Αγαπητή Λένα! Υπάρχουν άραγε ζευγάρια που παραμένουν πιστά; Δηλαδή μπορεί κάποιος να πει έστω ανώνυμα “έχω μείνει πιστός/η στη σχέση μου εδώ και 15 – 20 χρόνια;” Η όλοι ξέρουμε απλά ιστορίες ατόμων που πιθανόν να μην θέλουν να μας πουν την αλήθεια (πχ γονείς κτλ) Άραγε απλά πρέπει να προσαρμοζόμαστε σε αυτό και να το περιμένουμε να έρθει; Μου φαίνεται δύσκολο να εμπιστευτώ οποιονδήποτε με αυτά που έχω περάσει και αυτά που ακούω γύρω μου. Το μόνο που έχω ακούσει από εσένα και μου φαίνεται κάπως εφικτό στα 33 μου είναι ότι η απιστία είναι ξεκάθαρη επιλογή οπότε μπορώ με λίγη πειθαρχία να αποφύγω να απιστήσω- στο παρελθόν ένιωθα ενοχικά και μόνο με τη σκέψη…για τον άλλον όμως πως μπορείς να υποθέσεις ότι έχει την ίδια λογική , συνήθως απλά στο λένε στην αρχή και τελικά τρως το ίδιο παραμύθι…!
– Χάσαμε την εμπιστοσύνη μας
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αξία της επιλογής της μονογαμίας (η μονογαμία είναι επιλογή, αυτό λέω, αν και όντως, η απιστία είναι επίσης επιλογή) και χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον πόνο που φέρνει η σεξουαλική απιστία, έχω ξαναπεί ότι δεν είναι το χειρότερο που μπορείς να πάθεις σε μια σχέση.
Το λέω, επειδή βλέπω ότι οι γυναίκες ταυτίζουν την επιτυχία και την αξία μιας σχέσης με βάση αυτό πρωτίστως: αν έχουν καταφέρει να «κρατήσουν» έναν άντρα πιστό, για την δική τους μονογαμία προβληματίζονται λιγότερο. Μένουν σε σχέσεις ρουτίνας, έως και κακοποιητικές, γιατί υπάρχει η αίσθηση της «πίστης». Όταν λες «με αυτά που έχω περάσει», εννοείς ότι σε έχουν απατήσει; Μου φαίνεται ότι επικεντρώνεσαι στην απιστία ενώ ο ίδιος άνθρωπος κατά πάσα πιθανότητα είχε κι άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά, μου φαίνεται απίθανο να ήταν τέλειος αλλά να σε απάτησε. Όμως εσύ (και οι γυναίκες που ακούω να περιγράφουν τέτοιες σχέσεις) εμμένουν σε αυτό το περιστατικό, σα να είναι αυτό το χειρότερο που μπορεί να συμβεί και αυτό η απόδειξη της κακής σχέσης.
Μόνο για τον εαυτό σου μπορείς να είσαι σίγουρη, κι αυτό παίζεται. Για τον άλλον μόνο να υποθέσεις μπορείς, όπως υποθέτεις τη στάση του για οτιδήποτε. Δεν είναι δύσκολο να υποθέσεις τι πιστεύει κάποιος, αρκεί να ακούς αυτά που λέει και όχι αυτά που θέλεις να ακούσεις, ξεκινώντας από το δεδομένο ότι αυτό που θα έκανες εσύ σε μια περίσταση δεν είναι αυτό που θα έκαναν (ή θα έπρεπε να κάνουν) όλοι στην ίδια περίσταση.
