in

«Α, μπα» classics: Να φύγω όσο είναι νωρίς ή να μείνω να τον στηρίξω στην επανάσταση;

‘Με τον καιρό θα μάθετε να την αγαπάτε’

‘Με τον καιρό θα μάθετε να την αγαπάτε’ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

DT859

Αγαπητη Αμπα! Ειμαι 27 ετων και το καλοκαιρι στις διακοπες ερωτευτηκα σφοδρα εναν φιλο της κολλητής μου. Και οι δυο μας μολις ειχαμε βγει απο μεγαλες σχεσεις και η χημεία μεταξυ μας υπηρξε απο το πρωτο λεπτο που μιλησαμε. Εκεινος σε ενα μηνα θα εμπαινε φανταρος κ θα παρουσιαζοταν στην αθηνα, οπου εγω διαμενω και εργαζομαι. Με αφορμη αυτο ανταλλαξαμε νουμερα και ειπαμε να βρεθουμε οταν ερθει να τον ξεναγησω. Εκεινος καταγεται και ζει μονιμα στη Θεσσαλονικη, εχοντας ξεκινησει σιγα σιγα να αναλαμβανει την οικογενειακη επιχειρηση. Οταν τελειωσαν οι διακοπες και μεχρι να ερθει επικοινωνουσαμε καθημερινα και το περιμεναμε κ οι δυο πως και πως να βρεθουμε. Οταν συναντηθηκαμε, εγιναν ολα πολυ γρηγορα και αποφασισαμε να το προσπαθησουμε κ οπου μας βγαλει, παρα την αποσταση… Σε 1 μηνα εκεινος θα επεστρεφε πισω Θεσσαλονικη. οι πρώτοι 3 μηνες ηταν υπεροχοι. Ημασταν πολυ ερωτευμενοι και οποτε επερνε αδειες βρισκομασταν. Ομως τα προβλήματα αρχισαν τα χριστουγεννα που αποφασισε να αφησει τους γονεις του και να περασει τις μερες τις αδειας του μαζι μου. Απο τοτε του κανουν πολεμο και δε συμφωνουν καθολου που εχει μια σχεση σε αλλη πόλη. Και ενω μου το έκρυβε αποφασισε να μου το ομολογισει γιατι τον βασανιζε. Βέβαια εγω το ειχα καταλαβει απο την πρωτη στιγμη. Ο μεγαλος πόλεμος αρχισε ενοψει πασχα. Εκεινος θελει να ερθει αθηνα, αλλα οι γονεις του αρχισαν τους ψυχολογικους εκβιασμους και εκεινος ειναι εγκλωβισμενος, χωρις να μπορω να παρω θεση ή να τον βοηθησω. Του ειπα να χωρισουμε, αλλα δεν το αντεχε κανεις απο τους δυο. Προσπαθησε να μιλησει στους γονεις του, αλλα δεν το πηραν καλα. Και τον γεμισαν με διλημματα για το μελλον, για γαμους, χωρισμους και παιδια… Εμεις ειχαμε πει πως οταν τελειωσει ο στρατος, αν ειμαστε καλα θα διναμε λιγο χρονο στη σχεση και θα μετακομιζα εγω θεσσαλονικη για να μεινουμε μαζι, μιας και εκεινος φερει το βαρος της συνεχισης της δουλειας του μπαμπα του. Σημειωτεον, πως αν και συνομιληκοι ειμαστε σε αλλη φαση. Εγω μένω μονη μου απο τα 18 και εδω και 3 χρόνια δουλευω και ειμαι οικονομικά ανεξάρτητη, ενω εκεινος δεν εφυγε ποτε απότο σπιτι των γονιων του και του κανουν κουμαντο σε ολα. Δεν εχει κανει ακομα την επανασταση του. Το θεμα ειναι πως οσο και αν ειμαι ερωτευμενη και να θελω να το διαχειριστω αυτο, πιστευω οτι οι γονεις του ποτε δε θα με δεχτουν. Εδω του λενε πως επειδη δεν ειμαι απ τα μερη τους, αμα παντρευτουμε και κανουμε παιδι και χωρισουμε, θα το παρω στην Αθήνα και δε θα το ξαναδουν ποτε. Το έχουν παει σε αλλο επιπεδο. Και στη Θεσσαλονικη να παω, πάντα θα με βλεπουν αρνητικα γιατι δεν ειμαι απο εκει και θα προσπαθουν να ανακατευτουν στη ζωη του γιου τους και κατ’επεκταση και στη δίκη μου. Ο σύντροφος μου μου ζηταει να κανω υπομονη, γιατι πιστευει ότι θα τα καταφερει να τους αλλαξει γνωμη, αλλα εγω πλεον δε νιώθω σιγουρη και βλεπω το μελλον δυσοίωνο. Τι μου προτεινεις; Να φύγω οσο ειναι νωρις η να μεινω να τον στηριξω στην επανάσταση που αποφασισε να κάνει στα 26 του;;;

