- Αυτό το θέμα έχει 268 απαντήσεις, 38 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 4 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Βλέπω πόσο οργανωμένες είστε μέσα στη μέρα και σας ζηλεύω. Εγώ για να είμαι ειλικρινής τώρα που ο άντρας μου δε δουλεύει, δεν ξυπνάω πριν τη 1. Βέβαια να πω ότι δεν κοιμάμαι πριν τις 3, γιατί δουλεύω τις νύχτες (αυτό γινόταν και πριν την καραντίνα, απλώς αναγκαζόμουν να ξυπνάω 9:30 με τη μικρή). Δε μ’ αρέσει να ξυπνάω όμως και συνέχεια τόσο αργά, πάει απόγευμα μέχρι να συνέλθω απ’ τον ύπνο και είμαι σαν άρρωστη.
@Φούστα θα ήθελα κι εγώ να μάθω περί διαλογισμού (όχι ότι θα έχω ευκαιρία να το κάνω, αλλά θα ήθελα να το ψάξω).
Τα μεσημέρια αυτές τις μέρες κάνει live διαλογισμό η yoga girl στο ίνστα και προσφέρει δωρεάν κάποια classes για 30 μέρες στο site της, όποια θέλει ας την ψάξει.
@acantholimon. Τι να πω για όλους εσάς που έχετε προστατευόμενα μέλη (όποιας ηλικίας και να είναι) μαζί σας. Που κυνηγάτε, που οργανώνετε, που έχετε το μυαλό πάντα 1000 βήματα πριν τις εξελίξεις, που δεν ξεκουράζεστε ποτέ. Δεν μπορώ να φανταστώ τη μοναξιά αυτή που λες, υπάρχουν τελικά πολλές μοναξιές σ αυτόν τον κόσμο. Ας τα γράφουμε τουλάχιστον εδώ, να παρηγοριόμαστε.
@Panda. Αγαπημένο μου γλυκό μου Πάντα, φαίνεται ότι με πολλές από εσάς δονούμαστε στις ίδιες συχνότητες. Με καταλαβαίνετε και σας καταλαβαίνω. Μπορεί να μη σας έχω δει ποτέ δια ζώσης, αλλά είναι σαν να σας ξέρω. Αυτή είναι η αλήθεια μου αυτή τη στιγμή, και χαίρομαι που την αγκάλιασες και τη διάβασες και την σκέφτηκες και με αισθάνθηκες, νιώθω λιγότερο μόνη. Σ ευχαριστώ. Παρεμπιπτόντως, διάβασα πολλά άρθρα για την αύξηση κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας στην Κίνα την περίοδο του κορονοϊού, καθώς και αύξηση των γυναικοκτονιών. Just saying, επειδή έπεσαν να σε φάνε τις προάλλες.
@Μαύρο Γατί. Καλή δύναμη σου εύχομαι, μην παίρνεις όλο αυτό το φορτίο μόνη σου στις πλάτες σου. Μπορείς πάντα να μοιράζεσαι εδώ.
@Φούστα. Σ’ ευχαριστώ. Σήμερα είχα συνεδρία ψυχοθεραπείας (μέσω skype) και είμαι κάπως καλύτερα. Άρχισα να βάζω αυτά τα ορόσημα που λες, σ’ ευχαριστώ για τις συμβουλές, με βοήθησε πολύ το κείμενό σου. Είχα κάτι teleconference με συναδέλφους και καθηγητή, λίγο η τηλεψυχοθεραπεία, λίγο που δε διάβαζα όλη μέρα ειδήσεις, πέρασε η μέρα. Προσπαθώ να κάνω πρόγραμμα και για αύριο.
Και να πω επίσης, ότι χθες είχαμε την πρώτη διαδικτυακή αμποσυνάντηση!!! Περάσαμε τέλεια <3<3<3
Για τις “συναντήσεις” του online διαλογισμού δείτε εδώ όπου γίνονται οι συναντήσεις https://zoom.us/j/513345508?status=success και εδώ για περισσότερες πληροορίες https://www.facebook.com/groups/202933884453300/?hc_location=ufi
@Louk Ritia, για πρώτη φορά στη ζωή μου θα μπορούσα να ξυπνάω όποια ώρα θέλω, παρ όλα αυτά βάζω ξυπνητήρι. Κι εγώ νιώθω χάλια αν κοιμηθώ παραπάνω οπότε προσπαθώ να το τηρώ!
