Αγαπημένη Λένα και σχολιαστές, τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Κανένας δεν ζήτησε αυτό εδώ το update, αλλά σε καραντίνα είμαστε παιδιά, πρέπει κάπου να τα γράψω. Είμαι η κοπέλα που έστειλε αυτήν εδώ την ερώτηση πριν έναν περίπου χρόνο. Αρχικά Λένα, σε ευχαριστώ τόσο μα τόσο πολύ. Έχεις ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και για αυτό κι ο ενικός, αλλά η απάντηση σου μου άλλαξε τη ζωή. Παρατήρησα πως προσπαθούσα να είμαι ευχάριστη σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Σε όλες τις σχέσεις, φιλικές, επαγγελματικές, ερωτικές. Οπότε έγινα δυσάρεστη. Μου πήρε χρόνο προφανώς, και ακόμη και τώρα προσπαθώ να αποβάλω την ανάγκη να μην δυσαρεστώ τους άλλους, αλλά τουλάχιστον τώρα αντιλαμβάνομαι τι κάνω και τι θα έπρεπε να κάνω. Και για αυτό σας ευχαριστώ. Τώρα σχετικά με την φίλη μου, με μεγάλη απογοήτευση οι περισσότεροι σχολιαστές έπεσαν μέσα σε όσα ακολούθησαν. Την επομένη των γενεθλίων μου, με πήρε τηλέφωνο για να μου ευχηθεί και να μου πει πως ξεχάστηκε και δεν με πηρε ανήμερα γιατί ο Κ. είχε ρεπό και είχαν πάει για μεζεδάκια σε ταβέρνα και μπλα μπλα. Η ίδια φίλη που με έπαιρνε τηλέφωνο 12:01 τα μεσάνυχτα να μου ευχηθεί πριν 3 χρόνια. Εν πάσει περιπτώσει, εγώ είχα νεύρα για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης και της αδιαφορίας της φίλης και όταν άκουσα να αναπαράγει στον καλό της την πρόταση που της είχα μόλις πει, της είπα πως αυτό που κάνει είναι κάπως άσχημο. Της εξήγησα με λεπτομέρειες τι έκανε, γιατί δεν καταλάβαινε όπως έλεγε και μαντέψτε δεν αναπαράχθηκε τίποτα στον καλό της. Τουλάχιστον μέχρι να τελειώσει η κλήση. Όπως ήταν προφανές, τα τηλέφωνα έγιναν πιο αραιά. Εγώ δεν της έστελνα, ούτε την έπαιρνα τηλέφωνο, όχι από κακία αλλά επειδή έτρεχα με τη δουλειά μου, και εκείνη ήταν άφαντη. Κάποια στιγμή μιλήσαμε και είπαμε να βγούμε για καφέ και μαντέψτε, ο Κ. δεν εμφανίστηκε. Η φίλη μου ήταν άλλος άνθρωπος, απόμακρη και κάπως διστακτική, με μόνο αντικείμενο συζήτησης αναμνήσεις από τα καλοκαίρια μας και κουτσομπολιά για κοινούς φίλους. Ενώ εγώ της εξιστορούσα τα νέα μηνών που δεν της είχα πει, εκείνη στην ερώτηση ”Τι νέα εσύ ρε?” απαντούσε “Ε μωρέ τα ίδια ξέρεις, εσύ πες που φαίνεται πως έχεις πολύ πράγμα”. Ξενερωμένη λοιπόν από την όλη φάση, βλέποντας πως η μόνη που προσπαθούσε να συντηρήσει αυτή την σχέση ήμουν εγώ, σταμάτησα να ασχολούμαι. Fast forward στο τώρα, έχω να την δω από κοντά από τον Αύγουστο, που βγήκαμε για έναν καφέ, για να μάθει τα νέα της παρέας, επειδή για ακόμη μια χρονιά απουσίαζε. Πάλι εκείνη δεν είχε νέα. Μιλούσαμε κατά καιρούς στο τηλέφωνο, αλλά πολύ σπάνια πλέον και κυρίως λέγαμε τα τυπικά. Αρχές Φεβρουαρίου, κι ενώ είχαμε να μιλήσουμε από τα μηνύματα στο messenger που είχαμε στείλει την Πρωτοχρονιά, με πήρε τηλέφωνο ένας κοινός φίλος και με ρώτησε έντρομος “Ρε η φίλη μας η τάδε έχει παντρευτεί?”