σεξιστικά του αστειάκια, να μη νιώθεις καθόλου άσχημα που είπες τη γνώμη σου όταν σου ζητήθηκε. Και βέβαια το λάθος είναι όποιου δημοσίευσε το – υποτιθέμενα ανώνυμο – σχόλιο αλλά εφόσον δεν είπες ψέματα, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
