Αγαπητή Α μπα,
Το πρόβλημα αυτό το έχω από μικρή, και πιστεύω πως αν δεν το είχα, θα είχα καταφέρει πολλά περισσότερα μέχρι στιγμής. Είμαι 19 και δεν έχω καθόλου αυτοπεποίθηση. Δεν θέλω να ρίξω το φταίξιμο σε άλλους αλλά νομίζω πως οι γονείς μου ευθύνονται γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων που μπορούν να με στείλουν για σπουδές στο εξωτερικό και είμαι μακριά τους. Παρόλα αυτά ακόμα δεν έχω αυτοπεποίθηση και δεν ξέρω πως να την βρω. Για παράδειγμα, όταν με βλέπω σε βίντεο και αυθόρμητες φωτογραφίες, ασυναίσθητα στέκομαι σκυφτή και με το κεφάλι κάτω. Νομίζω γιατί ασυναίσθητα πάλι, νιώθω κατώτερη από τους άλλους. Άλλο παράδειγμα, αν μου μιλήσει κάποιος με τόνο ή μου κάνει παρατήρηση, ακόμα και αν δεν φταίω (!!!), το πρώτο πράγμα που θα σκεφτώ είναι να πω συγγνώμη. Αισθάνομαι χαζή, βουρκώνω και λυπάμαι τον εαυτό μου που δεν μπορώ να με υπερασπιστώ, ακόμα και να είναι ένας άγνωστος στο δρόμο.
Αυτή η κατάσταση επηρεάζει όχι μόνο το τι σκέφτομαι εγώ για τον εαυτό μου, αλλά το πώς με βλέπουν οι γύρω μου. Α, μπα μου, τι να κάνω;-Confiboost
Δεν έχει αλλάξει η απάντηση επειδή αλλάξαμε σπίτι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Συμφωνώ απόλυτα με το μάντρα του Αμπα. Η περίπτωση που μας εξηγεί η κοπέλα μπορεί να πηγάζει απο το οτιδήποτε και να χρειάζεται δουλεια και είναι καλο που ειναι 19 να ξεκινήσει απο νωρίς να χτίζει.
Καλη επιτυχία!
Είσαι στην πιο κατάλληλη ηλικία για να πας σε ψυχολόγο κι αφού είσαι στο εξωτερικό για σπουδές σίγουρα θα υπάρχει τμήμα ψυχολογικής υποστήριξης. Αν πάλι δεν σε καλύπτει λόγω γλώσσας βρες κάποιον Έλληνα είτε εκεί που βρίσκεσαι είτε στην Ελλάδα μέσω Skype. Το γεγονός ότι είσαι μακριά από το οικογενειακό σου περιβάλλον θα βοηθήσει στη γρήγορη εξέλιξη σου. Γενικά προσπάθησε να εκμεταλλευτείς όλες τις παροχές του Πανεπιστημίου για να περάσεις καλά!
Να πω την αλήθεια, σταμάτησα να διαβάζω στο “είμαι 19”. Κορίτσι μου είσαι μόλις 19 χρονών. ΜΟΛΙΣ. Η ζωή σου τώρα αρχίζει και δεν ψάχνουμε να βρούμε τον εαυτό μας. Τον δημιουργούμε. Έχεις τόσα πράγματα να δεις, να κάνεις, να δοκιμαστείς σε ένα σωρό δραστηριότητες, να γνωρίσεις ανθρώπους, φίλους, μη φίλους, τοξικούς, να μάθεις να χειρίζεσαι καταστάσεις, να μάθεις να λες ΝΑΙ στον εαυτό σου και όχι σε αυτά που σε προσβάλουν ή δε σου αρέσουν. Να μάθεις τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά σου, να διεκδικείς, να υποχωρείς, να αγαπάς και να σέβεσαι πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους… Διαβάστε περισσότερα »
είσαι τυχερή που μπορείς ναρχίσεις τώρα χωρίς να έχεις χάσεις καθόλου χρόνο, να το ξέρεις
Είσαι ακόμα μικρή, δεν ήσουν κάποτε μικρή. Πόσοι και πόσοι της ηλικίας αυτής είναι (ή ήμασταν κάποτε) ανασφαλείς; και αυτή η λέξη, προσωπική άποψη, κακοποιειται, όσο μικρότεροι είμαστε. Δεν έχουμε εμπειρίες και οτιδήποτε έξω από αυτό που έχουμε ζήσει ως οικείο, μας φαίνεται βουνό, μας μπλοκάρει ή εκ των υστέρων καταλαβαίνουμε ότι το χειριστηκαμε λάθος (όχι πάντα από ανασφάλεια, αλλά και από απειρία). εννοείται καλύτερα να κόψεις δρόμο (κοινώς, ένας ψυχολόγος ως αντικειμενικος κριτής του θέματός σου) αλλά το γεγονός ότι βλέπεις ήδη πράγματα που αντιλαμβάνεσαι ως αρνητικα (στάση σώματος, πχ) ειναι πολύ ενθαρρυντικά ότι ίσως ψάχνεσαι, ότι ανοίγεις τα… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε κοριτσάκι μη στεναχωριέσαι. Είσαι στο μετεφηβικό στάδιο, είναι η ηλικία που για όλους έχει αμφιβολίες και κόμπλεξ σχετικά με τον εαυτό μας. Σε θαυμάζω που μπορείς και τα απομονώνεις, τα περιγράφεις και ζητάς να τα λύσεις! Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα καταφέρει κάτι τέτοιο, πίστευα ότι έτσι θα είμαι για πάντα, γεμάτη κόμπλεξ με το πως “στέκομαι” δίπλα στους άλλους. Η ζωή θα σου δώσει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι. Βγες έξω, ζήσε, κάνε πράγματα, μίλησε με ανθρώπους, διάβασε. Και ναι φυσικά, ψάξε και τον εαυτό σου με τη βοήθεια ενός ειδικού που γνωρίζει να σε κατευθύνει. Μη φοβάσαι… Διαβάστε περισσότερα »
Έτσι κι αλλιώς ένα μέρος της δουλειάς το έχεις κάνει. Ξέρεις και μπορείς να εκφράσεις συνοπτικά και με σαφήνεια τι σε ενοχλεί. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο ψυχολόγος.
Με κάλυψαν οι υπόλοιποι σχολιαστές και η Αμπα, ο ψυχολόγος είναι η μοναδική λύση. Ομως εγώ θα ήθελα να προσθέσω μια ερώτηση, γιατί θεωρείς οτι φταίνε οι γονείς σου; Δεν δίνεις παραπάνω πληροφορίες κι έχω την αίσθηση οτι τους κατηγορείς για να κατηγορήσεις κάποιον, για να μην επωμιστείς το βάρος αυτού που θεωρείς ελάττωμα. Η ανασφάλεια είναι ένα χαρακτηριστικό σου (όπως η εσωστρέφεια πχ) καλλιεργείται και αλλάζει όμως αν είναι ήδη κομμάτι του χαρακτήρα σου δεν είναι ανάγκη να ρίχνεις το φταίξιμο σε άλλους. Νομίζω οτι το πρώτο βήμα είναι να πας σε έναν ειδικό για να ανακαλύψεις εκεί τον… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα μου άρεσε που απέκτησε το δικό του jpeg 🙂
Έγινε αφίσα το μάντρα!!
μπορουμε να βγαλουμε κ αλλα μαντρα πχ
Δεν μπορεις να αλλαξεις τους αλλους μονο τον τροπο που εσυ βλεπεις τους αλλους
Το συμπαν αγνοει εντελως την υπαρξη σου αρα δεν ειναι υπερ ουτε κατα σου κοκ