Είναι ακριβώς 15 χρόνια που χώρισα από μια τρίμηνη σχέση με έναν άντρα με τον οποίο ήμουν τρελλά ερωτευμένη. Δε με ικανοποιούσε στο σεξ και, παρότι του εξηγούσα τι μου άρεσε και τι όχι, είπε πάνω-κάτω ότι δεν είχε κανένα σκοπό να ασχοληθεί με το τι μου αρέσει και τι όχι εμένα.. Εγώ τότε 22, αυτός 27. Δεν ήθελα να γίνω δυσάρεστη(γιατί ποτέ δεν το είχα κάνει, πάντα έλεγα «ναι», ξέρεις πώς μαθαίνουμε να λειτουργούμε από πολύ μικρά κορίτσια, θυμάμαι πολλά παραδείγματα που οι μεγαλύτεροί μου με κατεύθυναν στο να είμαι καλόβολη), δεν είχα ξαναχωρίσει κιόλας κανέναν, και μετά από αυτή τη δήλωση και μετά από λίγες μέρες ηλιθιώδους σκέψης συνοψισμένης στο πώς να μην τον θίξω αυτόν και το πουλί του, του είπα ψέματα ότι θέλω να χωρίσω …γιατί είχα άλλον! Παρότι έχει περάσει τόσος καιρός, το σκέφτομαι. Είμαι θυμωμένη. Και με τον εαυτό μου(για να κάνω τη στεναχώρια του κι ευθύνη του λιγότερη, είπα ψέματα και υποκρίθηκα ότι έφταιγα 100% εγώ, αντί να πω ξεκάθαρα ότι αδιαφορείς για τις δικές μου επιθυμίες και για αυτό δε θέλω να σε έχω στη ζωή μου), αλλά και με αυτόν (γιατί έκτοτε με κοιτάει με μισό μάτι κι ούτε του πέρασε φαίνεται από το μυαλό ότι έφταιγε αυτός). Καταλαβαίνεις σε τι επίπεδο «καλού κοριτσιού» ήμουνα;! Όλα αυτά τα χρόνια, τις ελάχιστες φορές που τον έχω πετύχει έξω, μου έχει μιλήσει με ένα ύφος ανωτερότητας κι απέχθειας σα να μου λέει «ήσουνα μπαμπέσα και πουτάνα». Είναι λες κι αυτός ο άντρας συμβολίζει για μένα όλες τις φορές που δεν έγινα δυσάρεστη στους άντρες κι ανέχτηκα πολλά γιατί όλοι μου ´λέγαν από μικρή να λέω «ναι», ποτέ «όχι». Φαντάσου, είμαι 37 και τώρα τελευταία έχω αρχίσει να λέω «όχι» στους άντρες. Είτε είναι κοντινοί μου, είτε άγνωστοί μου! Από το να δίνω π.χ. το καλύτερο κομμάτι κρέας στον άντρα μου, ενώ εγώ τρώω ακόμη τα αποφάγια χτεσινού φαγητού, μέχρι να περιμένω δεκαπέντε λεπτά όρθια μέχρι ο περιπτεράς τελειώσει μια συζήτηση με έναν άσχετο για να μη διακόψω κι ενοχλήσω! Είχα κατά καιρούς πάει σε ψυχολόγους για να κατανοήσω τον τρόπο που λειτουργώ καλύτερα, αλλά κανείς δεν εστίασε σε αυτό, μόνο πριν δυο χρόνια ένας ψυχολόγος μου έθιξε ότι είμαι υποτακτική(και μου ανέφερε και την πατριαρχία). Έχω σκοπό να ξαναπάω (ειδικά σε αυτόν που είναι ο πρώτος που έθιξε κάτι που τώρα που φαίνεται προφανές!) μόλις καλυτερέψουν λίγο τα πενιχρά μου οικονομικά και να συζητήσω για αυτή μου τη συμπεριφορά. Ήδη με τους δικούς μου έχω αρχίσει να γίνομαι «δυσάρεστη». Εν τω μεταξύ, σκέφτομαι συχνά να του στείλω ένα email αυτού του πρώην. Πήρα ηλιθιωδώς τότε την ευθύνη και θέλω να ξέρει, το βλέπω σαν τελετουργικό κάθαρσης. Δε θέλω να τον ξαναπετύχω σε λίγα χρόνια και να θυμώνω με τον εαυτό μου που τον εξέθεσα και τον άφησα εντελώς απροστάτευτο για να μην πιστέψει ένας άλλος ότι είναι κακός εραστής. Η ιδέα μου για ψυχολόγο καποια στιγμή στα επόμενα δύο χρόνια, είναι σίγουρα καλή. Η ιδέα μου για το email είναι βλακώδης;
Ας αφήσουμε τον βαρύ χαρακτηρισμό. Είναι κάτι που θέλεις να κάνεις, άρα ας το συζητήσουμε.
Θα έλεγα ότι εξαρτάται από το τι θέλεις να πετύχεις. Το τελετουργικό κάθαρσης που λες, είναι κάτι εντελώς προσωπικό, ή εξαρτάται από την αντίδραση του άλλου; Είσαι προετοιμασμένη να σου απαντήσει κάτι που θα δείχνει ότι όχι μόνο δεν κατάλαβε, αλλά επιβεβαιώθηκε κι όλας για ό,τι πιστεύει για σένα; Αν όχι, είναι καλύτερο να περιμένεις μέχρι να είσαι, και ίσως, όταν είσαι, να μην έχεις πια την ανάγκη να το κάνεις.
