Ακούω στον 21ο αιώνα κάποιες στερεοτυπικές αντιλήψεις τύπου: “αυτός για να είναι διπλά χωρισμένος σε γάμο, κάποιο πρόβλημα θα έχει” ή “μη μπλέκεις με χωρισμένη με παιδί, κάτι θα ξέρει ο πρώην άντρας της”. Όταν πάω να υπερασπιστώ τις παραπάνω κατηγορίες ανθρώπων (χωρίς ακόμη να είμαι ενταγμένη σε κάποια από αυτές, απλά ως ουδέτερος ακροατής της συζήτησης) οι περισσότεροι μου αραδιάζουν ένα κάρο παραδείγματα από ανθρώπους του περιβάλλοντός τους και πόσο ισχύουν εν τέλει οι παραπάνω απόψεις. Πώς θα με συμβούλευες να απαντάω; Η ατυχία στο γάμο γιατί να θεωρείται “κουσούρι” ακόμα και στην εποχή μας; Γιατί να υπάρχει τόση στενομυαλιά τη στιγμή που όλοι είμαστε εν δυνάμει υποψήφιοι για κάτι τέτοιο;
-εεε;;;
Ο 21ος αιώνας δεν φημίζεται ακόμα για την ανοιχτομυαλιά του. Αντιθέτως έχει ήδη παρατηρηθεί μια μεγάλη, ισχυρή στροφή προς τον συντηρητισμό και στην απομόνωση, στην περιχαράκωση και στον φόβο που έφεραν η τεχνολογία και το άνοιγμα των συνόρων σε διάφορα μέρη της γης. Δεν γίνεται να έχουμε Τραμπ, Χρυσή Αυγή στη βουλή, μια οικονομική κρίση που κρατάει δεκαετία, Κιμ Γιονγκ Ουν, Πούτιν με πετυχημένη προπαγάνδα σε εκλογές άλλων χωρών, και εμείς να χαζεύουμε το ημερολόγιο και να λέμε «έχουμε 2018, άρα όλα αυτά έχουν λυθεί». Ο συντηρητισμός και η στενομυαλιά ΕΙΝΑΙ αυτό που χαρακτηρίζει την εποχή μας αυτή τη στιγμή. Όταν εμφανίζονται τα ζόρια, ο κόσμος θυμάται ξανά πόσο ωραία ήταν όλα παλιότερα και ο γάμος ξαναγίνεται αυτοσκοπός. Η αναζήτηση της σταθερότητας είναι το ντέρτι όλων αυτών. Η αστάθεια δημιουργεί τεράστιο στρες στους ανθρώπους.
Δες αυτό,
https://ideas.ted.com/the-price-of-being-single/
κι αυτό
https://www.nytimes.com/2011/09/25/fashion/sometimes-its-not-you-or-the-math-modern-love.html
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κι ο Αϊνστάιν παντρεύτηκε δύο φορές, κι ο Hawking, αλλά τι να μας πουν κι αυτοί μωρέ, δεν είναι ώριμοι σαν τον Κώστα και τη Μαρία που δεν χώρισαν ποτέ.
το αν κάποιος είναι καλός επιστήμονας δε σημαίνει ότι θα είναι ώριμος/ισορροπημένος
Πλακα μας κανεις. Εδω η αριστερα (τρομάρα της) φωτογραφίζεται με τους παπάδες κ τους μητροπολίτες, οι οποίοι βρίζουν συνανθρώπους μας απο των άμβωνα επειδη ειναι ομοφυλόφιλοι ή παντρεμένοι με πολιτικό γάμο, κ εσυ αναρωτιέσαι για τα στερεοτυπα εναντίων όσων δεν ακολουθούν το μοντελο της κλασικής πυρηνικής οικογενειας.
Οι έννοιες πλεον εχουν αλλάξει περιεχομενο, κ τα στερεοτυπα ειναι χειροτερα απο πριν γιατι φέρουν το κάλυμμα της ψεύτοχιπστεριας. Ο κόσμος νομιζει πως επειδη δεν εχουν τηλεόραση στο σπιτι κ τρωνε βιολογικό γκοτζιμπερι για πρωινο ειναι πολυ προοδευτικοί κ πολυ ανοιχτόμυαλοι.
