Όνομα: Hepeating.
Ηλικία: Κοντεύει να γίνει πέντε ετών.
Πρώτη χρήση: Ο όρος επινοήθηκε από φίλους της Αμερικανίδας καθηγήτριας φυσικής και αστρονόμου Nicole Gugliucci, η οποία τον έκανε ευρύτερα γνωστό με ένα tweet της στις 22 Σεπτεμβρίου 2017.
Και τι σημαίνει; Λοιπόν, το hepeat είναι απλώς η τελευταία προσθήκη στην ορολογία που περιγράφει σεξιστικές συμπεριφορές και είναι κοντινός “συγγενής” του mansplaining… Αλλά ας αφήσουμε εκείνο το tweet της καθηγήτριας Gugliucci να εξηγήσει τον όρο: “Οι φίλοι μου επινόησαν μια λέξη: hepeated. Για κάθε φορά που μια γυναίκα προτείνει μια ιδέα και την αγνοούν, αλλά μετά ένας άντρας λέει το ίδιο πράγμα και όλοι το λατρεύουν”. Πόσες φορές δεν έχουμε ζήσει κάτι τέτοιο, ε;
Και, τελικά, έπιασε τόπο η εξήγηση της καθηγήτριας; Η ιδέα αναγνωρίστηκε αμέσως. Το αρχικό tweet της Gugliucci απέσπασε 185k likes και 58,8k retweets.
Υπήρχε κάποιο αγαπημένο hashtag που προστέθηκε δίπλα στο #hepeated; Ναι, φυσικά. Το γνωστό και μη εξαιρετέο #NotAllMen.
Έχει μπει σε κάποιο λεξικό μέχρι τώρα; Το Oxford English Dictionary δεν το έχει συμπεριλάβει. Ακόμη. Αλλά ο όρος μόλις εισήχθη σε ένα εσωτερικό εγχειρίδιο για το προσωπικό της ρυθμιστικής αρχής εξετάσεων Ofqual, όπου το hepeating περιγράφεται ως “μια κατάσταση όπου ένας άνδρας επαναλαμβάνει τα σχόλια ή τις ιδέες μιας γυναίκας και στη συνέχεια επαινείται γι’ αυτά σαν να ήταν δικά του”.
Πώς σχολιάστηκε ο όρος από επιφανείς άνδρες; Ο ιστορικός Jeremy Black δεν ενθουσιάστηκε ακριβώς με τη λέξη, ούτε με το νόημα της. Είναι μια “άσχημη νέα επινοημένη λέξη που είναι ανόητη και στερείται νοήματος”, δήλωσε στη Mail on Sunday. Συνέχισε λέγοντας ότι “δεν πρέπει να παίζει κανένα ρόλο στις εκπαιδευτικές συμβουλές”.
Οπότε γιατί τέτοια φρενίτιδα με τη λέξη και κυρίως γιατί αυτή επανέρχεται τόσα χρόνια μετά την πρώτη χρήση της σε ένα τόσο δα tweet μίας καθηγήτριας; Μα επειδή είναι κάτι που έχει ζήσει κάθε γυναίκα που συμμετείχε ποτέ σε μία δύσκολη σύσκεψη, σε ένα γραφείο, σε μία σοβαρή συζήτηση, οπουδήποτε βρίσκονται άνδρες που δεν έχουν σκοπό να συζητήσουν επί ίσοις όροις και θέλουν να “της” εξηγήσουν -έτσι, αργά, αργά και συγκαταβατικά, σα να απευθύνονταν σε κάποιον όχι σπουδαίας αντίληψης- κάτι που ήδη γνωρίζει.
Με στοιχεία από τον Guardian
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News