Αγαπητή Αμπα, Πολύ συχνά έχεις απαντήσει στις απαιτήσεις κάποιων να παύσει κάποιος τρίτος μια συμπεριφορά ενώ αυτός ο τρίτος βρίσκεται στο ίδιο το σπίτι του. Πχ είχες πει σε μια κοπέλα ότι όταν γυρίζει στο μητρικό της σπίτι για διακοπές, είναι λογικό να συμμορφωθεί στον κανόνα που θέτει η μαμά της να μη φοράει ρούχα που διαγράφουν τις θηλες της μπροστά στον πατριό της. Ποια είναι η γνώμη σου όμως στο παρακάτω : Όταν έρχομαι διακοπές στο πατρικό μου και ξεντυνομαι στο δωμάτιό μου και τύχει να περάσει η μάνα μου και με δει, πηγαίνει αμέσως και κλείνει τα παντζούρια για να μην με δει κανείς από τις απέναντι πολυκατοικίες καθώς οι κουρτίνες μας είναι λεπτές. Εγώ κάθε φορά νιώθω πίεση και εκνευρίζομαι. Δεν έχω πρόβλημα αν τύχει και δει κάποιος το περίγραμμα μου από μακριά (όλα τα απέναντι σπίτια είναι σχετικά μακριά). Είναι τόσο πολύ ενοχλητικό να προσπαθεί να σου επιβάλλει κάποιος κάτι τέτοιο. Έχω όμως μήπως άδικο επειδή είναι σπίτι της;
Όταν μια κοπέλα γυρίζει στο μητρικό της σπίτι για διακοπές, δεν βρίσκεται στο ίδιο της το σπίτι. Η μητέρα της βρίσκεται στο σπίτι της, και η κόρη είναι επισκέπτρια. Το ίδιο ισχύει και για το παράδειγμα που έφερες. Είσαι επισκέπτρια. Άρα δεν υπάρχει κάτι καινούριο να πω.
Αν εκνευρίζεσαι, να κλείνεις την πόρτα ώστε η μητέρα σου να μην βλέπει τι κάνεις. Τώρα αν θέλεις να έχεις όλες τις πόρτες ανοιχτές και όλες τις κουρτίνες ανοιχτές και να κάνεις ό,τι θέλεις την ώρα που θέλεις χωρίς να σε σχολιάζει ή καταπιέζει κανείς, πρέπει να μείνεις μόνη σου (και να πληρώνεις εσύ).
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δηλαδή, κατά τη γνώμη σου, Λένα, όταν φιλοξενούμε άτομα στο σπίτι, φίλους μας και άλλους συγγενείς, μπορούμε να μπουκάρουμε στα δωμάτια τους και να κλείνουμε τα παντζούρια όταν πάρουμε μυρωδιά ότι ξεντύνονται;
Όχι, αλλά αν εγώ θεωρώ ότι όποιος μένει στο σπίτι μου θα πρέπει να ξεντύνεται με κλειστές πόρτες και παράθυρα ή να βάζει πετσέτα στο πάτωμα του μπάνιου όταν πλένεται ή να μην τρώει μπακλαβά μέσα στο σπίτι ή να πρέπει να βγει στην αυλή για να μιλήσει στο τηλέφωνο ή ότι άλλο κανόνα έχω θέσει τέλος πάντων (είτε μου φαίνεται λογικός είτε όχι), ο άλλος οφείλει είτε να σεβαστεί όποιον κανόνα έχω θέσει. Αλλιώς είναι ελεύθερος να υποχωρήσει.
Οι φίλοι όμως δε θεωρούν ότι βρίσκονται στο τσιφλίκι τους όπως η γράφουσα θεωρεί ακόμα δωμάτιό της το παιδικό της δωμάτιο.