. Απ’ότι φαίνεται εκείνος είχε δει τον πατέρα της φίλης μας και του είχε πει and I quote “Καλά είναι η κόρη μου, την πάντρεψα με ένα καλό παιδί πριν λίγες μέρες”. Αφού καραφλιάσαμε και οι δύο, αποφάσισα να της στείλω να δω τι κάνει. Το ύφος του τηλεφωνήματος ήταν το ίδιο. “Τι νέα εσείς?” “Τίποτα μωρέ ξέρεις τα ίδια. Εσύ πες μου.” Ε λοιπόν παιδιά, την τρίτη φορά που μιλήσαμε από εκείνο το τηλεφώνημα, μου ανακοίνωσε πως ήταν έγκυος πέντε μηνών. Όταν της είπα κάπως ειρωνικά “Άντε τέλεια θα έχουμε γάμους και βαφτίσια το καλοκαίρι” μου απάντησε, πως είχαν ήδη παντρευτεί με πολιτικό. Όταν της είπα γιατί δεν μου το είχε πει η απάντηση της ήταν “Ε ναι έτρεχες με τη δουλειά και ήθελα να στο πω από κοντά.” Όταν την ρώτησα “Μα γιατί δεν μου είπες να πάμε για καφέ? Θα έβρισκα χρόνο για έναν καφέ” δεν απάντησε τίποτα. Όταν καθώς ρόλαρε η συζήτηση μάθαινα πως το γνώριζαν πολλοί πριν το μάθω εγώ της είπα “Οκ καταλαβαίνω πως δεν ήθελες να το μοιραστείς μαζί μου, αλλά να ξέρεις με πικραίνει αυτό” μου απάντησε and I quote “Δεν ήθελα να σε κάνω να ζηλέψεις, όλο τρέχεις με την δουλειά και είσαι μόνη σου κι εγώ εδώ παντρεύτηκα και έμεινα και έγκυος και δεν ήθελα να κάνω να νιώσεις άσχημα.” Παιδιά μου έπεσε το σαγόνι με αυτό το τελευταίο. Γιατί ξέρει πολύ καλά πως ο γάμος και τα παιδιά στην ηλικία των 25 δεν είναι κάτι το οποίο θα ζήλευα. Πιο πολύ λυπάμαι για την κατάσταση στην οποία μπήκε, παρά ζηλεύω. Έκτοτε, στέλνει συνέχεια μηνύματα, αναμνήσεις του fb απο παλιότερα ποστ και τέτοιες βλακείες και εγώ βρε παιδιά δεν έχω καμία όρεξη πλέον να συντηρώ αυτό το πράγμα που ούτε φιλία είναι τελικά. Γιατί πλέον δεν με εμπνέει καθόλου ούτε ως άνθρωπος, ούτε ως φίλη. Αυτά από μένα. Θα σας στείλω ξανά αν μου ζητήσει να γίνω νονά.:P Σας φιλώ!
– ζηλιάρα 25άρα σινγκλ workaholic γεροντοκόρη
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εντωμεταξυ ποιος άνθρωπος λέει σε φίλο του “δεν σου είπα το τάδε -τέρμα σημαντικό- πράγμα για μένα για να μη ζηλέψεις (καψερέ)”.
Τελείως αγενές.
Καλά όσον αφορά το περιεχόμενο του σχολίου, καραφλιασα λίγο κοριτσάκι εικοσιπέντε χρόνων, τη σήμερον ημέρα, να θεωρεί ότι οοοολες γυναίκες θέλουν στην ηλικία της να είναι παντρεμένες με παιδιά.
Ωραίο απντειτ πάντως, χορταστικό.
Μου το έχουν πει κι εμένα, βεβαίως βεβαίως. “Φίλη” που ήταν έγκυος στο τρίτο της παιδί, τελικά γέννησε δίδυμα και το έμαθα γιατί την είδε τυχαία ο άντρας μου στο δρόμο. Όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο τη ρώτησα αν ήξερε ότι έχει δίδυμα (άκου ερώτηση κι εγώ) και μου είπε πως κάθε φορά που έμενε έγκυος σκεφτόταν εμένα και (με) λυπόταν πολύ γιατί ήξερε πόσο το θέλω και γι’ αυτό δεν μου το είπε. Δεν ξαναμιλήσαμε έκτοτε.
