Τι να κάνω αν αντιληφθώ κακοποίηση;

Με αφρομή τη χθεσινή γυναικοκτονία στη Δάφνη, επαναδημοσιεύουμε την ερώτηση αναγνώστριας που αντιλήφθηκε κακοποίηση στη γειτονιά της προς τη δικηγόρο του Α,Μπα, Μαρίνα Μπούζη. Η ερώτηση είχε δημοσιευτεί στο πλαίσιο του αφιερώματος του Α,Μπα στην κακοποίηση και στην ενδοοικογενειακή βία. 

Προχθές ένας “κύριος” ωρυόταν για 30 λεπτά στις 4 μίση το πρωί. Ξεσήκωσε όλη την γειτονιά με τις φωνές του. Σε κάποια φάση άρχισε να απειλεί την γυναίκα/σύντροφό του και άρχισε να την χτυπάει (άκουσα τσιρίδες και τα μη…), δεν άντεξα και βρήκα στο μπαλκόνι και του φώναξα ότι θα καλέσω την αστυνομία, όπως και έκανα. Η μοναδική αντίδραση που πήρα ήταν να κλείσει τις μπαλκονόπορτες για να μην ακούγεται. Μετά από κάποια ώρα ήρθε η αστυνομία. Δεν γνωρίζω τι έγινε στην συνέχεια. Το πρώτο ερώτημα μου είναι αν έπραξα σωστά διότι δεν ήξερα τι προηγήθηκε πριν ή τι γινόταν ακριβώς μιας και βασίστηκα μόνο στις φωνές και στους ήχους που άκουσα.. Και το δεύτερο ερώτημα είναι γιατί κανένας άλλος δεν μπήκε στην διαδικασία να κάτι κάτι, γιατί ήταν όλοι θεατές; Το λέω γιατί κάποια είχαν βγει στα μπαλκόνια.

Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας πληθαίνουν και τείνουν να γίνουν κομμάτι μιας νοσηρής καθημερινότητας.  Κατά την άποψή μου έπραξες πολύ σωστά που κάλεσες την αστυνομία (ίσως δεν θα έπρεπε να του το φωνάξεις προκειμένου να μην γίνει πιο βίαιος στο θύμα). Ως προς την ερώτησή σου αν έπραξες σωστά γιατί δεν ήξερες τι προηγήθηκε θέλω να απαντήσω κάθετα. Καμία πράξη βίας προς την σύζυγο/σύντροφο δεν δικαιολογείται ό,τι και να έχει προηγηθεί (που κατά την γνώμη μου τις περισσότερες φορές δεν έχει προηγηθεί τίποτα). Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κακοποιεί λεκτικά ή και σωματικά την σύζυγο/σύντροφο. Τυχόν διαφορές πρέπει να λύνονται πολιτισμένα και έξω από τα πλαίσια κακοποιητικών συμπεριφορών. Η λεκτική ή και σωματική κακοποίηση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα λόγο. Πρέπει όλοι μας να κατανοήσουμε ότι ουδείς έχει το δικαίωμα να ασκεί οποιασδήποτε μόρφης βία.

Ως προς το δεύτερο ερώτημα σου δυστυχώς η κοινωνία μας παραμένει θεατής τις περισσότερες φορές καθώς κυριαρχεί η λογική ότι “το θύμα φταίει” ή “πού να μπλέξω τώρα”. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει και η αλλαγή πρέπει να αρχίσει από εμάς. Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στα θύματα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και να τα βοηθήσουμε ο καθένας, όπως μπορεί. Και από το site κάνω έκκληση σε όσους είναι μάρτυρες αυτών των περιστατικών να δίνουν τα στοιχεία τους στο θύμα και να πηγαίνουν ως μάρτυρες, εάν το θύμα το ζητήσει, στα δικαστήρια που θα ακολουθήσουν. Είναι πολύ σημαντικό τα θύματα να γνωρίζουν ότι μπορούν να έχουν μάρτυρες. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι τα περιστατικά δεν μπορούν να αποδειχθούν με άλλο τρόπο (φωτογραφίες, ιατροδικαστική εξέταση, εισαγωγή σε νοσοκομείο, μαρτυρία του θύματος).

Με την ευκαιρία αυτής της απάντησης θέλω να διαβεβαιώσω τα θύματα έμφυλης ή και ενδοοικογενειακής βίας ότι υπάρχουν τα νομικά εργαλεία προκειμένου να απεμπλακούν (αίτηση μετοίκησης, ασφαλιστικά μέτρα, μήνυση). Και για να προλάβω τυχόν αντιδράσεις παρέχεται δωρεάν νομική υποστήριξη στα θύματα έμφυλης ή και ενδοοικογειακής βίας.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News