Ενταξει μωρε τωρα το παιδικο σου δωματιο ειναι το παιδικο σου δωματιο. Το να μπουκαρει μεσα η μανα, ο πατερας, ο αδερφος καθως αλλαζω, δεν μου φαινεται πολυ νορμαλ. Οκ, προφανως στο σπιτι των γονιων ζεις με τους κανονες των γονιων αλλα ας μην ειμαστε υπερβολικοι. Η συγκεκριμενη μαμα εχει ενα θεματακι, κακα τα ψεματα.
αυτό ακριβώς ρε έστε.
Σοβαρά τώρα;θα κυκλοφορούσες με το να διαγράφονται οι θηλες σου μπροστά στον άντρα της μητέρας σου;βασικα και ο μπαμπάς σου ο βιολογικός να ήταν,η οποιοσδήποτε θα ένιωθες τέτοια άνεση; Η να ξεγυμνώνεσαι μπροστά στους γείτονες; Και για να προλάβω καμία,δεν έχει να κάνει με το ότι είναι γυναίκα κλπ.τα ίδια ακριβώς πιστεύω και για τον άντρα.δεν χρειάζεται να φαίνεται ο γιακουμης του.η να ξέρω τι χρώμα εσώρουχο φοράει. Είσαι επισκέπτρια και μάλλον εσύ δεν σέβεσαι και εκνευριζεις την μητέρα σου. Σε επόμενη ερώτηση: “Θέλω να κυκλοφορώ γυμνή η έστω με τα εσώρουχα μπροστά στα πεθερικά, πατριό, γείτονες και γνωστούς αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα, επειδή μισώ με μένος τα σουτιέν, διαγράφονται οι θηλές μου πάντα και παντού. Απλά φροντίζω να μην συναναστρέφομαι άτομα που ‘σκανδαλίζονται’ από τις θηλές μου. Ευτυχώς οι γονείς μου με μεγάλωσαν να βλέπω το ανθρώπινο σώμα σαν κάτι φυσιολογικό. Try it sometime!
Princess πως το καταφερνεις αυτο; εννοω δεν ειναι δυνατον να συναναστρεφεσαι μονο με οσους επιθυμεις. Απλα προφανως δεν σε ενδιαφερουν οι υπολοιποι (αυτοι που σκανδαλιζονται εννοω).
Κατ’αρχην ζω στο Λονδίνο που κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι φοράς ή όχι. Κατα δεύτερον δεν με ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι. Στη δουλειά φοράω φανελάκι από μέσα αλλά γενικά ισχύει το ‘δεν ενδιαφέρεται κανείς’. Η αλήθεια είναι ότι δεν έτυχε ποτέ να μου πει καποιος οτιδηποτε γι’ αυτό. Γενικά νομίζω ότι ποσώς ενδιαφέρεται ο κόσμος για τις θηλές του οποιουδήποτε.
Την επόμενη φορά να είσαι και με τα εσώρουχα.οπως βολεύεται ο καθένας.
Και το καλοκαίρι γυμνή απ’τη μέση και πάνω αν πιάσει πολλή ζέστη.
Τι τόσο κακό έχει πλέον το γυμνό σώμα; Εκτός αν εσύ γεννήθηκες χωρίς θηλές, δεν βλέπω τι είναι τόσο παράξενο. Free the nipple!
Το ανθρώπινο σώμα είναι τέλειο, δεν έχει τίποτα το ντροπιαστικό. Το ότι δεν κυκλοφορούμε γυμνοί όμως και οτι στους περισσότερους δεν διαγράφονται τα γεννητικά όργανα δεν σημαίνει κάτι για την μορφολογία του ανθρώπινου σώματος. Απλά δείχνει το πως ώς κοινωνία έχουμε συμφωνήσει να ζούμε (με ρούχα και εσώρουχα πχ.).
Συμφωνώ ότι ως κοινωνία έχουμε συμφωνήσει να ζούμε με ρούχα και εσώρουχα. Φυσικά αυτό μπορεί να αλλάξει. Πριν 100 χρόνια δεν έπρεπε να φαίνονται ούτε οι αστράγαλοι, αλλά αυτό φυσικά δεν ισχύει σήμερα.