Το παραμύθι το τρως αν επικεντρώνεσαι σε αυτό σα να είναι κάποιου είδους απόδειξη για κάτι. Αν έχεις στο μυαλό σου ταυτίσει «αυτό που δεν με απατάει=καλός σύντροφος, αυτός που με απατάει=κακός σύντροφος» τότε φυσικά όλοι θα σου πουν ότι δεν θα σε απαντήσουν ποτέ, ώστε να κάνουν ό,τι τους κατεβαίνει στο κεφάλι – εκτός από το να σε απατήσουν. Είσαι με κάποιον που σε ακούει, σε στηρίζει, και σε ενθαρρύνει να είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου; Ή είσαι με κάποιον που σε κάνει να αμφιβάλεις για τις ικανότητες σου, που σε υποτιμάει, αδιαφορεί, σε απομονώνει; Έτσι ξεχωρίζεις την καλή και την κακή σχέση, και όχι από το πόσο συχνά λέει ότι αν κοιτάξει άλλη θα σου το πει (γιατί αυτή είναι η καμπάνα).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Είμαι παντρεμένη δέκα χρόνια κ σε σχέση σχεδόν είκοσι με τον ίδιο άντρα. Αν υπάρχουν πιο ωραίοι, πιο σέξι άντρες από τον δικό μου; Προφανώς…Το ίδιο και γυναίκες από εμένα. Όμως μέσα στα χρόνια αυτά χρειάστηκε τρομερή δουλειά και από τα δύο μέρη για να μπορούμε να μοιραζόμαστε και να εμπιστευόμαστε ο ένας στον άλλο κ τα σκοτάδια μας κ τις δυσκολίες μας και τα όνειρα μας κ τις φιλοδοξίες μας… και εκτός από το σεξ, μοιραζόμαστε κ μια ωραία φιλία. Έχουμε γίνει ο ένας ο άνθρωπος του άλλου. Οπότε στην περίπτωση μου δεν θα απατουσα τον σύντροφό μου. Αν… Διαβάστε περισσότερα »
Δηλαδή αν σου πω εγώ την εμπειρία μου ούσα σε σχέση 17 χρόνια θα αλλάξει κάτι για σένα; Οταν το είχε πρωτοπεί η Λένα δεν είχα συλλάβει το μέγεθος της συλλογιστικής της, αλλά όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνω όλο και περισσότερο τι εννοεί. Οπότε από μεριάς μου έρχομαι να σου πω ότι το να με απατήσει ο σύντροφος θα είναι χαμηλά στη λίστα των “κακών” που θα μας βρουν. Επίσης απιστία με απιστία διαφέρει. Μου φαίνεται πολύ ανθρώπινο κάποιο απο τα δυο μελη ενός ζευγαριού να ερωτευτεί αλλον άνθρωπο και εκει παίζει ρόλο το πώς θα το διαχειριστεί ο απατών.
Είναι δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις αυτές που περιγράφεις και για μένα δεν θα είχαν την ίδια αξία.
Η Φούστα δεν είπε να κάνει σχέση, το λέει ξεκάθαρα, “πως θα το διαχειριστεί ο απατών”. Φυσικά και πονάει η απιστία. Όμως είναι θεμελιώδους σημασίας το πως θα την διαχειριστεί σε πρώτη φάση αυτός που την διαπράττει. Το ίδιο είναι να σου πει το άλλο μέλος “κοίτα να δεις, έχω αισθήματα για κάποιον άλλον” και να ξηγηθεί ντόμπρα και να γίνει ότι είναι να γίνει, και το ίδιο είναι να τους πιάσεις στο κρεβάτι και να σε βγάζει τρελλή “δεν είναι αυτό που νομίζεις”? Στην πρώτη περίπτωση η πληγή θα επουλωθεί πολύ καλύτερα. Στην πρώτη περίπτωση, η σχέση δείχνει να… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι αυτό εννοώ πάνω κάτω!Επίσης ειναι διαφορετικό να σε απατήσει κάποιος στον 1 μηνα σχέσης σε σχεση με τα 15 χρονια. Δε βαζω στη ζυγαριά ποιο ειναι χειρότερο, απλά θα ειναι πολύ διαφορετικά τα κίνητρα ενδεχομένως και οι αντιδράσεις. Τέλος, in my book, άλλο ειναι η συστηματική εξαπάτηση που ακους κάτι περιπτώσεις με διπλή ζωή κυριολεκτικά και άλλο one night stand. Και τα δυο θα με προβλημάτιζαν φυσικά αλλά για διαφορετικούς λόγους.
Αν αυτό λειτουργεί για εσάς τους δύο, είναι εντάξει. Έχει μια λογική αυτό που λες για την παράλληλη μονογαμική σχέση. Πέρα από ηθικολογίες, αν μπορεί να λειτουργήσει, ίσως να σώσει και μια σχέση από την διάλυση. Για μένα ξέρω ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει, γιατί δεν θα άντεχα τις συναισθηματικές προεκτάσεις όλου αυτού.
