Αγαπητή «Α, μπα»: Υπάρχει πιθανότητα να άλλαξε επειδή του είπα πώς νιώθω για τον πρώην μου;

Αγαπητή Αμπα και αναγνωστικό παρεάκι. Προκαταβολικά θέλω να ζητήσω συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο – έχω μία τάση να παρασύρομαι όταν γράφω (ή μιλάω). Long story short· μετά από χρόνια μοναξιάς (είτε από επιλογή, είτε από συνθήκες) πριν δύο χρόνια ήμουν σε μία σχέση. Δε ξέρω αν πρέπει να μπω στη διαδικασία να την περιγράψω επειδή η αλήθεια είναι πως εμένα το μετά είναι που με προβληματίζει. Για τα δεδομένα, θα σας πω ότι ήταν μία «βαριά» σχέση, όλα πολύ, πολύ δράμα, πολύ έρωτας, όλα γρήγορα, όλα στα κόκκινο, εγώ τυφλή σε μερικά σημεία, εκείνος ανασφαλής και δέκα χρόνια μεγαλύτερος (αν παίζει κάποιο ρόλο). Anyways, πριν από ένα χρόνο και μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα, χωρίζουμε με δικιά του πρωτοβουλία. Ένα μήνα μετά το χωρισμό, έρχεται στη ζωή μου ένα αγόρι. Ας τον πούμε Εκείνος. Ο Εκείνος, καμία σχέση με τον πρώην. Απλοϊκός, χαρούμενος, προσιτός, έκανε ωραίο παιχνίδι, ωραία ραντεβού, έξυπνες ατάκες και κινήσεις. Εγώ όμως, κολλημένη στον πρώην. Άρχισα να αισθάνομαι άσχημα και ένα βράδυ μετά από ένα ραντεβού (με τον Εκείνον) του εξομολογούμαι ότι δε θέλω να πληγωθεί κανένας από τους δυό μας, δε θέλω να συνεχίσουμε επειδή εγώ ακόμα αισθάνομαι πράγματα για τον πρώην μου, «είμαι ερωτευμένη» (ναι, έτσι του το είπα του έρμου). Σάστισε στην αρχή. Δεν ήξερε και τι να πει. Περίμενα να ξεκόψει όμως όχι, επί μήνες προσπαθούσε με τον τρόπο του να βγάλει μίαν άκρη μαζί μου και να με προσεγγίσει. Και το κατάφερε. Έτσι, μετά από 3-4 μήνες κυνηγητού, εγώ αφήνομαι σε μια καινούρια προοπτική περιπέτειας με τον Εκείνον. Εκεί που αφέθηκα όμως, εκεί ο Εκείνος άλλαξε. Τα μηνύματα δεν ήταν τόσο συχνά, οι προτάσεις για έξοδο έγιναν ξαφνικά δικαιολογίες για να με αποφεύγει, χανόταν επί μέρες χωρίς να επικοινωνήσει ούτε λίγο! Αποφάσισα να τον ρωτήσω ξεκάθαρα και προς τιμήν των όπλων, μου απάντησε ξεκάθαρα ότι όσον καιρόν εγώ το έπαιζα καμπόσα, εμφανίστηκε μια δεσποινίδα στη ζωή του, και εν ολίγις τώρα δε ξέρει τι να κάνει. Γνωστή εγωίστρια εγώ, έχοντας σαν αρχή στο μυαλό μου το «όποιος θέλει, φαίνεται, κάνει πράξεις, είναι εδώ» αποφάσισα να ξεκόψω. Έλα όμως που μου το έκανε και δύσκολο. Έτσι, πριν τις γιορτές, ξεκίνησαν οι δηλώσεις του τύπου «δε θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου», «δώσε μου λίγο χρόνο να διορθώσω τα πράγματα», «σε θέλω πολύ απλά τα έχω κάνει σκατά», «κι εγώ είμαι το ίδιο χάλια όπως αισθάνεσαι κι εσύ» , «δεν έχω γελάσει με άλλη κοπέλα όπως μαζί σου, δεν έχω νιώσει ξανά έτσι, το σεξ είναι απίστευτο, είσαι απίστευτη» κι άλλα τέτοια. Κι επειδή το πουλάει καλά ίσως το παραμύθι (;) κι επειδή καλή παραμυθοπνίχτρα είμαι και του λόγου μου, έχει Αμπα μου εδώ και 5 μήνες που το μασάω καλά, αλλά δεν καταπίνεται το άτιμο. Πάντα κάτι γίνεται και αυτή η απόφαση δεν παίρνετε ποτέ. Όχι ένα χειρουργείο που είχε, όχι κάτι θέματα με τον αδελφό του (έχει τετραπληγικό αδελφό), όχι δικαιολογίες και ατάκες του τύπου «Ουφ, δεν με καταλαβαίνεις !! Νομίζεις δε σκέφτομαι κάθε μέρα όσα λέμε και τι πρέπει να κάνω; Αλλά δεν είναι εύκολο» (να σημειώσω ότι το “τι πρέπει να κάνει” το εννοούμε να πάρει μια απόφαση, όποια κι αν είναι αυτή!) και έχουμε φτάσει γλυκό καλοκαιράκι, με τον κύριο να είναι ακόμα με τη συγκεκριμένη δεσποινίδα, πολλές μέρες της εβδομάδας να μένουν μάζι σπίτι του, κάθε φορά που πέφτει πάνω μου πάντα μπαίνει στη διαδικασία να ρίξει καρφιά ότι δεν έχει ερωτική ζωή ή σκιρτήματα, και ασχολείται μόνο με τη δουλειά του, και πόσο βαρετή είναι η ζωή του, σε σημείο που εγώ πολλές φορές δεν κρατιέμαι και του απαντάω «αφού είναι βαρετή, διόρθωσέ την, δε θα στο κάνει κάποιος άλλος». Εγώ τον έχω μπλοκάρει από όλα τα σόσιαλ σε μια προσπάθεια να προστατέψω την αξιοπρέπεια και τον εαυτό μου επειδή πραγματικά ο Εκείνος αποδείχθηκε πιο τοξικός από όσο φανταζόμουν. Και κάθε φορά λέω ότι είναι η τελευταία φορά που απαντάω σε κάποιο του μήνυμα ή περνάω τυχαία από το μαγαζί που δουλεύει, αλλά όπως καταλαβαίνεις, θέλω και τα παθαίνω. Και ήρθε η πολύ μεγάλη στιγμή για την ερώτησή μου· υπάρχει πιθανότητα ο Εκείνος να αισθάνεται όντως πράγματα για εμένα απλά να του έχουν δημιουργηθεί ανασφάλειες και φοβίες επειδή η αρχή μας ήταν όπως ήταν; Θέλω να πω, δεν είναι και λίγο επί 5 μήνες να ακούς την άλλην να σου λέει πόσο ερωτευμένη είναι με τον πρώην της. Γίνεται εκτός από την προφανή έλξη να υπάρχουν συναισθήματα που να προσπαθεί να τα κάνει στην άκρη και να συνεχίζει να υπάρχει με την καλή κοπέλα που είναι τώρα, παρόλο που η σχέση τους έχει υποστεί απιστίες και ερωτικές εξομολογήσεις εκτός δυάδας; Να το βάλω καλά στο μυαλό μου και να το πάρω απόφαση ότι….μπορεί απλώς να μη με γουστάρει; Ότι δε χρειάζεται πάντα να συμβαίνει κάτι πανσυπαντικό και ο άλλος να μην καταλήγει μαζί μας. Να εμπιστευτώ το ένστικτό μου που μου λέει ότι όλο αυτό θα βγει σε κάτι καλό από μεριάς του, ότι δεν είναι κακός άνθρωπος απλά φοβισμένος, ή μπερδεύω το «ένστικτό» μου με την πολύ μεγάλη μου ανάγκη όντως αυτός ο άνθρωπος να αποδειχθεί κάτι όμορφο, και όχι μια απάτη (όπως τώρα) ;; Η αλήθεια είναι πως γράφοντάς τα, και όσο τα διαβάζω, θυμώνω με τον εαυτό μου επειδή αισθάνομαι ότι εθελοτυφλώ. Αλλά είναι όντως όλα μαύρο ή άσπρο, ή υπάρχει και το γκρι;;;

