in

Αγαπητή «Α, μπα»: Υπάρχει κάποιο mindset που μου διαφεύγει;

Τι είναι αυτό που μας κάνει στην τελική να μένουμε προσηλωμένοι στο άχαρο σκέλος των στόχων μας;

Είμαι στο τελευταίο έτος της Ιατρικής. Τώρα που μου μένουν τα τελευταία μαθήματα και τα πιο δύσκολα, συνειδητοποιώ πως είμαι τρομερά τεμπέλα. Βλέπω  τους γύρω μου να διαβάζουν κάθε μέρα από την ώρα που φεύγουμε από τη σχολή μέχρι το βράδυ, να βγάζουν την εκάστοτε ύλη 15 φορές, να μη βγαίνουν για να διαβάσουν και από την άλλη εμένα, που γυρνάω σπίτι και κάνω άλλα πράγματα άσχετα. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Tallulah Fontaine
Εικονογράφηση: Tallulah Fontaine

Γεια σου Α, μπα. Σε διαβάζω εδώ κ αρκετό καιρό και κάθε φορά με εντυπωσιάζεις και με διασκεδάζεις με τις απαντήσεις σου.
Είμαι στο τελευταίο έτος της Ιατρικής. Τώρα που μου μένουν τα τελευταία μαθήματα και τα πιο δύσκολα, συνειδητοποιώ πως είμαι τρομερά τεμπέλα. Βλέπω  τους γύρω μου να διαβάζουν κάθε μέρα από την ώρα που φεύγουμε από τη σχολή μέχρι το βράδυ, να βγάζουν την εκάστοτε ύλη 15 φορές, να μη βγαίνουν για να διαβάσουν και από την άλλη εμένα, που γυρνάω σπίτι και κάνω άλλα πράγματα άσχετα. Δεν είναι ότι δεν ανοίγω βιβλίο, αλλά θα διαβάσω ας πούμε 5 μέρες από ένα 3ωρο – 4ωρο και μετά για άλλες 10 θα κάθομαι. Η σχολή μου αρέσει τρελά και όταν διαβάζω το ευχαριστιέμαι, αλλά μετά κάπου το χάνω. Από όταν ήμουν στο σχολείο πάντα έβρισκα ένα τρόπο να κάνω ότι πρέπει να κάνω με τον ελάχιστο κόπο (και όχι ότι καλύτερο μπορώ).

Στις πανελλήνιες πέρασα και μαθήματα δε χρωστάω γιατί πάντα ήμουν πιο ψύχραιμη από τους άλλους κ όταν χρειάζεται θα επιστρατεύσω μέχρι και ράντομ φράση από διαφήμιση που άκουσα όταν ήμουν 5 χρονών προκειμένου να αποδώσω. Αλλά πλέον αγχώνομαι με τον εαυτό μου, γιατί δεν είμαι ούτε καμιά ιδιοφυία ούτε έχω βρει κανένα χρυσό μυστικό για ξεκλείδωμα της γνώσης και θα έχω  μεγάλη ευθύνη επαγγελματικά. Φοβάμαι μη σκοτώσω άνθρωπο. Με πιάνει πανικός και μόνο στην ιδέα του να έχω την ευθύνη της ζωής ενός άλλου και να μην είμαι σωστά προετοιμασμένη.

Γνώσεις έχω, δεν έχω περάσει ποτέ μάθημα με αντιγραφή ας πούμε, αλλά σίγουρα από τους υπόλοιπους που ξεσκίζονται θα υπολείπομαι σε πολλά.  Πρέπει να αρχίσω να διαβάζω σε μόνιμη βάση και με πρόγραμμα. Ότι κίνητρα έχω δώσει στον εαυτό μου αποτυγχάνουν γιατί πάντα σκέφτομαι “ελα μωρέ όπως έκανες τις άλλες φορές έτσι θα τα καταφέρεις κ πάλι.” Κάθε φορά που ακούω συγχαρητήρια για ένα μάθημα που πέρασα, νιώθω τύψεις γιατί οι άλλοι (πχ οι γονείς μου) μάλλον πιστεύουν ότι λιώνω στο διάβασμα ενώ στην πραγματικότητα παίζει να διάβασα καμιά 30αριά ώρες.

