Γεια σας Άμπα και αναγνώστες. Πιστεύω πως οι άνθρωποι που καταφέρνουν πράγματα και γίνονται καλοί σε κάτι, μεταξύ άλλων είναι αυτοί που μπορούν να ψάχνουν μόνοι τους τις πληροφορίες που πρέπει να μάθουν. Βλέπω στα σχόλια οτι είστε πολλοί έτσι και σας θαυμάζω. Εγώ έχω βελτιωθεί σε αυτό το κομμάτι αλλά ακόμα δεν μπορώ να το κάνω. Ξεκινάω να ψάξω κάτι και μετά απο τις πολλές πληροφορίες που θα βρω μπλοκάρω, βαριέμαι και το παρατάω. Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να έχεις μια ιδέα για ‘όλα’ τα πράγματα που θα βρεις. Σε άλλες περιπτώσεις δεν είναι λογικό να μάθεις και να ξέρεις όλες τις κατηγορίες που υπάρχουν. Πχ, πρέπει να έχεις ακουστά για όλα τα κινήματα στην τέχνη, δε γίνεται να σου αρέσουν όλα και να έχεις την ίδια όρεξη να τα μάθεις όλα με λεπτομέρεια (ή γίνεται;). Η τέχνη είναι τυχαίο παράδειγμα. Όταν αρχίζω και βλέπω πολλές κατηγορίες, δεν ξέρω ποιες έχουν σημασία. Από το ένα πράγμα που είχα στο μυαλό μου καταλήγω σε παρακλάδια που δεν τελειώνουν και μέσα σε αυτό το χάος δεν έχω την υπομονή να βρω αυτό που ήθελα, αφού δεν ξέρω πώς να ιεραρχήσω τις πληροφορίες. Αγχώνομαι οτι πρέπει να καταλάβω ό,τι βρω μπροστά μου και μου φαίνεται τεράστιος όγκος. Πολλά μου φαίνονται βαρετά και μετά σκέφτομαι, αν είχα πραγματικό ενδιαφέρον για το θέμα που ψάχνω, δε θα έπρεπε να μου φαίνονται βαρετά. Και εκεί το παρατάω. Υπάρχουν κάποιοι τρόποι να μάθει κανείς να ψάχνει καλύτερα; Ή είναι κάτι που πρέπει να το μάθεις επίσης μόνος σου;
– λαλαλαλα
Μην προσπαθείς να τα μάθεις όλα (όλα; ΟΛΑ;), μην προσπαθείς να τα ιεραρχήσεις, μην προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει σημασία και τι όχι. Αυτός είναι ο τρόπος που σου έχει μάθει το σχολείο, όταν ο στόχος είναι να βαθμολογηθείς. Όταν διαβάζεις για δική σου ευχαρίστηση και προσωπική καλλιέργεια, είναι λάθος. Άσε την περιέργεια σου να σε οδηγήσει, όπως κάνουν τα παιδιά όταν παίζουν. Χωρίς στόχο. Μπορεί τελικά να μην μάθεις αυτό που έψαχνες (δεν πειράζει), αλλά κάτι που δεν είχες ιδέα ότι υπήρχε, και αυτή είναι η μαγεία.
Όχι, δεν χρειάζεται να έχεις μια ιδέα για «όλα» για να βρεις πράγματα που σε ενδιαφέρουν. Καλό το παράδειγμα της τέχνης, γιατί είναι γιγαντιαίο όσο η ανθρώπινη σκέψη. Αν σε τράβηξε ο μετα- κονστρουκτιβισμός (διάλεξα παράδειγμα που ακούγεται αστείο) δεν χρειάζεται σώνει και ντε να μάθεις όλα τα ρεύματα που προηγήθηκαν για να τον βάλεις σε πλαίσιο. ΑΝ γίνει οργανικά και φυσικά, ωραία, αν θέλεις να μάθεις μόνο τι έτρωγε ο Τάτλιν για πρωινό, και πάλι, ωραία.
Σκέψου ότι είσαι σε ένα μεγάλο mall και χαζεύεις ρούχα και παπούτσια. Πόσο θα σε απασχολούσε να τα δεις ΟΛΑ και να τα αξιολογήσεις ιεραρχικά ως προς την ποιότητα και τις τιμές; Προσπάθησε να το δεις έτσι, ως προσωπικό ταξίδι. Παντογνώστρια δεν θα γίνεις, αυτό πάρτο απόφαση από την αρχή. Ναι, αν είχες πραγματικό ενδιαφέρον, δεν θα σου φαινόταν βαρετή μια πληροφορία, οπότε επικεντρώσου σε αυτά που σου φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα και μην σε απασχολεί καθόλου αν θεωρούνται εύκολα ή δύσκολα ή σημαντικά ή ασήμαντα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ένα νοερό high five σε όποιον googlαρε “what Tatlin ate for breakfast”. Εγώ δεν βρήκα κάτι απτό, αλλά, ψάχνοντας βαθιά μέσα μου, βρήκα την μόνη πραγματικά αποδεκτή απάντηση (για την εποχή). Καπιταλιστές.