Τα περισσότερα ζευγάρια είναι στην πράξη μονογαμικά. Οι λόγοι είναι συνήθως άσχετοι με τη σχέση μας: α) δισταγμοί, β) υπερφορτωμένη καθημερινότητα, γ) απλή καθαρόαιμη βαριεστημάρα, δ) η ασφάλεια της ρουτίνας, ε) έλλειψη ευκαιριών… Μονογαμικό ζευγάρι δεν σημαίνει πιστό ζευγάρι. Υπάρχουν φυσικά και ζευγάρια που είναι μονογαμικά από αφοσίωση και από ιδεολογία, ή απλώς από προτίμηση γιατί έχουν πολύ καλή χημεία με τους συντρόφους τους, έχουν ταυτίσει τη σεξουαλική τους ζωή ο ένας με τον άλλο και δεν θέλουν να ρισκάρουν με ξένους, ή δεν τους βγαίνει. Είναι λίγα, αλλά υπάρχουν. Το πρόβλημα που σε απασχολεί είναι μάλλον η γενική ποιότητα… Διαβάστε περισσότερα »
Κάτι τέτοιο σκεφτόμουν. Ο τρόπος που θα συζητηθεί το θέμα ανάμεσα στο ζευγάρι, είναι και ενδεικτικό του τρόπου που βλέπουν τη σχέση. Δηλαδή, κάποιος που θα είναι εκεί να μοιραστεί και να στηρίξει τη σχέση θα κάνει και μια ουσιαστική συζήτηση περί απιστίας και προσδοκιών. Βέβαια έχω διαπιστώσει και πως κάποιοι άντρες θέλουν αυτή την ιδέα της ελευθερίας και τελικά είναι πιο μονογαμικοί απ’ όσο ονειρεύονται. Τέλος πάντων, εγώ θα ήθελα να συμφωνήσω στο ότι προσπαθούμε να είμαστε σε αποκλειστική σχέση, αλλά δεν έχω καταφέρει να συνεννοηθώ!
Αυτό που προσπαθεί να πει η Λένα είναι ότι, η απιστία είναι σύμπτωμα μιας γενικότερα μη υγιούς σχέσης.
Είναι λίγο ασυνήθιστο να είναι καλή η σχέση, με ουσιαστικά κριτήρια, και να επιλέξει το ένα μέλος να απιστήσει, αν η σχέση έχει συμφωνηθεί να είναι μονογαμική. ‘Όμως ακόμα και αυτό να γίνει, το πως θα το διαχειριστούν το ένα ή και τα δύο μέλη, είναι και αυτό ενδεικτικό.
Μεγάλη υπόθεση η απιστία! Πονάει πολύ να ανακαλύπτεις οτι ο σύντροφός σου σε κορόιδευε και το έπαιζε δίπορτο. Σε βάζει σε σκέψεις του στύλ “μήοως έφταιγα εγώ;”, “μήπως τον πίεζα;” κτλ ενώ παράλληλα σε κάνει πιο δύσπιστη στην επόμενη σχέση σου. Έχουν γραφτεί άπειρες ιστορίες,άπειρα βιβλία και άρθρα σχετικά με το θέμα της απιστίας, έχουν χυθεί πολλά δάκρυα και γενικά έχει πονέσει πολύς κόσμος.
Σ ευχαριστώ πολύ για τα αμπαγαπόνια, ανταποδίδω♥️♥️ Ναι ως παθούσα μιλάω που έχει κλάψει, θυμώσει, πονέσει, αμφιαβητήσει τον εαυτό της λόγω απιστίας
Θα ήθελα να επισημάνω πως η ποιότητα σχέσης ενός ζευγαριού ΔΕΝ εξαρτάται ντε και καλά από το αν έχει υπαρξει εξωσυζυγικό σεξ ή όχι. Η δική μου εικόνα των πραγμάτων έχει ως εξής : Tον παλιό εκείνο τον καιρό,η πλειοψηφία των γυναικών δεν απιστούσε.Οι άντρες ,απιστούσαν ,αλλά σπανίως χώριζαν. Τα αναφέρω ως διαπιστώσεις ,χωρίς να αναλύω ή να κρίνω,δεν είναι του παρόντος. Στην σύγχρονη εποχή η απιστία είναι μοιρασμένη,σε αρσενικούς και θηλυκούς και συμβαίνει συχνά έως πάρα πολύ συχνά. Τα διαζύγια πάνε κι’ερχονται βεβαίως,αλλά είναι και πολλοί εκείνοι που διαχειρίζονται την απιστία διαφορετικά,για πάρα πολλούς λόγους. Η μονογαμία είναι δύσκολο… Διαβάστε περισσότερα »
Αμφιβάλλω αν ισχύει για τον παλιό καιρό ότι η πλειοψηφία των γυναικών δεν απατούσε αλλά των ανδρών απατούσε. Νομίζω ότι απλά ήταν κοινωνικά αποδεκτή η απιστία των ανδρών, ενώ των γυναικών όχι. Εξάλλου με ποιες απαιτούσαν οι άνδρες τις γυναίκες αν αυτές ήταν πιστές; όλοι με την ίδια εξαίρεση γυναίκας;
Νέες ανυπαντρες,χήρες,εργάτριες του σεξ , κλπ..οι παντρεμένες γυναίκες απατούσαν σε σαφώς μικρότερο ποσοστό από ότι οι παντρεμένοι άντρες εκείνα τα χρόνια, ακριβώς γιατί ενώ για τους αρσενικούς ήταν κοινωνικά αποδεκτό, για τις γυναίκες ήταν ύψιστο αμάρτημα.Εδώ καλά καλά ήταν σχεδόν ενοχικό να ευχαριστιέται μία γυναίκα και το συζυγικό σεξ ακόμη.Σκοτεινά χρόνια για την γυναικεία σεξουαλικότητα.
Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση: Αν είσαι 100% σίγουρη για τον εαυτό σου ότι δεν πρόκειται ποτέ να απατήσεις σύντροφό σου, τότε μάλλον δεν είσαι το σπανιότερο πλάσμα στη γη, κάπου θα υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι σαν και εσένα, και αν έχεις κάποιες αμφιβολίες για την δικιά σου πίστη τότε, μάλλον και στου άλλους ανθρώπους συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Όσο για το πόσο καταστροφική είναι μια απιστία, θεωρώ ότι πιο καταστροφική είναι η προδοσία και όχι το σεξ εκτός σχέσης. Δηλ. αν ας πούμε είσαι σε έναν γάμο όπου θεωρείς ότι παλεύετε και οι δύο με τα οικονομικά και ανακαλύψεις ότι ο/η… Διαβάστε περισσότερα »
μμμ εμένα αυτό είναι και ένα κομμάτι που με εξοργίζει στην απιστία, ότι εγώ π.χ. προσπαθώ, κουράζομαι, μοιράζομαι κλπ και ο άλλος μετά τι; θα μοιράζεται τα καλά με μια άλλη; not fair in my opinion
Ίσως γιατί στην απιστία δεν χωράει “είσαι υπερβολική, έτσι είναι οι σχέσεις ” κτλ. Είναι συνήθως λίγο πιο χειροπιαστό. Το δε μου φέρεται καλά μέσα στη σχέση σηκώνει (κακως) πολλή συζήτηση. Η απιστία έγινε ή δεν εγινε
Υπάρχουν ζευγάρια (πολλά) που δεν έχουν απιστήσει ενώ πολύ θα το ‘θελαν. Ζευγάρια που ο φόβος, η ανασφάλεια, οι συνθήκες δεν τους επέτρεψαν την απιστία και είναι εκεί ο ένας δίπλα στον άλλον να βασανίζονται. Συμφωνώ, η απιστία δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια σχέση, ούτε καν το πιο οδυνηρό. Η ζωή έχει εξαιρετικά μεγάλη φαντασία.
Σε αυτό το σημείο να θυμηθούμε και στην esther την perel που μιλάει για την απιστία (και βρήκα το ted talk από παλιά σχολιάστρια, που δεν σχολιάζει πια). Πράγματι δεν είναι το χειρότερο, και δεν είναι και απαραίτητα σημάδι μιας μη υγειους σχέσης (ίσως ενός μη ικανοποιημένου “εγώ”). Μπορεί να είναι η ανάγκη του/ης “άπιστου/ης” για κάτι νέο, exciting, να δει τον εαυτό του/της από ένα άλλο πρίσμα, αυτό του/ης ποθητού/ης, να νιώσει τη φρεσκάδα του ειδυλλίου, την αδρεναλίνη του παράνομου. Αυτό φυσικά δεν το κάνει σωστό απέναντι στν απατημένο/ή σύντροφο, ωστόσο δεν είναι κάτι σπάνιο, ούτε τελειωτικό. Χειρότερο να… Διαβάστε περισσότερα »
Άμα οι άνθρωποι θέλουν αδρεναλίνη να κάνουν bungee jumping, rafting ή να πάνε να ανέβουν το Κιλιμάντζαρο, λέω ‘γω, να μην κερατώνουν.