Το savoir vivre εχει καταργηθει;;;;; εχω χασει κατι;;;;;
Πες τα ρε ζωντοχήρα!
Πολύ με στεναχώρησε η ιστορία της φίλης σου. Μου δίνει την αίσθηση ενός ατόμου που πλέον δεν έχει πραγματικά προσωπική ζωή και ΟΛΑ περιστρέφονται γύρω από τον άντρα της. Πακέτο με αυτό πάει και η εντύπωση ότι όλοι ζηλεύουν την οικογενειακή της ευτυχία.
Απίστευτή η ατάκα περί ζήλειας. Ναί όλοι στα 25 μας αυτό ονειρευόμαστε, εγκυμοσύνες και μονόπετρα. Όχι οτι δεν υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις, αλλά θα περίμενα από την φίλη μου να με ξέρει λίγο καλύτερα. Εγώ νομίζω αν άκουγα κάτι αντίστοιχο, τελείως αυθόρμητα, θα έβαζα τα γέλια. Είναι τελικά πολύ περίεργο πως άτομα που θεωρούσαμε δικά μας, γνωρίζουν τόσο λίγο ποιοι πραγματικά είμαστε.
Σε καφέ με επιστηθια (έτσι νόμιζα τότε….) φίλη μου, ήταν 5 μηνών έγκυος και μου το είπε μετά από 2 ώρες καφέ, ενώ ήμουν έτοιμη να φύγω και αφού τελικά την ρώτησα γιατί μετά από 2 ώρες ακόμα να μου πει τα ευχάριστα…. Το είχα καταλάβει με το που ανταμωσαμε, η κοιλιά ήταν μέχρι εκεί…. κατέληξα ότι είναι δικά τους προβλήματα και ανασφάλειες και της ευχήθηκα τα καλύτερα και συνέχισα τη ζωή μου χωρίς αυτήν.
Έκοψα γιατί ούτε για το γάμο μου είπε, ούτε για την εγκυμοσύνη παρόλου που επί δύο ώρες έβλεπα την κοιλιά τουρλα!!! Ήταν τόσο σουρεάλ να συζητάμε για ολα τα αλλά εκτός από τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Κατάλαβα ότι δεν ήμουν η επιστηθια φίλη που πίστευα. Μάλλον εκείνη δεν μπορούσε να συμβαδίσει με την δική μου ζωή….
Παιδιά εγώ έχω “φίλη” 7 μηνών που δε το έχει ανακοινώσει σε κανέναν από την παρέα ακόμα (το έμαθα από συγγενή της τυχαία)!! Τι στο καλό φοβούνται μη τις ματιάξουμε;;; Την όρεξή τους είχαμε ναπουμε.
7 μηνών; Μα πως το κρύβει, τι λέει;;; πωωω τι έφαγα πάλι η γυναίκα;
Μα δε την έχουμε δει, απλά εξαναφιζόλ!! Κατά τα άλλα σελφι στα social media, καρδουλώματα σε ποστ μας κτλ κτλ σα να μην τρεχει κάστανο!
Κ τα δύο! Τον γάμο τον έμαθα καμία ώρα πριν την τελετή όταν μου τηλεφώνησε για να μου το ανακοινώσει και όχι δεν ήταν απόφαση της τελευταίας στιγμής… σημειωτέον 3 μήνες πριν τον γάμο μου έλεγε ότι δεν θα τον παντρευόταν πότε γιατί δεν της συμπεριφέρεται καλά…
Καταλαβαίνω όταν υπάρχει θέμα υγείας, αλλά στην περίπτωση της επιστηθιας… ήταν καθαρά από δικές τις ανασφάλειες.
Ίσως κι αυτή να μην έχει την όρεξη κανενός σας, ούσα έγκυος σε μια τέτοια περίοδο και με άλλα ίσως θέματα που δεν ξέρει πως θα εξελιχθούν. Οι εγκυμονούσες ειδικά δεν χρωστούν σε όλους ανακοινώσεις, ειδικά σε άτομα πουν “δεν έχουν την όρεξή τους”.
