Αγαπητή α μπα, θα ήθελα να σου ζητήσω τη συμβουλή σου επάνω σε ένα ζήτημα που έχει προκύψει. Είμαι φοιτήτρια και ζω σε άλλη πόλη από αυτή που είναι το πατρικό μου. Όλα καλά ως εδώ. Φέτος λοιπόν που ήρθα για Πάσχα στο πατρικό μου παρατήρησα μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά της μητέρας μου. Και εξηγούμαι, την είδα πολύ πιο περιποιημένη, πιο κοινωνική,να έχει αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση. Και να σου πω την αλήθεια χάρηκα διότι δεν την είχα ξαναδεί ποτέ έτσι. Ήταν γραπωμένη από εμάς πάντα και δεν έκανε τίποτα για τον εαυτό της. Δυστυχώς μια αποφράδα μέρα, έπεσε στην αντίληψη μου μια συνομιλία με έναν κύριο στο κινητό της μιας και μου ζήτησε να της το φέρω εκεί που καθόταν. Πετάχτηκε λοιπόν ένα μήνυμα και είδα το preview. Α μπα μου, νομίζω ότι η μητέρα μου έχει εξωσυζυγική σχέση. Δεν είμαι σίγουρη για το αν έχει σχέση ή απλό φλερτ με κάποιον αλλά και πάλι ένιωσα πολύ περίεργα. Καλύτερα να μην το είχα δει ποτέ μου. Καλύτερα στην άγνοια μου. Και σε ρωτώ, πώς να την αντιμετωπίσω τώρα; Προφανώς δε θα μιλήσω στον πατέρα μου γιατί δεν είναι δική μου δουλειά. Προφανώς δε θα μπλεχτώ στη σχέση τους γιατί αυτή είναι κάτι που αφορά εκείνους και όχι εμένα. Αλλά α Α,μπα μου μεγαλώνει μια απέχθεια για τη μάνα μου μέσα μου. Δεν μπορώ να τη λάβω σοβαρά υπόψη πια. Έχει πέσει στα μάτια μου. Η σχέση της με τον πατέρα μου ήταν πάντοτε αδιάφορη. Ούτε ζέστη ούτε κρύο. Με κάποιες έντονες εντάσεις ενίοτε. Αλλά και πάλι. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δε θέλω να δικαιολογήσω τίποτα. Απλώς θέλω να μου πεις πως μπορώ να το αντιμετωπίσω. Έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου και αισθάνομαι πολύ περίεργα. Θέλω να επιστρέψω στην πόλη που σπουδάζω και να μην ξαναέρθω.
Συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο αλλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου.– Σαρδαναπαλη
Η διαδικασία για να δεις τη μητέρα σου ως άνθρωπο και όχι σε συνάρτηση με την οικογένεια στην οποία μεγάλωσες είναι μακρόχρονη, και τόσο δύσκολη, που για μερικούς είναι αδύνατη. Η μητέρα σου είναι μια άγνωστη, όπως σου είναι και άγνωστη η σχέση της με τον πατέρα σου. Δεν γίνεται να έχουν από πάντα αδιάφορη σχέση με έντονες εντάσεις ενίοτε. Δεν τους έχεις καταλάβει ακόμα.