Υπάρχει κάποιο mindset που μου διαφεύγει; Οι άνθρωποι που είναι πραγματικά εργατικοί και δεν κοροϊδεύουν τους άλλους όπως εγώ πως τα καταφέρνουν; Τι είναι αυτό που μας κάνει στην τελική να μένουμε προσηλωμένοι στο άχαρο σκέλος των στόχων μας;

-τεμπελόσκυλο

Απέχεις πολύ από τα τεμπελόσκυλα.

Η άσκηση ενός επαγγέλματος, οποιουδήποτε επαγγέλματος, απέχει πολύ από τις σπουδές που το συνοδεύουν. Οι σπουδές δεν θα κάνουν κανέναν από εσάς γιατρό. Ούτε εσένα, ύτε αυτούς που έχουν βγάλει την ύλη χίλιες φορές. Οι σπουδές, αυτές και άλλες, δίνουν τις ελάχιστες γνώσεις ώστε να αρχίσεις το επάγγελμα από κάπου χαμηλά, αν σε εμπιστευτεί κάποιος. Εσείς δε, έχετε πολλά χρόνια μπροστά σας μέχρι να μπορείτε να δηλώνετε γιατροί, ακόμα και τυπικά. Δεν θα σε βάλουν να χειρουργήσεις μόλις πάρεις το πτυχίο, γιατί δεν είσαι μόνο εσύ που ξέρεις ότι δεν θα ξέρεις τίποτα, το ξέρει όλη η κοινωνία, αλλά κυρίως, το ξέρουν οι γιατροί με εμπειρία που θα σε επιβλέπουν.

Οι γνώσεις είναι ένα εργαλείο, αλλά δεν ζούμε στο 1840 που η γνώση ήταν περιορισμένη και για λίγους. Ό,τι δεν ξέρεις, μπορείς να το ξαναδιαβάσεις. Μπορείς να διαβάζεις κάθε μέρα, όσο εργάζεσαι. Η ιατρική είναι κάτι πολύ παραπάνω από την αποστήθιση ή το αράδιασμα γνώσεων. Ο καλός γιατρός είναι ντετέκτιβ και ό,τι ειδικότητα κι αν έχει, χρειάζεται βαθιά μόρφωση πολλών ειδών για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ανθρώπινο παράγοντα, να καταλάβει τις δυνατότητες των εργαλείων που έχει, να είναι συμπονετικός χωρίς να είναι συναισθηματικά δεμένος ώστε να χάνει την αντικειμενικότητα του. Γενικώς, οι καλοί γιατροί, οι πραγματικά καλοί γιατροί, μένουν στη μνήμη των ασθενών τους με έναν τρόπο που μόνο οι δάσκαλοι και οι προπονητές μπορούν, και δεν το καταφέρνουν επειδή στο πανεπιστήμιο έπαιρναν άριστα στις γραπτές εξετάσεις. Οι ασθενείς δεν είναι βιβλία για να τους διαβάσεις για να πεις τι κατάλαβες. Συχνά είναι ένα μυστήριο.

Γι’αυτό, κάνε τη χάρη σε όλη την κοινωνία, και όταν δεν διαβάζεις, προσπάθησε να μορφώνεις τον εαυτό σου με διάφορους τρόπους, με τέχνη, με ταξίδια, με εμπειρίες, και με διάβασμα πολλών και διάφορων θεμάτων, και άσε τους άλλους να κάνουν διαγωνισμό καλογερικής.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

13 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Mary Jane Lollipol
Mary Jane Lollipol
5 χρόνια πριν