– διχασμένη Α.Ε

Ε ναι, φυσικά υπάρχει το γκρι, σε πολλές αποχρώσεις. Του αρέσεις, αλλά όχι τόσο ώστε να αφήσει την επίσημη για να τα φτιάξει μαζί σου. Αν παίζει ρόλο η αρχική σας ιστορία, ποιος ξέρει, αλλά και να μάθεις, τι θα αλλάξει; Να το συνειδητοποιήσει και να ξεχάσει αυτή που έχει τώρα; Δεν πάει έτσι, αυτά γίνονται στις ταινίες. Οι σχέσεις εξελίσσονται, δεν πάνε προς τα πίσω.

Κανένας δεν είναι «κακός» άνθρωπος. Όλοι καλοί είμαστε, και όλοι θέλουμε αυτό που θέλουμε την ώρα που το θέλουμε, αγνοώντας τους άλλους, πολλές φορές. Αυτό κάνει αυτός, αγνοώντας τις δικές σου ανάγκες, όπως και τις ανάγκες της άλλης κοπέλας. Η άλλη κοπέλα δεν είναι κομπάρσος στην ιστορία σας. Όπως εσύ την βλέπεις ως εμπόδιο στην ευτυχία σου, έτσι κι εσύ είσαι εμπόδιο στη δική της, στο κάτω κάτω.

Αυτό που λες «ένστικτο» είναι ελπίδα. Δεν βασίζεται κάπου.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News