Αν θέλεις να την γνωρίσεις πριν περάσουν τα χρόνια και είναι αργά, πλησίασε την και ρώτησε την γιατί ήταν γραπωμένη από πάνω σας και δεν έκανε τίποτα για τον εαυτό της. Πριν από αυτό όμως, αναρωτήσου γιατί νιώθεις αυτή την απέχθεια. Θα ήθελες να είναι ειλικρινής και να πάρει διαζύγιο και να ψάξει τον έρωτα; Θα προτιμούσες να είναι για πάντα σε μια σχέση αδιάφορη, να είναι γραπωμένη από πάνω σας και να μην κάνει τίποτα για τον εαυτό της; Ή θα προτιμούσες να μην ήξερες τίποτα για να συνεχίσεις να είσαι σε θέση να βλέπεις τη μητέρα σου ως μητέρα μόνο και όχι ως άνθρωπο με επιθυμίες και ματαιώσεις;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από τη μία θέλω να θυμώσω επειδή εξαπατά τον πατέρα σου με αυτή τη συμπεριφορά αλλά από την άλλη βλέπω μια γυναίκα εγκλωβισμένη σε μια αδιάφορη σχέση, πλήρως αφοσιωμένη στα παιδιά της και τώρα που αυτά ενηλικιώθηκαν και ανοίγουν τα φτερά τους και δεν τη χρειάζονται τόσο πολύ πια, αφέθηκε να ανοίξει κι αυτή τα φτερά της, να ζήσει όσα της έλειψαν. Μου κάνει εντύπωση που νιώθεις απέχθεια μόνο γι’αυτή. Εσύ γύρισες λίγες μέρες στο πατρικό και πήρες χαμπάρι αμέσως τι τρέχει, λες να μην το έχει καταλάβει ο πατέρας σου; Αν όχι, πόσο αδιάφορος πια. Αυτό δεν σε ενοχλεί;… Διαβάστε περισσότερα »
Έχει συμβεί και σε μένα. Χάρηκα γιατί βρήκα την ησυχία μου όταν ήμουν φοιτήτρια. Η Λένα σου απάντησε εντελώς σωστά, η μητέρα σου δεν είναι εικόνισμα, είναι άνθρωπος με άγνωστες πτυχές για σένα γιατί την έχεις γνωρίσει μόνο ως μάνα.
Μην χάνεις τη γη κάτω απο τα πόδια σου, τίποτε το τραγικό δε συνέβει, όλα μέσα στη ζωή είναι.
Αν έκανε κάτι αντίστοιχο ο πατέρας της όμως οι περισσότερες απαντήσεις δε θα ήταν αυτές! Και στην τελική, αν η μητέρα της δεν είναι οκ με τον γάμο της, η λύση δεν είναι ούτε να πρήζει τα παιδιά της, ούτε να βρει γκομενο. Δηλαδή μια πιο ξηγημενη λύση δεν υπάρχει; Δε θεωρώ ότι η κοπέλα της ερώτησης ενοχλείται τόσο επειδή βλέπει τη γυναίκα αυτή μόνο σαν “μητέρα” αλλά γιατί αναγνωρίζει την εξαπάτηση σε όλο αυτό. Το αν το γνωρίζει ο πατέρας είναι άλλο θεμα, μπορεί πράγματι ο γάμος τους να είναι πια εικονικός και σε αυτό φέρουν και οι δύο… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ ωραία απάντηση.
Να κάνεις υπομονή, να παρατηρήσεις τις αλλαγές που γίνονται, να δεις την μητέρα σου ως άνθρωπο και όχι την αιώνια τροφό σου.
Είναι μια καλή ευκαιρία να την γνωρίσεις και να ενηλικιωθείς.
Οι γονείς είναι άνθρωποι όπως και εμείς με ατέλειες.
Πολύ άνετοι είστε όλοι. Ο εξαπατημένος δεν είναι κι αυτός άνθρωπος; Του αξίζει όλο αυτό; Μόνο η μάνα είναι άνθρωπος;
Φυσικά και να μην της μιλήσεις. Γιατί έτσι συμμετέχεις στην εξαπάτηση του μπαμπά σου.
Σύμφωνα Tropique.
Ούτε εγώ καταλαβαίνω το πνεύμα των απαντήσεων.
Δε γίνεται να κρίνουμε μονομερώς
Έγραψα και έσβησα δέκα φορές. Τελικά δε συμφωνώ με τίποτα περισσότερο από αυτό που είπε η Λένα.
Υπάρχουν καταστάσεις όπου τους γονείς πρέπει και επιβάλλεται να τους βλέπουμε σαν ανθρώπους, μα τα λάθη και τα πάθη τους.
Από την αφήγησή σου δεν προκύπτει πάντως ότι σαν “μαμά σου” σου στέρησε κάτι. Επίσης η αλλαγή της σε ξάφνιασε ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ.
