Κατά την εθνική εορτή Ferragosto στα μέσα Αυγούστου, σχεδόν όλοι οι Ιταλοί βρίσκονται σε διακοπές με τις οικογένειές τους.
Η πολιτική είναι συνήθως ταμπού. Όχι όμως φέτος. Η Ιταλία έχει βυθιστεί σε μια πολύ ασυνήθιστη “καλοκαιρινή εκλογική αναμέτρηση” (η ημέρα της ψηφοφορίας είναι η 25η Σεπτεμβρίου), με την κατάρρευση της σαθρής, “έκτακτης” κυβέρνησης συνασπισμού τον Ιούλιο. Τώρα, η συνεχής συζήτηση γίνεται για συμφωνίες, υποψηφίους, εκλογικές περιφέρειες και παζάρια. Οι διακοπές της Ιταλίας έχουν καταστραφεί.
Εκτός απροσδόκητου πολιτικού θαύματος, η χυδαία περίπτωση της Τζόρτζια Μελόνι θα βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο. Μιλάμε για τη γυναίκα που δεν δίστασε να αναρτήσει στον λογαριασμό της στο Twitter τον βιασμό μίας Ουκρανής, για να… δεσμευθεί μετά ότι θα κρατήσει τη χώρα ασφαλή. Πού να πάνε να κλάψουν οι Ιταλοί με λίγα λόγια…
Αν, ωστόσο, εκλεγεί πρωθυπουργός θα μιλάμε για μία εξαιρετικά δυσάρεστη ιστορική στιγμή, τόσο για την Ιταλία όσο και για την Ευρώπη: Η Meloni είναι επικεφαλής του ακροδεξιού και λαϊκιστικού κόμματος Αδελφοί της Ιταλίας – του άμεσου πολιτικού κληρονόμου του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (με το οποίο μοιράζεται μέρος του συμβόλου του, μια σημαία-φλόγα).
Ένα από τα κεντρικά έθνη της ευρωζώνης θα κυβερνηθεί από έναν -σε μεγάλο βαθμό- ευρωσκεπτικιστικό, αντιμεταναστευτικό, κεντροδεξιό συνασπισμό. Η συμμαχία μεταξύ της Μελόνι, της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι και των υπολειμμάτων της Forza Italia του 85χρονου Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα έχει σχεδόν σίγουρα μια ισχυρή πλειοψηφία.
Στην παρούσα φάση η Αριστερά είναι αδύναμη και διχασμένη και οι δεσμοί με ό,τι έχει απομείνει από το υπερλαϊκιστικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (το οποίο επίσης διασπάστηκε) έχουν διαρραγεί. Χωρίς ευρείες συμμαχίες, στο μικτό και περίπλοκο εκλογικό σύστημα της Ιταλίας, και με δραστικές περικοπές στον αριθμό των βουλευτών χάρη στη μακρά εκστρατεία των Πέντε Αστέρων που υποστηρίχθηκε από ένα δημοψήφισμα, η αντιπολίτευση φαίνεται να βρίσκεται σε καταστροφική φάση.
Η τεχνοκρατική κυβέρνηση του πρώην τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι ήταν σε γενικές γραμμές δημοφιλής, αλλά πάντα προοριζόταν να αποχωρήσει χωρίς κανενός είδους πολιτική κληρονομιά.
Η μακρά αγωνία της Ιταλίας με τις κυβερνήσεις έκτακτης ανάγκης και τους εύθραυστους συνασπισμούς φαίνεται να φτάνει στο τέλος της. Η κυβέρνηση Μελόνι θα διαρκέσει, εκτός αν υπάρξει σκάνδαλο ή οικονομική κατάρρευση – τίποτα από τα δύο δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Και ο φεμινισμός που στέκεται απέναντι σε όλο αυτό; Απέναντι σε μία πολιτικό που υποστηρίζει την απαγόρευση των αμβλώσεων, που δηλωμένα μισεί τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και τους ακτιβιστές; Ο διεθνής Τύπος τι λέει γι’ αυτή την περίπτωση – επιτομή του εσωτερικευμένου μισογυνισμού;
Τζόρτζια Μελόνι: Κατά των αμβλώσεων και εναντίον των γκέι η “επόμενη πρωθυπουργός της Ιταλίας”
Παρά τον τρόμο και τη διάχυτη αμηχανία των Ιταλίδων φεμινιστριών, οι Financial Times έχουν γράψει ήδη ότι αν κερδίσει η Μελόνι αυτές τις εκλογές θα πρόκειται για έναν «σημαντικό φεμινιστικό θρίαμβο» (!), καθώς η Ιταλία ποτέ άλλοτε δεν είχε γυναίκα πρωθυπουργό, ενώ η Washington Post έχει επισημάνει ότι «φεμινίστρια ή όχι, η Μελόνι έχει ευθύνη απέναντι στις γυναίκες της Ιταλίας»…
Την ίδια στιγμή, οι φεμινίστριες στην Ιταλία ζουν αυτό που έζησαν εκατομμύρια Αμερικανοί τη μέρα της εκλογής του Τραμπ, ως Προέδρου στις ΗΠΑ. Κάπως δεν μπορούν να πιστέψουν την εξέλιξη και για την ώρα αρκούνται στο να τονίσουν ότι γυναίκα πρωθυπουργός, δεν σημαίνει και απαραίτητα νίκη για το φεμινιστικό κίνημα. Οξύμωρο; Καθόλου. Τα εξηγεί με επάρκεια η Elly Schein, αντιπρόεδρος της περιφέρειας Emilia-Romagna.
«Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της γυναικείας ηγεσίας και της φεμινιστικής ηγεσίας. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με μια γυναίκα πρωθυπουργό που δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των άλλων γυναικών, ξεκινώντας από τα δικαιώματα πάνω στο σώμα σου», καταλήγει.
Με στοιχεία από Guardian, Washington Post, Financial Times
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