@acantholimon Δεν μπορώ καν να φανταστώ πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να βασίζονται όλοι πάνω σου. Καλή δύναμη σου εύχομαι και αν υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που μπορείς να μιλήσεις να σου ελαφρύνει λίγο το βάρος, καλό θα σου κάνει.
@Louk Ritia Αν πέρασες πρόσφατα κρίση πανικού, ίσως να χρειάζεσαι λίγη χαλάρωση και έλλειψη αυστηρού προγράμματος. Σίγουρα δεν λύνει κάτι, αλλά βοηθάει αρκετά να μην πιέζεσαι και απο εκεί. Ελπίζω να βρεις την ηρεμία σου σύντομα. Ο διαλογισμός και οι τεχνικές αναπνοής είναι ό,τι καλύτερο μπορεις να κάνεις στον εαυτό σου αυτήν τη στιγμή, πέρα απο τον ψυχολόγο εννοείται. Ακόμα και ένα τέταρτο την ημέρα να αφιερώνεις εκεί, θα δεις μεγάλη διαφορά.
@Μαύρο Γατί Καλή δύναμη και να θυμάσαι οτι δεν είσαι μόνη σου. Αν νιώσεις οτι χρειάζεσαι βοήθεια είμαστε εδώ.
@lioness Μακάρι να μπορούσα να σου πω οτι έχεις άδικο σε αυτά που φοβάσαι. Αλλά δεν μπορώ. Όχι σε αυτό το σύστημα που οι ανεπάρκειές του σας φορτώνουν πολλαπλάσιο βάρος απο αυτό που σας αναλογεί. Για τη συμπεριφορά ασθενών και συγγενών δεν το συζητώ, όσες/οι έχουμε δουλέψει στην εξυπηρέτηση πελατών, ξέρουμε πολύ καλά τί κυκλοφορεί εκεί έξω. Μακάρι να μπορούσα να σου πω οτι κι εγώ έκανα λάθος σε αυτά που φοβάμαι. Αλλά το ξέρω οτι δεν έκανα, νιώθω αυτό το γνώριμο σφίξιμο στο στομάχι. Αυτή η κατάσταση είναι σαν ωρολογιακή βόμβα που μετράει ήδη αντίστροφα. Τουλάχιστον, αν βγει κάτι καλό απο αυτήν την ιστορία, ας είναι αυτό που είπες, οτι θα νιώσουμε λιγότερο μόνες.
Καλό κουράγιο σε όλες!
Πλέον είναι και η Αγγλία επίσημα σε lockdown.
HetZinneke, είμαι σε παρόμοια θέση. Μένω και δουλεύω Αγγλία χωρίς παιδιά, σκυλιά, γατιά. Πριν λίγες μέρες που συνειδητοποίησα ότι σύντομα δε θα μπορούσα πλέον να δω από κοντά το σύντροφό μου (που μένει στην ίδια πόλη) για αρκετό καιρό, ένιωσα πάρα πολύ μόνη και φρίκαρα. Τώρα νιώθω καλύτερα ως προς αυτό. Φοβάμαι λίγο για τον εαυτό μου, πολύ περισσότερο για όσους αγαπώ, που οι περισσότεροι για τον ένα ή για τον άλλο λόγο ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
Δε γύρισα Ελλάδα και να πω την αλήθεια δεν μπήκα σε τρελό δίλημμα πριν το αποφασίσω. Η δουλειά και η ζωή μου είναι εδώ, Αγγλία. Ο σύντροφος εδώ, οι γονείς Ελλάδα, ένας μικροσκοπικός κοινωνικός κύκλος εδώ, ένας μικροσκοπικός στην Ελλάδα, κάποιοι φίλοι και συγγενείς σκόρπιοι σε διάφορα σημεία. Όπου και να είμαι, όλους σχεδόν μόνο μέσα από οθόνη θα μπορώ να τους δω. Με όσους θα μπορούσα και χωρίς οθόνη, θα υπήρχε η πιθανότητα να τους βάλω σε κίνδυνο ανυποψίαστη. Όπου και να είμαι, υπάρχει περίπτωση να πάθει κάτι κάποιος που είναι αλλού.