Αν ναι, και αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να το βγάλεις από μέσα σου με αυτόν αποδέκτη, κάνε το. Κι εγώ πιστεύω ότι αυτός ο άντρας συμβολίζει όλους τους υπόλοιπους στους οποίους δεν είπες όχι, αλλά αυτό θα το εξακριβώσεις όταν πας πάλι στον ψυχολόγο, που ελπίζω να είναι πολύ σύντομα, γιατί έχεις πάρει ωραία φόρα και θα απογειωνόσουν.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Είσαι ακόμα στην αρχή και νομίζεις οτι αν πεις στα μούτρα των άλλων την πικρή αλήθεια κατι τρέχει στα γύφτικα. Στην πραγματικότητα απλά δίνεις την ευκαιρία να σου σούρουν άλλα τόσα. Στην απογείωση απλά θα γυρνάς το κεφάλι σου από την αλλη και δεν θα σπαταλας ούτε δευτερόλεπτο από τη ζωή σου για να εξηγήσεις.
Μπορεί να νομίζεις ότι λέγοντας πως χωρίζεις γιατί θέλεις άλλον απέφυγες να τον θίξεις, αυτόν και την ανεπάρκεια του ως εραστη, στην ουσία όμως αυτό ακριβώς έκανες, προτιμώντας άλλον του έδειξες ότι τον απορρίπτεις ως απαράδεκτο. Δεν πιστεύω καν ότι όταν – σπάνια – τυχαίνει να συναντηθείτε σε κοιτάει όπως νομίζεις με “ύφος ανωτερότητας κι απέχθειας σα να μου λέει «ήσουνα μπαμπέσα και πουτάνα»”. Μπορεί να θέλει να στη βγει γιατί απλά τον έφτυσες. Χρησιμοποιήσεις ένα δεκανίκι για να απεμπλακεις, και είναι πολύ καλό που το συνειδητοποιεις και το απορρίπτεις ως στάση, αλλά όλος ο θυμός για τον εαυτό σου… Διαβάστε περισσότερα »
Κατά την γνώμη μου, όχι email. Από κοντά, την ώρα που τον πετυχαίνεις στον δρόμο να σε κοιτάζει αφ’ υψηλού.
“Ε, Μπάμπη, κόψε πια αυτό το υφάκι. Και για να σε βγάλω από την πλάνη σου, ο λόγος που σε χώρισα δεν ήταν ο ανύπαρκτος άλλος, αλλά η ανύπαρκτη ποιότητα του σεξ.”
Και δώσ’ του ένα συννεφάκι να πέσει.
Εγώ παλυ πιστεύω ότι το ΟΧΙ σου το είπες μια χαρά κ με τον καλύτερο τρόπο .
Ειμαι με άλλον ( εννοείται καλύτερο που με ικανοποιεί στο βαθμό που το θέλω εγώ!)
Τελος , γιατι πρέπει να μας νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι ;;; Αν αυτός πήγαινε με αλλαγή εσυ θα τον έλεγες πουτανο;; Αμφιβάλω …
αυτό κ αν είναι πατριαρχία
Ναι γιατί όχι; έχω δηλώσει ερωτευμένη και μετά από μια μέρα γνωριμίας. Ποιος είπε ότι ο έρωτας έχει κάποια λογική ή κάποια στάνταρ; Κάποιοι ερωτεύονται αμέσως κάποιοι και ποτέ. Και στο κάτω κάτω όταν κάποιος λέει ότι νιώθει κάτι ποιοι είμαστε εμείς που θα του πούμε ότι δεν το νιώθει;
Σίγουρα έχουμε την ευθύνη του εαυτού μας και πολύ θα βοηθήσει η ψυχανάλυση και το Α,μπα!
Αλλά και την αλήθεια να του είχες πει τότε ή και τώρα, με το το σε χωρίζω γιατί δεν ασχολείσαι μαζί μου στο κρεβάτι, πάλι η πουτάνα θα ήσουν, και γι αυτό δεν φταις εσύ.
Χωρίς ίχνος ειρωνείας, υπάρχει λόγος που αυτούς τους τύπους τους λέμε μακακες. Γιατί δεν γνωρίζουν τι εστί σεξ, τι με την παλάμη τους τι με οποιοδήποτε γυναίκα το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μακακιζονται.
Για αυτό υπάρχει αγοραστικό κοινό για πλαστικές κούκλες…
εγώ λέω να μη χάσεις ούτε λεπτό να γράψεις ένα e-mail το οποίο ο άλλος ΔΕΝ θα καταλάβει.
εδώ δεν κατάλαβε οταν του είπες face2face τις ανάγκες σου… θα καταλάβει όταν μετα από χρόνια θα πας να εξηγήσεις… γιατί; για να μη σε βλέπει με μισό μάτι όταν σε συναντάει έξω;
σκασίλα σου! κοίτα μπροστά και προχώρα!
Συμφωνώ. Και γενικά αφού η κοπέλα ερωτευμένη δήλωνε με ποια λογική να το αποδομήσουμε;
Τι ωραία που τα λέει η γράφουσα και τί καθαρή σκέψη έχει. Πιστεύω οτι το mail δεν είναι τόσο καλή ιδέα. Εξάλλου καλύτερα απο κοντά για να βλέπει και τα μούτρα του.