εγώ πάντως τον Τατλιν τον έμαθα από το συγκρότημα ΚΘ που είχαν ένα έργο του ως εξώφυλλο τραγουδιού.
Δεν μας λες πόσων χρονών είσαι, αλλά μπορεί και να μην έχει σημασία.. Εγώ ήμουν σε αυτή τη φάση μέχρι τα 30.Νομιζα πως για να είναι κάποιος καλλιεργημένος και ενδιαφέρων,πρέπει να είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια! Και διάβαζα η καημένη για παγκόσμιους πολέμους, τη ζωή του Σωκράτη,την αναπαραγωγή της καμπιας και τίποτα δεν είχε τελειωμό και τίποτα δεν ήξερα. Το πράγμα λύθηκε μόνο του όταν έδωσα εξετάσεις για μια πιστοποίηση στη δουλειά μου και χρειάστηκε να διαβάσω έναν τρελό όγκο από πράγματα που… θαύμα!!! Με ενδιέφεραν να μάθω! Έναν χρόνο έμαθα πολλα και συνεχίζω να μαθαίνω ένα σωρό για θέματα παιδαγωγικών και… Διαβάστε περισσότερα »
Ο Steve Jobs έκανε ένα μάθημα καλλιγραφίας στο Ριντ, επειδή απλά τον βρήκε ενδιαφέρον. Αργότερα θα χρησιμοποιούσε αυτή την γνώση για να φτιάξει τον πρώτο Υπολογιστή MAC με καλλιγραφία. και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει για την γνώση “Μείνετε αχόρταγοι, μείνετε τρελαμένοι!”
Αν έχεις ένα γενικό ενδιαφέρον σε έναν τομέα/θέμα, αλλά δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις, μια ιδέα είναι τα MOOC (δωρεάν μαθήματα ανοιχτά στο κοινό που πάρεχονται από πλατφόρμες όπως Coursera και EdX σε συνεργασία με σημαντικά πανεπιστήμια). Ένα καλό MOOC θα σου παρέχει κάποιες θεμελιώδεις γνώσεις, εισάγοντάς σε ουσιαστικά στο θέμα και παρέχοντας σου τα εργαλεία για να το ψάξεις παραπάνω.
Επίσης, ένα πράγμα που έμαθα στη ζωή είναι να λέω χωρίς να ντρέπομαι “αυτό δεν το γνωρίζω” και να αφήνω τον συνομιλητή μου να μοιραστεί μαζί μου γνώση, ιδέες και εμπειρίες.
Στα ελληνικά υπάρχει το ωραίο mathesis (δωρεάν). Και για προχωρημένη φυσική για άσχετους, το απολαυστικό World Science U.
