Πριν λίγες μέρες πήγα σε μια συνέντευξη για δουλειά στην Αθήνα. Με το που μπήκα στο γραφείο ο τύπος άρχισε να με ειρωνεύεται, να με κοιτάει σαν να μου λέει είσαι για λύπηση και να μου κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις.
Δεν θυμάμαι όλη τη συζήτηση οπότε θα σου αναφέρω μερικά σημεία. Όταν με ρώτησε για την προηγούμενη δουλειά μου και του ανέφερα τα καθήκοντα που είχα, τι μου άρεσε κτλ. μου λέει «γιατί σταμάτησες τη δουλειά;» και του είπα ότι έληξε η σύμβαση μου και μου λέει με ύφος «και γιατί δεν στην ανανέωσαν; Τι τους έκανες;» Εγώ είχα μείνει και δεν ήξερα τι να πω και είπα ένα «δεν ξέρω, δεν έκανα κάτι». Μέτα μου λέει «α, σταμάτησες την δουλειά το 2015, μέχρι σήμερα τι κάνεις;» και του απαντάω «ψάχνω για δουλειά» και μου λέει καλά δύο χρόνια ψάχνεις για δουλειά; Και άρχισε να με ρωτάει αν έχουμε μαγαζιά και τουρισμό στα μέρη μου και αφού έχουμε γιατί δεν βρήκα δουλειά τόσο καιρό.
Εκείνη τη στιγμή δεν συνειδητοποίησα πόσο αδιάκριτη ήταν η ερώτηση και ότι μου έλεγε έμμεσα ότι κάποιο κουσούρι θα έχω για να μην έχω βρει δουλειά ή ότι του λέω ψέματα πως ψάχνω για δουλειά. Μετά ήρθε και η συγκλονιστική ερώτηση «και αφού δεν δουλεύεις τόσα χρόνια, πώς ζεις; Ποιος σε ζει;» που κανονικά έπρεπε να του απαντήσω ότι βγαίνω στα χωράφια και μαζεύω βρούβες αλλά του είπα σαν χαζή ότι με ζουν οι γονείς μου.
Με έκανε να αισθάνομαι σαν σκουπίδι. Μετά με ρώτησε που μένω και του είπα ότι η μόνιμη κατοικία μου είναι στο τάδε μέρος αλλά με φιλοξενούν προσωρινά στην Αθήνα. Με κοίταξε κοροϊδευτικά και μου κάνει «Ααα σε φιλοξενούν!» με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Στο τέλος μου λέει «πώς μετακινείσαι στην Αθήνα;» και του απαντάω με μετρό, λεωφορεία κτλ και μου λέει ναι κοίταξε να δεις η δουλειά ξεκινάει στις 5 το πρωί και τότε δεν έχει λεωφορεία οπότε δεν μπορείς να έρθεις. «Έχεις δίπλωμα αλλά δεν έχεις αυτοκίνητο!» μου λέει με στιλ τι να το κάνεις το δίπλωμα αφού δεν έχεις αυτοκίνητο.
Εκεί έληξε η «συνέντευξη», χωρίς να μου έχει αναφέρει τίποτα για την δουλειά παρά μόνο ότι ξεκινάει στις 5 η ώρα. Ντρέπομαι που έκατσα έτσι χωρίς να κάνω τίποτα, χωρίς να του πω τίποτα, σαν ανυπεράσπιστη. Τον άφησα να με κοροϊδεύει, να με ειρωνεύεται και απάνταγα κιόλας στις αδιάκριτες ερωτήσεις που δεν είχαν καμία σχέση με τη δουλειά και που δεν αφορούν κανέναν. Μα ερώτηση «πώς ζεις;»;!