Το μόνο που μπορώ ουσιαστικά να κάνω είναι να περιμένω να περάσει αυτό και να ελπίζω να είμαστε όλοι ακόμα εδώ, υγιείς, να έχω ακόμα τη δουλειά μου και η οικονομία να είναι σε φάση που να μας επιτρέπει να συνεχίσουμε τις ζωές μας κανονικά.
@Curious: πώς ήταν το κλίμα τις τελευταίες μέρες στην Αγγλία? Ο κόσμος δηλαδή, πώς ήταν, πώς το βίωνε όλο αυτό?
@lioness καλή δύναμη σου εύχομαι. Έχω σύζυγο γιατρό και πλέον παρόλο που έχει άλλη ειδικότητα τους έβαλαν να εφημερεύουν στην Παθολογική. Κάνει κάτι ωραίες 48ωρες εφημερίες (που ουσιαστικά 52 ώρες βγαίνουν) και βλέπω το ξεπατωμα σας. Βαστατε γερά παιδιά…όταν ξεκουράζεστε φροντιστε όσο μπορειτε να κάνετε ότι σας ευχαριστεί.Να γεμίζετε τις μπαταρίες σας.
Και σε όλες τις υπόλοιπες :Κορίτσια εύχομαι σε καθεμία καλή υπομονή και δύναμη σε όλες σας. Θα είναι ένα ζορικο διάστημα. Αλλά θα έχουμε να θυμόμαστε ότι το περάσαμε και αυτό και θα εκτιμήσουμε όλες τις μικρές ρουτινιασμένες στιγμές της προηγούμενης βαρετης ζωής μας!
Τα φιλιά μου σε όλες σας ♥️💪🏼
Καλησπέρα και καλό κουράγιο σε όλες!
Μένω κι εγώ Αγγλία με τον σύντροφό μου, δουλεύουμε από σπίτι. Θα έλεγα ότι ο κόσμος εδώ, αν και άργησε λίγο να συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης, τελικά το βιώνει όπως και στον υπόλοιπο κόσμο.
Δε γύρισα ούτε εγώ Ελλάδα, γιατί δεν ήθελα να βάλω σε κίνδυνο άλλους ανθρώπους, άσε που έχω τη δουλειά μου και γενικά τη ζωή μου εδώ. Η πλάκα είναι ότι πέρασα μια φάση που είχα κλειστεί πολύ στο σπίτι πριν από αυτό με πολύ άσχημη ψυχολογία και μόλις άρχισα να παίρνω τα πάνω μου συνέβη αυτό.
Ανησυχώ για τους δικούς μου, για το πότε θα τους ξαναδώ, καθώς και για το πού θα φτάσει αυτή η κατάσταση για όλους μας. Ώρες ώρες απελπίζομαι, θέλω να διαβάσω κάτι αισιόδοξο, ότι θα ξαναυπάρξει “κανονικότητα” κι ας αργήσει.
Νιώθω πραγματικά ευγνώμων που υπάρχει αυτή η κοινότητα. Εύχομαι να είστε όλες καλά!
Νομίζω ότι πάνω κάτω ο κόσμος το βίωσε όπως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, απλώς με μια μικρή καθυστέρηση, που ήταν αντίστοιχη με τις συμβουλές τις κυβέρνησης. Νομίζω ότι η βασική διαφορά είναι ότι υπήρχε μεγαλύτερη ασάφεια εκ μέρους της κυβέρνησης από ότι αλλού, οπότε και ο κόσμος ήταν πιο μπερδεμένος ως προς τι έπρεπε να κάνει. Πλέον οι κανόνες είναι σαφείς.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι κάποιοι έβλεπαν τι έρχεται, οπότε προετοιμάστηκαν (πχ μετέφεραν την εργασία τους online – εφόσον γινόταν) πριν την απαγόρευση.Θα ξαναυπάρξει κανονικότητα, αλλά όσο περισσότερο κρατήσει αυτή η κατάσταση, τόσο πιο πιθανό είναι να είναι διαφορετική από την κανονικότητα που είχαμε 2 μήνες πριν. Ελπίζω οι όποιες αλλαγές να είναι θετικές, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν ενδείξεις και προς τις 2 κατευθύνσεις.
Καλή δύναμη σε όλες!