Γενικά αυτό που ήθελα να πω και με το αρχικό μοι σχόλιο είναι ας χαλαρώσουμε λίγο, θηλή είναι όχι χειροβομβίδα.
Κι εμένα το ίδιο έκανε η μαμά μου από πάντα. Το παράθυρό μου βλέπει στο δρόμο, εν τω μεταξύ μένουμε σε μονοκατοικία σε ήσυχο δρόμο που μπορεί να με δει μόνο ένα δωμάτιο από το απέναντι σπίτι και ίσως κάποιος περαστικός, μόνο από συγεκριμένη γωνία, και οι περαστικοί είναι τύπου ένας άνθρωπος κάθε δυο ώρες, αλλά η μαμά μου ορμάει μέσα να τραβήξει την κουρτίνα μέχρι πέρα γιατί ωρύεται ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΩΜΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΟΥΡΤΙΝΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΟΥΤΙΕΝ. Καμια φορά θέλω να της πω, με έχουν δει δέκα… Διαβάστε περισσότερα »
Η μητέρα αν φιλοξενούσε κάποιον θα μπουκαρε να του κλείσει τα παντζούρια για να μην τον βλέπουμε οι απέναντι;
Σε εμένα δεν είναι τόσο προφανές ότι είναι εντελώς καθορισμένοι οι ρόλοι οικοδεσπότη και επισκέπτη όταν μιλάμε για μητέρα και κόρη πάντως.
Κατά τα άλλα, γράφουσα κάνε της μια κουβέντα και κλείνε την πόρτα, δε νομίζω ότι μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
Κόλλημα της μάνας μου, επισης. Τόσο έντονο και μεγάλο κόλλημα που είχα ξεχάσει πια ότι πρόκειται για κόλλημα. Την καλύτερη απάντηση την έδινε η γιαγιά μου πάντα “σιγά! Και τι θα δουν; τα μεμε μου. Δεν έχουν ξαναδεί μεμε;”. Όπως και να χει, όσο και να μου κακοφαινεται που νιώθω επισκεπτρια στο σπίτι που μεγάλωσα, δε γίνεται να έχω την απαίτηση να μου συμπεριφερονται σε όλα ως ανεξάρτητη ενήλικη αλλά όταν πηγαίνω εκεί να γίνομαι πάλι 5 χρονών. Φροντίζουν κι εκείνοι να μου θυμίζουν ότι δεν ανήκω ακριβώς εκεί. Οπότε θα προστατευσεις την ιδιωτικοτητα σου και θα προσαρμοστείς στους κανόνες… Διαβάστε περισσότερα »
Απαντάω κυρίως με αφορμή τα σχόλια. Κι εμένα πάντα αυτό μου έκανε η μάνα μου, και γενικά μου είχε πει κάπου στα 12 να μην κυκλοφορώ στο σπίτι με το βρακί για να μην με βλέπει ο πατέρας μου. Δηλαδή είναι φυσιολογικό να ξυπνήσουν στον πατέρα μου παιδοφιλικές και αιμομικτικές τάσεις στη θέα του βρακιού μου; Μπαί δε γουέι, αυτός κυκλοφορούσε με το σώβρακο όταν έκανε ζέστη, και μάλιστα άραζε στη βεράντα. Ναι, κανόνες έχουν όλοι στα σπίτια τους, αλλά όταν είναι άνισοι και άδικοι και βασίζονται σε προκαταλήψεις του 50, εγώ προσωπικά πάω κόντρα. Επίσης από τη στιγμή που… Διαβάστε περισσότερα »
Κατανοω απολυτα την πιεση και τον εκνευρισμο σου.
Εγω στη θεση σου ομως δεν θα ξαναεμενα εκει.
Μην ξαναμεινεις αν νιωθεις ετσι και σε απασχολει τοσο ωστε να το γραψεις εδω. Δεν αξιζει να στενοχωριομαστε για τετοια και να μας μενει μονο η πικρια στο τελος.