Σε νιώθω. Έπρεπε να γράφω τη διπλωματική μου κι αντί αυτού κάθομαι και γράφω σχόλια στο A,MΠΑ. Ήμουν κι εγώ από τους μαθητές και τους φοιτητές που τα πήγαινε καλά με τον ελάχιστο κόπο. Δεν έχω μάθει να διαβάζω και επειδή ίσως πάντα “τα έπιανα εύκολα” και επειδή στη δουλειά μου τα πάω καλά (καλύτερα και από συναδέλφους με πτυχίο με υψηλότερο βαθμό) κάπου εκεί απαξίωσα μέσα μου την αξία του διαβάσματος. Αγαπητό τεμπελόσκυλο, άκου την Α,ΜΠΑ. Δεν λέω πως το διάβασμα δεν χρειάζεται. Χρειάζεται. Αλλά θα δεις και πάνω στη δουλειά ότι πολλά από τα κατεβατά που κάθισες να… Διαβάστε περισσότερα »

Ευαγγελία Σχοινά
Ευαγγελία Σχοινά
5 χρόνια πριν

Φίλη τεμπελόσκυλο, είσαι σίγουροι ότι οι υπόλοιποι που διαβάζουν συνέχεια ξέρουν περισσότερα από σένα?
Μήπως κάποιοι από αυτούς απλά παπαγαλίζουν κ ξεχνούν αυτά που έμαθαν μόλις δώσουν το μάθημα, ενώ εσύ τα θυμάσαι οπως θυμάσαι κ τη ράντομ διαφήμιση από τα 5 σου?
Η ικανότητα σου ως γιατρός δε μετριέται (αποκλειστικά) από τις ώρες που έκατσες στην καρέκλα διαβάζοντας. Επικίνδυνοι είναι εκείνοι που δεν αναρωτιούνται ποτέ μήπως κάτι τους διαφεύγει, αλλά πιστεύουν ότι είναι οι φωτεινοί παντογνώστες.

Ευαγγελία Σχοινά
Ευαγγελία Σχοινά
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Ευαγγελία Σχοινά

*σίγουρΗ. Mon dieu.

Εντελβάις
Εντελβάις
5 χρόνια πριν

Χειροκροτώ όρθια την απάντηση, ιδιαίτερα την τελευταία παράγραφο!

Τσουμπλέκια
Τσουμπλέκια
5 χρόνια πριν

Αχ Τεμπελόσκυλο, πόσο σε συμπάθησα. Μείνε όπως είσαι και μην αγχώνεσαι, ούτως ή άλλως με το που θα βγεις στο επάγγελμα θα δεις στην πράξη πόσο και τι πρέπει να μελετάς. Επειδή κι εγώ είμαι ακριβώς έτσι, θα σου πω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης/λειτουργίας είναι πολύ αποτελεσματικός σε όλους τους τομείς: επειδή θέλεις να βγάζεις όσο το δυνατόν περισσότερη δουλειά με τον λιγότερο κόπο, είσαι παρατηρητική κι εντοπίζεις αμέσως τα στοιχεία που είναι κρίσιμα για το στόχο σου. Γλιτώνεις ανούσιο κόπο. Κι επειδή έχω φάει τα χρόνια μου στους γιατρούς, να σου πω ότι δεν έχω πιο αντιπαθητικό πράγμα… Διαβάστε περισσότερα »

Βλαξ Μάμπα
Βλαξ Μάμπα
5 χρόνια πριν

Πολύ εκενυριστικό φαινόμενο, επειδή βλέπεις τους άλλους να τρέχουν κι εσύ δεν τρέχεις. Επειδή είναι δύσκολο να λέει ο καθένας στον εαυτό του αυτα: 1. ο τρόπος με τον οποίον αφομοιώνει κάποιος αυτά που διαβάζει είναι τελείως διαφορετικός. 2. είσαι σίγουρη ότι όλοι διαβάζουν ότα λένε “διαβάζω”; Γιατί εγώ εδώ που είμαι έχω δει πολλούς να διαβάζουν με κινητό δίπλα και wifi (και messenger, instagram) ανοιχτό. 3. Επειδή το θέμα των ωρών το παρουσιάζεις και λίγο ανταγωνιστικά, είσαι τελευταίο έτος Ιατρικής και μάθημα δεν χρωστάς. Τι άλλο θες; Οι άλλοι ρώτησες αν και πόσα χρωστάνε; Όσον αφορά το επαγγελματικό, όταν… Διαβάστε περισσότερα »