Εφόσον έχουμε την υγεία μας (απόλυτα κλισέ και αληθινό) και με δεδομένο ότι όλοι μα όλοι θα φτωχύνουμε μέσα από αυτή την κατάσταση, θα έρθει η κανονικότητα και πιστεύω ότι οι περισσότεροι θα είμαστε πιο “καθαροί”. Ίσως πολλοί να το ξεχάσουν γρήγορα και να είναι όπως πριν, αλλά εξίσου πολλοί θα έχουν περάσει ένα μεγάλο διάστημα ενδοσκόπησης και από αυτό μόνο καλύτεροι μπορούμε να γίνουμε.
Πάντως ένα θετικό – που ελπίζω να το κρατήσουμε και με το πέρας της κρίσης- είναι ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις και οργανισμοί στράφηκαν στην εργασία εξ αποστάσεως.
Ήρθα κι εγώ 🙂
Εγώ “κλείστηκα” από μόνη μου 1 εβδομάδα πριν το lock down, ένεκα της κατάστασης, οπότε σήμερα κλείνω αισίως τις 2 εβδομάδες μέσα. Στην αρχή, και καθότι σπιτόγατα, μου άρεσε το μέσα όπως αρέσει στους ανθρώπους που είναι συνέχεια έξω χωρίς να το πολυθέλουν. Έβγαινα κάθε τρεις μέρες για περπάτημα, έκανα μαθήματα yoga διαδικτυακά, έφτιαχνα καινούριες συνταγές και ειδικά γλυκά (χωρίς ζάχαρη) που δεν τα είχα πιάσει ποτέ, βάλαμε netflix που δεν είχαμε και όλα ωραία και καλά.
Τώρα μου φαίνεται λες κι έχει περάσει πάρα πολύς καιρός που είμαστε μέσα, βαρέθηκα και να βλέπω netflix, το σπίτι έχει καθαριστεί ενδελεχώς και κάπως έχει αρχίσει η βαρεμάρα. Σκέφτομαι πως παρακλείνομαι και θα έρθει η ώρα που θα κλειστώ πάλι και δεν θα μπορώ καθόλου. Σκέφτομαι πότε θα έρθει η ώρα να ξαναφάμε έξω σαν άνθρωποι, αν όταν θα ξανασυναντήσουμε άνθρωπο θα αγκαλιαστούμε και θα φιληθούμε όπως παλιά ή θα μας έχει μείνει ο φόβος. Σκέφτομαι μαζώξεις που κάναμε και λέω μα πώς καθόμαστε τόσο κοντά χωρίς να φοβόμαστε κλπ.
Δύο πράγματα που με στεναχωρούν, και γελάστε ελεύθερα, είναι πρώτον το ότι ο ιός με βρήκε με το χειρότερο κούρεμα ever και τώρα πάνε τα κομμωτήρια και πώς θα με αντέξω τόσο καιρό και δεύτερον το ότι δεν θα γίνει το πάρτυ του Α,μπα που περίμενα πως και πως από πέρσι.Γενικά, όμως, είμαι καλά. Κάνω ό,τι μπορώ για να προστατεύομαι, ακολουθώ τις οδηγίες και προσπαθώ να μη σκέφτομαι πολύ μακριά και γενικά να μη σκέφτομαι έξω από το μικρόκοσμο του σπιτιού μας. Ελπίζω και εύχομαι να περάσουν όλα αυτά κάποια στιγμή και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας, όσο γίνεται αλώβητοι.
Μέσα σε όλα, να σας το πω κι αυτό γιατί με έκανε να χαρώ πάρα πάρα πολύ, γνώρισα ένα γυναικολόγο που μου είπε πως αν ήταν έτσι όπως τα λένε οι περισσότεροι γυναικολόγοι στην Ελλάδα, “θα κρεμούσαμε τις έγκυες από ένα τσιγκέλι και θα γλιτώναμε από όλα τα προβλήματα μιας εγκυμοσύνης”. Και επειδή δεν είναι έτσι λοιπόν, με άφησε να κάνω ακόμα και yoga μετά τη λήψη τροφοβλάστησης, τη στιγμή που η δικιά μου μου είχε πει να μην απλώνω καν τα ρούχα. Τον λάτρεψα και αναπτερόθηκαν οι ελπίδες μου για μια καινούρια γενιά γιατρών που δεν θα μας αντιμετωπίζουν ως γάστρες.