Ανοίγει κάποιος δυο μαγαζιά και μπαίνει μέσα και στα δύο.Τι σκέφτεσαι;Ότι είναι καλός επιχειρηματίας;Κάτι θα κάνει λάθος κι αυτός πέρα από τις όποιες ατυχίες.Κάπως έτσι το σκέφτονται και για το γάμο.Έχει μια λογική αυτό,αλλά συνηθίζουμε να γενικεύουμε ανεξέλεγκτα.Ο γείτονας,ο τριτοξάδερφος, η κόρη της κουμπάρας δεν είναι ο κανόνας για όλο τον κόσμο.Μπορεί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι,που τους ξέρουμε,να είναι ανώριμοι,να μπλέκουν επανειλημμένα με ανθρώπους,με τους οποίους δεν ταιριάζουν κτλ.Δεν ξέρουμε όμως τι συμβαίνει σε όλους.Και,όχι,δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να μείνουν με νύχια και με δόντια ούτε σε ένα ούτε σε δύο γάμους,για να μην τους βγει το όνομα.Αν το βλέπαμε πιο… Διαβάστε περισσότερα »
Το “τι να κάνεις με τη χωρισμένη με τα παιδιά, ψάχνει κάποιον να του τα φορτώσει” το αντιλαμβάνομαι ως παράλογο, στερεοτυπικό και πάρα πολύ άσχημο. Το να έχει πάρει διαζύγιο κάποιος 2-3 φορές, όμως, κατά τη γνώμη μου είναι δείκτης. Τίνος πράγματος; Ίσως ότι όντως δε λειτουργεί αρμονικά στις σχέσεις του. Ίσως ότι δεν έχει σωστό κριτήριο για τους ανθρώπους που επιλέγει σαν μόνιμους συντρόφους. Όλοι έχουμε σχέσεις που δεν κατέληξαν σε γάμο (ομπβιουσλι) αλλά όταν παίρνεις απόφαση με κάποιον να παντρευτείτε υποτίθεται ότι έχει προηγηθεί ώριμη σκέψη. Αν φτάσεις στο διαζύγιο 2-3 φορές, τότε αυτή η σκέψη μάλλον δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Ακόμη κι έτσι πάντως, γιατί αυτοί οι άνθρωποι να μην έχουν νέες ευκαρίες για σχέση; Εκτός αν η εκάστοτε ενδιαφερόμενη βλέπει το γάμο το μοναδικό σκοπό να προσεγγίσει κάποιον (άλλο πρόβλημα από εκεί).
Και μόνο η απόφαση να παντρευτείς 2η κ 3η φορά για μένα δηλώνει αν μη τι άλλο ανασφάλεια. Ποιος άνθρωπος που πέρασε διαζύγιο με αντιδικία επιλέγει συνειδητά να ξαναπαντρευτεί, τη στιγμή που ο γάμος δεν προσφέρει απτά προνόμια για τους περισσότερους (εκτός αν επιδιώκεις υπηκοότητα κλπ οπότε αλλάζει), και η ρετσινιά του ανύπαντρου (στο ράφι) έχει καλυφθεί με τον πρώτο γάμο. Μόνο αν τα προηγούμενα διαζύγια εξελίχθηκαν φιλικά κ ανώδυνα κ δεν πήρες χαμπάρι τις δυσκολίες έχει λογική να πας να το ξανακάνεις. Ή αν ανήκεις στο μικρό ποσοστό που την πάτησε, έκανε λάθος επιλογή, παρασύρθηκε από τις αδυναμίες και… Διαβάστε περισσότερα »
Κλίνω περισσότερο στην απάντηση της Μιας ιδέας ως προς την ανασφάλεια και τις λίγες εξαιρέσεις. Δεν είναι ότι δε δίνεις ευκαιρία για σχέση μεμονωμένα, αλλά ότι οι δικές σου εμπειρίες και η ανάγκη να γλυτώσεις τον εαυτό σου απ΄το δράμα σε κάνει περισσότερο επιφυλακτική/ό απέναντι σε ένα άτομο με αριθμό διαζυγίων μεγαλύτερο του 1. Όπου β ενικό – βάλτε οποιονδήποτε.
Να μην κάνεις παρέα με ανθρώπους με τέτοιες αντιλήψεις και προπαντώς μην προσπαθείς να τους αλλάξεις γνώμη. Χαμένος κόπος και χαμένη ενέργεια! Επίσης ελπίζω να μην σε επηρεάζουν τελικά κι αναβάλλεις εσυ δικό σου διαζύγιο γιατί φοβάσαι τα σχόλια που θα λέγονται …
κοινώς, επειδή κάποιοι ζουν ακόμη σε άλλες, παρελθοντικές, εποχές
Πόσο συμφωνώ με την Λένα σε αυτό… αντί να πάμε μπροστά πάμε πίσω ώς ανθρωπότητα! Το δεύτερο λινκ που έβαλε δε, το πιό μέσα στο θέμα απ’όλα! Είναι τυχαία πράγματα αυτά παιδιά… Τυχερά που έλεγε η γιαγιά μου… χαλαρώστε!
Και προς υπεράσπιση αυτών που τα λένε κάθε νόμισμα εχει δυο όψεις. Μπορει να ειναι στενόμυαλοι. Ομως ολοι έχουμε έναν τροπο να σχετθζόμαστε και αν δεν κάνουμε συνειδητή προσπαθεία αλλαγής θα προκύπτει το ίδιο αποτέλεσμα δηλ η επιλογή λανθασμένου συντρόφου , η μη σωστή επίλυση διαφόρων οταν αυτες προκύπτουν άρα και δεύτερο και τρίτο διαζύγιο….δεν ειναι θέμα ατυχίας μόνο , λέει η μία μόνο μια φορα χωρισμένη. ….