Christie Monteiro
Christie Monteiro
5 χρόνια πριν

Τεμπελόσκυλο, είσαι πολύ φίλη μου! Μην αγχώνεσαι καθόλου, είναι φυσιολογικό που ζεις τη ζωή σου και δεν είσαι ταγμένη στο διάβασμα. Αφού περνάς τα μαθήματα σημαίνει ότι ξέρεις όσα χρειάζονται, όταν έρθει η ώρα θα ανοίξεις ξανά τα βιβλία σου για να μάθεις και τα υπόλοιπα. Η επιβίωση των ασθενών σου δεν θα εξαρτηθεί από το αν θυμάσαι τον κύκλο του Krebs, αλλά από αρετές που φαίνεται πως έχεις: ευφυϊα, υπευθυνότητα, κριτική ικανότητα, αγάπη για τον άνθρωπο, ενδιαφέρον για την επιστήμη σου.

αμύριστο λουλούδι
αμύριστο λουλούδι
5 χρόνια πριν

ε όχι και τεμπελόσκυλο! Αφού περνάς τα μαθήματα σημαίνει ότι έχεις την απαιτούμενη γνώση για αυτό. Εξάλλου, κάποιοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο και κάποιοι λιγότερο. Εκτός αν εννοείς ότι θέλεις να τα μαθαίνεις παπαγαλία. Σαν επιστήμονας μάχιμος θα σου πω ότι τελειώνοντας τη σχολή-οποιαδήποτε σχολή ειδικά θετική- δεν έχεις κατακτήσει ακόμα την επιστήμη. Έχεις βάλει τις βάσεις και το πιο σημαντικό, έχεις μάθεις πως να σκέφτεσαι. Δεν θα θυμάσαι σε λίγα χρόνια τα περισσότερα από αυτά που έμαθες στη σχολή, εκτός από την ειδικότητα με την οποία ασχολήθηκες, αλλά θα έχεις τη γνώση και με ένα φρεσκάρισμα θα σου επανέρχονται. Τίποτα… Διαβάστε περισσότερα »

maryloo
maryloo
5 χρόνια πριν

τεμπελόσκυλο τσέκαρε και το Impostor_syndrome: https://en.wikipedia.org/wiki/Impostor_syndrome

ρεαλίστρια
ρεαλίστρια
5 χρόνια πριν

Μου γεννήθηκε αυθόρμητα η ανάγκη να σου απευθυνθώ ως μεγαλύτερή σου και ειδικευμένη πλέον γιατρός για να σου πω καταρχήν ότι είναι θετικό ότι ανησυχείς μιας και η συνειδητοποίηση της ευθύνης που έχει ένας γιατρός στα χέρια του είναι κατά τη γνώμη μου το πρώτο βήμα για να γίνει πραγματικά καλός. Συμφωνώ με όσα σου λέει η Α μπα, με μία βασική ένσταση. Όταν τελειώνεις τη σχολή και παίρνεις την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος είσαι γιατρός τυπικά, τυπικότατα και φέρεις και νομική ευθύνη. Και ο αγροτικός και ο ειδικευόμενος είναι γιατροί και υποχρεούνται να ασκούν σωστά την ιατρική και φυσικά δεν… Διαβάστε περισσότερα »

Mary Jane Lollipol
Mary Jane Lollipol
5 χρόνια πριν

Παρεμπιπτόντως, Λένα, χρόνια πολλά για χθες!

frabala
frabala
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Mary Jane Lollipol

Τα γενεθλιακια της να μην ξεχασουμεεεεε