Καθε συμβουλή πολύτιμη!

 

Αγαπητή φίλη,

Τα πράγματα είναι κάπως χειρότερα από αυτό που έχεις καταλάβει. Δεν θα κάνει την επανάσταση του, δεν είναι καν αυτός ο στόχος του. Επανάσταση είναι «αυτή διάλεξα και πάρτε το απόφαση», επανάσταση είναι «τα παρατάω όλα και πάω μαζί της στην Αυστραλία και ακόμη παραπέρα», όχι «με τον καιρό θα μάθετε να την αγαπάτε». Οι γονείς του θα μπορούσαν να είναι οι πιο φριχτοί και να μην σας επηρεάζουν ιδιαίτερα, πέρα από μερικές Κυριακές το χρόνο. Ο γιος τους είναι που έχει την θεμελιώδη ανάγκη να τους φέρει με τα νερά του. Δεν χρειάζεται. Το γεγονός ότι δεν του περνάει από το μυαλό είναι αυτό που κάνει το κοινό σας μέλλον δυσοίωνο.

Επίσης, από τον τρόπο που γράφεις δεν μπορώ να διακρίνω αν συνειδητοποιείς πόσο εξωφρενικά γκραν γκινιόλ κοντόφθαλμοι συντηρητικοί άβγαλτοι και κατατρομαγμένοι άξεστοι είναι οι γονείς του. Έχουμε ακούσει για γονείς που δεν θέλουν μια ξένη, αλλά όταν στο μυαλό τους η ξένη είναι πεντακόσια χιλιόμετρα πιο νότια στην ίδια χώρα, και αυτό το θεωρούν καταδίκη διαζυγίου, θα ήθελα να μάθω τι πιστεύουν για τον γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Πλάκα κάνω! Δεν θέλω να μάθω.

Αν εσύ μείνεις μαζί του, θα μάθεις όμως, θες δεν θες. Όμως, με όλα αυτά αυτό που κατάφεραν είναι να μιλάμε λες και ο γάμος σας είναι την επόμενη εβδομάδα. Πρώτα θα τελειώσει τον στρατό, μετά θα δείτε πώς πάει η σχέση, μετά θα πας στη Θεσσαλονίκη και μετά και μετά…. Κάτι μήνες γνωρίζεστε. Έχετε αρχίσει συζητήσεις που πραγματικά, δεν είναι της ώρας. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί φοβάται τόσο πολύ τη μαμά και θέλει την έγκρισή της. Αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα. Πάντως όπως και να το γυρίσω, δεν είναι πολύ καλά τα πράγματα.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News

39 Comments
δημοφιλέστερα
νεότερα παλαιότερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
WordPress › Σφάλμα

Παρουσιάστηκε ένα κρίσιμο σφάλμα σε αυτόν τον ιστότοπό.

Μάθετε περισσότερα για την αποσφαλμάτωση του WordPress.