Καλησπέρα σε όλους. Ευχαριστώ για τις συμβουλές και τα σχόλια. Τελικά με το παιδί μου βρήκαμε κάποιες ισορροπίες. Φυσικά συνέβαλε το γεγονός πως μετακομίσαμε οικογενειακώς στο εξωτερικό. Το πρόβλημα το γνώριζα εξ αρχής πως το έχω εγώ και για αυτόν το λόγο ήμουν συγκροτημένη στις ερωτήσεις μου. Δεν έκανα ψυχοθεραπεία (δύσκολο σε ξένη χώρα – είχα άλλες προτεραιότητες), ωστόσο η λύση βρέθηκε : σταμάτησα να αναπαράγω τη μάνα μου. Επίσης, το παιδί μετά από την 1η εβδομάδα, σταμάτησε τα νεύρα και τα ξεσπάσματα που έκανε. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβη μόνο επειδή βρέθηκε σε καινούριο περιβάλλον (με ηρεμία και αγάπη στο σπίτι) αλλά σαφώς άλλαξε και η δική μου συμπεριφορά. Πήγα σε παιδοψυχολόγο και μου εξήγησε αναλυτικότατα τα στάδια της ανάπτυξης, κι αυτό ήταν ένα από όλα. Ευχαριστώ πάρα πολύ κάποιες μανούλες που μου συμπαραστάθηκαν, δείχνοντάς μου πως βίωσαν και οι ίδιες τέτοιες συμπεριφορές. Ευχαριστώ επίσης όλους όσους απάντησαν με σχόλια και είδα και άλλες όψεις των πραγμάτων, που δε μπορούσα να διακρίνω λόγω συναισθηματικής φόρτισης. Τέλος, θα ήθελα να διευκρίνισω κάποια πράγματα : 1. Ναι, το κλίμα στο σπίτι μου είναι εντελώς χουχουλιάρικο (αναφέρομαι σε όσους πιστεύουν ότι υποκρίνομαι ή /και κρύβομαι). Υπάρχουν και αυτές οι σχέσεις. Δεν είναι σχέση συμβιβασμού, όπως ανέφερε κάποιος. Έτσι είναι η αγάπη παιδιά. Τουλάχιστον για εμάς. 2. Ο άντρας μου κάθε άλλο παρά σεξιστής, πατριαρχικός ή εκφοβιστικος είναι. Μη συμπεραίνετε πράγματα από το τίποτα. Δεν ήθελα να του πω ότι το 5 μηνών παιδί του αναπνέει τα ντουμάνια της μάνας μου. Του το είχα πει ήδη 2 φορές και μου απάντησε ΉΡΕΜΑ (για όσους αμφιβάλλουν ακόμη) ότι αν παρατηρήσω πως καπνίζουν σπίτι ενώ μου είπαν ότι το σταμάτησαν όταν κρατάνε το μωρό, να μην ξανά αφήσουμε το παιδί στη μαμά μου. Επειδή όμως είχα ανάγκη τη δουλειά, έπρεπε προσωρινά να το κρύψω μέχρι να δω τί θα κάνω. Όπως και το έκανα : σταμάτησα τη δουλειά (ΥΓ. 4ωρο με 470€, το οποίο έγινε 8ωρο με απλήρωτες υπερωρίες) οπότε δεν έβγαινα να πάρω και γυναίκα. 3.Φαίη, είσαι καταπληκτική και σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες με την ερώτησή μου. Οι συνεδρίες με τη ψυχολόγο μου είχαν τελειώσει πριν 2 χρόνια και νόμιζα ότι είχα τελειώσει. Πράγματι όμως, τώρα έκανα άλλη αρχή και ολα καλά! 4. Και το τελευταίο από όλα, σχετικά με το σχόλιο που με προβάλλει ως μία γκρινιάρα, που κατηγορώ πάντα τη μαμά μου ή της ρίχνω ευθύνες γιατί δεν παραδέχομαι τις δικά μου λάθη, θέλω να πω: φίλη ή φίλε μου, για να με κρίνεις έτσι και να υποτιμάς τη κρίση μου, πρέπει να μεγάλωσες σε γαμάτο οικογενειακό περιβάλλον, με αγάπη και θαλπωρή! Σε ζηλεύω! Όχι μόνο εσένα που με κρίνεις δίχως να ξέρεις τα βιώματά μου, αλλά και το γεγονός πως δεν υπέστης οικογενειακή βία! Τα φιλιά μου σε όλους! Πάω στο παιδί μου!
– Keep calm and silent
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Χαίρομαι που πάνε καλύτερα τα πράγματα αλλά έτσι όπως μας τα περιγράφεις και τότε και τώρα το ότι σου είπε ο άντρας σου ΗΡΕΜΑ ότι αν η μαμά σου καπνίζει θα σταματήσεις να δουλεύεις ΕΣΥ λες και είναι δική σου αποκλειστική ευθύνη κάθε άλλο παρά χουχουλιάρικο μου ακούγεται. Μακάρι να λύθηκαν τα προβλήματα με τη μετακόμιση στο εξωτερικό και μακάρι να μας στείλεις και ακόμα καλύτερο update!
Ωραία εξέλιξη και χαρούμενη αλλά νομίζω σε λάθος σημεία σταθήκες προς το τέλος..
Ευχάριστο update, χαίρομαι που τα πράγματα έχουν ηρεμήσει και φαίνονται να βαίνουν καλώς. Θα σταθώ σε δύο πράγματα – μου φαίνεται αρκετά αμυντικός ο τόνος του update γενικότερα, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν κατάλαβα σε ποιό σχόλιο αναφερόσουν προς το τέλος αλλά το θεωρώ τεράστιο άλμα να υποθέσεις ότι κάποιος δεν έχει βιώσει ενδοοικογενειακή βία, μόνο και μόνο από ένα σχόλιο που προφανώς δεν σου άρεσε. Μου φάνηκε ‘παθητικά επιθετική’ η στάση σου, πάλι δίχως προφανή λόγο – γιατί άλλωστε να γράψεις τον προβληματισμό σου σε ένα σάιτ όπως το Α,μπα και να μην περιμένεις να ακούσεις ειλικρινής απόψεις. Δεύτερον, πραγματικά… Διαβάστε περισσότερα »