@No_roots!!! Ένα μικρό αμποκοριτσάκι ετοιμάζεται να έρθει στον κόσμο! Με το καλό η κοράκλα σας! Δε σου ξαναλέω πόσο χάρηκα γιατί θα καταντήσω γραφική :Ρ
Σε άλλα νέα, άρχισα online ιταλικά. Πάντα ήθελα να μάθω, ξέρω πολύ καλά γαλλικά και καταλάβαινα επαρκώς ιταλικά, αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω. Ε, εδώ και 3 μέρες κάνω καθημερινά μισή με μία ώρα. Πόσο θα κρατήσει η προθυμία μου δεν ξέρω, αλλά δε με νοιάζει κιόλας, όσο πάει.
Επιπλέον, αγόρασα τα απαραίτητα αξεσουάρ για να συνεχίσω το πιλάτες μου στο σπίτι. Πήρα δαχτυλίδι, λάστιχο, foam roller (στρώμα έχω).
Επίσης, έχω κάνει μία λίστα βιβλίων στα “επιθυμητά” στον λογαριασμό μου στην Πολιτεία, λες και θα μείνω καραντίνα μέχρι τα 80 μου. Προς το παρόν δεν έχω παραγγείλει ακόμα, δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω και φοβάμαι μη με πιάσει καταναλωτική μανία αχαχχα
Τέλος, είδα χθες στη lifo αυτό: https://www.lifo.gr/videos/lifo_picks_planetearth/275613/deite-live-to-voreio-selas-apo-to-spiti-sas
Είναι livestreaming. Το είχα ανοιχτό χθες αργά το βράδυ και το άνοιξα και σήμερα το πρωί. Με ανακούφισε λίγο. Είναι σαν μια μικρή παρηγοριά ότι η ζωή συνεχίζεται και αυτή η σκέψη με βοήθησε.Τα φιλιά μου σε όλες τις αμπίτισσες και όλους τους αμπίτες, και να τα λέμε ρε παιδιά εδω! <3<3<3
lioness χαίρομαι που είσαι καλύτερα και βρήκες πράγματα να κάνεις μες τη μέρα. Η αδράνεια είναι το χειρότερο σε αυτό που ζούμε, το βλέπω από τον εαυτό μου, όσο πιο πολύ κάθομαι τόσο πιο πολύ με ρουφάει και χρειάζομαι επιπλέον προσπάθεια για να κινητοποιηθώ.
Προσπαθώ κι εγώ να μάθω ισπανικά που πάντα ήθελα, μέσω μιας εφαρμογής, δεν είναι κανονικά μαθήματα αλλά έχει πλάκα και μου φτιάχνει τη διάθεση. Σήμερα πήγα για περπάτημα μετά από 5ημερη κλεισούρα λόγω καιρού και συγκυριών και γύρισα άλλος άνθρωπος, λες και είχα βγει κανονικά με φίλους κλπ. Σκεφτόμουν να τώρα είμαι σε νησί, γυρνάω από τη θάλασσα και κάνω τα ψώνια μου για να φάμε. Όνειρα θερινής ημέρας.Έχει αρχίσει και μου λείπει πολύ η προηγούμενη ζωή μου, που δουλεύαμε, βγαίναμε, συναντιόμασταν. Όταν τα σκέφτομαι και αναλογίζομαι πόσος καιρός θα περάσει για να τα ξανακάνουμε, με πιάνει ένα πλάκωμα η αλήθεια είναι. Πώς θα είμαστε, πόσοι θα είμαστε, πότε θα γίνει το όπως-πριν. Όσο δεν ενημερώνομαι κάτι γίνεται, όταν διαβάζω τα νέα της ημέρας με πιάνει μια απελπισία για το τί γίνεται στις άλλες χώρες και πότε επιτέλους θα σταματήσει όλο αυτό. Μετά λέω ας μου φτάνει που είμαστε υγιείς προς το παρόν και βλέπουμε, μέρα τη μέρα.
no_roots με το καλό!!Εύχομαι τα καλύτερα.
lioness και εγώ χθες το κοιτούσα το video και με ηρέμησε απίστευτα.Έχεις δίκιο.
Λίγο ζωγραφική, λίγο γυμναστική χρόνος υπάρχει αρκετός.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