Δεν είμαι ετοιμόλογη, δεν ξέρω να απαντάω στις ειρωνείες με αντίστοιχες ειρωνείες και όταν κάποιος μου φέρεται σκάρτα πιστεύω δεν είναι λύση να φέρομαι και εγώ έτσι. Αλλά θύμωσα τόσο πολύ με τον εαυτό μου που δεν στρόφαρε το μυαλό μου καθόλου εκείνη τη στιγμή, που μπήκα αυτόματα στο ρόλο του θύματος μόνο και μόνο επειδή αυτός ήθελε να με ταπεινώσει. Ακόμα και τώρα δεν ξέρω ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να αντιδράσω. Αλλά δεν θέλω την επόμενη φορά που θα μου συμβεί να μην αντιδράσω. Πώς μπορώ να αντιμετωπίζω τέτοιες καταστάσεις; Εσύ τι θα έκανες αν είχες βρεθεί στη θέση μου; Ένα που σκέφτηκα είναι να του έλεγα στο τέλος ότι θα ενημερώσω το αφεντικό του για την ανάρμοστη συμπεριφορά του, για τις αδιάκριτες ερωτήσεις και την ψυχολογική κακοποίηση και ότι αυτά θα γίνουν γνωστά γενικότερα. Δεν ξέρω όμως αν όντως μπορώ να το κάνω αυτό και γενικότερα δεν ξέρω τι κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Πέραν του ότι έπρεπε να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και δεν το έκανα σκέφτομαι ότι αν το αφήσω έτσι θα υπάρξουν και άλλοι που θα βρεθούνε στη θέση μου και αυτός θα συνεχίζει ανενόχλητος.
Δεν ξέρω αν φαίνεται κάτι ασήμαντο, ίσως είναι, αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν είναι κάποιος άσχετος που με ταπείνωσε, είναι σε ένα εργασιακό περιβάλλον και εκμεταλλεύεται την θέση «ισχύος» που μπορεί να έχει. Ίσως φαίνομαι υπερβολική αλλά μόλις βγήκα από το γραφείο του μου ήρθε σχεδόν να βάλω τα κλάματα και τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό μόνο συνέντευξη δεν ήταν αλλά ανάκριση και ταπείνωση.
-Με έπιασε απροετοίμαστη
Δεν είναι σε σχέση «ισχύος», είναι σε σχέση ισχύος, κανονικότατα, χωρίς εισαγωγικά. Θα μάθεις να απαντάς και να χειρίζεσαι τέτοιες καταστάσεις όλο και καλύτερα όσο μεγαλώνεις. Αυτό που νιώθεις τώρα, την επόμενη φορά θα το θυμηθείς και θα κάνεις περισσότερα για να αποφύγεις να το νιώσεις ξανά. Τώρα την έπαθες σαν το ελάφι που κοκκαλώνει στους προβολείς που έρχονται κατά πάνω του. Μην το παίρνεις κατάκαρδα, χρειάζεται πολύ θράσος για να αντιμετωπίσεις το θράσος, και αν δεν το έχεις μάθει από μικρός, χρειάζεται λίγο χρόνο.
Αν σε παρηγορεί κάπως, το γεγονός ότι έχει τόσο θράσος μαζεμένο ο συγκεκριμένος σημαίνει ότι έχει λουστεί με το πολλαπλάσιο εδώ και χρόνια, και συνεχίζει να το λούζεται. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να λες σε κάποιον ότι θα τον αναφέρεις. Νόημα έχει μόνο να το κάνεις πράξη, και ας μην καταλάβει ότι ήταν από σένα. Η αντίδραση πρέπει να γίνεται εκείνη τη στιγμή, και υπάρχουν πολλοί σωστοί τρόποι. Πρέπει να βρεις τον κατάλληλο για την δική σου προσωπικότητα. Δεν μπορούμε όλοι να κάνουμε τα ίδια πράγματα. Άλλοι είναι καλοί στο παγερό ύφος, άλλοι στις απαντήσεις, άλλοι στην ειρωνεία. Βρες τι είναι αυτό που μπορείς να κάνεις και την επόμενη φορά, διότι θα υπάρξει επόμενη φορά, κάνε μια δοκιμή. Είναι θέμα εξάσκησης.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