(Δεν είναι πάντως τυχαίο που γίνεται τέτοια τεράστια επένδυση από ολόκληρη την κοινωνία για την οργανωμένη εκπαίδευση, και τόση κουβέντα στο εσωτερικό των παιδαγωγικών για μεθόδους κι άλλες μεθόδους για το πώς θα γίνει αυτή πιο αποτελεσματική – η καθοδήγηση στη γνώση, η εξιστόρησή της, και η ιεράρχηση της πληροφορίας είναι κάτι πολύ παραπάνω από πλαίσια και κουτάκια, και είναι σημαντική)
Όσο περισσότερα μαθαίνει ο άνθρωπος, νομίζω ότι τον κανει να αντιλαμβάνεται καλύτερα το πόσα λίγα πράγματα τελικά γνωρίζει. Όταν δεν υπήρχε google, διάβαζα έστω και λοξά ό,τι έπεφτε στο χέρι μου. Από το 2000 και μετά συνεχίζω να διαβάζω ό,τι μπορώ αλλά με σαφώς χαμηλότερο ρυθμό, εξοικειώθηκα με αγγλόφωνα sites που καταπιάνονται με πολλά ζητήματα μέσω της αρθρογραφίας τους και πάντα, όταν δε γνωρίζω σχεδόν τίποτα για ένα ζήτημα, μπαίνω wikipedia για να πάρω έστω και μια πρώτη εικόνα, αν διαβάσω κάτι που με ενδιαφέρει συνεχίζω. Για πολύν καιρό δεν καταλάβαινα τίποτα, κυρίως πιο μικρή, και εννοώ το πώς συνδέονται… Διαβάστε περισσότερα »
εγω θα πω το αλλο, οταν θα ξεκινησεις να ψαχνεις τη γνωση (εννοειται στους τομεις που σε ενδιαφερουν προσωπικα) θα αρχισεις να βλεπεις ορους και ονοματα που θα ξεπεταγονται και θα σε συνδεουν με κατι αλλο. αναλογα τι θα κινησει την περιεργεια σου, σε αυτη την κατευθυνση θα συνεχισεις. ομως μερικα ονοματα θα δεις να ξεπεταγονται παλι, ειναι σαν να συνδεονται με τα παντα. για αυτο ειναι καλο και ας μην σε ενδιαφερει η ψυχολογια να διαβασεις μια περιληψη πχ για τον φρουντ (ενα παραδειγμα). γιατι ειναι ενα απο τα ονοματα που θα συναντησεις διαβαζοντας αλλα, φαινομενικα ασχετα θεματα (πχ… Διαβάστε περισσότερα »
Να προσθέσω ότι κάποια από τα μεγάλα μουσεία (ιστορίας, τέχνης, ακόμα και αστεροσκοπεία) έχουν κάνει φανταστική δουλειά στο να σε συστήσουν σ’ αυτό που παρουσιάζουν (ακόμα και διαδικτυακά). Από εκεί μπορείς να πάρεις ένα έναυσμα και να το εξελίξεις με το να ψάχνεις περισσότερα σε ότι τραβάει τη δική σου προσοχή. Μπορείς ακόμα να συλλέξεις γενικές πληροφορίες από πριν, ειδικά για προσωρινές εκθέσεις, ώστε να υπάρχει πιο “γόνιμο έδαφος” για όσα θα δεις στη συνέχεια. Υπάρχουν επίσης διαδικτυακά μαθήματα, κάποια από αυτά δωρεάν Αν έχεις συγκεκριμένες απορίες, κράτα ένα excel για να γυρνάς πίσω σ’ αυτές κάποια στιγμή, σαν λιμάνι.… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ γενικά με την απάντηση, αλλά καμιά φορά άμα θέλεις να εστιάσεις σε κάτι συγκεκριμένο, πρέπει να περάσεις και από πολύ “βαρετή” πληροφορία που πρέπει να αξιολογήσεις αν όχι κατανοήσεις. ΠΧ για να γκουγκλάρεις σωστά για παράδειγμα πρέπει να έχεις ήδη κάποια πληροφορία για να κάνεις τη σωστή ερώτηση, που αν δεν την έχεις την παίρνεις διαβάζοντας ένα σωρό άσχετες πληροφορίες που “στενεύουν το εύρος” του πεδίου. Αυτό ή να έχεις ανθρώπους που εμπιστεύεσαι σε διάφορα θέματα και να σε παραπέμπουν σε κάτι αρχικό ώστε να οδηγηθείς σε αυτό που σε ενδιαφέρει.
Ο μπαρπα Πλουταρχος τοχε πει: Το μυαλο ειναι μια φωτια που πρεπει να αναψεις , οχι ενα καζανι που πρεπει να γεμισεις.
Και μονο το οτι ρωτας πως, εισαι σε καλο δρομο.
“H υπερπληροφόρηση είναι η νέα παραπληροφόρηση” : πολύ σωστά. Κι όπως έλεγε ο Ουμπέρτο Εκο, είναι εντελώς ξεπερασμένο πλέον να λογοκρίνεις, αρκεί να πνίγεις τις σοβαρές ειδήσεις και απόψεις μέσα σε ένα πολτό χαζομάρας, επιπολαιότητας και φτήνιας. Εξάλλου, ο καλύτερος τρόπος να κρύψεις ένα δέντρο ήταν ανέκαθεν μέσα σε ένα δάσος… Οπως πολύ σωστά παρατηρεί η Εύα, σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν ορισμένα άτομα που θα σε καθοδηγήσουν στο δρόμο της γνώσης. Αρκεί να τα βρεις, αλλά και να τα “τεστάρεις” τακτικά, στο βαθμό που αποκτάς γνώσεις και της πληροφορίας, για να δεις κατά πόσο ανταποκρίνονται στην εντύπωση που σου… Διαβάστε περισσότερα »