Άρα, πως βλέπεις τη μάνα σου;
Προφανώς μόνο σαν “μαμά”. Κάνε τον κόπο να τη δεις και σαν άνθρωπο. Και τον πατέρα σου το ίδιο, θα σου πρότεινα.
Σημασία εχει να ειναι καλή περίπτωση ανθρώπου (ο σύντροφος) και η μαμά να ξέρει να περιφρουρεί τα όρια της.
Η δικιά μου αν και 50+ τα βρήκε πολύ σκούρα με έναν γιατί έπεσε με τα μούτρα σαν άβγαλτο κοριτσάκι. (Κατα μία έννοια είναι άβγαλτο κοριτσάκι)
Τα υπόλοιπα πρέπει να τα βρεί το ζευγάρι μεταξύ του.
δεν ξερω τι ακριβως περιφρουρει η μητερα, εφοσον επεσε στην αντιληψη της κορης της…
Eννοούσα σε σχ’εση με το σύντροφο,αν και δεν έχεις άδικο.
Η συνειδητοποίηση ότι οι γονείς μας είναι και άνθρωποι μπορεί να έρθει με πολύ σκληρό τρόπο. Το γεγονός ότι η μαμά μας δεν είναι απλά μαμά που μένει σε έναν αδιάφορο γάμο γραπωμένη από τα παιδιά της, αλλά και γυναίκα που βρήκε τη “χαρά” αλλού και ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕΞ 😱 μπορεί να πυροδοτήσει ποικίλες αντιδράσεις στον καθένα μας, ανάλογα και με το πόσο έχουμε επεξεργαστεί μέσα μας το madonna/whore δίπολο.
Κάπως μου ρθε στο μυαλό ο Άμλετ.
Δες την μητέρα σου ως άνθρωπο και μόνο , με τις αδυναμίες του , με τα λάθη του , με τις ανάγκες του . Τον έρωτα δεν μπορείς να τον ελέγξεις , είναι κάτι σαν αρρώστια . Αν συμβεί και δεν θέλεις να αφεθείς πρέπει να έχεις μεγάλη δύναμη για να μη προχωρήσεις. Αντιμετωπίζω κι εγώ κάτι παρόμοιο όχι ως κόρη αλλά ως μητέρα και σε καταλαβαίνω . Προσπάθησε να της μιλήσεις και να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου . Είμαι σίγουρη ότι θα την καταλάβεις.
απο την μια, δεν σε αφορα οπως πολυ σωστα λες, η ερωτικη ζωη των γονιων σου, απο την αλλη σε αφορα η προσωπικοτητα της μητερας σου κι επεσε στην αντιληψη σου χωρις να το θελεις και να το επιδιωξεις, το αποκαλυπτικο στοιχειο.
μπορεις να της το πεις.
να πεις αυτο ακριβως που ειδες (στην ιδια εννοειται), χωρις να κανεις κρισεις και να την αφησεις να επιλεξει αν θα σου εξηγησει τι συμβαινει στην ζωη της, η θα σου πει μια δικαιολογια για να το κουκουλωσει (την οποια εννοειται οτι θα χαψεις αμασητη και δεν θα ξαναφερθεις).
Αρκετά σοβαρό το πρόβλημα και δικαιολογούνται η σύγχυση και τα ερωτηματικά. Αλλά δεν είσαι μικρή πια και πρέπει να προβληματιστείς περισσότερο πριν κρίνεις, επικρίνεις και κατακρίνεις. Αν δεν είχες ποτέ ιδιαίτερη σχέση με τη μητέρα σου πέρα απ’ τα τυπικά, δύσκολα τα πράγματα και λίγο αργά ν’ αποκτήσεις τώρα. Αν είχες μια ειλικρινή σχέση ίσως είναι μια ευκαιρία να έρθετε πιο κοντά και να προσπαθήσεις να καταλάβεις. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα δικαιολογήσεις. Από κει και πέρα ξεκινά ένα τεράστιο κεφάλαιο για σένα, είναι μάλλον ώρα ενηλικίωσης. Καλή συνέχεια σ’ ένα μακρύ ταξίδι που σε περιμένει