Menu
in

Αγαπητή «Α, μπα»: Βαριέμαι τους ανθρώπους

Προτιμώ τους ανθρώπους των βιβλίων

Α, μπα μου, βαριέμαι πολύ τους ανθρώπους. Με κουράζουν. Νιώθω ότι αναλώνομαι στις ίδιες και στις ίδιες συζητήσεις με τους μακροχρόνιους φίλους μου, ότι δεν με εξελίσσουν πια (μπορεί το ίδιο κι εγώ αυτούς), ότι υπάρχει μία έντονη στασιμότητα στη σχέση μας, ένας κύκλος που θα πρέπει να κλείσει. Θα μου πεις: “γνώρισε άλλους”. Ε, θα σου πω: “τους γνώρισα π.χ. σε μια καινούρια δραστηριότητα που άρχισα φέτος, κι από τον Οκτώβριο μέχρι τώρα, έχω βαρεθεί”. Θα μου πεις: “συνέχισε κι αλλού”. Έλα, όμως, που προτιμώ να αποφεύγω τους ανούσιους καφέδες και να ψάχνω “αυτό που μου λείπει” στα βιβλία, γνωρίζοντας έτσι “σπουδαίους ανθρώπους”. Να ρουφήξω τη “σοφία” τους, το “είναι” τους μέσα από τα γραπτά τους. Ενώ στην πραγματική ζωή δεν έχω την ευκαιρία να συναναστραφώ κανέναν “όμοιό” τους. Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις τον προβληματισμό μου. Και την ερώτηση που θέλω να σου κάνω.

cest tout!

 

Η ερώτηση είναι γιατί δεν μπορείς να κάνεις κολλητό σου κάποιον σαν τον Ντοστογιέφσκι; Επειδή ούτε εσύ είσαι Ντοστογιέφσκι. Οι Ντοστογιέφσκηδες στην πραγματικότητα δεν είναι πομποί που κάθονται για να πηγαίνουμε εμείς να ρουφάμε την σοφία τους. Θέλουν παρέα όπως θέλουμε όλοι, και θέλουν αντάξια παρέα όπως θέλουμε όλοι, ιδανικά, θέλουν άλλους σοφότερους από τους ίδιους για να τους ρουφήξουν τη σοφία ως βαμπίρ, όπως προσπαθείς να κάνεις εσύ τώρα.

Επίσης, μην ταυτίζεις τα πνευματικά έργα των σοφών με την ανθρώπινη τους υπόσταση. Τα βιβλία τους είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς, είναι αποστάγματα σκέψης που έχουν προκύψει μετά από άπειρες τροποποιήσεις, που έχουν ως αποδέκτη ένα ανώνυμο κοινό. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αν πήγαινες για καφέ με τον Ντοστογιέφσκι θα είχε την όρεξη να λέει σοφίες ασταμάτητα. Μπορεί να είχε τα λαιμά του εκείνη τη μέρα και να μην είχε όρεξη για κουβέντα. Φεύγοντας μπορεί να έλεγες ότι ήταν ένας ανούσιος καφές.

Για να ζήσεις λαμπερές στιγμές με ανθρώπους, πρέπει να είσαι σε θέση να εμπνεύσεις. Το «βαριέμαι» δεν είναι κίνητρο για τους άλλους. Δεν είναι εκεί για να σε διασκεδάσουν, κυρίως όταν δεν τους διασκεδάζεις εσύ. Δεν θα σου έλεγα να βρεις άλλους ανθρώπους. Θα σου έλεγα να αναρωτηθείς κατά πόσο είσαι εσύ ένας άνθρωπος που μπορεί να προσελκύσει αυτούς που πιστεύεις ότι είναι αντάξιοι σου.

Σχολιάστε