Αγαπητή Α, μπα, Σου είχα στείλει πριν από περίπου 2-2,5 μήνες αυτό το οποίο ανέβασες πριν από 2 μέρες. Απλά ήθελα να σε ενημερώσω για το τι έπραξα τελικά. Αποφάσισα και κυρίως η κόρη μου αποφάσισε να αλλάξει σχολείο, καθώς το συγκεκριμένο δεν την βοηθούσε καθόλου. Εκτός του θέματος της φασαρίας, δεν είχε κανέναν φίλο σ’ αυτό το σχολείο, ενώ την κορόιδευαν αρκετά και τις είχαν δημιουργήσει ανασφάλειες. Επειδή μένουμε σε νησί, το θέμα λύθηκε σχετικά εύκολα και άλλαξε αμέσως σχολείο. Πήγε λοιπόν σε ένα πανέμορφο Γυμνάσιο, με εξαιρετικούς καθηγητές και παιδιά και πλέον είναι ευτυχισμένη. Πλέον μπορεί να κάνει μάθημα, να έχει φίλες, να βγαίνει μαζί τους, να είναι κοινωνική και να μην αναγκάζεται να περνάει όλο αυτό το βάσανο, που πραγματικά ακούγεται πολύ “ελαφρύ” αλλά δεν είναι, ειδικά αν το βλέπεις στο παιδί σου. Είναι ένας άλλος άνθρωπος! Αλλά, δεν ξέρω, το ότι άλλαξε περιβάλλον, το ότι πλέον έχει μία πολύ καλύτερη ζωή, μπορεί να αναιρέσει όλα αυτά που έζησε σ’ εκείνο το σχολείο; Μπορεί να αναιρέσει το οποιοδήποτε πρόβλημα της δημιούργησε; Πιστεύεις ότι είναι κάτι πιο βαθύ που θα την ακολουθεί για πάντα; ‘Η, εφόσον δεν το ζει πια, έχει ήδη λυθεί;
– – – Όχι πια και τόσο απελπισμένη μητέρα
Πολύ χαίρομαι που κάνατε αυτή την αλλαγή και τα αποτελέσματα φάνηκαν τόσο γρήγορα. Είναι όμως σα να μην διάβασες την απάντηση την πρώτη φορά, οπότε το ξαναγράφω.
Αυτές οι ερωτήσεις μόνο από ειδικό μπορούν να απαντηθούν. Εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί λείπουν πάρα πολλές πληροφορίες, και έχουμε μόνο την δική σου μαρτυρία, και δεν μιλάς για τον εαυτό σου, αλλά για το πώς βλέπεις ένα θέμα που εύλογα σου προκαλεί μεγάλο στρες. Αν θέλεις την γνώμη μου ως μη ειδικό, δεν πιστεύω ότι ξεπερνάμε οτιδήποτε έτσι απλά, επειδή έχουν αλλάξει οι συνθήκες ζωής μας, είτε είμαστε παιδιά είτε ενήλικες. Οπότε μπορεί να έχει σημασία τι ακριβώς πέρασε εκεί που ήταν και πώς το αναλύει τώρα μέσα της. Κρίνε όπως νομίζεις καλύτερα, από τη μεριά μου δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από την άλλη πλευρά, όλα αυτά είναι εμπειρίες που μπορούν να δυναμώσουν την κορη σου, που έμαθε και είχε το μεγάλο θάρρος να αλλάξει περιβάλλον. Δηλαδή πήρε τη μοίρα στα χέρια της και αποφάσισε. Ναι, τα τραύματα μπορούν να μείνουν ή να φύγουν, δεν ξέρω, δεν ξέρεις. Απλώς έχε κατά νου οτι συχνά οι γονείς δραματοποιούμε κάτι που τα παιδιά μας προσπερνούν με μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα. Συνέχισε να της δείχνεις εμπιστοσύνη. Αν φαίνεται να εχει πρόβλημα το βλέπεις, αλλά αν ειναι καλά γιατί να της θυμίζεις ότι κάποτε ηταν άσχημα;
Καλέ, αφού αποφάσισε η μαμά αλλά κυρίως η κόρη!
Πολύ χαίρομαι που το παιδί είναι καλύτερα, αλλά συμφωνώ πολύ με τη Λένα.