Λένα μου γλυκιά σε χαιρετώ! Είμαι 32 χρονών. Είμαι παντρεμένη και αφού ψαχτήκαμε πολύ είδαμε πως δεν γίνεται να αποκτήσουμε παιδιά με τον παραδοσιακό τρόπο. Από τότε έχουμε κάνει ο,τι εξετάσεις μπορείς να φανταστείς. Πρόβλημα σοβαρό πέρα από μια αδυναμία στην μορφολογία του σπέρματος δεν υπάρχει. Κάναμε 3 σπερματεγχύσεις. Απέτυχαν. Στην πρώτη εξωσωματική είχαμε επιτυχία αλλά σε ένα μήνα απέβαλα γιατί δεν ακούστηκε η καρδιά του εμβρύου. Μόλις κάναμε και την δεύτερη και ήταν αποτυχημένη.
Συζητήσαμε με τον σύζυγο και είπαμε πως προς το παρόν δεν θα προσπαθήσουμε ξανά. Κοινή απόφαση. Ίσως να δούμε για υιοθεσία. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω μητέρα.
Νιώθω αποκαρδιωμένη. Εκείνος με στηρίζει πάρα πολύ σε όλο αυτό. Αυτό που πραγματικά με ενοχλεί είναι η αντίδραση μου σε άλλες εγκυμοσύνες. Νιώθω πως με στεναχωρεί πάρα πολύ μια τέτοια είδηση όχι βέβαια σε σημείο να εμποδίζει την καθημερινότητα μου. Και Λένα μου πραγματικά χαίρομαι για όλες τις φίλες μου και τις γνωστές μου.
Πώς θα μπορέσω να ξεπεράσω αυτό το συναίσθημα; Ξέρω πως το ένα δεν έχει να κάνει με το άλλο. Η αδελφή μου παντρεύεται σύντομα και δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα υπάρχει και η παραμικρή στεναχώρια στο άκουσμα μιας τέτοιας χαρμόσυνης είδησης..
-Νιώθω Ποταπή
Να μη νιώθεις καθόλου ποταπή! Πολυαγαπημένη φίλη, μην προσπαθείς να νιώσεις κάτι άλλο από αυτό που νιώθεις, όταν αυτό που νιώθεις είναι δικαιολογημένο, αναμενόμενο, εξηγείται, και δεν μπορείς να το αλλάξεις. Θα ήταν πολύ ωραία αν μπορούσες να αποσυνδέσεις την δική σου ιστορία από τις εγκυμοσύνες των γύρω σου. Πόσο πιθανό είναι να μπορεί κάποια να το κάνει αυτό; Πώς δεν θα κάνει τον συνειρμό; Δεν λέω ότι δεν γίνεται, αλλά αν εσύ δεν έχεις βρει αυτό τον μηχανισμό, δεν είναι επειδή είσαι ποταπή.
Όπως λες, πραγματικά χαίρεσαι για τις φίλες και τις γνωστές. Και αυτή η χαρά είναι ανακατεμένη με λύπη. Είναι πολύ ανθρώπινο. Τα περισσότερα συναισθήματα που βιώνουμε είναι κοκτέιλ. Δεν είναι ατόφια. Και η μεγαλύτερη χαρά μπορεί να έχει μέσα ανησυχία, και η μεγαλύτερη λύπη μπορεί να έχει μέσα μια ανακούφιση. Σταμάτα την προσπάθεια να μην είσαι άνθρωπος και άσε τον εαυτό σου να βιώσει ό,τι θέλει να βιώσει, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να επεξεργαστείς τις σκέψεις σου. Ας υπάρχει μια μικρή στενοχώρια στο άκουσμα μιας χαρμόσυνης είδησης. Και τι έγινε; Εφόσον δεν επηρεάζεται η καθημερινότητα σου, εφόσον δεν θα επηρεαστεί η καθημερινότητα της αδερφής σου, εφόσον δεν διαταράσσεται η ομαλότητα όλων των σχέσεων, γιατί να μην αφήσεις τον εαυτό σου να βιώσει όλα όσα του συμβαίνουν τη στιγμή που του συμβαίνουν;
Περνάτε με τον άντρα σου μια πάρα πολύ δύσκολη ανηφόρα, ίσως από τις πιο δύσκολες στη ζωή ενός ανθρώπου. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να νιώσετε και οι δύο αρνητικά συναισθήματα. Συζητήστε τα, αναλύστε τα, πες στον άντρα σου πώς βλέπεις τις εγκυμοσύνες των άλλων. Κρατηθείτε ο ένας από τον άλλον. Και μην προδικάζετε τίποτα, είσαι 32 χρονών, έχεις πολλά χρόνια μπροστά σου για να απογοητευτείς για αυτό το θέμα, μην βιάζεσαι. Δεν έχετε φτάσει ακόμα στο τέλος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