Ε όχι, moomin, αυτή άλλαξε όχι εμείς. Δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν αν ζεις σε σπηλιά αν ζεις στον έξω κόσμο είναι κάπως αλλιώς τα πράγματα. Εγκυμονούσα είναι όχι άρρωστη.
Πολύ κρίμα που η φίλη σου έχει τέτοιες απόψεις. Ακόμα και να ήθελες διακαώς γάμο και παιδί, είναι άσχημο να πιστεύει οτι θα τη ζήλευες αντί να χαρείς για αυτήν. Νομίζω οτι γυρίζει τόσο πολύ η ζωή της γύρω απο τον (πλέον) σύζυγό της, που έχει ξεχάσει τη μεταξύ σας σχέση και ίσως έχει ενστερνιστεί και τις απόψεις του. Πάντως ο σύζυγος μου φαίνεται άκρως χειριστικός.
Εμένα πάλι μου βρωμάει ολο αυτο. Ετσι εκανε η φιλη σου και με άλλες σχέσεις της ή αυτη ήταν η πρώτη της; μηπως αυτός την κακοποιεί; μηπως ζηλευει παραλογα και θελει να ακούει όλες τις συνομιλίες της; Γιατί άντε και αυτη θελει να του τα λέει όλα (πραγμα παράξενο) αυτός ενδιαφέρεται να τα ακούει όλα αυτά; Εμένα ο άντρας μου βαριεται να ακούει όλες τις συζητήσεις με τις φίλες μου, όποτε τυχαινει να βρεθει μαζι μας, σπάνια θα έρθει, συνηθως ίσα για να πει ενα γεια. Ουτε εγω βρισκω ενδιαφερον να ακουω ιστοριες απο τα παλια και κουτσομπολια απο ανθρωπους… Διαβάστε περισσότερα »
Αν οι 2 τους ζουνε απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο και χωρίς φίλους, τα νεα της γράφουσας και της παλιάς παρέας είναι δροσερό αεράκι
Όντως μπορεί ο σύντροφος της να έχει χειριστική συμπεριφορά, το γεγονός ότι θέλει να ξέρει τι λέει η σύντροφός του με τις φίλες της, η εμφάνισή του ακάλεστος σε καφέ κλπ, προς τα εκεί κλίνει. Ακόμα και ότι η φίλη σταμάτησε να μοιράζεται τα νέα της μπορεί να έγινε μετά από δική του προτροπή.
Είχα κι εγώ μια τέτοια φίλη. Ακόμα υπάρχει δηλαδή στον ορίζοντα αλλά δεν την αντέχω ούτε για τα τυπικά. Δυστυχώς όταν μέσα στο μυαλό κάποιου υπάρχει το αφήγημα της υποχρεωτικής ευτυχίας με ένα και μόνο συγκεκριμένο τρόπο όλα διαστρεβλώνονται από τον παράγοντα της καταπίεσης.
Και πολύ ασχολήθηκες. Τα λέμε πάλι σε 5-6 χρόνια (άντε να βάλω 10 επειδή αισθάνομαι ευαίσθητη σήμερα) γιατί η πορεία των ανθρώπων (προσοχή δεν λέω των γυναικών, λέω των ανθρώπων) που η ζωή τους περιστρέφεται μόνο γύρω από τη σχέση τους είναι λίγο πολύ προδιαγεγραμμένη.
Έχω την αίσθηση ότι η άποψη περί ζήλειας είναι της ίδιας αλλά και του συντρόφου της μιας και είσαι το hot θέμα συζήτησης μεταξύ τους. Κρίμα για εκείνη.
Σαφέστατα και είσαι ελεύθερη να κάνεις όπως νομίζεις αλλά εγώ δεν θα ήθελα να έχω πάρε-δώσε ξανά με ένα άτομο που δε με εμπνέει -όπως λες- και που δεν έχω τίποτα να συζητήσω και να με πάει παρακάτω ως άνθρωπο.Και δεν θα ήθελα ακόμη περισσότερο να έχω πάρε δώσε με έναν άνθρωπο που ενώ υποτίθεται είμαστε φίλες δε με κάλεσε ούτε στο γάμο της.